มีผู้กล่าวว่า อาหารเป็นวัฒนธรรมที่สำคัญที่สุดของมนุษยชาติ พวกฝรั่งเดิมเป็นนักล่าสัตว์ พอล่าสัตว์มาได้ก็แล่เนื้อปิ้งย่างกิน โดยแบ่งเป็นส่วนๆ รวมทั้งโยนให้หมากินด้วย ฝรั่งจึงกินสเต็กคนละชิ้นของใครของมันไม่แบ่งกันกิน ส่วนคนเอเชียนั้นกินข้าวร่วมกัน มีกับข้าวอยู่ตรงกลาง มีการถ้อยทีถ้อยอาศัย ตักอะไรกินก็ต้องคิดถึงคนอื่นด้วย อาหารที่กินกันก็มีไม่กี่อย่าง ส่วนอาหารจีนนั้นมีหลายอย่าง และเสิร์ฟทีละอย่าง อาหารแขกก็กินร่วมกันเหมือนกัน
อะไรเป็นอาหารไทยแท้ๆ ที่ทุกภาคมีร่วมกัน เดาว่าคงจะเป็นน้ำพริก แม้ว่ากะปิจะมีทั้งในไทย เวียดนาม ลาว เขมร และพม่า แต่การตำน้ำพริกกะปิใส่มะนาวนั้น มีแต่คนไทย ภาคกลางทำกิน และน้ำพริกก็มีหลายอย่าง ใครอยากรู้ก็ไปหาเรื่องน้ำพริกที่ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ท่านเขียนเอาไว้ เวียดนามมีกะปิเหมือนกัน แต่เขาไม่รู้จักทำน้ำพริก แต่เอากะปิไปใส่ก๋วยเตี๋ยว เป็นต้น
อาหารไทยภาคกลางมีการใช้กะปิทำแกงหลายอย่าง แต่ในภาคอื่นจะไม่นิยมใช้ เป็นแกงป่าแทน การใช้กะปินี้เข้าใจว่าจะเอามาจากอินเดีย แต่ทางอินเดียนิยมใช้นมหรือโยเกิร์ตแทน ไทยเรามีมะพร้าวแยะก็เอามาดัดแปลง สิ่งที่เหมือนแขกก็คือ พวกเครื่องเทศวันก่อนดูทีวีเห็นเขาบอกว่า ส้มแขกนั้นใช้ลดความอ้วนได้
คนไทยกินสารพัด และนำเอาอาหารของชาติต่างๆ ตลอดจนของหลายท้องถิ่นมาดัดแปลง แต่อะไรก็ไม่แปลกเท่าข้าวแช่ซึ่งว่ากันว่าเอามาจากชาวมอญ ข้าวแช่นี้ตัวเอกก็คือกะปิ แต่เป็นกะปิหวานตำกับปลาย่างกวนกับกะทิ และใส่กระชาย มีน้ำตาลด้วยแล้วเอาไปชุบไข่ทอด การทำกะปิให้อร่อยนั้นยากมาก การวัดว่าข้าวแช่ที่ไหนอร่อย ต้องวัดจากรสของกะปิมากกว่าอย่างอื่น
พวกห่อหมกนี่ก็เป็นของไทยดั้งเดิม และมีอยู่ทุกภาค ภาคอีสานก็มี ภาคเหนือก็มี ห่อหมกเวลานี้หาที่อร่อยๆ กินได้ยาก วันก่อนผมดั้นด้นไปซื้อห่อหมกนางเลิ้งมากิน แต่รสมือตกไปแยะ ไม่ทราบว่าคนทำดั้งเดิมตายไปแล้วหรืออย่างไร ส่วนห่อหมกที่ขายอยู่ริมถนนศรีย่านก็ยังใช้ได้ เสียแต่ว่าทำพุงปลามาน้อยไปหาซื้อไม่ได้เสียที
แกงป่าเจ้าอร่อยที่สุดก็อยู่ที่ศรีย่าน เขาใช้ปลาดุกตัวโตมากและไม่เผ็ด ร้านแกงป่านี้ขายดีมาก และไม่แพง
นับว่าของไทยๆ ก็จะหายไปหมด เพราะคนที่ทำเป็นล้มหายตายจากไป ใครที่สอนลูกสอนหลานไว้ก็ดีไป วันก่อนผมโชคดีได้กินขนมเหนียวซึ่งเป็นขนมโบราณ คุณย่าที่ทำเก่งสอนหลานเอาไว้ ขนมเทียนเวลานี้ที่อร่อยๆ ก็หากินยาก ผมเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการกินขนมเทียน ซึ่งแต่ก่อนมาคู่กับขนมเข่งมีตอนตรุษจีน ขนมเทียนที่ทำดีเข้าขั้นมีอยู่สองแห่ง คือที่ร้านขนมในหัวหินกับที่ตลาดใหม่สามย่าน เจ้าสามย่านนี้ขายอยู่ในร้านที่ขายบ๊ะจ่างมีขนมกล้วย ขนมใส่ไส้ และขนมเทียน เลยไม่ต้องไปถึงหัวหินแล้ว พูดถึงหัวหินคนส่วนมากจะรู้จักร้านขนมแม่เก็บ แต่ขากลับจากหัวหินเกือบถึงเพชรบุรีที่ท่ายาง มีร้านเล็กๆ ชื่อ “อำนวย” ที่นี่ทำขนมหม้อแกง เม็ดขนุน ฝอยทองอร่อยมาก ใครอยากกินก็ต้องโทร.ไปสั่งไว้ก่อน
ผมเพิ่งค้นพบก๋วยเตี๋ยวราดหน้า และผัดซีอิ๋วเจ้าอร่อยซึ่งเพื่อนผมบอกว่ากินมา 20 ปีแล้ว ร้านนี้ไม่มีที่นั่งต้องซื้อกลับไปกินที่บ้าน อยู่บนถนนศรีอยุธยาข้างถนนใกล้ธนาคารกรุงไทย ของเขาอร่อยมาก และเขาว่าร้านเล้งกี่ที่สามย่าน เขามีขายตอนกลางวัน และตอนกลางคืนเป็นพี่กับน้อง ใครชอบตอนไหนก็ต้องไปชิมกันเอง อย่างผมชอบเจ้ากลางวัน (พี่) เพื่อนผมชอบเจ้ากลางคืน (น้อง)
อะไรเป็นอาหารไทยแท้ๆ ที่ทุกภาคมีร่วมกัน เดาว่าคงจะเป็นน้ำพริก แม้ว่ากะปิจะมีทั้งในไทย เวียดนาม ลาว เขมร และพม่า แต่การตำน้ำพริกกะปิใส่มะนาวนั้น มีแต่คนไทย ภาคกลางทำกิน และน้ำพริกก็มีหลายอย่าง ใครอยากรู้ก็ไปหาเรื่องน้ำพริกที่ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ท่านเขียนเอาไว้ เวียดนามมีกะปิเหมือนกัน แต่เขาไม่รู้จักทำน้ำพริก แต่เอากะปิไปใส่ก๋วยเตี๋ยว เป็นต้น
อาหารไทยภาคกลางมีการใช้กะปิทำแกงหลายอย่าง แต่ในภาคอื่นจะไม่นิยมใช้ เป็นแกงป่าแทน การใช้กะปินี้เข้าใจว่าจะเอามาจากอินเดีย แต่ทางอินเดียนิยมใช้นมหรือโยเกิร์ตแทน ไทยเรามีมะพร้าวแยะก็เอามาดัดแปลง สิ่งที่เหมือนแขกก็คือ พวกเครื่องเทศวันก่อนดูทีวีเห็นเขาบอกว่า ส้มแขกนั้นใช้ลดความอ้วนได้
คนไทยกินสารพัด และนำเอาอาหารของชาติต่างๆ ตลอดจนของหลายท้องถิ่นมาดัดแปลง แต่อะไรก็ไม่แปลกเท่าข้าวแช่ซึ่งว่ากันว่าเอามาจากชาวมอญ ข้าวแช่นี้ตัวเอกก็คือกะปิ แต่เป็นกะปิหวานตำกับปลาย่างกวนกับกะทิ และใส่กระชาย มีน้ำตาลด้วยแล้วเอาไปชุบไข่ทอด การทำกะปิให้อร่อยนั้นยากมาก การวัดว่าข้าวแช่ที่ไหนอร่อย ต้องวัดจากรสของกะปิมากกว่าอย่างอื่น
พวกห่อหมกนี่ก็เป็นของไทยดั้งเดิม และมีอยู่ทุกภาค ภาคอีสานก็มี ภาคเหนือก็มี ห่อหมกเวลานี้หาที่อร่อยๆ กินได้ยาก วันก่อนผมดั้นด้นไปซื้อห่อหมกนางเลิ้งมากิน แต่รสมือตกไปแยะ ไม่ทราบว่าคนทำดั้งเดิมตายไปแล้วหรืออย่างไร ส่วนห่อหมกที่ขายอยู่ริมถนนศรีย่านก็ยังใช้ได้ เสียแต่ว่าทำพุงปลามาน้อยไปหาซื้อไม่ได้เสียที
แกงป่าเจ้าอร่อยที่สุดก็อยู่ที่ศรีย่าน เขาใช้ปลาดุกตัวโตมากและไม่เผ็ด ร้านแกงป่านี้ขายดีมาก และไม่แพง
นับว่าของไทยๆ ก็จะหายไปหมด เพราะคนที่ทำเป็นล้มหายตายจากไป ใครที่สอนลูกสอนหลานไว้ก็ดีไป วันก่อนผมโชคดีได้กินขนมเหนียวซึ่งเป็นขนมโบราณ คุณย่าที่ทำเก่งสอนหลานเอาไว้ ขนมเทียนเวลานี้ที่อร่อยๆ ก็หากินยาก ผมเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการกินขนมเทียน ซึ่งแต่ก่อนมาคู่กับขนมเข่งมีตอนตรุษจีน ขนมเทียนที่ทำดีเข้าขั้นมีอยู่สองแห่ง คือที่ร้านขนมในหัวหินกับที่ตลาดใหม่สามย่าน เจ้าสามย่านนี้ขายอยู่ในร้านที่ขายบ๊ะจ่างมีขนมกล้วย ขนมใส่ไส้ และขนมเทียน เลยไม่ต้องไปถึงหัวหินแล้ว พูดถึงหัวหินคนส่วนมากจะรู้จักร้านขนมแม่เก็บ แต่ขากลับจากหัวหินเกือบถึงเพชรบุรีที่ท่ายาง มีร้านเล็กๆ ชื่อ “อำนวย” ที่นี่ทำขนมหม้อแกง เม็ดขนุน ฝอยทองอร่อยมาก ใครอยากกินก็ต้องโทร.ไปสั่งไว้ก่อน
ผมเพิ่งค้นพบก๋วยเตี๋ยวราดหน้า และผัดซีอิ๋วเจ้าอร่อยซึ่งเพื่อนผมบอกว่ากินมา 20 ปีแล้ว ร้านนี้ไม่มีที่นั่งต้องซื้อกลับไปกินที่บ้าน อยู่บนถนนศรีอยุธยาข้างถนนใกล้ธนาคารกรุงไทย ของเขาอร่อยมาก และเขาว่าร้านเล้งกี่ที่สามย่าน เขามีขายตอนกลางวัน และตอนกลางคืนเป็นพี่กับน้อง ใครชอบตอนไหนก็ต้องไปชิมกันเอง อย่างผมชอบเจ้ากลางวัน (พี่) เพื่อนผมชอบเจ้ากลางคืน (น้อง)
