ช่วงนี้บ้านเมืองยังถูลู่ถูกังกับร่างรัฐธรรมนูญ การทำประชามติซึ่งยังไม่รู้ว่าจะมีหรือไม่มี ถ้ามีแล้วผ่านหรือไม่ผ่าน เลือกตั้งจะมีเมื่อไหร่ โรดแหม็บๆ ที่ว่านั้นจะเจอโรคเลื่อนหรือไม่ และยังเจอกับโยเยนะจ๊ะขาดำซึ่งตั้งเงื่อนไขกับอำนาจรัฐ อยู่ในอาณาจักรนักบวชห่มเหลือง
เมื่อการแก้ปัญหายังเป็นแบบไทยๆ คนไทยก็ยังหวังแบบไทยๆ ว่าน่าจะมีทางออก จะสวยอย่างไร สำหรับใคร ดี น่าเชื่อถือหรือไม่ เป็นอีกเรื่อง มาตรฐานต่างๆ ไร้รากแก่นสาร หลักปฏิบัติ ทุกวันนี้รัฐไทยเหมือนเรือขนาดใหญ่บรรทุกคนเต็มลำ เครื่องยนต์ติดๆ ดับๆ
หรือจะให้เหมือนควายนอนในหล่ม อืดอาดไม่ขยับไปไหน จนดินโคลนในปลักแห้งแข็งตัว ควายลุกไม่ขึ้น รอคนมาช่วยกันดึง แน่นอน ต้องใช้แรงเยอะกว่าควายจะขึ้นมาได้ ถ้ารัฐไทยเหมือนควายติดหล่ม รอให้ทุนต่างชาติเข้ามาช่วย ผลสุดท้ายควายโดนเชือดแน่
รัฐไทยจึงอยู่ในสภาพเหมือนไร้ทิศทาง อนาคตมัวซัว ความอุดมสมบูรณ์พูนสุขด้วยทรัพยากรสารพัด สภาพอากาศเป็นใจ ไร้ภัยธรรมชาติร้ายแรงเหมือนเพื่อนบ้าน ทำให้คนไทยดั้งเดิมจิตใจงาม อยู่สบายแบบไทยๆ ไม่ดิ้นรน แผ่นดินไทยจึงน่าพิสมัยของต่างชาติ
การพัฒนาเศรษฐกิจตามแผนของนักวิชาการ นักวางแผน นับตั้งแต่แผนแรก ผสมกับความโง่เขลาเบาปัญญาของผู้นำรัฐบาลบางยุค เปลี่ยนสภาพรัฐไทยจากฐานเกษตรกรรมให้เป็นกึ่งอุตสาหกรรม การพัฒนาโดยไม่รับผิดชอบทำให้เสียหายย่อยยับ
แผนพัฒนา การส่งเสริมการลงทุนกว่า 50 ปี ได้เปิดช่องให้นักลงทุนต่างชาติเข้ามากอบโกยความมั่งคั่งจากทรัพยากรแผ่นดินหลายยุค รัฐไทยเอื้อประโยชน์สารพัดด้านภาษี การครอบครองกรรมสิทธิ์ที่ดิน ความมั่งคั่งของรัฐไทยไม่ได้ทำให้คนไทยมั่งคั่งตามไปด้วย
การพัฒนาประเทศแบบไร้ทิศทาง ขาดความรับผิดชอบ ความรักห่วงชาติ ทำให้ทรัพยากรธรรมชาติใต้ดิน บนดิน ในทะเล และในอากาศ ถูกนักลงทุนต่างชาติเข้าครอบครองผ่านสัมปทานและโครงการต่างๆ ประชาชนคนไทยได้แต่มองตาปริบๆ
พวกบ้องตื้นชื่นชมกับคำป้อยอว่านักลงทุนต่างชาติชอบประเทศไทยเพราะ “คนไทยค่าแรงถูกกว่าเพื่อนบ้าน” เสนอเงื่อนไขการลงทุนจูงใจกว่า ทำให้รัฐไทยเคยได้เป็นแหล่งอุตสาหกรรมใกล้สิ้นอนาคต เช่น สิ่งทอ และการผลิตอื่นๆ ทิ้งสภาวะมลพิษไว้ทั่วแผ่นดิน
การเกษตรแผนใหม่ได้เน้นการใช้สารเคมีเกษตร ปุ๋ยเคมี ยาฆ่าแมลง การตัดไม้ทำลายป่าต้นน้ำลำธารอย่างไร้สติ กฎหมายรัฐไทยไร้ความหมายเมื่อเจ้าหน้าที่บ้านเมืองไม่ใส่ใจทำหน้าที่ นักการเมืองกังฉินกินเมืองผลัดกันโกงกินเงินงบประมาณเกือบสิ้นชาติ
มาถึงจุดนี้ แผ่นดินไทยกว่า 1 ใน 3 ตกเป็นของต่างชาติ คนไทยภาคเกษตรกรรมเสียสิทธิทำกิน ต้องขายไร่นาให้นักลงทุนกว้านซื้อเก็งกำไรและลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ รีสอร์ตต่างๆ ชาวนากลายเป็นพลเมืองไร้คุณภาพ ขาดความรู้ ลูกหลานขาดการศึกษา
ลูกหลานต้องมาเป็นแรงงานรับจ้างในเมือง ประกอบอาชีพขับรถรับจ้างประเภทต่างๆ ทั้งๆ ที่อยู่ในวัยหนุ่ม สมควรได้ทำงานตามสภาพวัย มีค่าตอบแทนดีกว่า เมื่อขาดทักษะ การศึกษาทำให้อยู่ในสภาพด้อยโอกาส ลูกที่เกิดมาก็อยู่ในสภาพอนาคตไม่สดใส
เราจึงมีปัญหาเด็กแว้น อาชญากรรม ยาเสพติด ฉกชิงวิ่งราวสารพัด ประชากรรุ่นมีคุณภาพเริ่มเข้าสู่วัยชรา คนรุ่นใหม่ส่วนหนึ่งไม่มีจิตสำนึกของความเป็นชาติ ขาดความรัก หวงแหนทรัพย์สินแผ่นดิน นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์มุ่งสร้างที่อยู่อาศัยให้คนต่างชาติ
ทุกวันนี้โครงสร้าง องค์ประกอบของเศรษฐกิจประเทศไทยยากต่อการจำแนก ภาคชนบทยังมีประชากรแบบชาวบ้านธรรมดา ขาดทักษะ การพัฒนาการแข่งขัน ถ้ายังดำรงตนเหมือนบรรพบุรุษ ใช้ชีวิตแบบพอเพียง จะไม่ต่างจากนั่งรอให้ต่างชาติเข้ามายึดครอง
ยุคนี้ไม่ต้องยกทัพเข้ามาครอบครองแผ่นดิน ใช้อำนาจเงิน กฎหมายการลงทุนระหว่างประเทศ เขตการค้าเสรีเข้ามากุมอำนาจได้ง่าย เราได้เห็นการสูญเสียความเป็นเจ้าของกิจการธนาคาร สถาบันการเงิน การลงทุน อุตสาหกรรมและภาคอื่นๆ หมดแล้ว
เศรษฐกิจชนบทระดับชาวบ้านกำลังสูญเสียพื้นที่ทำการเกษตรอย่างต่อเนื่อง อีกไม่นานแผ่นดินไทยจะมีเกษตรกรรม การทำนาข้าวโดยนายทุนเจ้าของที่ดินผืนใหญ่ สามารถกำหนดราคาเงื่อนไขอื่นๆ ได้ ชาวนารายย่อยจะไร้อำนาจต่อรอง คนไทยต้องกินข้าวแพง
ปัญหานี้ใหม่หรือไม่ เปล่าเลย! มีคนทุกภาคได้รู้สึก รับรู้ แต่ใครจะแก้ปัญหานี้?
รัฐบาลคุณท่านโดยผู้รับผิดชอบด้านเศรษฐกิจยังวนเวียนกับวิธีการเดิมๆ คือหวังอาศัยเงินลงทุนจากต่างประเทศ สร้างเงื่อนไขจูงใจความได้เปรียบสารพัด โดยลืมไปว่าการทำเช่นนั้นคนไทยไม่ได้อะไร ความมั่งคั่งของทรัพย์สินแผ่นดินไทยไม่ได้ทำให้คนไทยมั่งคั่ง
อีกไม่นาน คำว่า “ประเทศไทย” และ “คนไทย” น่าจะต้องแยกกันด้านความหมาย ประเทศไทยคือชื่อขอบเขตของอาณาจักร แผ่นดิน โดยมีคนต่างชาติจากสารพัดที่ได้ร่วมกันมีอิทธิพลครอบครองเศรษฐกิจการค้าขายทุกระดับ ไทยจะล้าหลังกลุ่มอาเซียน
“คนไทย” จะเป็นผู้อาศัยบนแผ่นดินประเทศไทยร่วมกับคนต่างชาติซึ่งได้กุมอำนาจ กลไกเศรษฐกิจทุกระดับ ตั้งแต่รากหญ้าจนถึงระดับชาติ ทุนใหญ่อวยต่างชาติจะใช้อำนาจเงินควบคุมอำนาจรัฐ โดยมีองค์กรของรัฐสยบต่ออำนาจการเมืองและพลังเงินมหาศาล
ถ้าเป็นไปตามนี้ สภาพของประเทศไทยในอนาคตจึงดูน่าสยดสยองยิ่งนัก! ชีวิตของลูกหลานไทยจะเป็นเพียงลูกจ้าง การค้าขายอิสระถูกปิดกั้นโดยทุนใหญ่ร่วมกับเครือข่ายต่างชาติ ทุกวันนี้ผู้ค้ารายย่อยโดนกำจัดโดยทุนใหญ่ ผู้กุมอำนาจรัฐไทยยังดูเหมือนไม่รู้สึก
โครงการประชารัฐคือการเปิดช่องให้ลูกหลานเจ้าสัวเข้ามากอบโกยต่อจากรุ่นปู่รุ่นพ่อ ความคิดที่ว่าลูกเศรษฐีจะมาช่วยคนจนนั้น ถ้าไม่บ้าสติแตกก็ปัญญาอ่อนสิ้นสภาพคน
เมื่อการแก้ปัญหายังเป็นแบบไทยๆ คนไทยก็ยังหวังแบบไทยๆ ว่าน่าจะมีทางออก จะสวยอย่างไร สำหรับใคร ดี น่าเชื่อถือหรือไม่ เป็นอีกเรื่อง มาตรฐานต่างๆ ไร้รากแก่นสาร หลักปฏิบัติ ทุกวันนี้รัฐไทยเหมือนเรือขนาดใหญ่บรรทุกคนเต็มลำ เครื่องยนต์ติดๆ ดับๆ
หรือจะให้เหมือนควายนอนในหล่ม อืดอาดไม่ขยับไปไหน จนดินโคลนในปลักแห้งแข็งตัว ควายลุกไม่ขึ้น รอคนมาช่วยกันดึง แน่นอน ต้องใช้แรงเยอะกว่าควายจะขึ้นมาได้ ถ้ารัฐไทยเหมือนควายติดหล่ม รอให้ทุนต่างชาติเข้ามาช่วย ผลสุดท้ายควายโดนเชือดแน่
รัฐไทยจึงอยู่ในสภาพเหมือนไร้ทิศทาง อนาคตมัวซัว ความอุดมสมบูรณ์พูนสุขด้วยทรัพยากรสารพัด สภาพอากาศเป็นใจ ไร้ภัยธรรมชาติร้ายแรงเหมือนเพื่อนบ้าน ทำให้คนไทยดั้งเดิมจิตใจงาม อยู่สบายแบบไทยๆ ไม่ดิ้นรน แผ่นดินไทยจึงน่าพิสมัยของต่างชาติ
การพัฒนาเศรษฐกิจตามแผนของนักวิชาการ นักวางแผน นับตั้งแต่แผนแรก ผสมกับความโง่เขลาเบาปัญญาของผู้นำรัฐบาลบางยุค เปลี่ยนสภาพรัฐไทยจากฐานเกษตรกรรมให้เป็นกึ่งอุตสาหกรรม การพัฒนาโดยไม่รับผิดชอบทำให้เสียหายย่อยยับ
แผนพัฒนา การส่งเสริมการลงทุนกว่า 50 ปี ได้เปิดช่องให้นักลงทุนต่างชาติเข้ามากอบโกยความมั่งคั่งจากทรัพยากรแผ่นดินหลายยุค รัฐไทยเอื้อประโยชน์สารพัดด้านภาษี การครอบครองกรรมสิทธิ์ที่ดิน ความมั่งคั่งของรัฐไทยไม่ได้ทำให้คนไทยมั่งคั่งตามไปด้วย
การพัฒนาประเทศแบบไร้ทิศทาง ขาดความรับผิดชอบ ความรักห่วงชาติ ทำให้ทรัพยากรธรรมชาติใต้ดิน บนดิน ในทะเล และในอากาศ ถูกนักลงทุนต่างชาติเข้าครอบครองผ่านสัมปทานและโครงการต่างๆ ประชาชนคนไทยได้แต่มองตาปริบๆ
พวกบ้องตื้นชื่นชมกับคำป้อยอว่านักลงทุนต่างชาติชอบประเทศไทยเพราะ “คนไทยค่าแรงถูกกว่าเพื่อนบ้าน” เสนอเงื่อนไขการลงทุนจูงใจกว่า ทำให้รัฐไทยเคยได้เป็นแหล่งอุตสาหกรรมใกล้สิ้นอนาคต เช่น สิ่งทอ และการผลิตอื่นๆ ทิ้งสภาวะมลพิษไว้ทั่วแผ่นดิน
การเกษตรแผนใหม่ได้เน้นการใช้สารเคมีเกษตร ปุ๋ยเคมี ยาฆ่าแมลง การตัดไม้ทำลายป่าต้นน้ำลำธารอย่างไร้สติ กฎหมายรัฐไทยไร้ความหมายเมื่อเจ้าหน้าที่บ้านเมืองไม่ใส่ใจทำหน้าที่ นักการเมืองกังฉินกินเมืองผลัดกันโกงกินเงินงบประมาณเกือบสิ้นชาติ
มาถึงจุดนี้ แผ่นดินไทยกว่า 1 ใน 3 ตกเป็นของต่างชาติ คนไทยภาคเกษตรกรรมเสียสิทธิทำกิน ต้องขายไร่นาให้นักลงทุนกว้านซื้อเก็งกำไรและลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ รีสอร์ตต่างๆ ชาวนากลายเป็นพลเมืองไร้คุณภาพ ขาดความรู้ ลูกหลานขาดการศึกษา
ลูกหลานต้องมาเป็นแรงงานรับจ้างในเมือง ประกอบอาชีพขับรถรับจ้างประเภทต่างๆ ทั้งๆ ที่อยู่ในวัยหนุ่ม สมควรได้ทำงานตามสภาพวัย มีค่าตอบแทนดีกว่า เมื่อขาดทักษะ การศึกษาทำให้อยู่ในสภาพด้อยโอกาส ลูกที่เกิดมาก็อยู่ในสภาพอนาคตไม่สดใส
เราจึงมีปัญหาเด็กแว้น อาชญากรรม ยาเสพติด ฉกชิงวิ่งราวสารพัด ประชากรรุ่นมีคุณภาพเริ่มเข้าสู่วัยชรา คนรุ่นใหม่ส่วนหนึ่งไม่มีจิตสำนึกของความเป็นชาติ ขาดความรัก หวงแหนทรัพย์สินแผ่นดิน นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์มุ่งสร้างที่อยู่อาศัยให้คนต่างชาติ
ทุกวันนี้โครงสร้าง องค์ประกอบของเศรษฐกิจประเทศไทยยากต่อการจำแนก ภาคชนบทยังมีประชากรแบบชาวบ้านธรรมดา ขาดทักษะ การพัฒนาการแข่งขัน ถ้ายังดำรงตนเหมือนบรรพบุรุษ ใช้ชีวิตแบบพอเพียง จะไม่ต่างจากนั่งรอให้ต่างชาติเข้ามายึดครอง
ยุคนี้ไม่ต้องยกทัพเข้ามาครอบครองแผ่นดิน ใช้อำนาจเงิน กฎหมายการลงทุนระหว่างประเทศ เขตการค้าเสรีเข้ามากุมอำนาจได้ง่าย เราได้เห็นการสูญเสียความเป็นเจ้าของกิจการธนาคาร สถาบันการเงิน การลงทุน อุตสาหกรรมและภาคอื่นๆ หมดแล้ว
เศรษฐกิจชนบทระดับชาวบ้านกำลังสูญเสียพื้นที่ทำการเกษตรอย่างต่อเนื่อง อีกไม่นานแผ่นดินไทยจะมีเกษตรกรรม การทำนาข้าวโดยนายทุนเจ้าของที่ดินผืนใหญ่ สามารถกำหนดราคาเงื่อนไขอื่นๆ ได้ ชาวนารายย่อยจะไร้อำนาจต่อรอง คนไทยต้องกินข้าวแพง
ปัญหานี้ใหม่หรือไม่ เปล่าเลย! มีคนทุกภาคได้รู้สึก รับรู้ แต่ใครจะแก้ปัญหานี้?
รัฐบาลคุณท่านโดยผู้รับผิดชอบด้านเศรษฐกิจยังวนเวียนกับวิธีการเดิมๆ คือหวังอาศัยเงินลงทุนจากต่างประเทศ สร้างเงื่อนไขจูงใจความได้เปรียบสารพัด โดยลืมไปว่าการทำเช่นนั้นคนไทยไม่ได้อะไร ความมั่งคั่งของทรัพย์สินแผ่นดินไทยไม่ได้ทำให้คนไทยมั่งคั่ง
อีกไม่นาน คำว่า “ประเทศไทย” และ “คนไทย” น่าจะต้องแยกกันด้านความหมาย ประเทศไทยคือชื่อขอบเขตของอาณาจักร แผ่นดิน โดยมีคนต่างชาติจากสารพัดที่ได้ร่วมกันมีอิทธิพลครอบครองเศรษฐกิจการค้าขายทุกระดับ ไทยจะล้าหลังกลุ่มอาเซียน
“คนไทย” จะเป็นผู้อาศัยบนแผ่นดินประเทศไทยร่วมกับคนต่างชาติซึ่งได้กุมอำนาจ กลไกเศรษฐกิจทุกระดับ ตั้งแต่รากหญ้าจนถึงระดับชาติ ทุนใหญ่อวยต่างชาติจะใช้อำนาจเงินควบคุมอำนาจรัฐ โดยมีองค์กรของรัฐสยบต่ออำนาจการเมืองและพลังเงินมหาศาล
ถ้าเป็นไปตามนี้ สภาพของประเทศไทยในอนาคตจึงดูน่าสยดสยองยิ่งนัก! ชีวิตของลูกหลานไทยจะเป็นเพียงลูกจ้าง การค้าขายอิสระถูกปิดกั้นโดยทุนใหญ่ร่วมกับเครือข่ายต่างชาติ ทุกวันนี้ผู้ค้ารายย่อยโดนกำจัดโดยทุนใหญ่ ผู้กุมอำนาจรัฐไทยยังดูเหมือนไม่รู้สึก
โครงการประชารัฐคือการเปิดช่องให้ลูกหลานเจ้าสัวเข้ามากอบโกยต่อจากรุ่นปู่รุ่นพ่อ ความคิดที่ว่าลูกเศรษฐีจะมาช่วยคนจนนั้น ถ้าไม่บ้าสติแตกก็ปัญญาอ่อนสิ้นสภาพคน
