ยิว-ปาเลสไตน์ ศึกข้ามศตวรรษ

เครื่องบินรบของอิสราเอลยังคงถล่มพื้นที่ในฉนวนกาซ่า ซึ่งเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของชาวปาเลสไตน์และอาหรับ ทำให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 130 ราย บาดเจ็บมากกว่า 1 พันราย นับเป็นความรุนแรงรอบใหม่ระหว่าง 2 ฝ่ายที่เคยหยุดไปหลายปี

ครั้งนี้ การปะทะมีความเสี่ยงสูงว่าจะขยายตัวกลายเป็นสงครามเต็มรูปแบบระหว่างคู่อาฆาตกันมาตั้งแต่ยุคก่อนคริสตกาล ยืดเยื้อเรื้อรัง สร้างความบาดหมางด้านจิตใจ อันเนื่องมาจากความแตกต่างกันหลายด้านโดยเฉพาะการนับถือศาสนา

ยังมีประเด็นการเมือง ความมั่นคง ความเป็นชาตินิยม รวมทั้งศาสนา ทำให้มีการฉกฉวยโอกาสทำให้เป็นเรื่องปะทุขึ้นมาจนยั้งไม่อยู่ ทำให้เจ้าหน้าที่สหประชาชาติขอร้องให้หยุดยิงก่อนจะลุกลามกลายเป็นสงคราม

รัฐบาลสหรัฐฯ ซึ่งถือหางอิสราเอลมาโดยตลอด ไม่ยอมให้คณะมนตรีความมั่นคงเปิดประชุมด่วนเพื่อออกแถลงการณ์ประณาม พฤติกรรมของอิสราเอลที่ใช้ความรุนแรงจนเกินเหตุ เมื่อเทียบกับขีดความสามารถของกลุ่มฮามาส

ระบบโดมป้องกันการโจมตีโดยจรวดซึ่งครอบคลุมพื้นที่ของกรุงเทลอาวีฟทำงานอย่างได้ผล สามารถยิงสกัดจรวดของกลุ่มฮามาสได้เป็นส่วนมาก และฉวยจังหวะตอบโต้โดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุด ทั้งขู่ว่าได้ล็อกเป้าหมายสำคัญไว้แล้ว

ชาวคริสต์กับมุสลิมให้ทำสงครามครูเสดนานหลายร้อยปี เพื่อชิงเมืองเยรูซาเลม ซึ่งเป็นศูนย์กลางศาสนาสำหรับชาวคริสต์ ชาวยิว และมุสลิม ความขัดแย้งรอบใหม่จึงถูกประชาคมโลกพยายามให้ทั้งสองฝ่ายหยุดยิง แต่ยังไม่เป็นผล

ฝ่ายปาเลสไตน์ซึ่งอาศัยอยู่ในพื้นที่ฉนวนกาซาภายใต้อิทธิพลของกลุ่มฮามาส ได้ยิงจรวดหลายพันนัดถล่มอิสราเอลหลายพื้นที่ โดยเฉพาะกรุงเทลอาวีฟ ซึ่งเป็นเมืองหลวงก่อนรัฐบาลของนายกรัฐมนตรีเบนจามิน เนทันยาฮูย้ายไปอยู่เยรูซาเลม

อิสราเอลใช้เครื่องบินรบโจมตีพื้นที่ต่างๆ ในฉนวนกาซา โดยเฉพาะกาซาซิตี้ ซึ่งมีศูนย์บัญชาการของกลุ่มฮามาสและกองกำลังของกลุ่มหัวรุนแรงเป็นฐานหลัก ทั้งยังได้ส่งกำลังภาคพื้นที่จ่อใกล้ชายแดนของทั้ง 2 รัฐ ซึ่งอาจบุกเข้าไปเมื่อไรก็ได้

เหตุการณ์ความวุ่นวายยังลามไปทั่วพื้นที่อิสราเอลครอบครอง รวมทั้งฝั่งตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน ซึ่งมีทั้งคนปาเลสไตน์และ อิสราเอล อาศัยอยู่ ประชาชนทั้งสองฝ่ายได้ปะทะกัน ทำให้มีคนบาดเจ็บและเจ้าหน้าที่ซึ่งรักษาความสงบ

ความตึงเครียดระหว่างทั้งสองฝ่ายได้เกิดขึ้นเป็นระยะ หลังจากอิสราเอลย้ายเมืองหลวงมาอยู่ที่เยรูซาเลมในสมัยที่โดนัลด์ ทรัมป์ได้เป็นผู้นำสหรัฐฯ ได้สร้างความไม่พอใจให้ฝ่ายอาหรับและปาเลสไตน์มาโดยตลอด

อิสราเอลถือว่านครเยรูซาเลมเป็นหนึ่งเดียว ไม่ควรถูกแบ่งเป็นซีกตะวันตกและตะวันออก แต่ความเป็นจริง ฝ่ายตะวันตกมีชาวยิวอาศัย แต่ไม่ครอบคลุมซีกตะวันออก ซึ่งใกล้ส่วนที่เป็นพื้นที่ตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน ที่ทั้งสองฝ่ายอาศัย

ก่อนหน้านี้ชาวปาเลสไตน์สามารถเดินทางผ่านเส้นทางพิเศษ จากฉนวนกาซาผ่านอิสราเอลเข้าไปในพื้นที่ตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน ที่เรียกกันว่าเวสต์แบงก์ หลังจากเกิดการปะทะกันหลายรอบ เส้นทางพิเศษถูกปิดและควบคุมโดยอิสราเอล

ถือว่าเหตุร้ายครั้งนี้รุนแรงกว่าที่เป็นมา เพราะเครื่องบินรบอิสราเอลได้มุ่งโจมตีอาคารสูง รวมทั้งอาคารซึ่งมีสำนักข่าวต่างๆ ใช้เป็นสำนักงาน เช่น อัลจาซีราห์ เอพี และสำนักอื่นๆ ซึ่งทำข่าวประจำในพื้นที่ตะวันออกกลาง ยังไม่มีผู้สื่อข่าวเสียชีวิต

การปะทะเริ่มต้นจากปัญหาของชาวปาเลสไตน์ 7 ครอบครัวอาศัยอยู่ในพื้นที่ ชีค จารราห์ ในเยรูซาเลมตะวันออก ซึ่งมีคนส่วนใหญ่เป็นปาเลสไตน์ และอยู่ที่นั่นมานานตั้งแต่ปี 1956 หลังจากเป็นข้อตกลงซึ่งจัดการโดยสหประชาชาติ

พื้นที่นั้นจัดสรรให้คนไร้ที่อยู่อาศัยหลังจากชาวยิวได้ครอบครองพื้นที่ดั้งเดิมของชาวปาเลสไตน์และก่อตั้งประเทศยิวในปี 1948 และฝ่ายยิวได้อ้างกฎหมายเก่าแก่เพื่อขับไล่ 7 ครอบครัวให้ออกจากพื้นที่ หลังจากเกิดข้อพิพาทมานาน

ศาลสูงของอิสราเอลคาดว่าจะมีคำวินิจฉัยคดีฟ้องขับไล่ในไม่ช้านี้ แต่ความรุนแรงเกิดขึ้นเมื่อตำรวจอิสราเอลได้บุกเข้าไปในสุเหร่าอัลอักซอ และปะทะกับชาวปาเลสไตน์ ด้วยการยิงระเบิดที่ทำให้ประสาทชาด้าน และถูกโต้ด้วยการขว้างก้อนหิน

นอกจากเครื่องบินขับไล่โจมตี กองทัพอิสราเอลยังใช้ปืนใหญ่สนามระดมยิงเป้าหมายต่างๆ ในพื้นที่กาซา และได้ประกาศระดมเรียกทหารกองหนุนเข้าประจำการ เหมือนเป็นสัญญาณเตือนว่าจะมีการใช้กองกำลังบุกภาคพื้นดินในไม่ช้า

อิสราเอลพยายามอ้างว่าการบุกเข้าไปในพื้นที่กาซาเป็นความจำเป็นเพื่อต้องการขุดรากถอนโคนที่มั่นของกลุ่มฮามาสและฐานยิงจรวดใส่อิสราเอล

ผู้นำสหรัฐฯ โจ ไบเดน พยายามที่จะให้ทั้งสองฝ่ายหยุดยิง แต่ยังปกป้องอิสราเอลว่ามีสิทธิใช้มาตรการและกำลังป้องกันความปลอดภัยของตนเอง ทั้งพูดกับผู้นำปาเลสไตน์ มาห์มูด อับบาส ซึ่งขอให้สหรัฐฯ สั่งให้อิสราเอลหยุดโจมตีปาเลสไตน์

สุดท้าย ต้องรอดูว่าสหประชาชาติหรือคณะมนตรีความมั่นคงจะมีน้ำยาหรือวิธีอื่นใดให้ทั้งสองฝ่ายหยุดยิงและเจรจากัน ตราบใดที่อิสราเอลมีศักยภาพเหนือกว่าและใช้จังหวะและโอกาสสร้างความเสียหายให้กลุ่มฮามาสให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

การสู้รบแต่ละครั้ง อิสราเอลจะพยายามเอาคืนในสิ่งที่ตัวเองสูญเสีย พร้อมกำไรและความได้เปรียบหลายเท่า ผู้รับเคราะห์ก็คือชาวบ้านเหยื่อของการโจมตี