ป้อมพระอาทิตย์
โดย โสภณ องค์การณ์
เทศกาลมหาสงกรานต์หยุดยาว 5 วันผ่านไปแล้ว คนที่ได้เล่นน้ำในก ทม. ไปเที่ยวต่างจังหวัด ทัวร์ต่างประเทศ หรืออยู่บ้าน ต้องกลับคืนสู่ความเป็นจริง ตามสถานภาพของชีวิตความเป็นอยู่ คนมีฐานะการเงินมั่นคงย่อมไม่ห่วงอนาคตจะมีทุกข์ในการยังชีพ
มากกว่า 300 คนสิ้นลมหายใจเพราะความประมาท สนุกสนานจนลืมกลัวตาย มากกว่าพันคนต้องบาดเจ็บ พิการ หนักเบาตามสภาพของอุบัติเหตุ เป็นภาระของตัวเองและผู้อื่นถ้าระดับความพิการทำให้ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ สิ้นความสามารถทำงานปกติ
คนไม่บาดเจ็บพิการจากการหาความสนุกใส่ตัวช่วงสงกรานต์ ถือว่าโชคดี แต่ยังต้องดิ้นรนต่อไป ยิ่งถ้าเป็นห่วงอนาคตบ้านเมืองด้วยแล้ว จากนี้ไปความไม่แน่นอนด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคม สภาพแวดล้อม จะท้าทายสติปัญญาท่านผู้นำรัฐนาวายิ่งนัก
เกือบ 1 ปีเต็มเป็นช่วงของการลองผิดลองถูกสำหรับ “ไต้ก๋งเรือแป๊ะ” ต่างคนต่างไม่คุ้นเคยลีลาของกันและกัน ชาวบ้านได้เห็นไต้ก๋งเรือแป๊ะใช้ลีลาล้งเล้งเม้งแตก คำรามฮึ่มๆ ฮ่ำๆ ตามสไตล์ทหารโดยมีกฎอัยการศึก เพิ่งเปลี่ยนเป็นมาตรา 44 เป็นตัวช่วยหลัก
ชาวบ้านได้เห็นความเป็นผู้นำไม่เหมือนใคร บ้างก็รู้สึกขำ เพราะไม่เคยเห็นลีลารูปแบบผู้นำอย่างนี้ในโลก พวกนักจิตวิทยามองด้วยความเป็นห่วง ยังวิเคราะห์อาการไม่ลงตัว กลัวว่าจะเข้าข่ายอารมณ์แปรปรวนรุนแรง สมาธิสั้น ถึงขั้นคุ้มดีคุ้มร้ายไปโน่น
เห็นกรณีผู้ช่วยนักบินของเยอรมันวิงส์สติแตกขับเครื่องบินโหม่งโลก พาผู้โดยสารและลูกเรือตายยกลำ 150 คน ก็เกิดความรู้สึกกลัวว่าไต้ก๋งเรือแป๊ะจะมีปัญหาแบบเดียวกันถ้าเกิดความเครียด หูตาขวาง แยกมิตรศัตรูไม่เป็น แปรกัลยาณมิตรให้ข้าศึก
เชื่อเถอะ จากนี้ไปไต้ก๋งจะเผชิญกับการท้าทายอำนาจและความใจถึงโดยขบวนการขี้ข้าสมุนคนหนีคุกซึ่งจะขยายกิจกรรมก่อกวนเมื่อเห็นว่าไต้ก๋งและคณะไม่กล้าแตกหักกับคนหนีคุก เพราะตั้งแต่รัฐประหารยังไม่แตะต้อง เปิดโปงความชั่วร้าย
เมื่อเป็นเช่นนี้ จะไม่ให้เครือข่ายคนหนีคุกวางแผนรุกคืบตีกินได้อย่างไร
ไต้ก๋งเรือแป๊ะต้องย้ำซ้ำซากว่าไม่หวงอำนาจ ทุกอย่างต้องเป็นไปตามโรดแหม็ปๆ เหมือนกลัวว่าถ้าผิดคำมั่นเงื่อนเวลาเดิมจะทำให้คนหนีคุกก่อกวนหนัก หรือคิดทำอะไรชั่วร้ายกว่าที่เคยทำ ทั้งๆ ที่การปฏิรูปตามแผนยังไม่สำเร็จสักอย่าง มีทั้งไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ
ใกล้ครบ 1 ปีเต็มสำหรับการดำรงอำนาจเด็ดขาด แต่ก็ยังเด็ดอะไรไม่ขาด
ลำพังการแต่งรัฐธรรมนูญก็เป็นเรื่องเยอะ พวกร้อนวิชาแข่งกันหาโมเดลต่างๆ จากต่างประเทศโดยลืมพฤติกรรมแบบไทยๆ ไม่ซ้ำใครในโลกเช่นคติพจน์ “เงินไม่มา กาไม่เป็น” และ “คืนหมาหอน” ในกิจกรรม “ยี้ห้อยร้อยยี่สิบ” ซื้อสิทธิขายเสียงแบบไม่อาย
นักแต่งรัฐธรรมนูญพยายามยัดเยียดข้อจำกัด กฎ ระเบียบต่างๆ ในกฎหมายแม่บท มากถึง 315 มาตรา ฟ้องให้เห็นว่าคนบ้านนี้เมืองนี้มีปัญหาเยอะ ต้องมีกฎหมายเยอะ ใช้บังคับให้อยู่ในกฎเกณฑ์ ไม่ต่างจากการสร้างคอกหลายชั้นกั้นวัวควาย
ไต้ก๋งเรือแป๊ะได้เกิด เติบใหญ่ อยู่บนแผ่นดินนี้มานาน แต่ยังไม่รู้ลึกซึ้งเท่ากับช่วงเวลาที่ต้องมารับผิดชอบบริหารประเทศ เอาเพียงแค่การเป็นผู้นำกองทัพก็แตกต่างจากการเป็นผู้นำประเทศเพราะต้องพิสูจน์ฝีมือ ความฉลาดคิดให้ชาวบ้านเห็นทุกวัน
คงเพิ่งรู้ว่าคนบ้านนี้เมืองนี้นั้น ถ้าดีก็ดีใจหาย ถ้าร้ายก็ขายชาติได้ไม่อายสุนัข
ไต้ก๋งเรือแป๊ะน่าจะรู้ว่าการบริหารคนหลากประเภทในประเทศนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เอาแค่คำพูด “ทำอะไรตามใจ คือไทยแท้” “ไม่เป็นไร” “ไม่เคยเป็นอาณานิคมชาติใด” และคำพูดปลุกใจ คติพจน์สารพัด ก็ทำให้คนเก่งในอดีตสิ้นท่า หมดสภาพมาเยอะ
คนบ้านนี้เมืองนี้โดดเด่น เช่น ยกย่องคนมีฐานะ ยกมือไหว้คนโกงไม่มองภูมิหลัง มักง่าย เอาแต่ได้ เห็นแก่ตัว หัวหมอ! ยากดีมีจนยังชอบอ้าง “คนอย่างผมมีศักดิ์ศรี อย่าหยามกันนะโว้ย” แต่ขายตัว ขายสิทธิ ให้นักการเมืองชั่วเอาเงินไม่กี่ร้อยฟาดหัวซื้อเสียง
ลืมหรือยังกับผลสำรวจที่ฟ้องให้เห็นว่าคนบ้านนี้เมืองนี้ “ยอมให้โกงได้ ถ้าตัวเองได้ประโยชน์” นี่หรือคือความคิดของพลเมืองมีหลักการชอบอ้างศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
ปัดโธ่! ถ้าเป็นคนมีจิตสำนึกคิดถึงเรื่องศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ จะต้องให้เขียนเรื่องนี้ไว้ในรัฐธรรมนูญทำไม ถ้ามีมันควรต้องซึมลึกในกะโหลก ไม่ขายสิทธิให้เสียสภาพความเป็นคน ทุเรศยิ่งกว่าขอทานอินเดีย แม้จะสิ้นไร้ไม่ตอก ก็ไม่ยอมขายสิทธิ
น่าสงสัยว่ามีประเทศไหนในโลกบ้าง มีการเมืองซื้อเสียงอย่างเป็นระบบ!
มีกฎหมายห้ามดูหมิ่นเจ้าพนักงาน โทษหนักกว่าปกติ แต่ขอประทานโทษ พวกเจ้าพนักงานนั่นแหละอยู่ในวงจรอุบาทว์ของการทุจริต คอร์รัปชั่น โกงกินร่วมกับพ่อค้า นักการเมือง ยกระดับถึง 30-40 เปอร์เซ็นต์ หรือบางกรณีมากกว่านั้น ไม่รู้สึกอายสุนัข
รีดไถประชาชนบนท้องถนน ในสำนักงานราชการ ทั้งไต้โต๊ะ บนโต๊ะ ตามน้ำ ทวนน้ำ หักดิบ หักคอ ต่อรองไม่ได้ นี่นะหรือศักดิ์ศรีของพนักงานเจ้าหน้าที่ ความเป็นมนุษย์
ถึงเวลาที่ไต้ก๋งต้องคิดเองให้มาก อำนาจมีอยู่ก็ต้องใช้ให้เต็มที่เพื่อประโยชน์ของประชาชน วางรากฐานของระบบ ค่านิยม แนวคิด ให้พลเมืองประเทศนี้ กำจัดการทุจริต คอร์รัปชั่นอย่างเด็ดขาด วางโครงสร้างเศรษฐกิจมีระบบที่เป็นธรรมสำหรับรายย่อยด้วย
ระบบเศรษฐกิจเสรีโดยทุนสามานย์ของพวกจอมมารการค้ารายใหญ่เครือข่ายครอบงำทุกภาคส่วนจะทำให้ประเทศไทยถูกยึดครองโดยทุนใหญ่โดยมีกฎหมายเอื้อประโยชน์ เช่นการจัดหาพื้นที่เขตเศรษฐกิจพร้อมระบบสาธารณูปโภคพร้อมเพื่อนายทุน
ชาวบ้านขายของโดยแผงลอยโดนเจ้าหน้าที่ขับไล่ มาเฟียรีดไถทุกวัน กิจการทุนน้อยไร้ทั้งเครดิต โอกาสขยายกิจการ ขณะที่ห้างทุนหนาทุกขนาดครอบงำประเทศแทบทุกพื้นที่ การไล่ยึดพื้นที่ป่า ที่สาธารณะคืนจากผู้บุกรุกเป็นเรื่องดี แต่ต้องให้เบ็ดเสร็จ
เริ่มงานแรกจากนี้ไป ไต้ก๋งเรือแป๊ะต้องพิจารณาปรับ ครม. ได้แล้ว หาที่ปรึกษาเข้าท่า สติปัญญามีเหตุผลมาใช้งานเถอะ จะได้ไม่มีปัญหาติดขัดเหมือนช่วงปีแรก น่าจะรู้แล้วว่ามีรัฐมนตรีหลายคนไร้ฝีมือ กึ๋นไม่ถึง ความคิดไม่ทันสมัย ขออยู่ไปแค่วันต่อวัน
ถ้าไม่ปรับ ครม. เอาคนมีฝีมือหวังดีต่อบ้านเมืองมาทำงาน เรือแป๊ะไปไม่รอดแน่
โดย โสภณ องค์การณ์
เทศกาลมหาสงกรานต์หยุดยาว 5 วันผ่านไปแล้ว คนที่ได้เล่นน้ำในก ทม. ไปเที่ยวต่างจังหวัด ทัวร์ต่างประเทศ หรืออยู่บ้าน ต้องกลับคืนสู่ความเป็นจริง ตามสถานภาพของชีวิตความเป็นอยู่ คนมีฐานะการเงินมั่นคงย่อมไม่ห่วงอนาคตจะมีทุกข์ในการยังชีพ
มากกว่า 300 คนสิ้นลมหายใจเพราะความประมาท สนุกสนานจนลืมกลัวตาย มากกว่าพันคนต้องบาดเจ็บ พิการ หนักเบาตามสภาพของอุบัติเหตุ เป็นภาระของตัวเองและผู้อื่นถ้าระดับความพิการทำให้ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ สิ้นความสามารถทำงานปกติ
คนไม่บาดเจ็บพิการจากการหาความสนุกใส่ตัวช่วงสงกรานต์ ถือว่าโชคดี แต่ยังต้องดิ้นรนต่อไป ยิ่งถ้าเป็นห่วงอนาคตบ้านเมืองด้วยแล้ว จากนี้ไปความไม่แน่นอนด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคม สภาพแวดล้อม จะท้าทายสติปัญญาท่านผู้นำรัฐนาวายิ่งนัก
เกือบ 1 ปีเต็มเป็นช่วงของการลองผิดลองถูกสำหรับ “ไต้ก๋งเรือแป๊ะ” ต่างคนต่างไม่คุ้นเคยลีลาของกันและกัน ชาวบ้านได้เห็นไต้ก๋งเรือแป๊ะใช้ลีลาล้งเล้งเม้งแตก คำรามฮึ่มๆ ฮ่ำๆ ตามสไตล์ทหารโดยมีกฎอัยการศึก เพิ่งเปลี่ยนเป็นมาตรา 44 เป็นตัวช่วยหลัก
ชาวบ้านได้เห็นความเป็นผู้นำไม่เหมือนใคร บ้างก็รู้สึกขำ เพราะไม่เคยเห็นลีลารูปแบบผู้นำอย่างนี้ในโลก พวกนักจิตวิทยามองด้วยความเป็นห่วง ยังวิเคราะห์อาการไม่ลงตัว กลัวว่าจะเข้าข่ายอารมณ์แปรปรวนรุนแรง สมาธิสั้น ถึงขั้นคุ้มดีคุ้มร้ายไปโน่น
เห็นกรณีผู้ช่วยนักบินของเยอรมันวิงส์สติแตกขับเครื่องบินโหม่งโลก พาผู้โดยสารและลูกเรือตายยกลำ 150 คน ก็เกิดความรู้สึกกลัวว่าไต้ก๋งเรือแป๊ะจะมีปัญหาแบบเดียวกันถ้าเกิดความเครียด หูตาขวาง แยกมิตรศัตรูไม่เป็น แปรกัลยาณมิตรให้ข้าศึก
เชื่อเถอะ จากนี้ไปไต้ก๋งจะเผชิญกับการท้าทายอำนาจและความใจถึงโดยขบวนการขี้ข้าสมุนคนหนีคุกซึ่งจะขยายกิจกรรมก่อกวนเมื่อเห็นว่าไต้ก๋งและคณะไม่กล้าแตกหักกับคนหนีคุก เพราะตั้งแต่รัฐประหารยังไม่แตะต้อง เปิดโปงความชั่วร้าย
เมื่อเป็นเช่นนี้ จะไม่ให้เครือข่ายคนหนีคุกวางแผนรุกคืบตีกินได้อย่างไร
ไต้ก๋งเรือแป๊ะต้องย้ำซ้ำซากว่าไม่หวงอำนาจ ทุกอย่างต้องเป็นไปตามโรดแหม็ปๆ เหมือนกลัวว่าถ้าผิดคำมั่นเงื่อนเวลาเดิมจะทำให้คนหนีคุกก่อกวนหนัก หรือคิดทำอะไรชั่วร้ายกว่าที่เคยทำ ทั้งๆ ที่การปฏิรูปตามแผนยังไม่สำเร็จสักอย่าง มีทั้งไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ
ใกล้ครบ 1 ปีเต็มสำหรับการดำรงอำนาจเด็ดขาด แต่ก็ยังเด็ดอะไรไม่ขาด
ลำพังการแต่งรัฐธรรมนูญก็เป็นเรื่องเยอะ พวกร้อนวิชาแข่งกันหาโมเดลต่างๆ จากต่างประเทศโดยลืมพฤติกรรมแบบไทยๆ ไม่ซ้ำใครในโลกเช่นคติพจน์ “เงินไม่มา กาไม่เป็น” และ “คืนหมาหอน” ในกิจกรรม “ยี้ห้อยร้อยยี่สิบ” ซื้อสิทธิขายเสียงแบบไม่อาย
นักแต่งรัฐธรรมนูญพยายามยัดเยียดข้อจำกัด กฎ ระเบียบต่างๆ ในกฎหมายแม่บท มากถึง 315 มาตรา ฟ้องให้เห็นว่าคนบ้านนี้เมืองนี้มีปัญหาเยอะ ต้องมีกฎหมายเยอะ ใช้บังคับให้อยู่ในกฎเกณฑ์ ไม่ต่างจากการสร้างคอกหลายชั้นกั้นวัวควาย
ไต้ก๋งเรือแป๊ะได้เกิด เติบใหญ่ อยู่บนแผ่นดินนี้มานาน แต่ยังไม่รู้ลึกซึ้งเท่ากับช่วงเวลาที่ต้องมารับผิดชอบบริหารประเทศ เอาเพียงแค่การเป็นผู้นำกองทัพก็แตกต่างจากการเป็นผู้นำประเทศเพราะต้องพิสูจน์ฝีมือ ความฉลาดคิดให้ชาวบ้านเห็นทุกวัน
คงเพิ่งรู้ว่าคนบ้านนี้เมืองนี้นั้น ถ้าดีก็ดีใจหาย ถ้าร้ายก็ขายชาติได้ไม่อายสุนัข
ไต้ก๋งเรือแป๊ะน่าจะรู้ว่าการบริหารคนหลากประเภทในประเทศนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เอาแค่คำพูด “ทำอะไรตามใจ คือไทยแท้” “ไม่เป็นไร” “ไม่เคยเป็นอาณานิคมชาติใด” และคำพูดปลุกใจ คติพจน์สารพัด ก็ทำให้คนเก่งในอดีตสิ้นท่า หมดสภาพมาเยอะ
คนบ้านนี้เมืองนี้โดดเด่น เช่น ยกย่องคนมีฐานะ ยกมือไหว้คนโกงไม่มองภูมิหลัง มักง่าย เอาแต่ได้ เห็นแก่ตัว หัวหมอ! ยากดีมีจนยังชอบอ้าง “คนอย่างผมมีศักดิ์ศรี อย่าหยามกันนะโว้ย” แต่ขายตัว ขายสิทธิ ให้นักการเมืองชั่วเอาเงินไม่กี่ร้อยฟาดหัวซื้อเสียง
ลืมหรือยังกับผลสำรวจที่ฟ้องให้เห็นว่าคนบ้านนี้เมืองนี้ “ยอมให้โกงได้ ถ้าตัวเองได้ประโยชน์” นี่หรือคือความคิดของพลเมืองมีหลักการชอบอ้างศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
ปัดโธ่! ถ้าเป็นคนมีจิตสำนึกคิดถึงเรื่องศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ จะต้องให้เขียนเรื่องนี้ไว้ในรัฐธรรมนูญทำไม ถ้ามีมันควรต้องซึมลึกในกะโหลก ไม่ขายสิทธิให้เสียสภาพความเป็นคน ทุเรศยิ่งกว่าขอทานอินเดีย แม้จะสิ้นไร้ไม่ตอก ก็ไม่ยอมขายสิทธิ
น่าสงสัยว่ามีประเทศไหนในโลกบ้าง มีการเมืองซื้อเสียงอย่างเป็นระบบ!
มีกฎหมายห้ามดูหมิ่นเจ้าพนักงาน โทษหนักกว่าปกติ แต่ขอประทานโทษ พวกเจ้าพนักงานนั่นแหละอยู่ในวงจรอุบาทว์ของการทุจริต คอร์รัปชั่น โกงกินร่วมกับพ่อค้า นักการเมือง ยกระดับถึง 30-40 เปอร์เซ็นต์ หรือบางกรณีมากกว่านั้น ไม่รู้สึกอายสุนัข
รีดไถประชาชนบนท้องถนน ในสำนักงานราชการ ทั้งไต้โต๊ะ บนโต๊ะ ตามน้ำ ทวนน้ำ หักดิบ หักคอ ต่อรองไม่ได้ นี่นะหรือศักดิ์ศรีของพนักงานเจ้าหน้าที่ ความเป็นมนุษย์
ถึงเวลาที่ไต้ก๋งต้องคิดเองให้มาก อำนาจมีอยู่ก็ต้องใช้ให้เต็มที่เพื่อประโยชน์ของประชาชน วางรากฐานของระบบ ค่านิยม แนวคิด ให้พลเมืองประเทศนี้ กำจัดการทุจริต คอร์รัปชั่นอย่างเด็ดขาด วางโครงสร้างเศรษฐกิจมีระบบที่เป็นธรรมสำหรับรายย่อยด้วย
ระบบเศรษฐกิจเสรีโดยทุนสามานย์ของพวกจอมมารการค้ารายใหญ่เครือข่ายครอบงำทุกภาคส่วนจะทำให้ประเทศไทยถูกยึดครองโดยทุนใหญ่โดยมีกฎหมายเอื้อประโยชน์ เช่นการจัดหาพื้นที่เขตเศรษฐกิจพร้อมระบบสาธารณูปโภคพร้อมเพื่อนายทุน
ชาวบ้านขายของโดยแผงลอยโดนเจ้าหน้าที่ขับไล่ มาเฟียรีดไถทุกวัน กิจการทุนน้อยไร้ทั้งเครดิต โอกาสขยายกิจการ ขณะที่ห้างทุนหนาทุกขนาดครอบงำประเทศแทบทุกพื้นที่ การไล่ยึดพื้นที่ป่า ที่สาธารณะคืนจากผู้บุกรุกเป็นเรื่องดี แต่ต้องให้เบ็ดเสร็จ
เริ่มงานแรกจากนี้ไป ไต้ก๋งเรือแป๊ะต้องพิจารณาปรับ ครม. ได้แล้ว หาที่ปรึกษาเข้าท่า สติปัญญามีเหตุผลมาใช้งานเถอะ จะได้ไม่มีปัญหาติดขัดเหมือนช่วงปีแรก น่าจะรู้แล้วว่ามีรัฐมนตรีหลายคนไร้ฝีมือ กึ๋นไม่ถึง ความคิดไม่ทันสมัย ขออยู่ไปแค่วันต่อวัน
ถ้าไม่ปรับ ครม. เอาคนมีฝีมือหวังดีต่อบ้านเมืองมาทำงาน เรือแป๊ะไปไม่รอดแน่
