ผู้หญิงที่ผมรู้จักและอยากแนะนำให้รู้จักในครั้งนี้เป็นนักร้องจากบ้านนอกที่สามารถนำพาตนเองเข้ามาสร้างชื่อเสียงในเมืองกรุงได้อย่างน่าประทับใจ เธอผู้เป็นนักร้องที่ว่านี้คือ โอจิ ชิโฮ (越智 志帆) และ ทะโบะ โคอิชิ (多保 孝一) เซนเซ (ครู) ของเธอแห่งวง Superfly
ทั้งคู่รู้จักกันเมื่อเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยมัทซึยะมะ ในเมืองเอฮิเมะ (愛媛県) ที่ตั้งอยู่บนตอนเหนือของเกาะชิโกกุ ที่คนไทยมักไม่ค่อยไป ทั้งๆ ที่มีอะไรดีๆ ให้ดูชมชิมอีกมาก ซึ่งอยู่คนละฝั่งของอ่าวกับเมืองโอซะกะ ที่ตั้งอยู่บนเกาะฮอนชู
ทะโบะอายุมากกว่า โอจิ 2 ปี ในปี 2003 ได้ชักนำให้ โอจิ เข้ามาร่วมเป็น Superfly แห่งเมืองเอฮิเมะ ที่มีอายุถึงแค่ปี 2005 ก็ยุบเลิกวงไปเหลือเพียง โอจิ และ ทะโบะ ที่นำเอา Superfly บินไปสร้างชื่อในเมืองกรุง แต่ก็เป็น ทะโบะ อีกเช่นกันที่ขอแยกตัวไปทำงานเบื้องหลังให้กับศิลปินอื่นๆ ด้วยโดยไม่ขอปรากฏตัวในฐานะ Superfly ในปี 2007
Superfly หลังปี 2007 จึงอาจกล่าวได้ง่ายๆ ว่าเป็นผลงานของ โอจิ เป็นหลักแต่เพียงลำพัง
ในช่วงการสร้างเนื้อสร้างตัวของ Superfly ระหว่างปี 2005-2007 นั้นทั้ง 2 เริ่มต้นจากการแสวงหาชื่อเสียงพร้อมๆ กับแสวงหาการอยู่รอดในฐานะศิลปินหน้าใหม่จากบ้านนอกที่ไม่มีใครรู้จัก การเปิดการแสดงในฐานะศิลปินใต้ดินไร้สังกัดหรือผู้อุปถัมภ์แบบอินดี้ในสถานที่หลายๆ แห่ง เช่น ร้าน ยะเนะอุระ (屋根裏) ในย่านชิโมะคิตะซะวะ (下北沢) ที่อยู่ห่างจากย่านการค้าชื่อดัง ชิบุยะไม่กี่สถานี ควบคู่ไปกับการนำเสนองานเพลงให้กับบริษัทแผ่นเสียง เพลงส่วนใหญ่ โอจิ จะรับผิดชอบเนื้อร้อง ขณะที่ทำนองและเรียบเรียงเสียงจะเป็นหน้าที่ของ ทะโบะ
ทั้ง 2 ใช้เวลาประมาณ 2 ปีก็เริ่มเป็นที่รู้จักและสามารถออกแผ่นซิงเกิ้ลแรกในสังกัดวอร์เนอร์มิวสิก แจแปน คือ ฮัลโล-ฮัลโล (ハロー・ハロー) ในปี 2007 ติดอันดับ 31 ของ Oricon ติดตามมาด้วย มานิเฟส (マニフェスト) และ i spy i spy ที่ได้อันดับ 50 เศษทั้ง 2 เพลง ดูไปแล้วก็ยังไม่น่าจะดังได้ แต่ในปี 2008 งานที่ลงทุนลงแรงไปกว่า 5 ปีก็ผลิดอกออกผล แผ่นซิงเกิ้ล ไอโอ๊ะ โคเมเต๊ะ ฮะนะทะบะ โอ๊ะ (愛をこめて花束を) Hi-Five และ How Do I Survive? ก็สามารถขึ้นติดอันดับดีขึ้นกว่าปีที่ผ่านมา ในขณะที่อัลบัมแรก Superfly ก็สามารถก้าวขึ้นสู่อันดับ 1 ของ Oriconได้สำเร็จ
นับต่อจากนี้เป็นต้นไป ความดังของ โอจิ และ Superfly ก็ดูเหมือนว่าจะหยุดไม่อยู่ห้ามไม่ได้ที่จะดัง แผ่นซิงเกิ้ลที่ออกมานับจากปี 2008 ก็อยู่ในอันดับ Top 10 เกือบทั้งหมด อัลบัมอีก 3 ชุดต่อมาคือ Box Emotions (2009) Mind Travel (2011) และ Force (2012) ต่างก็ขึ้นถึงอันดับ 1 ทั้งหมด นับเป็นปรากฏการณ์ที่ไม่เกิดขึ้นบ่อยครั้งนักที่ศิลปินหญิงอายุเพียง 30 ปีต้นๆ จากเมืองบ้านนอก เช่น โอจิ จะมีอัลบัมเพลงที่ติดตลาดหูคนเมืองกรุงขึ้นสู่อันดับ 1 ติดต่อกัน 4 อัลบัมติดต่อกัน หากรวมอัลบัมรวมเพลงฮิต Superfly BEST (2013) ที่ขึ้นสู่อันดับ 1 เช่นกันก็จะเป็น 5 อัลบัมรวด
ผลงานเพลงของโอจิ และ Superfly จากอัลบัมเพียง 4 ชุดใน 5 ปีได้ถูกนำไปใช้ต่อมากที่สุดคนหนึ่งก็ว่าได้ เท่าที่สามารถนึกได้ นอกจากหนังชุดทางโทรทัศน์ เช่น Boss หรือ Doctor X แล้ว ภาพยนตร์เรื่อง Manzai Gang พิธีเปิดการแข่งขันเบสบอลมัธยมปลายทั่วประเทศครั้งที่ 82 (2010) เพลงธีมของรายการฟุตบอลโลก 2010 ของสถานีโทรทัศน์ NHK เพลงธีมของการถ่ายทอดกีฬาโอลิมปิคฤดูร้อน 2012 ของญี่ปุ่นต่างใช้เพลงของเธอ
คงอยากจะรู้จักเธอผู้นี้มากขึ้นแล้วใช่ไหม อะไรที่สร้างความสำเร็จให้เธอ?
คลิปผลงานเพลงข้างล่างนี้น่าจะทำให้ผู้อ่านรู้จักเธอมากขึ้น
ซิงเกิ้ลแรก (ハロー・ハロー) และที่สอง (マニフェスト) คนเล่นกีตาร์คือ ทะโบะ https://www.youtube.com/watch?v=jlyrbs0KUv0
https://www.youtube.com/watch?v=yrOOq88F__U
Tamashii Revolution เพลงธีมของรายการฟุตบอลโลก 2010 ของสถานีโทรทัศน์ NHK https://www.youtube.com/watch?v=Wt3VSkTx3EY
Dancing on Fire เพลงที่ได้รับรางวัล มิวสิกวิดิโอเพลงร๊อคยอดเยี่ยมจาก สถานี MTV https://www.youtube.com/watch?v=1KYGU--wdB4
Alright เพลงเริ่มของหนังชุดฯ Boss ที่หลายคนอาจคุ้นหู https://www.youtube.com/watch?v=0_MsZ5giB0M
Bi Li Li Emotion เพลงปิดท้ายหนังชุดฯ Doctor X ภาค 2 หากฟังดูแล้วไม่มันไปกับเธอก็แสดงว่าคุณผิดปกติเสียแล้ว https://www.youtube.com/watch?v=HIEdkeWZwQM
อัลบัม 1 – 4, อัลบัมรวมเพลงฮิต, และทะโบะ โคอิชิ
ภาพจาก google และ http://koichitabo.com
อ่านย้อนหลัง
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (18)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (17)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (16)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (15)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (14)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (13)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (12)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (11)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (10)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (9)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (8)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (7)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (6)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (5)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (4)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (3)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (2)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (1)
ทั้งคู่รู้จักกันเมื่อเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยมัทซึยะมะ ในเมืองเอฮิเมะ (愛媛県) ที่ตั้งอยู่บนตอนเหนือของเกาะชิโกกุ ที่คนไทยมักไม่ค่อยไป ทั้งๆ ที่มีอะไรดีๆ ให้ดูชมชิมอีกมาก ซึ่งอยู่คนละฝั่งของอ่าวกับเมืองโอซะกะ ที่ตั้งอยู่บนเกาะฮอนชู
ทะโบะอายุมากกว่า โอจิ 2 ปี ในปี 2003 ได้ชักนำให้ โอจิ เข้ามาร่วมเป็น Superfly แห่งเมืองเอฮิเมะ ที่มีอายุถึงแค่ปี 2005 ก็ยุบเลิกวงไปเหลือเพียง โอจิ และ ทะโบะ ที่นำเอา Superfly บินไปสร้างชื่อในเมืองกรุง แต่ก็เป็น ทะโบะ อีกเช่นกันที่ขอแยกตัวไปทำงานเบื้องหลังให้กับศิลปินอื่นๆ ด้วยโดยไม่ขอปรากฏตัวในฐานะ Superfly ในปี 2007
Superfly หลังปี 2007 จึงอาจกล่าวได้ง่ายๆ ว่าเป็นผลงานของ โอจิ เป็นหลักแต่เพียงลำพัง
ในช่วงการสร้างเนื้อสร้างตัวของ Superfly ระหว่างปี 2005-2007 นั้นทั้ง 2 เริ่มต้นจากการแสวงหาชื่อเสียงพร้อมๆ กับแสวงหาการอยู่รอดในฐานะศิลปินหน้าใหม่จากบ้านนอกที่ไม่มีใครรู้จัก การเปิดการแสดงในฐานะศิลปินใต้ดินไร้สังกัดหรือผู้อุปถัมภ์แบบอินดี้ในสถานที่หลายๆ แห่ง เช่น ร้าน ยะเนะอุระ (屋根裏) ในย่านชิโมะคิตะซะวะ (下北沢) ที่อยู่ห่างจากย่านการค้าชื่อดัง ชิบุยะไม่กี่สถานี ควบคู่ไปกับการนำเสนองานเพลงให้กับบริษัทแผ่นเสียง เพลงส่วนใหญ่ โอจิ จะรับผิดชอบเนื้อร้อง ขณะที่ทำนองและเรียบเรียงเสียงจะเป็นหน้าที่ของ ทะโบะ
ทั้ง 2 ใช้เวลาประมาณ 2 ปีก็เริ่มเป็นที่รู้จักและสามารถออกแผ่นซิงเกิ้ลแรกในสังกัดวอร์เนอร์มิวสิก แจแปน คือ ฮัลโล-ฮัลโล (ハロー・ハロー) ในปี 2007 ติดอันดับ 31 ของ Oricon ติดตามมาด้วย มานิเฟส (マニフェスト) และ i spy i spy ที่ได้อันดับ 50 เศษทั้ง 2 เพลง ดูไปแล้วก็ยังไม่น่าจะดังได้ แต่ในปี 2008 งานที่ลงทุนลงแรงไปกว่า 5 ปีก็ผลิดอกออกผล แผ่นซิงเกิ้ล ไอโอ๊ะ โคเมเต๊ะ ฮะนะทะบะ โอ๊ะ (愛をこめて花束を) Hi-Five และ How Do I Survive? ก็สามารถขึ้นติดอันดับดีขึ้นกว่าปีที่ผ่านมา ในขณะที่อัลบัมแรก Superfly ก็สามารถก้าวขึ้นสู่อันดับ 1 ของ Oriconได้สำเร็จ
นับต่อจากนี้เป็นต้นไป ความดังของ โอจิ และ Superfly ก็ดูเหมือนว่าจะหยุดไม่อยู่ห้ามไม่ได้ที่จะดัง แผ่นซิงเกิ้ลที่ออกมานับจากปี 2008 ก็อยู่ในอันดับ Top 10 เกือบทั้งหมด อัลบัมอีก 3 ชุดต่อมาคือ Box Emotions (2009) Mind Travel (2011) และ Force (2012) ต่างก็ขึ้นถึงอันดับ 1 ทั้งหมด นับเป็นปรากฏการณ์ที่ไม่เกิดขึ้นบ่อยครั้งนักที่ศิลปินหญิงอายุเพียง 30 ปีต้นๆ จากเมืองบ้านนอก เช่น โอจิ จะมีอัลบัมเพลงที่ติดตลาดหูคนเมืองกรุงขึ้นสู่อันดับ 1 ติดต่อกัน 4 อัลบัมติดต่อกัน หากรวมอัลบัมรวมเพลงฮิต Superfly BEST (2013) ที่ขึ้นสู่อันดับ 1 เช่นกันก็จะเป็น 5 อัลบัมรวด
ผลงานเพลงของโอจิ และ Superfly จากอัลบัมเพียง 4 ชุดใน 5 ปีได้ถูกนำไปใช้ต่อมากที่สุดคนหนึ่งก็ว่าได้ เท่าที่สามารถนึกได้ นอกจากหนังชุดทางโทรทัศน์ เช่น Boss หรือ Doctor X แล้ว ภาพยนตร์เรื่อง Manzai Gang พิธีเปิดการแข่งขันเบสบอลมัธยมปลายทั่วประเทศครั้งที่ 82 (2010) เพลงธีมของรายการฟุตบอลโลก 2010 ของสถานีโทรทัศน์ NHK เพลงธีมของการถ่ายทอดกีฬาโอลิมปิคฤดูร้อน 2012 ของญี่ปุ่นต่างใช้เพลงของเธอ
คงอยากจะรู้จักเธอผู้นี้มากขึ้นแล้วใช่ไหม อะไรที่สร้างความสำเร็จให้เธอ?
คลิปผลงานเพลงข้างล่างนี้น่าจะทำให้ผู้อ่านรู้จักเธอมากขึ้น
ซิงเกิ้ลแรก (ハロー・ハロー) และที่สอง (マニフェスト) คนเล่นกีตาร์คือ ทะโบะ https://www.youtube.com/watch?v=jlyrbs0KUv0
https://www.youtube.com/watch?v=yrOOq88F__U
Tamashii Revolution เพลงธีมของรายการฟุตบอลโลก 2010 ของสถานีโทรทัศน์ NHK https://www.youtube.com/watch?v=Wt3VSkTx3EY
Dancing on Fire เพลงที่ได้รับรางวัล มิวสิกวิดิโอเพลงร๊อคยอดเยี่ยมจาก สถานี MTV https://www.youtube.com/watch?v=1KYGU--wdB4
Alright เพลงเริ่มของหนังชุดฯ Boss ที่หลายคนอาจคุ้นหู https://www.youtube.com/watch?v=0_MsZ5giB0M
Bi Li Li Emotion เพลงปิดท้ายหนังชุดฯ Doctor X ภาค 2 หากฟังดูแล้วไม่มันไปกับเธอก็แสดงว่าคุณผิดปกติเสียแล้ว https://www.youtube.com/watch?v=HIEdkeWZwQM
อัลบัม 1 – 4, อัลบัมรวมเพลงฮิต, และทะโบะ โคอิชิ
ภาพจาก google และ http://koichitabo.com
อ่านย้อนหลัง
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (18)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (17)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (16)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (15)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (14)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (13)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (12)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (11)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (10)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (9)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (8)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (7)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (6)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (5)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (4)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (3)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (2)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก (1)
