นางสมร พาสมบูรณ์ ประธานเครือข่ายลูกจ้างทำงานบ้านในประเทศไทย กล่าวว่า เมื่อวันที่ 25 พ.ค.ที่ผ่านมา เครือข่ายฯร่วมกับมูลนิธิเพื่อการพัฒนาชีวิตแรงงานและอาชีพ ได้ไปยื่นหนังสือถึง นางปราณิน มุตตาหารัช เลขาธิการสำนักงานประกันสังคม (สปส.) กระทรวงแรงงาน เพื่อให้ลูกจ้างทำงานบ้าน ได้เข้าสู่ระบบประกันสังคม มาตรา 33 ซึ่งมีนายรักษ์ศักดิ์ โชติชัยสถิตย์ รองเลขาธิการ สปส. รับหนังสือแทน
สำหรับพ.ร.บ.ประกันสังคมฉบับใหม่ 2558 อยู่ระหว่างรอประกาศใช้ ได้กำหนดนิยามคำว่า “ลูกจ้าง”หมายความว่า ผู้ซึ่งทำงานให้นายจ้างโดยได้รับค่าจ้าง ซึ่งครอบคลุมไปถึงกลุ่มคนทำงานบ้านที่เป็นแรงงานทำงานโดยได้รับค่าจ้าง และมีนายจ้างชัดเจน แต่ล่าสุด มีกระแสข่าวว่า คณะอนุกรรมการจัดทำร่างกฎหมายลูก ของพ.ร.บ.ประกันสังคม จะไม่ให้ลูกจ้างทำงานบ้าน เข้าสู่ประกันสังคม ตามมาตรา 33 แต่จะให้เข้ามาตรา 40 แทน ซึ่งลูกจ้างทำงานบ้านไม่ต้องการ
นางสมร บอกอีกว่า สาเหตุที่ลูกจ้างทำงานบ้านต้องการเข้าประกันสังคม มาตรา 33 เพราะมีนายจ้างชัดเจน และลูกจ้างส่วนมากเป็นผู้หญิงเวลาตั้งครรภ์ไปหาหมอ บางคนถูกนายจ้างหักเงินเดือน หรือถึงขั้นไล่ออก และไม่สะดวกในการใช้สิทธิบัตรหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า เพราะส่วนใหญ่มีภูมิลำเนาอยู่ต่างจังหวัด ต้องไปตรวจขั้นต้นที่ภูมิลำเนา แต่หากได้เข้า มาตรา 33 ใช้สิทธิรักษาพยาบาลสะดวกกว่า และได้รับสิทธิคลอดบุตรได้ หากตั้งครรภ์ ถูกนายจ้างไล่ออก ก็ยังมีเงินพอประทังชีพก่อนได้งานใหม่ แต่ถ้าเข้า มาตรา 40 ไปหาหมอนอนพักรักษาตัว ได้เงินชดเชยขาดรายได้เพียง 600 บาท ซึ่งหลักประกันในชีวิตต่างกันมาก
อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันมีลูกจ้างทำงานบ้านทั่วประเทศ ทั้งคนไทย และคนต่างชาติ รวมประมาณ 2 ล้านคน เคยไปสำรวจหมู่บ้านจัดสรรบางแห่ง มีลูกจ้างทำงานบ้าน 300-400 คน แต่ขณะนี้เข้าเป็นสมาชิกเครือข่ายฯ 500 คน และจากการหารือกับสมาชิก ต่างแจ้งว่า นายจ้างพร้อมจะจ่ายเงินสมทบเข้ากองทุนประกันสังคม
สำหรับพ.ร.บ.ประกันสังคมฉบับใหม่ 2558 อยู่ระหว่างรอประกาศใช้ ได้กำหนดนิยามคำว่า “ลูกจ้าง”หมายความว่า ผู้ซึ่งทำงานให้นายจ้างโดยได้รับค่าจ้าง ซึ่งครอบคลุมไปถึงกลุ่มคนทำงานบ้านที่เป็นแรงงานทำงานโดยได้รับค่าจ้าง และมีนายจ้างชัดเจน แต่ล่าสุด มีกระแสข่าวว่า คณะอนุกรรมการจัดทำร่างกฎหมายลูก ของพ.ร.บ.ประกันสังคม จะไม่ให้ลูกจ้างทำงานบ้าน เข้าสู่ประกันสังคม ตามมาตรา 33 แต่จะให้เข้ามาตรา 40 แทน ซึ่งลูกจ้างทำงานบ้านไม่ต้องการ
นางสมร บอกอีกว่า สาเหตุที่ลูกจ้างทำงานบ้านต้องการเข้าประกันสังคม มาตรา 33 เพราะมีนายจ้างชัดเจน และลูกจ้างส่วนมากเป็นผู้หญิงเวลาตั้งครรภ์ไปหาหมอ บางคนถูกนายจ้างหักเงินเดือน หรือถึงขั้นไล่ออก และไม่สะดวกในการใช้สิทธิบัตรหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า เพราะส่วนใหญ่มีภูมิลำเนาอยู่ต่างจังหวัด ต้องไปตรวจขั้นต้นที่ภูมิลำเนา แต่หากได้เข้า มาตรา 33 ใช้สิทธิรักษาพยาบาลสะดวกกว่า และได้รับสิทธิคลอดบุตรได้ หากตั้งครรภ์ ถูกนายจ้างไล่ออก ก็ยังมีเงินพอประทังชีพก่อนได้งานใหม่ แต่ถ้าเข้า มาตรา 40 ไปหาหมอนอนพักรักษาตัว ได้เงินชดเชยขาดรายได้เพียง 600 บาท ซึ่งหลักประกันในชีวิตต่างกันมาก
อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันมีลูกจ้างทำงานบ้านทั่วประเทศ ทั้งคนไทย และคนต่างชาติ รวมประมาณ 2 ล้านคน เคยไปสำรวจหมู่บ้านจัดสรรบางแห่ง มีลูกจ้างทำงานบ้าน 300-400 คน แต่ขณะนี้เข้าเป็นสมาชิกเครือข่ายฯ 500 คน และจากการหารือกับสมาชิก ต่างแจ้งว่า นายจ้างพร้อมจะจ่ายเงินสมทบเข้ากองทุนประกันสังคม
