โสภณ องค์การณ์
ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์
อ่า...ความสุขจอมปลอมอาจนำไปสู่โศกนาฏกรรม...ประโยคนี้มีใครเคยพูดไว้เป็นอมตะวจีหรือไม่ กระพ้มสามัญชนมิอาจทราบได้ ถ้าใครไม่อ้าง กระพ้ม ขอทึกทักว่ามันแว้บเข้ามาในความคิดคำนึง เพราะตัวกระพ้มถูกตราตรึงไว้ในบรรยากาศแห่งการมองโลกสวย
เป็นการมองด้วยมีสติปัญญาเพียงแค่นั้น หรือผสมกับพื้นฐานของความบ้องตื้น ความอ่อนด้อยประสบการณ์ มุ่งอารมณ์สมานฉันท์เพื่อลืมทุกข์ ไว้ใจคนอื่น ก็สุดแล้วแต่เวรกรรม ทั้งเป็นเอกสิทธิเฉพาะบุคคล มีทางเลือกจะนึกว่าเป็นสุข นั่งจับเจ่าเป็นทุกข์
มีบางรายยึดหลักปรัชญาชีวิตง่ายๆ “ถ้านั่งอมทุกข์แล้วมีความสุข...ก็ทำไปดิ” ฟังแล้วใครมองว่าเป็นแนวคิดถากถางเชิงประชดสถานการณ์ ก็ว่ากันไป ถ้าคิดดังๆ สร้างความหมั่นไส้ให้ผู้อื่น ต้องระวังตัวเพราะมีกลุ่มหน้ายิ้ม ปากแย้มแต่ตาขวางหาเรื่อง
เมื่อถามว่าทุกวันนี้ ในยุควันชื่นคืนสุขโดยการประทานของคุณท่านนั้น ใครมีความสุขบ้าง ไม่ต้องทำประชามติหรือสำรวจความเห็น เราเพียงสังเกตพฤติกรรมของคนแต่ละส่วน ก็พอจะรู้ได้ และเริ่มมีคนมองว่าคนดีมีอารมณ์จมปลักอยู่กับความผิดหวัง
ใครมีความสุขอย่างน่ามหัศจรรย์ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้มีแต่จิตอาฆาตพยาบาท กล้าแม้แต่ลงทุนด้วยทรัพย์สินเงินทองมหาศาล จัดตั้งกลุ่มการเมืองกุมอำนาจรัฐ หนุนด้วยมวลชนผสมอันธพาลการเมือง หน่วยก่อการร้าย ลอบวางระเบิด ซุ่มสังหารผู้ชุมนุม
มีกิจกรรมชั่วร้ายเช่นใช้เงินโกงมาจากประชาชนว่าจ้างนักล็อบบี้ยิสต์ บริษัทประชาสัมพันธ์ต่างชาติ สื่อขายตัว และพวกมีชนักปักหลังสุมหัวบ่อนทำลายบ้านเกิด
มองกลุ่มแรกที่มีความสุขชัดเจนคือกลุ่มขบวนการบักเหลี่ยมร้ายหนีคุกนั่นเอง!
นับตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงสถานการณ์การเมืองนานกว่า 2 เดือน คุณน้องปูโดนเด้งตกจากเก้าอี้โดยตุลาการ กระหนาบด้วย ปปช. ตามมาด้วยเสียงฮึ่มๆ ฮ่ำๆ ของคุณท่านประกาศกฎอัยการศึกป้องกันไม่ให้กองกำลังต่างชาติกว่า 5,000 คน และตำรวจทำรัฐประหาร จากนั้นล้มรัฐบาลคุณน้องปู ยึดอำนาจการปกครองประเทศ ก็บังเกิดความพิสดาร เพราะคนที่พ้นจากอำนาจไม่ได้ฟูมฟายร้องไห้เสียอกเสียใจ
สังคมได้เห็นว่าคุณน้องปูลั้ลลา ทำสปา เดินห้าง ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนได้ยกภูเขาออกจากอก มีชีวิตชื่นคืนสุขก่อนผู้อื่น ไม่ทุกข์ร้อนเพราะคนร่วมขบวนการมิได้ถูกจับกุมตัวไปคุมขัง ถูกดำเนินคดี แต่กลับมีชีวิตอยู่อย่างสุขสบายใช้เงินชั่วอย่างไร้กังวล
คุณน้องปูมีความปลาบปลื้มปิติยินดีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อหลุดข้อกล่าวหาว่าเบี้ยวจ่ายเงินหนี้จำนำข้าวของชาวนา เพราะภารกิจแรกของคณะรัฐประหารคือการเร่งเคลียร์หนี้สินโดยสั่งสถาบันการเงินให้ช่วยปล่อยเงินกู้ ซึ่งรัฐบาลหลวมๆ ของคุณน้องปูทำไม่ได้
คุณน้องปูอยากจัดงานแถลงข่าวขอบคุณใจจะขาด แต่เกรงจะเก็บอาการไม่อยู่ คงทำได้แต่เพียงส่งกระแสจิตระลึกถึงความมุฑิตาการุณย์ ชาวนาเลิกเกลียดชังแล้ว...
โดยธรรมชาติของคนมีอารมณ์แค้นฝังหุ่นเรื้อรังแล้ว บักเหลี่ยมน่าจะโกรธสุดๆ ฟาดหัวฟาดหาง เมื่อเห็นคุณน้องปูโดนเด้งตกเก้าอี้ แต่ไม่ปรากฏความอนาทรร้อนใจ ใช้ชีวิตอย่างปกติ เดินทางท่องเที่ยว ตบท้ายด้วยงานฉลองวันเกิดในโรงแรมหรูในปารีส
ญาติพี่น้อง สมุนบริวาร ขี้ข้า ไปสุมหัวกันอวยพร ร้องเพลงสนุกสนาน! แม้แต่ทนายยิวตัวแสบ โรเบิร์ต อัมสเตอร์ดัม ก็หยุดเคลื่อนไหว พวกกลุ่มแดงสยอง แดงสยาม นักวิชาการกำมะลอ ก็เก็บเนื้อเก็บตัว ไม่มีกิจกรรมเชิงต่อต้าน ใครหนีได้ก็เผ่นให้รอดคุก
พวกที่หนีคดี ล้วนแต่เป็นกลุ่มถูกกล่าวหาว่าพัวพันกิจกรรมล้มเจ้า มองว่าถ้ายังทำใจดีสู้เสือ มีโอกาสโดนจองจำในคุกไม่ได้ประกันตัว รอวันหวนคืนสู่อำนาจอีกครั้ง
ฉะนั้น ความสุขแท้จริงจึงเป็นของคนในขบวนการบักเหลี่ยม แม้แต่กลุ่มเสรีบ้าบอคอแตก นำโดยอดีตเสนาบดีแต๋วคู่หูดูเร็กก็ยังเก็บปากเก็บคำ ไม่ตีฆ้องร้องป่าวระดมการสนับสนุนหรือจัดกิจกรรมเคลื่อนไหว แสดงว่าพวกนี้อยู่สุขสบายด้วยเงินทุนชั่วก้อนใหญ่
ใครสามารถจ่ายเงินสนับสนุนให้คนเกือบร้อยใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศได้ ถ้ามิใช่คนขายชาติ วางแผนระยะยาวเพื่อซุ่มรองานร้ายหวังล้มล้างสถาบันหลักของชาติ การมีความสุขช่วงนี้ของสมุนเหลี่ยมเพราะปลอดการถูกไล่ล่าจับตัวมาดำเนินคดีอาญา
อีกกลุ่มที่จะมีความสุขยิ่งๆ ขึ้นไปคือพวกที่จะได้รับผลประโยชน์จากการจัดตั้งองค์กรต่างๆ ความชิดเชื้อกับกลุ่มผู้กุมอำนาจในประเทศซึ่งได้มีระบอบการปกครองโดยปลัดในกระทรวงต่างๆ และปลัดยังยืดอำนาจไปเป็นกรรมการต่างๆ ยิ่งกว่านารายณ์สี่กร
ไม่ว่าผู้มีอำนาจตั้งกรรมการอะไร มีมากเท่าไหร่ก็ไม่รู้ แต่มีปลัดเป็นตัวหลัก น่าสงสัยว่าตัวเองจะจำได้หรือไม่ว่าได้เป็นกรรมการกี่แห่ง ต้องรู้กี่เรื่อง หรือเป็นเพียงตรายางประทับข้อเสนอต่างๆ ให้ถูกต้องตามพิธีกรรมของระบบบริหารโดยปลัดเท่านั้น
อ้อ...ยังมีพวกถูกกล่าวหาว่าเป็นนักวิ่งเต้น ขอเป็นโน่นเป็นนี่ มีคอนเนกชั่น และเรื่องพรรค์นี้ไม่มีใบเสร็จว่าคนนั้นจ่ายเท่านั้นเท่านี้ ขอนั่งเก้าอี้สภานั่นสภานี่ ตามเสียงร่ำลือ ทุกคนต้องมองโลกสวย ไว้ใจคุณท่านซึ่งรับประกันเสียงเข้มว่าใครก็วิ่งเต้นไม่ได้
ใครมีทุกข์?...เรื่องนี้ไม่มีหลักฐานชัดว่ากลุ่มผู้มีทุกข์ส่วนตัวและทุกข์ส่วนรวมนั้นมีจำนวนมากน้อยเท่าไหร่ ถ้าจะเดาก็คงหลายสิบล้านคน โดยเฉพาะพวกที่ต้องสละเงิน แรงกาย ชีวิต ในการชุมนุมยาวนานกว่า 7 เดือนเพื่อล้มล้างระบอบบักเหลี่ยมให้สิ้นซาก
ปัจจุบันเจตนารมณ์นี้ ยังมิได้มีการตอบสนอง เป็นความพิสดารปนกังขาสุดๆ จึงมีแต่เสียงถาม เสียงบ่น ว่าทำไมเป็นอย่างนั้น ทำไมไม้ไผ่เริ่มกลายสภาพเป็นบ้องกัญชา อารมณ์ความรู้สึกว่าถูกทรยศเริ่มรุนแรง อาจแปรเปลี่ยนสภาพเป็นความแค้นในเร็ววัน
ผู้มีความทุกข์อีกกลุ่ม คือพวกที่นั่งบนหลังเสือ ทุกวันนี้อั้น กลั้นเยี่ยวไว้ ไม่ยอมปล่อยออกมา ทำให้เกิดความรู้สึกหวาดๆ เล็กน้อย เพราะนั่งหลังเสือแต่ตัวเองหลังเย็นวาบๆ พิกล พวกนี้มักไม่กลัวตัวร้าย แต่กลัวพลังของคนดีซึ่งเชื่อมั่นในอำนาจแห่งธรรม
ยังไม่สายเกินไปที่คนนั่งหลังเสือจะรีบเยี่ยว...ให้สุด ก่อนลงจากหลังเสือ!
ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์
อ่า...ความสุขจอมปลอมอาจนำไปสู่โศกนาฏกรรม...ประโยคนี้มีใครเคยพูดไว้เป็นอมตะวจีหรือไม่ กระพ้มสามัญชนมิอาจทราบได้ ถ้าใครไม่อ้าง กระพ้ม ขอทึกทักว่ามันแว้บเข้ามาในความคิดคำนึง เพราะตัวกระพ้มถูกตราตรึงไว้ในบรรยากาศแห่งการมองโลกสวย
เป็นการมองด้วยมีสติปัญญาเพียงแค่นั้น หรือผสมกับพื้นฐานของความบ้องตื้น ความอ่อนด้อยประสบการณ์ มุ่งอารมณ์สมานฉันท์เพื่อลืมทุกข์ ไว้ใจคนอื่น ก็สุดแล้วแต่เวรกรรม ทั้งเป็นเอกสิทธิเฉพาะบุคคล มีทางเลือกจะนึกว่าเป็นสุข นั่งจับเจ่าเป็นทุกข์
มีบางรายยึดหลักปรัชญาชีวิตง่ายๆ “ถ้านั่งอมทุกข์แล้วมีความสุข...ก็ทำไปดิ” ฟังแล้วใครมองว่าเป็นแนวคิดถากถางเชิงประชดสถานการณ์ ก็ว่ากันไป ถ้าคิดดังๆ สร้างความหมั่นไส้ให้ผู้อื่น ต้องระวังตัวเพราะมีกลุ่มหน้ายิ้ม ปากแย้มแต่ตาขวางหาเรื่อง
เมื่อถามว่าทุกวันนี้ ในยุควันชื่นคืนสุขโดยการประทานของคุณท่านนั้น ใครมีความสุขบ้าง ไม่ต้องทำประชามติหรือสำรวจความเห็น เราเพียงสังเกตพฤติกรรมของคนแต่ละส่วน ก็พอจะรู้ได้ และเริ่มมีคนมองว่าคนดีมีอารมณ์จมปลักอยู่กับความผิดหวัง
ใครมีความสุขอย่างน่ามหัศจรรย์ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้มีแต่จิตอาฆาตพยาบาท กล้าแม้แต่ลงทุนด้วยทรัพย์สินเงินทองมหาศาล จัดตั้งกลุ่มการเมืองกุมอำนาจรัฐ หนุนด้วยมวลชนผสมอันธพาลการเมือง หน่วยก่อการร้าย ลอบวางระเบิด ซุ่มสังหารผู้ชุมนุม
มีกิจกรรมชั่วร้ายเช่นใช้เงินโกงมาจากประชาชนว่าจ้างนักล็อบบี้ยิสต์ บริษัทประชาสัมพันธ์ต่างชาติ สื่อขายตัว และพวกมีชนักปักหลังสุมหัวบ่อนทำลายบ้านเกิด
มองกลุ่มแรกที่มีความสุขชัดเจนคือกลุ่มขบวนการบักเหลี่ยมร้ายหนีคุกนั่นเอง!
นับตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงสถานการณ์การเมืองนานกว่า 2 เดือน คุณน้องปูโดนเด้งตกจากเก้าอี้โดยตุลาการ กระหนาบด้วย ปปช. ตามมาด้วยเสียงฮึ่มๆ ฮ่ำๆ ของคุณท่านประกาศกฎอัยการศึกป้องกันไม่ให้กองกำลังต่างชาติกว่า 5,000 คน และตำรวจทำรัฐประหาร จากนั้นล้มรัฐบาลคุณน้องปู ยึดอำนาจการปกครองประเทศ ก็บังเกิดความพิสดาร เพราะคนที่พ้นจากอำนาจไม่ได้ฟูมฟายร้องไห้เสียอกเสียใจ
สังคมได้เห็นว่าคุณน้องปูลั้ลลา ทำสปา เดินห้าง ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนได้ยกภูเขาออกจากอก มีชีวิตชื่นคืนสุขก่อนผู้อื่น ไม่ทุกข์ร้อนเพราะคนร่วมขบวนการมิได้ถูกจับกุมตัวไปคุมขัง ถูกดำเนินคดี แต่กลับมีชีวิตอยู่อย่างสุขสบายใช้เงินชั่วอย่างไร้กังวล
คุณน้องปูมีความปลาบปลื้มปิติยินดีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อหลุดข้อกล่าวหาว่าเบี้ยวจ่ายเงินหนี้จำนำข้าวของชาวนา เพราะภารกิจแรกของคณะรัฐประหารคือการเร่งเคลียร์หนี้สินโดยสั่งสถาบันการเงินให้ช่วยปล่อยเงินกู้ ซึ่งรัฐบาลหลวมๆ ของคุณน้องปูทำไม่ได้
คุณน้องปูอยากจัดงานแถลงข่าวขอบคุณใจจะขาด แต่เกรงจะเก็บอาการไม่อยู่ คงทำได้แต่เพียงส่งกระแสจิตระลึกถึงความมุฑิตาการุณย์ ชาวนาเลิกเกลียดชังแล้ว...
โดยธรรมชาติของคนมีอารมณ์แค้นฝังหุ่นเรื้อรังแล้ว บักเหลี่ยมน่าจะโกรธสุดๆ ฟาดหัวฟาดหาง เมื่อเห็นคุณน้องปูโดนเด้งตกเก้าอี้ แต่ไม่ปรากฏความอนาทรร้อนใจ ใช้ชีวิตอย่างปกติ เดินทางท่องเที่ยว ตบท้ายด้วยงานฉลองวันเกิดในโรงแรมหรูในปารีส
ญาติพี่น้อง สมุนบริวาร ขี้ข้า ไปสุมหัวกันอวยพร ร้องเพลงสนุกสนาน! แม้แต่ทนายยิวตัวแสบ โรเบิร์ต อัมสเตอร์ดัม ก็หยุดเคลื่อนไหว พวกกลุ่มแดงสยอง แดงสยาม นักวิชาการกำมะลอ ก็เก็บเนื้อเก็บตัว ไม่มีกิจกรรมเชิงต่อต้าน ใครหนีได้ก็เผ่นให้รอดคุก
พวกที่หนีคดี ล้วนแต่เป็นกลุ่มถูกกล่าวหาว่าพัวพันกิจกรรมล้มเจ้า มองว่าถ้ายังทำใจดีสู้เสือ มีโอกาสโดนจองจำในคุกไม่ได้ประกันตัว รอวันหวนคืนสู่อำนาจอีกครั้ง
ฉะนั้น ความสุขแท้จริงจึงเป็นของคนในขบวนการบักเหลี่ยม แม้แต่กลุ่มเสรีบ้าบอคอแตก นำโดยอดีตเสนาบดีแต๋วคู่หูดูเร็กก็ยังเก็บปากเก็บคำ ไม่ตีฆ้องร้องป่าวระดมการสนับสนุนหรือจัดกิจกรรมเคลื่อนไหว แสดงว่าพวกนี้อยู่สุขสบายด้วยเงินทุนชั่วก้อนใหญ่
ใครสามารถจ่ายเงินสนับสนุนให้คนเกือบร้อยใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศได้ ถ้ามิใช่คนขายชาติ วางแผนระยะยาวเพื่อซุ่มรองานร้ายหวังล้มล้างสถาบันหลักของชาติ การมีความสุขช่วงนี้ของสมุนเหลี่ยมเพราะปลอดการถูกไล่ล่าจับตัวมาดำเนินคดีอาญา
อีกกลุ่มที่จะมีความสุขยิ่งๆ ขึ้นไปคือพวกที่จะได้รับผลประโยชน์จากการจัดตั้งองค์กรต่างๆ ความชิดเชื้อกับกลุ่มผู้กุมอำนาจในประเทศซึ่งได้มีระบอบการปกครองโดยปลัดในกระทรวงต่างๆ และปลัดยังยืดอำนาจไปเป็นกรรมการต่างๆ ยิ่งกว่านารายณ์สี่กร
ไม่ว่าผู้มีอำนาจตั้งกรรมการอะไร มีมากเท่าไหร่ก็ไม่รู้ แต่มีปลัดเป็นตัวหลัก น่าสงสัยว่าตัวเองจะจำได้หรือไม่ว่าได้เป็นกรรมการกี่แห่ง ต้องรู้กี่เรื่อง หรือเป็นเพียงตรายางประทับข้อเสนอต่างๆ ให้ถูกต้องตามพิธีกรรมของระบบบริหารโดยปลัดเท่านั้น
อ้อ...ยังมีพวกถูกกล่าวหาว่าเป็นนักวิ่งเต้น ขอเป็นโน่นเป็นนี่ มีคอนเนกชั่น และเรื่องพรรค์นี้ไม่มีใบเสร็จว่าคนนั้นจ่ายเท่านั้นเท่านี้ ขอนั่งเก้าอี้สภานั่นสภานี่ ตามเสียงร่ำลือ ทุกคนต้องมองโลกสวย ไว้ใจคุณท่านซึ่งรับประกันเสียงเข้มว่าใครก็วิ่งเต้นไม่ได้
ใครมีทุกข์?...เรื่องนี้ไม่มีหลักฐานชัดว่ากลุ่มผู้มีทุกข์ส่วนตัวและทุกข์ส่วนรวมนั้นมีจำนวนมากน้อยเท่าไหร่ ถ้าจะเดาก็คงหลายสิบล้านคน โดยเฉพาะพวกที่ต้องสละเงิน แรงกาย ชีวิต ในการชุมนุมยาวนานกว่า 7 เดือนเพื่อล้มล้างระบอบบักเหลี่ยมให้สิ้นซาก
ปัจจุบันเจตนารมณ์นี้ ยังมิได้มีการตอบสนอง เป็นความพิสดารปนกังขาสุดๆ จึงมีแต่เสียงถาม เสียงบ่น ว่าทำไมเป็นอย่างนั้น ทำไมไม้ไผ่เริ่มกลายสภาพเป็นบ้องกัญชา อารมณ์ความรู้สึกว่าถูกทรยศเริ่มรุนแรง อาจแปรเปลี่ยนสภาพเป็นความแค้นในเร็ววัน
ผู้มีความทุกข์อีกกลุ่ม คือพวกที่นั่งบนหลังเสือ ทุกวันนี้อั้น กลั้นเยี่ยวไว้ ไม่ยอมปล่อยออกมา ทำให้เกิดความรู้สึกหวาดๆ เล็กน้อย เพราะนั่งหลังเสือแต่ตัวเองหลังเย็นวาบๆ พิกล พวกนี้มักไม่กลัวตัวร้าย แต่กลัวพลังของคนดีซึ่งเชื่อมั่นในอำนาจแห่งธรรม
ยังไม่สายเกินไปที่คนนั่งหลังเสือจะรีบเยี่ยว...ให้สุด ก่อนลงจากหลังเสือ!
