วันนี้มีข่าวลือจากลูกศิษย์ว่า นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร กำลังหาทางจะหนี ข่าวนี้คงเกิดจากการคาดว่า ป.ป.ช.คงชี้มูลว่ามีความผิด และศาลคดีอาญาทางการเมืองจะพิพากษาในที่สุด
พวก นปช.ออกมาตีปลาหน้าไซแล้วว่าจะไม่ยอมรับคำตัดสินของ ป.ป.ช.ส่วนยิ่งลักษณ์เองก็ออกมาพูดเสียงเครือๆ ว่ามีคนจ้องใช้กฎหมายมาห้ำหั่นกัน คนก็พูดกันว่า หากไม่ได้ทำผิดแล้วจะกลัวอะไร
นอกจากนั้น ยังมีไอ้กุ๊ยอีกคนหนึ่งออกมาพูดทำนองยุยงให้คนไปเอาเงินธนาคารมา และไปเอาของร้าน 7/11 มาเป็นเสบียง คนพวกนี้พูดออกทีวีหน้าตาเฉย การขู่ของคนกุ๊ยเหล่านี้รัฐบาลยังคงนิ่งเฉยไม่จับกุมและไม่ห้ามปราม คล้ายๆ กับว่ารัฐบาลมีกุ๊ยคอยดูแล
สถานการณ์ทางการเมืองที่ยืดเยื้อมาจนถึงทุกวันนี้ มีคนพยายามหาทางออกให้ โดยเมื่อไม่นานมานี้ องค์กรอิสระก็เสนอตัวเข้ามา บอกว่าควรเริ่มต้นจากการที่แต่ละฝ่ายส่งชื่อคนที่ไว้วางใจมาฝ่ายละ 10 คน แล้วก็จะมาดูกันว่ามีชื่อตรงกันกี่คน เมื่อมีชื่อตรงกันแล้ว ก็ให้เอาพวกนี้แหละเป็น “คนกลาง” แต่คุณสุเทพก็ออกมาประกาศชัดเจนแล้วว่าไม่เอา ผมก็ยังสงสัยว่าเหตุใดคุณสมชัย ยังคงมีความหวังอยู่
ศาสนาพุทธสอนเราว่า เหตุเกิดที่ไหนก็ให้ดับที่เหตุ ใครๆ ก็รู้ดีว่าต้นเหตุที่ทำให้เกิดความขัดแย้งอยู่จนทุกวันนี้ก็คือ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นั่นเอง และตราบใดที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ยังไม่หยุดเรื่องก็ไม่จบง่ายๆ
แต่เรื่องจะจบได้อย่างไร ในเมื่อเงื่อนไขก็คือต้องไม่ให้ทักษิณติดคุก และต้องคืนเงินที่ยึดไว้ให้ทักษิณ ดังนั้นเหตุการณ์นี้ก็ต้องยืดเยื้อต่อไป และการที่คนบางกลุ่มออกมาพูดว่า จะปกป้องประชาธิปไตยนั้น แท้ที่จริงก็คือขบวนการปกป้องผลประโยชน์ของทักษิณนั่นเอง
เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เราจะขอให้นายบัน คีมูนมาช่วยไกล่เกลี่ยเรื่องอะไร ที่จริงความคิดนี้ก็แย่พออยู่แล้วที่จะให้คนนอกมาวุ่นวายกับปัญหาของไทย วิธีการที่ทักษิณชอบใช้ก็คือ อาศัยกำลังจากภายนอกเข้ากดดัน ไม่ว่าจะให้ประเทศต่างๆ ช่วยกันส่งสาส์นแสดงความเป็นห่วงในสถานการณ์ หรือให้ “คนกลาง” อย่างนายบัน คีมูน มาช่วย ถ้านายบัน คีมูน เข้ามาจริงๆ หน้าคงแหกแย็บไม่ติด เพราะถึงอย่างไรคุณสุเทพก็คงไม่ให้ความร่วมมือด้วย
ผู้สนับสนุน กปปส.คนหนึ่งบอกกับผมว่า เวลานี้คนยังคงไปชุมนุมกันแยะ แต่ไปไม่ถี่เหมือนตอนแรกๆ เพราะต่างมีการมีงานทำ มีภารกิจต้องดูแลกิจการต่างๆ แต่ก็คงทยอยกันไป โดยเฉพาะตอนค่ำๆ หลังเลิกงาน พบใครก็ชอบถามว่า “จวนหรือยัง” คนส่วนมากอยากให้จบเร็วๆ แต่ถ้ายืดเยื้อต่อไปก็ไม่ว่ากัน ยังมีคนไปขายน้ำ ขายเสื้อยืดช่วย กปปส.แยะ เวลานี้คนกรุงเทพฯ ชินกับการชุมนุมแล้ว ยิ่งชุมนุมอยู่ในสวนลุมฯ ไม่มาปิดโน่นปิดนี่ หรือชุมนุมหลายเวทีตามสี่แยกย่านที่มีคนไปแยะๆ คนก็ยิ่งชอบและคงให้การสนับสนุน กปปส.เหมือนเดิม
สรุปว่า ทุกคนรอคอยคำตัดสินของศาล คือคดีที่มีคนไปฟ้องร้องยิ่งลักษณ์ แต่เมื่อดูความเป็นจริงแล้ว เราก็รู้ดีว่าแม้ยิ่งลักษณ์ออกไป ปัญหาก็คงมีอยู่ ตราบเท่าที่พรรคเพื่อไทยยังชนะการเลือกตั้งอยู่ ดังนั้นในระยะยาวการต่อสู้จึงเป็นการต่อสู้กับพรรคเพื่อไทยมากกว่าอย่างอื่น โอกาสที่พรรคเพื่อไทยจะแพ้การเลือกตั้งก็มีอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะนโยบายจำนำข้าวที่ทำให้พรรคเพื่อไทยคะแนนหดหายไปแยะ พรรคประชาธิปัตย์เองคงยากที่จะเอาชนะการเลือกตั้งได้ คงจะต้องอาศัยความช่วยเหลือจากพรรคอื่นๆ ที่เป็นพรรคขนาดกลาง หากพรรคขนาดกลางร่วมมือด้วย พรรคประชาธิปัตย์ก็อาจเป็นแกนนำในการตั้งรัฐบาลได้
ทั้งหมดนี้เป็นการมองไปที่อนาคต ระบอบประชาธิปไตยของเราคงต้องเผชิญกับความไร้เสถียรภาพไปอีกนาน ในที่สุดผลกระทบทางเศรษฐกิจก็จะทำให้นักการเมืองเห็นผลเสีย และหันหน้ามาประนีประนอมกันมากขึ้น
ก่อนจบผมขออนุญาตเล่าเรื่องที่ค่อนข้างจะส่วนตัวเล็กน้อย แต่ก็อยากเขียนเพราะเป็นการไว้อาลัยแก่ “โกฮับ”
โกฮับนี้หาใช่คนขายก๋วยเตี๋ยวเรืออยุธยาไม่ แต่เป็นหมาของเรา เดิมโกฮับชื่อโลตัส เป็นหมาของลุงคนเฝ้าบ้านเพื่อนบ้านที่เขาใหญ่ โกฮับชอบมาเที่ยวที่บ้านเราๆ จึงให้ข้าวเลี้ยงดูจนมันมาอยู่กับเรา ต่อมาลุงออกไปก็เอาโกฮับไปด้วย เอาไปผูกไว้ โกฮับดิ้นจนเชือกรัดคอเป็นแผล เมื่อเชือกหลุดก็เดินมาบ้านเราซึ่งอยู่ห่างจากบ้านลุง 2 กิโล ลุงก็ไม่มาตาม เราจึงเปลี่ยนชื่อโลตัสเป็นโกฮับ
โกฮับเป็นหมาไทยสีขาวซุกซนมาก ชอบหนีเที่ยวและไปติดตัวเมีย มีเมียแหม่มเสียด้วย เคยพามาเที่ยวที่บ้าน บางครั้งโกฮับจะหายไป 2-3 วัน แต่พอรู้ว่าเรามาโกฮับก็จะมาไม่หนีไปไหน แต่ความซนทำให้โกฮับไปเที่ยวทั่วซอยจนใครๆ รู้จักหมด ลูกชายคนเล็กบอกว่า “มันคงจะสมัคร อบต.” ที่โกฮับชอบมากคือไล่ไก่ จนไก่ตายก็คาบมา เจ้าของไก่โกรธมายิงมัน 2-3 ครั้ง ในที่สุดโกฮับก็ถูกยิงตาย 3 นัด เมื่อวันเสาร์ที่แล้ว พวกเราเสียใจกันมากและขอสาปแช่งคนยิงด้วย
พวก นปช.ออกมาตีปลาหน้าไซแล้วว่าจะไม่ยอมรับคำตัดสินของ ป.ป.ช.ส่วนยิ่งลักษณ์เองก็ออกมาพูดเสียงเครือๆ ว่ามีคนจ้องใช้กฎหมายมาห้ำหั่นกัน คนก็พูดกันว่า หากไม่ได้ทำผิดแล้วจะกลัวอะไร
นอกจากนั้น ยังมีไอ้กุ๊ยอีกคนหนึ่งออกมาพูดทำนองยุยงให้คนไปเอาเงินธนาคารมา และไปเอาของร้าน 7/11 มาเป็นเสบียง คนพวกนี้พูดออกทีวีหน้าตาเฉย การขู่ของคนกุ๊ยเหล่านี้รัฐบาลยังคงนิ่งเฉยไม่จับกุมและไม่ห้ามปราม คล้ายๆ กับว่ารัฐบาลมีกุ๊ยคอยดูแล
สถานการณ์ทางการเมืองที่ยืดเยื้อมาจนถึงทุกวันนี้ มีคนพยายามหาทางออกให้ โดยเมื่อไม่นานมานี้ องค์กรอิสระก็เสนอตัวเข้ามา บอกว่าควรเริ่มต้นจากการที่แต่ละฝ่ายส่งชื่อคนที่ไว้วางใจมาฝ่ายละ 10 คน แล้วก็จะมาดูกันว่ามีชื่อตรงกันกี่คน เมื่อมีชื่อตรงกันแล้ว ก็ให้เอาพวกนี้แหละเป็น “คนกลาง” แต่คุณสุเทพก็ออกมาประกาศชัดเจนแล้วว่าไม่เอา ผมก็ยังสงสัยว่าเหตุใดคุณสมชัย ยังคงมีความหวังอยู่
ศาสนาพุทธสอนเราว่า เหตุเกิดที่ไหนก็ให้ดับที่เหตุ ใครๆ ก็รู้ดีว่าต้นเหตุที่ทำให้เกิดความขัดแย้งอยู่จนทุกวันนี้ก็คือ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นั่นเอง และตราบใดที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ยังไม่หยุดเรื่องก็ไม่จบง่ายๆ
แต่เรื่องจะจบได้อย่างไร ในเมื่อเงื่อนไขก็คือต้องไม่ให้ทักษิณติดคุก และต้องคืนเงินที่ยึดไว้ให้ทักษิณ ดังนั้นเหตุการณ์นี้ก็ต้องยืดเยื้อต่อไป และการที่คนบางกลุ่มออกมาพูดว่า จะปกป้องประชาธิปไตยนั้น แท้ที่จริงก็คือขบวนการปกป้องผลประโยชน์ของทักษิณนั่นเอง
เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เราจะขอให้นายบัน คีมูนมาช่วยไกล่เกลี่ยเรื่องอะไร ที่จริงความคิดนี้ก็แย่พออยู่แล้วที่จะให้คนนอกมาวุ่นวายกับปัญหาของไทย วิธีการที่ทักษิณชอบใช้ก็คือ อาศัยกำลังจากภายนอกเข้ากดดัน ไม่ว่าจะให้ประเทศต่างๆ ช่วยกันส่งสาส์นแสดงความเป็นห่วงในสถานการณ์ หรือให้ “คนกลาง” อย่างนายบัน คีมูน มาช่วย ถ้านายบัน คีมูน เข้ามาจริงๆ หน้าคงแหกแย็บไม่ติด เพราะถึงอย่างไรคุณสุเทพก็คงไม่ให้ความร่วมมือด้วย
ผู้สนับสนุน กปปส.คนหนึ่งบอกกับผมว่า เวลานี้คนยังคงไปชุมนุมกันแยะ แต่ไปไม่ถี่เหมือนตอนแรกๆ เพราะต่างมีการมีงานทำ มีภารกิจต้องดูแลกิจการต่างๆ แต่ก็คงทยอยกันไป โดยเฉพาะตอนค่ำๆ หลังเลิกงาน พบใครก็ชอบถามว่า “จวนหรือยัง” คนส่วนมากอยากให้จบเร็วๆ แต่ถ้ายืดเยื้อต่อไปก็ไม่ว่ากัน ยังมีคนไปขายน้ำ ขายเสื้อยืดช่วย กปปส.แยะ เวลานี้คนกรุงเทพฯ ชินกับการชุมนุมแล้ว ยิ่งชุมนุมอยู่ในสวนลุมฯ ไม่มาปิดโน่นปิดนี่ หรือชุมนุมหลายเวทีตามสี่แยกย่านที่มีคนไปแยะๆ คนก็ยิ่งชอบและคงให้การสนับสนุน กปปส.เหมือนเดิม
สรุปว่า ทุกคนรอคอยคำตัดสินของศาล คือคดีที่มีคนไปฟ้องร้องยิ่งลักษณ์ แต่เมื่อดูความเป็นจริงแล้ว เราก็รู้ดีว่าแม้ยิ่งลักษณ์ออกไป ปัญหาก็คงมีอยู่ ตราบเท่าที่พรรคเพื่อไทยยังชนะการเลือกตั้งอยู่ ดังนั้นในระยะยาวการต่อสู้จึงเป็นการต่อสู้กับพรรคเพื่อไทยมากกว่าอย่างอื่น โอกาสที่พรรคเพื่อไทยจะแพ้การเลือกตั้งก็มีอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะนโยบายจำนำข้าวที่ทำให้พรรคเพื่อไทยคะแนนหดหายไปแยะ พรรคประชาธิปัตย์เองคงยากที่จะเอาชนะการเลือกตั้งได้ คงจะต้องอาศัยความช่วยเหลือจากพรรคอื่นๆ ที่เป็นพรรคขนาดกลาง หากพรรคขนาดกลางร่วมมือด้วย พรรคประชาธิปัตย์ก็อาจเป็นแกนนำในการตั้งรัฐบาลได้
ทั้งหมดนี้เป็นการมองไปที่อนาคต ระบอบประชาธิปไตยของเราคงต้องเผชิญกับความไร้เสถียรภาพไปอีกนาน ในที่สุดผลกระทบทางเศรษฐกิจก็จะทำให้นักการเมืองเห็นผลเสีย และหันหน้ามาประนีประนอมกันมากขึ้น
ก่อนจบผมขออนุญาตเล่าเรื่องที่ค่อนข้างจะส่วนตัวเล็กน้อย แต่ก็อยากเขียนเพราะเป็นการไว้อาลัยแก่ “โกฮับ”
โกฮับนี้หาใช่คนขายก๋วยเตี๋ยวเรืออยุธยาไม่ แต่เป็นหมาของเรา เดิมโกฮับชื่อโลตัส เป็นหมาของลุงคนเฝ้าบ้านเพื่อนบ้านที่เขาใหญ่ โกฮับชอบมาเที่ยวที่บ้านเราๆ จึงให้ข้าวเลี้ยงดูจนมันมาอยู่กับเรา ต่อมาลุงออกไปก็เอาโกฮับไปด้วย เอาไปผูกไว้ โกฮับดิ้นจนเชือกรัดคอเป็นแผล เมื่อเชือกหลุดก็เดินมาบ้านเราซึ่งอยู่ห่างจากบ้านลุง 2 กิโล ลุงก็ไม่มาตาม เราจึงเปลี่ยนชื่อโลตัสเป็นโกฮับ
โกฮับเป็นหมาไทยสีขาวซุกซนมาก ชอบหนีเที่ยวและไปติดตัวเมีย มีเมียแหม่มเสียด้วย เคยพามาเที่ยวที่บ้าน บางครั้งโกฮับจะหายไป 2-3 วัน แต่พอรู้ว่าเรามาโกฮับก็จะมาไม่หนีไปไหน แต่ความซนทำให้โกฮับไปเที่ยวทั่วซอยจนใครๆ รู้จักหมด ลูกชายคนเล็กบอกว่า “มันคงจะสมัคร อบต.” ที่โกฮับชอบมากคือไล่ไก่ จนไก่ตายก็คาบมา เจ้าของไก่โกรธมายิงมัน 2-3 ครั้ง ในที่สุดโกฮับก็ถูกยิงตาย 3 นัด เมื่อวันเสาร์ที่แล้ว พวกเราเสียใจกันมากและขอสาปแช่งคนยิงด้วย
