โชคชะตามนุษย์ ดุจดังดินฟ้าอากาศ มักเปลี่ยนแปลงได้ง่าย!
Human fortune, likes the weather, is subject to sudden change.
ดังนั้น ชีวิตมนุษย์จึงเดินอยู่บนหนทาง “ความแน่นอน” คือ “ความไม่แน่นอน” หรือ “ความไม่แน่นอน” คือ “ความแน่นอน” นั่นเอง
ชีวิตเลือกที่เกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะใช้ชีวิต เพื่อทำดีหรือทำชั่วได้..นี่แหละ..ชีวิต!
ดูอย่างคนชื่อ “ทักษิณ ชินวัตร” สิ จากคนที่เบี้ยน้อยหอยน้อย เดือดร้อนเงินทองในอดีต แค่เช็ค 3 พันบาทยังเคยเด้งดึ๋งดั๋ง แต่มีนักการเมืองบางคนช่วยทักษิณ ให้ได้ผูกขาดธุรกิจการสื่อสารโทรคมนาคม จนร่ำรวยเงินทองเป็นมหาเศรษฐีหลายหมื่นล้านบาท
ทักษิณจึงเปี้ยนไป๋ ขนาดนักการเมืองระดับรัฐมนตรี “เหลิมดาวเทียม” ที่เคยจิกหัวเรียก “ไอ้ษิณ” ในอดีต ยังต้องเปลี่ยนมาเรียก “ท่านทักษิณ” เลย
ยิ่งตอน “ทักษิณ” มีอำนาจใหญ่ล้นฟ้า “เหลิมดาวเทียม” ที่เคยยืนค้ำหัว “ไอ้ษิณ” กลับต้องยืนมือกุมเป้ากางเกง ประจบประแจงขอตำแหน่งรัฐมนตรีจาก “ท่านนายกฯทักษิณ” หน้าตาเฉย
เห็นไหมล่ะว่า..นักการเมืองส่วนใหญ่เหมือน “น้ำ” ไร้ “มิตรแท้” และ “ศัตรูถาวร” ไร้รูปร่างรูปรอยที่แท้จริง ดุจน้ำเปลี่ยนรูปตามภาชนะที่รองรับ หรือเปลี่ยนเป็นคนละคนทันที พร้อมเสมอกับการวางก้ามและไหว้ปลกๆ นักการเมืองไทยเปรียบเสมือน “จิ้งจก” เปลี่ยนสีผิวตามสีผนังที่เกาะได้อย่างรวดเร็ว เพื่ออำพรางตัวดักกินแมลงที่หลงบินมาใกล้
เมื่อรัฐบาลเครือข่ายทักษิณคอร์รัปชันโกงชาติ จึงถูกประชาชนนับสิบล้านคน ออกมาขับไล่อย่างยืดเยื้อยาวนานกว่าหกเดือน ทำให้ทหารจำต้องออกมารัฐประหาร ยึดอำนาจรัฐคืนจากเผด็จการทุนสามานย์ทักษิณที่สูญสิ้นอำนาจลงเป็นการชั่วคราว
ทันทีที่เผด็จการทหารขึ้นมาเป็นใหญ่แทนนักการเมืองซื้อเสียงเลือกตั้ง นักการเมืองขี้โกงทุกคนที่เคยเป็นรัฐบาล กลัวความไม่ปลอดภัยและกลัวจะโดนเอาผิดในเรื่องโกงชาติ และจะโดนยึดทรัพย์ที่ได้มาโดยฉ้อฉลเป็นที่สุด
คนแดนไกลที่เป็นนายทุนใหญ่ จึงส่งสัญญาณ “รอ” ให้ขี้ข้าทั้งหลายนิ่งไว้ อย่าทะลึ่งออกมา ปะ-ฉะ-ดะ กับทหารในยามนี้ ต้องอดทนรอวันเวลาที่จะคืนกลับมายึดอำนาจรัฐผ่านการเลือกตั้งอีกครั้ง ที่คาดว่าน่าจะมีขึ้นในราวปลายปี 2557 หรือต้นปี 2558 และแม้จะมีการแก้กฎการเลือกตั้งใหม่บ้าง แต่ทักษิณกับพวกก็เชื่อว่าจะยังคงมีช่องทางในการใช้เงินซื้อเสียงและโกงเลือกตั้งได้อยู่ดี
ดังนั้น ห้วงที่ทหารมีครบทั้งอาวุธและอำนาจรัฐ ประชาชนคนไทยส่วนใหญ่ยังสนับสนุนเครือข่ายทักษิณจึงไม่จำเป็นต้องเสี่ยงภัย จึงหันมาใช้สูตร “มึงมากูหลบ” สะสมกำลังไว้สู้ เมื่อโอกาสกับสถานการณ์อำนวยให้ฝ่ายตนมิดีกว่าหรือ?
ยามนี้สมุนทักษิณจึงไม่หือไม่อือไม่แข็งไม่ขืน บ้างปิดปากเงียบกบดานไม่แสดงตนต่อสาธารณะ บ้างหลบลงไปเคลื่อนไหวในทางลับ บ้างเผ่นหนีไปตั้งองค์กรเถื่อนต้านรัฐประหารอยู่ต่างแดนโน่น แน่นอนการเคลื่อนไหวแบบนั้น ย่อมต้องใช้เงินมากมายอยู่แล้ว คงไม่ต้องจารนัยให้เสียเวลานะว่า มหาเศรษฐีหน้าเหลี่ยมคนไหนที่ “ใจบุญสุนทาน” สนับสนุนเงินไม่อั้น ให้องค์กรเถื่อน “เสรีไทย” ทำร้ายชาติไทย
อย่างไรก็ตาม...อเมริกากับชาติยุโรป ที่รัฐบาลเครือข่ายทักษิณเคยประเคนผลประโยชน์ให้อย่างมหาศาล และยังคงสนับสนุนทักษิณอยู่ ด้วยเชื่อมั่นในสูตร “เลือกตั้งทักษิณชนะแน่” จนถึงกับแทรกแซงชาติไทยราวกับเป็นเมืองขึ้น ด้วยการเรียกร้องให้ไทยเร่งจัดการเลือกตั้งครั้งใหม่ ทั้งๆ ที่ชาติไทยยังไม่มีการปฏิรูปทุกภาคส่วนแม้แต่น้อย อันจะทำให้การเลือกตั้งยังคงสกปรก เต็มไปด้วยการโกงและซื้อเสียงดังที่ผ่านมา
งานนี้.. คสช.ที่ทำรัฐประหาร เพื่อเข้ามาแก้ปัญหาเลวร้ายของชาติ จึงต้องทำทุกวิถีทางในการป้องกันมิให้กลุ่มคนชั่วใช้การโกงและใช้เงินซื้อเสียงเลือกตั้ง เข้ามายึดอำนาจรัฐเพื่อโกงชาติ ให้สำเร็จลุล่วงได้แบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด อีกทั้งยังต้องทำให้คนดี ได้ขึ้นปกครองชาติอย่างต่อเนื่องอีกด้วย
“ปรองดอง” เป็นภารกิจที่ดีและถูกต้อง แต่เป็นภารกิจ “ปลายทาง” ของชาติ หลังจาก คสช.ได้แก้ต้นเหตุปัญหาของชาติสำเร็จลงแล้ว นี่คือความต่างของยุทธวิธี “ทำอะไรก่อน-ทำอะไรหลัง” เมื่อ คสช.ตัดสินใจเดินหน้า”ปรองดอง” ก่อน ก็ต้องให้ คสช.ทำงานกันให้เต็มสูบ ด่วนสรุปอะไรในตอนนี้ไม่ได้แน่นอน เพราะผลลัพธ์ตรงปลายทางต่างหากที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่า “อะไรถูก-อะไรผิด” ครับ
อย่างไรก็ตาม.. คสช.ต้องไม่ประเมิน “ทักษิณ” ผิดซ้ำดังเช่นคณะรัฐประหารปี 2549 ได้ทำพลาดไว้อย่างมหันต์ ที่ไม่ได้ปฏิรูปชาติและขจัดนักการเมืองโกงชาติอย่างจริงจัง แถมยังปล่อยให้นักการเมืองชั่วใช้เงินซื้อเสียงการเลือกตั้ง กลับมายึดอำนาจรัฐและโกงชาติได้อีกครา ยังความเสียหายอย่างใหญ่หลวงให้กับชาติและประชาชนมาแล้วในอดีต
บทเรียนผิดพลาดของ “บิ๊กบัง” มีค่ายิ่งต่อทหารทุกคนที่หวังดีต่อชาติ ต้องนำไปปรับใช้ให้ถูกต้อง ด้วยหัวใจที่มุ่งทำเพื่อชาติและประชาชนเป็นหลัก มิใช่ทำเพื่อตนและพวกพ้องเป็นสรณะ ความ “สำเร็จ” หรือ “ล้มเหลว” จึง “ยืนรอ” อยู่ตรงหน้าชาว คสช.แล้ว
ที่สำคัญต้องอย่าทำลาย “โอกาสทอง” ไปกับ “การกระตือรือร้นต่อชัยชนะที่ไม่ยั่งยืน” เด็ดขาด!
Human fortune, likes the weather, is subject to sudden change.
ดังนั้น ชีวิตมนุษย์จึงเดินอยู่บนหนทาง “ความแน่นอน” คือ “ความไม่แน่นอน” หรือ “ความไม่แน่นอน” คือ “ความแน่นอน” นั่นเอง
ชีวิตเลือกที่เกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะใช้ชีวิต เพื่อทำดีหรือทำชั่วได้..นี่แหละ..ชีวิต!
ดูอย่างคนชื่อ “ทักษิณ ชินวัตร” สิ จากคนที่เบี้ยน้อยหอยน้อย เดือดร้อนเงินทองในอดีต แค่เช็ค 3 พันบาทยังเคยเด้งดึ๋งดั๋ง แต่มีนักการเมืองบางคนช่วยทักษิณ ให้ได้ผูกขาดธุรกิจการสื่อสารโทรคมนาคม จนร่ำรวยเงินทองเป็นมหาเศรษฐีหลายหมื่นล้านบาท
ทักษิณจึงเปี้ยนไป๋ ขนาดนักการเมืองระดับรัฐมนตรี “เหลิมดาวเทียม” ที่เคยจิกหัวเรียก “ไอ้ษิณ” ในอดีต ยังต้องเปลี่ยนมาเรียก “ท่านทักษิณ” เลย
ยิ่งตอน “ทักษิณ” มีอำนาจใหญ่ล้นฟ้า “เหลิมดาวเทียม” ที่เคยยืนค้ำหัว “ไอ้ษิณ” กลับต้องยืนมือกุมเป้ากางเกง ประจบประแจงขอตำแหน่งรัฐมนตรีจาก “ท่านนายกฯทักษิณ” หน้าตาเฉย
เห็นไหมล่ะว่า..นักการเมืองส่วนใหญ่เหมือน “น้ำ” ไร้ “มิตรแท้” และ “ศัตรูถาวร” ไร้รูปร่างรูปรอยที่แท้จริง ดุจน้ำเปลี่ยนรูปตามภาชนะที่รองรับ หรือเปลี่ยนเป็นคนละคนทันที พร้อมเสมอกับการวางก้ามและไหว้ปลกๆ นักการเมืองไทยเปรียบเสมือน “จิ้งจก” เปลี่ยนสีผิวตามสีผนังที่เกาะได้อย่างรวดเร็ว เพื่ออำพรางตัวดักกินแมลงที่หลงบินมาใกล้
เมื่อรัฐบาลเครือข่ายทักษิณคอร์รัปชันโกงชาติ จึงถูกประชาชนนับสิบล้านคน ออกมาขับไล่อย่างยืดเยื้อยาวนานกว่าหกเดือน ทำให้ทหารจำต้องออกมารัฐประหาร ยึดอำนาจรัฐคืนจากเผด็จการทุนสามานย์ทักษิณที่สูญสิ้นอำนาจลงเป็นการชั่วคราว
ทันทีที่เผด็จการทหารขึ้นมาเป็นใหญ่แทนนักการเมืองซื้อเสียงเลือกตั้ง นักการเมืองขี้โกงทุกคนที่เคยเป็นรัฐบาล กลัวความไม่ปลอดภัยและกลัวจะโดนเอาผิดในเรื่องโกงชาติ และจะโดนยึดทรัพย์ที่ได้มาโดยฉ้อฉลเป็นที่สุด
คนแดนไกลที่เป็นนายทุนใหญ่ จึงส่งสัญญาณ “รอ” ให้ขี้ข้าทั้งหลายนิ่งไว้ อย่าทะลึ่งออกมา ปะ-ฉะ-ดะ กับทหารในยามนี้ ต้องอดทนรอวันเวลาที่จะคืนกลับมายึดอำนาจรัฐผ่านการเลือกตั้งอีกครั้ง ที่คาดว่าน่าจะมีขึ้นในราวปลายปี 2557 หรือต้นปี 2558 และแม้จะมีการแก้กฎการเลือกตั้งใหม่บ้าง แต่ทักษิณกับพวกก็เชื่อว่าจะยังคงมีช่องทางในการใช้เงินซื้อเสียงและโกงเลือกตั้งได้อยู่ดี
ดังนั้น ห้วงที่ทหารมีครบทั้งอาวุธและอำนาจรัฐ ประชาชนคนไทยส่วนใหญ่ยังสนับสนุนเครือข่ายทักษิณจึงไม่จำเป็นต้องเสี่ยงภัย จึงหันมาใช้สูตร “มึงมากูหลบ” สะสมกำลังไว้สู้ เมื่อโอกาสกับสถานการณ์อำนวยให้ฝ่ายตนมิดีกว่าหรือ?
ยามนี้สมุนทักษิณจึงไม่หือไม่อือไม่แข็งไม่ขืน บ้างปิดปากเงียบกบดานไม่แสดงตนต่อสาธารณะ บ้างหลบลงไปเคลื่อนไหวในทางลับ บ้างเผ่นหนีไปตั้งองค์กรเถื่อนต้านรัฐประหารอยู่ต่างแดนโน่น แน่นอนการเคลื่อนไหวแบบนั้น ย่อมต้องใช้เงินมากมายอยู่แล้ว คงไม่ต้องจารนัยให้เสียเวลานะว่า มหาเศรษฐีหน้าเหลี่ยมคนไหนที่ “ใจบุญสุนทาน” สนับสนุนเงินไม่อั้น ให้องค์กรเถื่อน “เสรีไทย” ทำร้ายชาติไทย
อย่างไรก็ตาม...อเมริกากับชาติยุโรป ที่รัฐบาลเครือข่ายทักษิณเคยประเคนผลประโยชน์ให้อย่างมหาศาล และยังคงสนับสนุนทักษิณอยู่ ด้วยเชื่อมั่นในสูตร “เลือกตั้งทักษิณชนะแน่” จนถึงกับแทรกแซงชาติไทยราวกับเป็นเมืองขึ้น ด้วยการเรียกร้องให้ไทยเร่งจัดการเลือกตั้งครั้งใหม่ ทั้งๆ ที่ชาติไทยยังไม่มีการปฏิรูปทุกภาคส่วนแม้แต่น้อย อันจะทำให้การเลือกตั้งยังคงสกปรก เต็มไปด้วยการโกงและซื้อเสียงดังที่ผ่านมา
งานนี้.. คสช.ที่ทำรัฐประหาร เพื่อเข้ามาแก้ปัญหาเลวร้ายของชาติ จึงต้องทำทุกวิถีทางในการป้องกันมิให้กลุ่มคนชั่วใช้การโกงและใช้เงินซื้อเสียงเลือกตั้ง เข้ามายึดอำนาจรัฐเพื่อโกงชาติ ให้สำเร็จลุล่วงได้แบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด อีกทั้งยังต้องทำให้คนดี ได้ขึ้นปกครองชาติอย่างต่อเนื่องอีกด้วย
“ปรองดอง” เป็นภารกิจที่ดีและถูกต้อง แต่เป็นภารกิจ “ปลายทาง” ของชาติ หลังจาก คสช.ได้แก้ต้นเหตุปัญหาของชาติสำเร็จลงแล้ว นี่คือความต่างของยุทธวิธี “ทำอะไรก่อน-ทำอะไรหลัง” เมื่อ คสช.ตัดสินใจเดินหน้า”ปรองดอง” ก่อน ก็ต้องให้ คสช.ทำงานกันให้เต็มสูบ ด่วนสรุปอะไรในตอนนี้ไม่ได้แน่นอน เพราะผลลัพธ์ตรงปลายทางต่างหากที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่า “อะไรถูก-อะไรผิด” ครับ
อย่างไรก็ตาม.. คสช.ต้องไม่ประเมิน “ทักษิณ” ผิดซ้ำดังเช่นคณะรัฐประหารปี 2549 ได้ทำพลาดไว้อย่างมหันต์ ที่ไม่ได้ปฏิรูปชาติและขจัดนักการเมืองโกงชาติอย่างจริงจัง แถมยังปล่อยให้นักการเมืองชั่วใช้เงินซื้อเสียงการเลือกตั้ง กลับมายึดอำนาจรัฐและโกงชาติได้อีกครา ยังความเสียหายอย่างใหญ่หลวงให้กับชาติและประชาชนมาแล้วในอดีต
บทเรียนผิดพลาดของ “บิ๊กบัง” มีค่ายิ่งต่อทหารทุกคนที่หวังดีต่อชาติ ต้องนำไปปรับใช้ให้ถูกต้อง ด้วยหัวใจที่มุ่งทำเพื่อชาติและประชาชนเป็นหลัก มิใช่ทำเพื่อตนและพวกพ้องเป็นสรณะ ความ “สำเร็จ” หรือ “ล้มเหลว” จึง “ยืนรอ” อยู่ตรงหน้าชาว คสช.แล้ว
ที่สำคัญต้องอย่าทำลาย “โอกาสทอง” ไปกับ “การกระตือรือร้นต่อชัยชนะที่ไม่ยั่งยืน” เด็ดขาด!
