คำตอบของพี่น้องประชาชน/เขตรัฐ เหล่าธรรมทัศน์

เขตรัฐ เหล่าธรรมทัศน์
ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรครวมพลังประชาชาติไทย

เป็นวันที่ 2 ของภารกิจในการเดินทางเพื่อมอบอุปกรณ์ให้ถึงมือ อสม.และโรงพยายาบาลส่งเสริมสุขภาพส่วนตำบลในอำเภอทองผาภูมิ

ตลอดการเดินทางทำให้เราได้ทราบเเละศึกษาถึงปัญหาที่เราได้เห็นด้วยตาของตัวเอง ได้สัมผัสและพบเจอถึงความยากลำบากจากปากของประชาชนในพื้นที่ๆยังคงอาศัยอยู่ห่างไกลเกินที่ทรัพยากรของรัฐจะเข้าไปได้ถึง

วันนี้ผมจึงขอถ่ายทอดคำตอบของพี่น้องประชาชนในพื้นที่เหล่านี้ให้ท่านได้รับฟังเพื่อให้พวกเราได้รู้ว่าจิตใจคนไทยนั้นน่าเชิดชูขนาดไหน และประเทศเรานั้นมีดีขนาดไหนถ้าเราพร้อมที่จะสู้ไปด้วยกัน

เมื่อผมและ ส.ส.พลัม (จุฑาฑัตต เหล่าธรรมทัศน์) ได้สอบถามว่ามีอะไรที่เราในฐานะ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจะช่วยพวกท่านได้บ้างในปัญหาความเป็นอยู่ของท่านในช่วงโควิด19 เพื่อให้เรามีกำลังใจที่จะสู้ได้ด้วยกัน

[แม้จะเป็นเพียงคำตอบสั้นๆแค่ก็กินใจเหลือเกินครับ]

“ ป้าจะเรียกร้องอะไรจากท่าน ส.ส. ได้ที่ผ่านมาชีวิตมันก็ลำบากอยู่เเล้วแค่ลำบากขึ้นอีกนิดหนึ่งมันจะเป็นอะไรไป เราก็แค่ปรับตัวเเล้วใช้ชีวิตอยู่อย่างพอเพียงตามที่รัชกาลที่ 9 ท่านได้สอนเราไว้ ป้าเองยังเป็นห่วงคนในเมืองมากกว่าเลยว่าเขาที่เคยสบายต้องมาลำบากนะจะอยู่ได้ไหมเพราะพวกป้านะปรับตัวได้”

ผมอยากจะชวนให้พวกเราได้มาคิดกันดีๆครับว่าที่ผ่านมาความแตกแยกของสังคมนั้นมันได้สร้างผลเสียอะไรไปมากขนาดไหน

ที่ผ่านมาเราได้ใช้การเมืองหรือมองการเมืองเป็นเรื่องของเกมส์และการแข่งขันมากจนเกินไป จนลืมไปหรือเปล่าครับว่า “งานการเมือง” คืองานที่พวกเราอาสาเข้ามาช่วยพัฒนาประเทศ ผมเองก็ไม่แปลกใจเลยที่ศรัทธาของคนไทยต่อการเมืองนั้นลดน้อยลงไปทุกวันถ้าเรายังจะปล่อยให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นต่อไป

ยังมีงานอีกเยอะที่เราต้องรวมมือกันเพื่อพาประเทศไทยของเราให้เดินหน้าต่อไปเพื่อชีวิตและความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นของประชาชนไทยทุกคนที่มีวิถีในการดำรงชีวิตหลากหลายและแตกต่างตามแต่ละพื้นที่และชุมชน

“ปัญหาเรื่องความเหลื่อมล้ำไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยเพียงแค่วาทกรรมและการปลุกระดม แต่มันต้องแก้ด้วยการสร้างบรรทัดฐานความคิดของคนในสังคมให้รู้จักแบ่งปัน รู้จักที่จะช่วยเหลือกันและกัน รู้จักที่จะไม่เอาเปรียบกัน”

ทั้งหมดที่ผมได้เล่าเเล้วกล่าวมานี้ไม่ใช่แนวคิดที่เพิ่งเกิดขึ้นใหม่เลยครับแต่คือหลักเศรษฐกิจพอเพียงของรัชกาลที่ 9 ที่ท่านได้สอนพวกเรามาโดยตลอด เเละนี้คือแนวคิดและข้อเสนอของพวกเราทีม รปช. ที่ต้องการสื่อให้ทุกคนได้ทราบว่าบางครั้งกาลเวลาก็ทำให้เราลืมของดีๆที่เปรียบเสมือนอัญมณีอันเป็นต้นทุนทางสังคมที่พวกเรามีร่วมกันมาโดยตลอด เพียงเพราะพวกเรากลัวแต่ที่จะวิ่งตามโลกเเละการเปลี่ยนแปลงไม่ทันจนลืมมองดูคุณค่าเเละจุดเเข็งของตัวเอง

บันทึกการเดินทางของวันที่ 23/04/2563

เขตรัฐ เหล่าธรรมทัศน์