00 จนถึงบัดนี้ สิ่งที่เป็นความหวังเดียวของ ทักษิณ ชินวัตร ก็คือต้องทำทุกทางเพื่อเดินหน้าไปสู่การเลือกตั้ง วันที่ 2 ก.พ.ให้ได้ ไม่ว่าจะต้องเหยียบย่ำศพ เลือดเนื้อของชาวบ้าน ไม่ว่าฝ่ายไหน อีกกี่ร่าง กี่ศพ ก็ไม่สนใจ ไม่สนใจด้วยว่าการเลือกตั้งที่ต้องใช้เงินงบประมาณเกือบสี่พันล้าน จะไร้ประโยชน์สูญเปล่าหรือไม่ก็ตาม ขอเพียงให้มีการเลือกตั้งเกิดขึ้นมาก่อน จะได้ ส.ส.กี่คน ก็เอามาก่อน ที่เหลือก็ค่อยบังคับ กกต.เลือกซ่อม เลือกใหม่ไปเรื่อยๆ หวังว่าด้วยกลไก "รัฐตำรวจ" จะ สามารถข่มขู่ คุกคาม เอาได้ในภายหลัง เป้าหมายคือ ต้องสร้าง "พิธีกรรม" ประชาธิปไตย ด้วยการเลือกตั้งขึ้นมาให้ได้ ไม่ต้องไปสนใจเรื่องความชอบธรรมใดๆ ทั้งสิ้น ตราบใดที่ยัง "มีข้าราชการขี้ข้า" มี "ตำรวจขี้ข้า" ระดับบนคอยเป็นมือไม้ร่วมหัวจมท้าย รับใช้กันแบบถวายหัว เพราะทั้งสองฝ่ายต่างเดิมพันสูง "อยู่-ไป" ร่วมกัน
00 แน่นอนว่า หากพูดถึงระบอบทักษิณ ก็ย่อมหมายรวมถึง ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และมือไม้สำคัญในเวลานี้ก็คือ "เครือข่ายตำรวจ" ระดับหัวแถวลงมา เช่น พล.ต.อ.อดุลย์ แสงสิงแก้ว พล.ต.อ.วรพงษ์ ชิวปรีชา และ พล.ต.ท.คำรณวิทย์ ธูปกระจ่าง ซึ่งหากวัดกันด้วยบทบาท "เบื้องหลัง" คนที่ "ลงมือ" จริงๆ น่าจะเป็นสองคนหลัง โดยเฉพาะ คำรณวิทย์ หากว่าไปแล้ว เวลานี้อาจถือว่าเป็นผู้สั่งการในฐานะ ผบ.ตร.ไปแล้วก็ได้ สำหรับพล.ต.อ.วรพงษ์ ในตอนแรกคงหวังลุ้นเก้าอี้ ผบ.ตร. คนต่อไป แต่เมื่อสถานการณ์พัฒนามาจนถึงขณะนี้เชื่อว่า "ดับฝัน"ไปพร้อมกับเก้าอี้ นายกฯของ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร แล้ว สถานการณ์มันบีบคั้นเพียงแค่เอาตัวรอดไปวันๆ เท่านั้น เพราะมวลมหาประชาชนที่ "ตื่นรู้" คราวนี้มันมหาศาล และที่สำคัญล้วนแล้วแต่เป็นคนรุ่นใหม่ที่ "เสียงดัง" ทั้งสิ้น
00 กระแสปฏิรูปแบบ "ของแท้" กำลังขยายวง เพราะคราวนี้ไม่ใช่เป็นความขัดแย้งระหว่างพรรคการเมือง ฝ่ายรัฐบาลกับฝ่ายค้าน อาจจะมีบ้างที่ได้เห็นคนของพรรคประชาธิปัตย์ปะปนอยู่บ้าง แต่มันก็ไม่ใช่การชี้นำ เพราะเป้าหมายของมวลชนที่ออกมาเที่ยวนี้ ต้องการ "ปฏิรูป-ปฏิวัติโดยประชาชน" ก้าวข้ามนักการเมืองที่ล้าหลังไปแล้ว เพราะพวกเขาได้เรียนรู้ และสั่งสมประสบการณ์การต่อสู้มาตั้งแต่การชุมนุมปี 48-49 เรื่อยมา แม้ว่าในระหว่างทางอาจจะมีเรื่องให้รำคาญใจ หมองใจกันบ้าง แต่เมื่อถึง"จุดร่วม" ในเวลานี้จึงพร้อมเพรียงกันออกมายืนหยัดอย่างมั่นคงแบบที่เห็น และเชื่อว่าไม่มีทางหันหลังกลับเด็ดขาด
00 ทุกคนกำลังฟันธงว่า ยิ่งใกล้วันเลือกตั้ง 2 ก.พ.เข้ามาเท่าใด ก็ยิ่งเกิดเหตุรุนแรงที่ "ฝ่ายระบอบทักษิณ" พยายามสร้างสถานการณ์ป่วนให้ความรุนแรง ให้เกิด "ความกลัว" ต้องการ "ข่มขู่คนกรุงเทพฯ" ไม่ให้เข้าร่วม เข้ามา"เติม" ยืนระยะการชุมนุมต่อต้านรัฐบาล หวังว่าพวกคนกรุงประเภทไฮโซ คนรุ่นใหม่ เกิดความกลัวไม่กล้าเสี่ยงออกมา แต่เมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาที่ออกมาแล้ว ถือว่าตรงกันข้าม กลายเป็นว่า "ไม่ลดลง" ยิ่งป่วนยิ่งออกมา ยิ่งเกลียดหนักขึ้นไปอีก และแม้ว่า
ระบอบทักษิณ โดยยิ่งลักษณ์ ชินวัตร คิดจะอ้างเหตุความรุนแรง "ประกาศภาวะฉุกเฉิน" ก่อนวันเลือกตั้ง และ "ห้ามคนออกนอกบ้านในเวลากลางคืน" ก็คงไม่เป็นผล และมาถึงนาทีนี้ ยังเชื่อว่า "การเลือกตั้ง 2 ก.พ.ไม่เกิด" ค่อนข้างแน่ และถ้าเกิดจริง โอกาส "โหวตโน" ทำให้รัฐบาล "หงายเงิบ" ไปเลยก็ได้
00 เชื่อหรือไม่ว่า แม้เวลานี้ ระบอบทักษิณ และรัฐบาลกำลังโดนมวลมหาประชาชนออกมากดดันอย่างหนัก แต่ก็ยังโค่นไม่ลง ส่วนสำคัญนอกเหนือกจากยังมี ขรก. เครือข่ายรัฐตำรวจ เกื้อหนุนแบบร่วมลงเรือลำเดียวกันอย่างแข็งขัน ยังกัดฟันยืนอยู่ได้แล้ว ยังมีมวลชนตามต่างจังหวัด "วางเฉย" และหนุนอยู่ แต่นั่นอาจเป็นเมื่อสองเดือนก่อน หรือปีก่อน แต่คราวนี้เมื่อ "เจอเข้าอย่างจัง" มันก็จุกอก หนุนต่อไปไม่ไหวเหมือนกัน เหมือนที่ "ชาวนา" กำลังเป็นอยู่ จากโครงการจำนำข้าว ที่ กำลังก่อหายนะ ขายข้าวไป 3-4 เดือนแล้วแต่ยังไม่ได้เงิน เดือดร้อนจนหน้าเขียวกันแล้ว และที่สำคัญยังไม่รู้อนาคตว่า รัฐบาลจะหาเงินที่ไหนมาจ่าย มันตีบตันไปหมด และเชื่อว่าภายในเดือนนี้ ถ้ายังไม่ได้เงินรับรอง "จลาจล" แน่
00 กรณีจำนำข้าวนี่แหละ จะเป็นตัวทำลายความ "ฮึกเหิม" ถือดีของระบอบทักษิณ ลงไปอีกโข จากเดิมที่ท้าทายไปทั่วว่า ถ้าใครคัดค้านก็ขอให้ประกาศออกมาเลยว่า ให้ยกเลิกโครงการนี้ แต่เวลานี้เอาเข้าจริงตัวเองก็ไม่กล้าประกาศใช้หาเสียง ขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่ง เมื่อสภาพที่เป็นอยู่จริงในวันหน้า หากมีการจำนำต่อไปจะมีชาวนาคนไหนกล้าเอาข้าวไปจำนำอีก เพราะกลัวว่า "ไม่ได้เงิน" สภาพเวลานี้ แรงกดดันทุกนาที ทุกชั่วโมง กำลังกดดัน ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จนไม่กล้าไปซุกตามต่างจังหวัด เพราะกลัวถูกทวงถามเรื่องเงิน เรื่องประชาธิปไตยบางครั้งอาจกินไม่ได้ แต่ปากท้อง ข้าวปลา เป็นของจริงนะเฟ้ย เข้าใจบ่ !!
00 แน่นอนว่า หากพูดถึงระบอบทักษิณ ก็ย่อมหมายรวมถึง ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และมือไม้สำคัญในเวลานี้ก็คือ "เครือข่ายตำรวจ" ระดับหัวแถวลงมา เช่น พล.ต.อ.อดุลย์ แสงสิงแก้ว พล.ต.อ.วรพงษ์ ชิวปรีชา และ พล.ต.ท.คำรณวิทย์ ธูปกระจ่าง ซึ่งหากวัดกันด้วยบทบาท "เบื้องหลัง" คนที่ "ลงมือ" จริงๆ น่าจะเป็นสองคนหลัง โดยเฉพาะ คำรณวิทย์ หากว่าไปแล้ว เวลานี้อาจถือว่าเป็นผู้สั่งการในฐานะ ผบ.ตร.ไปแล้วก็ได้ สำหรับพล.ต.อ.วรพงษ์ ในตอนแรกคงหวังลุ้นเก้าอี้ ผบ.ตร. คนต่อไป แต่เมื่อสถานการณ์พัฒนามาจนถึงขณะนี้เชื่อว่า "ดับฝัน"ไปพร้อมกับเก้าอี้ นายกฯของ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร แล้ว สถานการณ์มันบีบคั้นเพียงแค่เอาตัวรอดไปวันๆ เท่านั้น เพราะมวลมหาประชาชนที่ "ตื่นรู้" คราวนี้มันมหาศาล และที่สำคัญล้วนแล้วแต่เป็นคนรุ่นใหม่ที่ "เสียงดัง" ทั้งสิ้น
00 กระแสปฏิรูปแบบ "ของแท้" กำลังขยายวง เพราะคราวนี้ไม่ใช่เป็นความขัดแย้งระหว่างพรรคการเมือง ฝ่ายรัฐบาลกับฝ่ายค้าน อาจจะมีบ้างที่ได้เห็นคนของพรรคประชาธิปัตย์ปะปนอยู่บ้าง แต่มันก็ไม่ใช่การชี้นำ เพราะเป้าหมายของมวลชนที่ออกมาเที่ยวนี้ ต้องการ "ปฏิรูป-ปฏิวัติโดยประชาชน" ก้าวข้ามนักการเมืองที่ล้าหลังไปแล้ว เพราะพวกเขาได้เรียนรู้ และสั่งสมประสบการณ์การต่อสู้มาตั้งแต่การชุมนุมปี 48-49 เรื่อยมา แม้ว่าในระหว่างทางอาจจะมีเรื่องให้รำคาญใจ หมองใจกันบ้าง แต่เมื่อถึง"จุดร่วม" ในเวลานี้จึงพร้อมเพรียงกันออกมายืนหยัดอย่างมั่นคงแบบที่เห็น และเชื่อว่าไม่มีทางหันหลังกลับเด็ดขาด
00 ทุกคนกำลังฟันธงว่า ยิ่งใกล้วันเลือกตั้ง 2 ก.พ.เข้ามาเท่าใด ก็ยิ่งเกิดเหตุรุนแรงที่ "ฝ่ายระบอบทักษิณ" พยายามสร้างสถานการณ์ป่วนให้ความรุนแรง ให้เกิด "ความกลัว" ต้องการ "ข่มขู่คนกรุงเทพฯ" ไม่ให้เข้าร่วม เข้ามา"เติม" ยืนระยะการชุมนุมต่อต้านรัฐบาล หวังว่าพวกคนกรุงประเภทไฮโซ คนรุ่นใหม่ เกิดความกลัวไม่กล้าเสี่ยงออกมา แต่เมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาที่ออกมาแล้ว ถือว่าตรงกันข้าม กลายเป็นว่า "ไม่ลดลง" ยิ่งป่วนยิ่งออกมา ยิ่งเกลียดหนักขึ้นไปอีก และแม้ว่า
ระบอบทักษิณ โดยยิ่งลักษณ์ ชินวัตร คิดจะอ้างเหตุความรุนแรง "ประกาศภาวะฉุกเฉิน" ก่อนวันเลือกตั้ง และ "ห้ามคนออกนอกบ้านในเวลากลางคืน" ก็คงไม่เป็นผล และมาถึงนาทีนี้ ยังเชื่อว่า "การเลือกตั้ง 2 ก.พ.ไม่เกิด" ค่อนข้างแน่ และถ้าเกิดจริง โอกาส "โหวตโน" ทำให้รัฐบาล "หงายเงิบ" ไปเลยก็ได้
00 เชื่อหรือไม่ว่า แม้เวลานี้ ระบอบทักษิณ และรัฐบาลกำลังโดนมวลมหาประชาชนออกมากดดันอย่างหนัก แต่ก็ยังโค่นไม่ลง ส่วนสำคัญนอกเหนือกจากยังมี ขรก. เครือข่ายรัฐตำรวจ เกื้อหนุนแบบร่วมลงเรือลำเดียวกันอย่างแข็งขัน ยังกัดฟันยืนอยู่ได้แล้ว ยังมีมวลชนตามต่างจังหวัด "วางเฉย" และหนุนอยู่ แต่นั่นอาจเป็นเมื่อสองเดือนก่อน หรือปีก่อน แต่คราวนี้เมื่อ "เจอเข้าอย่างจัง" มันก็จุกอก หนุนต่อไปไม่ไหวเหมือนกัน เหมือนที่ "ชาวนา" กำลังเป็นอยู่ จากโครงการจำนำข้าว ที่ กำลังก่อหายนะ ขายข้าวไป 3-4 เดือนแล้วแต่ยังไม่ได้เงิน เดือดร้อนจนหน้าเขียวกันแล้ว และที่สำคัญยังไม่รู้อนาคตว่า รัฐบาลจะหาเงินที่ไหนมาจ่าย มันตีบตันไปหมด และเชื่อว่าภายในเดือนนี้ ถ้ายังไม่ได้เงินรับรอง "จลาจล" แน่
00 กรณีจำนำข้าวนี่แหละ จะเป็นตัวทำลายความ "ฮึกเหิม" ถือดีของระบอบทักษิณ ลงไปอีกโข จากเดิมที่ท้าทายไปทั่วว่า ถ้าใครคัดค้านก็ขอให้ประกาศออกมาเลยว่า ให้ยกเลิกโครงการนี้ แต่เวลานี้เอาเข้าจริงตัวเองก็ไม่กล้าประกาศใช้หาเสียง ขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่ง เมื่อสภาพที่เป็นอยู่จริงในวันหน้า หากมีการจำนำต่อไปจะมีชาวนาคนไหนกล้าเอาข้าวไปจำนำอีก เพราะกลัวว่า "ไม่ได้เงิน" สภาพเวลานี้ แรงกดดันทุกนาที ทุกชั่วโมง กำลังกดดัน ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จนไม่กล้าไปซุกตามต่างจังหวัด เพราะกลัวถูกทวงถามเรื่องเงิน เรื่องประชาธิปไตยบางครั้งอาจกินไม่ได้ แต่ปากท้อง ข้าวปลา เป็นของจริงนะเฟ้ย เข้าใจบ่ !!
