พิธีกรรมโกงกินให้สิ้นชาติ!

โสภณ องค์การณ์
ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์

ชาวบ้านได้เห็นบรรดาขี้ข้าบักเหลี่ยมแข่งกันสร้างราคาในสภาทาส ช่วงพิธีกรรมโกงบ้าน กินเมือง ผลักดันอย่างเอาเป็นเอาตาย ให้ผ่านร่างกฎหมายงบประมาณ 2.52 ล้านล้านบาท หวังเป็นทุนก้อนใหญ่ เผื่อไว้ถ้าสิ้นอำนาจ ให้ สมประโยชน์กับแผนล้างแค้นแผ่นดินเกิดจากผลของแรงอาฆาตของคนหนีคุก

กินเงินเดือนจากภาษีชาวบ้าน แต่ทำตัวเป็นองค์รักษ์พิทักษ์กังฉินสัมภเวสีเร่ร่อน ใช้ตรรกะผสมกับความหน้าด้าน และกระดาษไม่กี่แผ่น แจกแจงเหตุว่าจะเอาไปทำอะไร นอกเหนือจากเงินกู้ 3.5 แสนล้านบาท และอีก 2 ล้านล้านบาท สร้างหนี้สินให้ยาวนาน 50 ปี ถ้าบ้านเมืองไม่ล่มจมเสียก่อน

เมื่อผู้แทนราษฎรรับบทผู้แทนโจรปล้นชาติหนีคุก สั่งการองค์กรอาชญากรรมในรูปแบบพรรคการเมืองกุมอำนาจรัฐ ทำให้บ้านเมืองเสี่ยงต่อการล่มสลาย ย่อมเป็นสิทธิอันชอบธรรมของประชาชนที่จะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อจัดการให้กลุ่มอาชญากรให้พ้นจากการกุมอำนาจรัฐให้ได้ โดยไม่ต้องหวั่นว่าจะเกิดปัญหาต่อภาคธุรกิจการลงทุน เมื่อนายทุนไม่เคยใส่ใจปัญหาการเมือง มุ่งแต่ทำกำไร รู้ทั้งรู้ว่าทำผิดกฎหมาย สร้างระบบสังคมกังฉิน

การต่อสู้ของประชาชนทุกยุค ไม่ได้รับความสนใจจากภาคธุรกิจขนาดใหญ่ เมื่อผู้ประกอบการเชื่อว่า ใครก็ตามที่กุมอำนาจรัฐไทย ย่อมไม่อาจต้านพลังเย้ายวนของสินบนจากนักธุรกิจได้ ตราบใดที่สุนัขยังกินอุจจาระ เป็นวัฏจักรชั่วร้ายของนักการเมือง ข้าราชการ พ่อค้า โดยมีสื่อชั่วเป็นตัวช่วยสำคัญ

แม่นางโพยปูโพรกเน่าใน จำใจร่ายยาวจากกระดาษหลายสิบหน้า มีทั้งตัวเลข ตัวหนังสือ ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว ชาวบ้านสงสัยว่านางซึมซับรู้เรื่องอะไรที่พ่นออกจากปากยิ้มเยิ้มหรือไม่ แต่ถือว่าเป็นภาระจำทน เพื่อลาภก้อนใหญ่

ความลำพองยังมีอยู่เต็มบ้อง ขี้ข้าบักเหลี่ยมไม่หวั่นว่ากระบวนการศาลและการคัดค้านผ่านองค์กรต่างๆ จะได้ผล เมื่อยังมีกองกำลังถ่อยเถื่อนพร้อมรับคำสั่งการเพื่อคุกคามเป้าหมาย โดยมีตำรวจแตงโม มะเขือเทศเอาใจช่วย

มองดูสภาพรวม บ้านเมืองคงไม่มีสันติสุข เมื่อฝ่ายกุมอำนาจรัฐทำทุกอย่างเพื่อทำลายโครงสร้าง เพื่อหวังว่าบักเหลี่ยมและขบวนการชั่วร้ายจะเข้ามาฮุบซากปรักหักพังของความล่มสลายด้านเศรษฐกิจ สังคม กุมอำนาจเด็ดขาด โดยใช้เงิน และกองทัพขี้ข้าในหน่วยงานตำรวจ อัยการ ข้าราชการ

เราได้เห็นการทำลายโครงสร้างการเกษตร พืชหลักเช่นข้าวเสียหายร้ายแรงจากโครงการจำนำ ข้าวเน่าในโกดังทั่วประเทศ ส่งออกลดลงอยู่อันดับ 3 แต่ผู้บริหารบ้านเมืองยังหน้าด้าน ไม่รับผิดชอบ สนุกกับการโกงกินคำโต

แผนชั่วร้ายคือการฮุบองค์การเภสัชกรรม การไฟฟ้าฯ สร้างวิกฤติเทียมเพื่อสร้างเงื่อนไขนำไปสู่การแปรรูปจากรัฐวิสาหกิจให้เป็นของเอกชน เปิดทางให้ขบวนการบักเหลี่ยมเป็นเจ้าของ สมประโยชน์จากแผนให้เมืองไทยเป็นศูนย์กลางสุขภาพ การบริการทางแพทย์ มีแผนดันแพทย์ชนบทให้เข้าเมือง

จากนั้นจะดันให้แพทย์รับใช้โรงพยาบาลเอกชน ปัจจุบันให้ภาครัฐลงทุนฝึกอบรมพยาบาล เมื่อเรียนจบแล้วถูกชักจูงไปอยู่สถานพยาบาลของเอกชน มีแผนยกเลิกบัตรทอง ลดรายจ่ายอุดหนุนโครงการ 30 บาทรักษาไม่ทุกโรค เพื่อให้คนจนหวนคืนสู่สภาพคนไข้อนาถา ลดมาตรฐานบริการสาธารณสุข ผลักดันให้ชาวบ้านไปพึ่งพาโรงพยาบาลของเอกชนเครือข่ายบักเหลี่ยม

การคุกคามธนาคารแห่งประเทศไทย โยกย้ายข้าราชการซึ่งทำตัวเป็นก้างขวางคอพวกกังฉิน เป็นการสร้างอาณาจักรแห่งความกลัว องค์กรรักษากฎหมายเช่นตำรวจ ดีเอสไอ อัยการ ไม่เป็นที่พึ่งพาด้านการผดุงความยุติธรรม เมื่ออิทธิพลการเมือง อำนาจเงิน ให้ทุกคนต้องสยบต่อองค์กรอาชญากรรม

แต่ใช่ว่าทุกอย่างจะราบรื่น ขบวนการต่อต้านอำนาจเถื่อนของรัฐ และการโกงกินคำโต เริ่มก่อตัว แพร่กระจาย ผ่านสื่อโซเชียลมีเดีย การชุมนุม แสดงออกถึงความไม่พอใจมีเป็นระยะๆ รอวันปะทุครั้งใหญ่เพื่อจัดการขบวนการบักเหลี่ยมและขี้ข้า ให้พ้นจากความเป็นเสนียดจัญไรแผ่นดิน

เริ่มมีคำพูดไม่อ้อมค้อมว่าให้ประชาชนผู้รักชาติต่อสู้ทุกวิถีทาง เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ใช้อาวุธด้านสติปัญญา พลังศีลธรรม ความรู้ หรือวิธีอื่นใด เปิดหูเปิดตาให้พวกไทยเฉยได้ตระหนักว่าถ้ายังไม่รู้สึกเดือดร้อน อนาคตคือความล่มจมของบ้านเมือง ประชาชนต้องอยู่ในสภาพทาสจำยอมของบักเหลี่ยม

ป่วยการที่จะใช้ตรรกะ เหตุผล หลักการ หรือกฎหมายเพื่อจัดการกับขบวนการอาชญากร เห็นบรรยากาศในสภาแล้ว วิญญูชนย่อมรู้สึกว่าเป็นการสิ้นเปลือง ผู้แทนฯ ขี้ข้าบักเหลี่ยมล้วนทำตัวเป็นผู้สนับสนุนโจรปล้นชาติ ภายไต้ข้ออ้างสิทธิเสียงข้างมาก ภายไต้หลักประชาธิปไตยซื้อเสียง โกงเลือกตั้ง

ย้ำอีกครั้ง “ไทยสปริง” ยังไม่มีน้ำหนักเพียงพอ ต้องเป็นการลุกฮือขนาดใหญ่ของคนดีทั่วแผ่นดินจัดการเครือข่ายกังฉิน นอกจากกระบวนการยุติธรรมผ่านศาล แต่จะพึ่งอัยการไม่ได้ เมื่อเป็นองค์กรซึ่งตัวเป้งๆ รับใช้นักการเมืองชั่วอย่างไร้ยางอาย ไม่สมกับสภาพของ “ทนายแผ่นดิน” ดังเช่นในอดีต

ความล่าช้า ทำให้โจรปล้นชาติได้โอกาสเข้าถึงตัวเงินก้อนมหาศาล ถึงเวลาที่คนดีต้องเหนื่อย เสี่ยง ต่อสู้เพื่อให้ได้สังคมใหม่ ถ้าจะให้บ้านเมืองรอดพ้นจากการล่มสลาย สถาบันหลักไปไม่รอด ไทยเฉยจะกลายเป็นไทยชินแน่!