รู้ทั้งรู้ว่านโยบายประชานิยม มุ่งทุ่มเงินถมหลุมแห่งความอยากไม่รู้จักเต็ม จะทำให้บ้านเมืองมีวิกฤตถึงขั้นขาดเงิน สร้างหนี้สินอาจถึงขั้นสถานการณ์เงินของประเทศขาดสมดุลจนล้มละลายขายทรัพย์สินแผ่นดินรอบใหม่ มีเสียงเตือนจากองค์กรต่างๆ ทั้งในและต่างประเทศ รัฐบาลปูโพรกเน่าในไม่ใส่ใจ
ทำท่าวางเฉย เอาหูทวนลม มองเสียงท้วงติงเป็นเหมือนเสียงนกกา เพียงแต่ไม่ออกอาการรำคาญ เพราะจะโดนรุกหนักจากภาคประชาชน ซึ่งมีความคิดแนวเดียวกันว่านโยบายประชานิยมบ้าคลั่งจะทำบ้านเมืองล่มจม
แม่นางโพยปูโพรกเน่าในยังคงเดินแอ่นระแน้ เด้งหน้าเด้งหลัง ออกงานโชว์ตัวยิ้มหวาน ไม่หวั่นว่าชาวบ้านจะเตือนความจำเรื่องนโยบายต่างๆ ช่วงหาเสียง แต่ทำให้เป็นจริงไม่ได้ ไม่รับผิดชอบ ไม่รู้สึกว่าเป็นคนต้องมียางอาย
ช่วงนี้รัฐบาลแม่นางโพยเร่งเดินหน้าเอาใจคนภาคราชการ เช่น การเร่งบรรจุพนักงานของกระทรวงสาธารณสุขให้เป็นข้าราชการประจำ ให้เห็นว่าได้ยินยอมทำตามเสียงเรียกร้อง ถือว่าได้ใจพนักงานจนถึงครอบครัว ญาติมิตร
ล่าสุดสภากลาโหมเอาใจบรรดาจ่าอายุตั้งแต่ 55 ปีขึ้นไปจำนวน 9 พันนายให้เป็นนายทหารสัญญาบัตร มีดาวประดับบ่าโก้อวดชาวบ้าน! ก่อนหน้านี้ก็ให้ตำรวจชั้นประทวนได้ป็นนายร้อยติดดาวโก้เช่นกัน ช่วยเพิ่มศักยภาพในการสร้างรายได้ เพราะการเป็นตำรวจระดับนายร้อยไม่ธรรมดา การเงินสะพัด
โก้ ดูดี มีโอกาสสร้างรายได้มากกว่านายทหารระดับยศร้อยตรีแน่ๆ!
เมื่อมียศ ตำแหน่งดีกว่าเดิม ย่อมมีการฉลอง เลี้ยงเองและรับเลี้ยง เป็นการเพิ่มกิเลส ยกระดับสังคม อาการเดินจะเปลี่ยน แขนจะเริ่มกางออก ข้อกางหุบยาก ไหล่ไม่ห่อตัวจนลีบ ศักดิ์ศรีความเป็นคนมีสีเพิ่มอีกเยอะ
แน่นอน! มอเตอร์ไซค์ย่อมไม่เป็นพาหนะพึงปรารถนา ต้องเร่งหารถยนต์มานั่งให้ดูดี สมฐานะ จะกินจะอยู่ไม่เป็นรูปแบบธรรมดาอีกต่อไป เท่ากับต้องดิ้นรนสร้างรายได้เพื่อตอบสนองความต้องการในระดับสังคมสูงกว่าเดิม
นโยบายประชานิยมทำให้คนไม่อยากขยันทำมาหากิน มองว่ารัฐบาลยังเป็นผู้เลี้ยงดูได้ ถ้าต้องถึงวาระสุดท้าย ก็ยังมีระบบสวัสดิการช่วยเหลือ
จ่าทหาร และจ่าตำรวจก้าวย่างเป็นนายร้อย ต้องขอมีส่วนเป็นเจ้าของรถคันแรก จากนั้นความจงรักภักดีต่อระบอบทักษิณจะตามมาด้วยความแน่นแฟ้น พร้อมทำอะไรก็ได้ถ้าให้รัฐบาลแม่นางโพยและบักเหลี่ยมพึงพอใจ
ความหายนะซึ่งรอข้างหน้าคือรายได้ของรัฐบาลซึ่งจะชักหน้าไม่ถึงหลังมากกว่าที่เป็นมา ใช้จ่ายอย่างมือเติบ ไม่คำนึงถึงผลตอบแทนเชิงเศรษฐกิจ หวังผลแต่ความนิยมทางการเมือง จะทำให้เงินขาดมือต้องกู้ยืมอย่างหนัก
นโยบายรับจำนำข้าวเป็นความตั้งใจทำให้เกิดปัญหา รู้ล่วงหน้าแล้วว่านโยบาย “ซื้อแพงขายถูก” ต้องขาดทุน ต่อให้มีความมั่งคั่ง เงินออกจากบ่อ หรืองอกตามกิ่งไม้ได้ก็ตาม ต้องมีวันหมดสิ้น และเป็นเจตนาร้ายต่อบ้านเมือง
นอกจากการโกงกินอย่างมโหฬาร นโยบายได้ทำลายโครงสร้างกลไกของอุตสาหกรรมการปลูกและค้าข้าว คุณภาพข้าวต่ำลง ยอดการส่งออกหายวูบ สูญเสียความเป็นผู้ส่งออกอันดับหนึ่ง เป็นผลของรัฐขอเป็นผู้ค้าข้าว ทำให้เงินรั่วไหลไปอุดหนุนประเทศเพื่อนบ้าน เครือข่ายนักการเมืองกังฉินกินเมือง
ทุกวันนี้แม่นางโพยยังลอยหน้าลอยตา ไม่รู้สึกรู้สาต่อความเสียหายเป็นแสนๆ ล้านบาท ธนาคารการเกษตรต้องขาดทุนยับเยินทำให้สถานะของธนาคารง่อนแง่น รัฐบาลยังไม่เลิกรา จะกู้เงินเพื่อรับจำนำข้าวปีหน้าต่อไป
หายนะรออยู่ข้างหน้า ผู้นำรัฐบาลคิดไม่ตกยังทำตัวเป็นนางสาว “หนูไม่รู้” ไม่รับผิดชอบ เพราะมีขบวนการผีโม่แป้งและขี้ข้าบักเหลี่ยมคอยเอาอกเอาใจ ยกยอปอปั้นว่าเก่งจัง มีความคิดเป็นยอดอัจฉริยะ ผู้นำเก่งติดอันดับโลก
แม้แต่บารัค โอบามา ผู้นำโลก ยอดฮิตอันดับหนึ่งของสหรัฐฯ ยังเคลิ้มกับยิ้มเยิ้มของแม่นางโพย ฉาบทาด้วยเสน่ห์สวยงามเกินหน้าผู้นำหญิงอื่นๆ! ต้องยอมรับว่าเธอเป็นหญิงผู้กล้า ทนต่อการถูกเย้ยหยามเหยียดด้านด้อยปัญญา
ช่วงเวลากว่า 1 ปี แม่นางโพยบริหารบ้านเมืองด้วยนโยบายประชานิยมตามคำสั่งบักเหลี่ยมคนหนีคุก เหมือนมีเป้าประสงค์ให้บ้านเมืองเผชิญปัญหาการเงิน งบประมาณจนเสี่ยงต่อความวิบัติล่มจม เปิดช่องให้อำนาจชั่วร้ายเข้ามายึดครองทรัพย์สินแผ่นดิน ซึ่งต้องถูกนำออกมาขายชดใช้หนี้สินมหาศาล
นอกจากนโยบายกองทุนต่างๆ การซื้อแท็บเล็ตแจกเด็กชั้นประถม จนไม่รู้ว่าเกิดผลอย่างไร คอมพิวเตอร์ขนาดเล็กยังอยู่ดีหรือไม่ ใครก็ไม่สนใจอีกแล้ว เพราะความเงียบชวนให้เชื่อได้ว่าเกิดความเสียหาย ไม่อยากเปิดเผย
ความเสียหายอย่างใหญ่หลวงคือการคืนภาษีให้คนซื้อรถยนต์คันแรก เป็นนโยบายประชานิยมสร้างความเหลื่อมล้ำในสังคม สะสมปัญหาสารพัด ทั้งภาระงบประมาณคืนภาษีกว่า 8 หมื่นล้านบาทสำหรับรถยนต์กว่า 1.2 ล้านคัน
ความคืบหน้าของหายนะยังเป็นไป ไม่มีใครหยุดยั้ง ขบวนการขี้ข้าทักษิณเล่นละครสลับฉากกลบพฤติกรรมโกงกิน คนไทยไม่ห่วงว่าจะสิ้นชาติ!
ทำท่าวางเฉย เอาหูทวนลม มองเสียงท้วงติงเป็นเหมือนเสียงนกกา เพียงแต่ไม่ออกอาการรำคาญ เพราะจะโดนรุกหนักจากภาคประชาชน ซึ่งมีความคิดแนวเดียวกันว่านโยบายประชานิยมบ้าคลั่งจะทำบ้านเมืองล่มจม
แม่นางโพยปูโพรกเน่าในยังคงเดินแอ่นระแน้ เด้งหน้าเด้งหลัง ออกงานโชว์ตัวยิ้มหวาน ไม่หวั่นว่าชาวบ้านจะเตือนความจำเรื่องนโยบายต่างๆ ช่วงหาเสียง แต่ทำให้เป็นจริงไม่ได้ ไม่รับผิดชอบ ไม่รู้สึกว่าเป็นคนต้องมียางอาย
ช่วงนี้รัฐบาลแม่นางโพยเร่งเดินหน้าเอาใจคนภาคราชการ เช่น การเร่งบรรจุพนักงานของกระทรวงสาธารณสุขให้เป็นข้าราชการประจำ ให้เห็นว่าได้ยินยอมทำตามเสียงเรียกร้อง ถือว่าได้ใจพนักงานจนถึงครอบครัว ญาติมิตร
ล่าสุดสภากลาโหมเอาใจบรรดาจ่าอายุตั้งแต่ 55 ปีขึ้นไปจำนวน 9 พันนายให้เป็นนายทหารสัญญาบัตร มีดาวประดับบ่าโก้อวดชาวบ้าน! ก่อนหน้านี้ก็ให้ตำรวจชั้นประทวนได้ป็นนายร้อยติดดาวโก้เช่นกัน ช่วยเพิ่มศักยภาพในการสร้างรายได้ เพราะการเป็นตำรวจระดับนายร้อยไม่ธรรมดา การเงินสะพัด
โก้ ดูดี มีโอกาสสร้างรายได้มากกว่านายทหารระดับยศร้อยตรีแน่ๆ!
เมื่อมียศ ตำแหน่งดีกว่าเดิม ย่อมมีการฉลอง เลี้ยงเองและรับเลี้ยง เป็นการเพิ่มกิเลส ยกระดับสังคม อาการเดินจะเปลี่ยน แขนจะเริ่มกางออก ข้อกางหุบยาก ไหล่ไม่ห่อตัวจนลีบ ศักดิ์ศรีความเป็นคนมีสีเพิ่มอีกเยอะ
แน่นอน! มอเตอร์ไซค์ย่อมไม่เป็นพาหนะพึงปรารถนา ต้องเร่งหารถยนต์มานั่งให้ดูดี สมฐานะ จะกินจะอยู่ไม่เป็นรูปแบบธรรมดาอีกต่อไป เท่ากับต้องดิ้นรนสร้างรายได้เพื่อตอบสนองความต้องการในระดับสังคมสูงกว่าเดิม
นโยบายประชานิยมทำให้คนไม่อยากขยันทำมาหากิน มองว่ารัฐบาลยังเป็นผู้เลี้ยงดูได้ ถ้าต้องถึงวาระสุดท้าย ก็ยังมีระบบสวัสดิการช่วยเหลือ
จ่าทหาร และจ่าตำรวจก้าวย่างเป็นนายร้อย ต้องขอมีส่วนเป็นเจ้าของรถคันแรก จากนั้นความจงรักภักดีต่อระบอบทักษิณจะตามมาด้วยความแน่นแฟ้น พร้อมทำอะไรก็ได้ถ้าให้รัฐบาลแม่นางโพยและบักเหลี่ยมพึงพอใจ
ความหายนะซึ่งรอข้างหน้าคือรายได้ของรัฐบาลซึ่งจะชักหน้าไม่ถึงหลังมากกว่าที่เป็นมา ใช้จ่ายอย่างมือเติบ ไม่คำนึงถึงผลตอบแทนเชิงเศรษฐกิจ หวังผลแต่ความนิยมทางการเมือง จะทำให้เงินขาดมือต้องกู้ยืมอย่างหนัก
นโยบายรับจำนำข้าวเป็นความตั้งใจทำให้เกิดปัญหา รู้ล่วงหน้าแล้วว่านโยบาย “ซื้อแพงขายถูก” ต้องขาดทุน ต่อให้มีความมั่งคั่ง เงินออกจากบ่อ หรืองอกตามกิ่งไม้ได้ก็ตาม ต้องมีวันหมดสิ้น และเป็นเจตนาร้ายต่อบ้านเมือง
นอกจากการโกงกินอย่างมโหฬาร นโยบายได้ทำลายโครงสร้างกลไกของอุตสาหกรรมการปลูกและค้าข้าว คุณภาพข้าวต่ำลง ยอดการส่งออกหายวูบ สูญเสียความเป็นผู้ส่งออกอันดับหนึ่ง เป็นผลของรัฐขอเป็นผู้ค้าข้าว ทำให้เงินรั่วไหลไปอุดหนุนประเทศเพื่อนบ้าน เครือข่ายนักการเมืองกังฉินกินเมือง
ทุกวันนี้แม่นางโพยยังลอยหน้าลอยตา ไม่รู้สึกรู้สาต่อความเสียหายเป็นแสนๆ ล้านบาท ธนาคารการเกษตรต้องขาดทุนยับเยินทำให้สถานะของธนาคารง่อนแง่น รัฐบาลยังไม่เลิกรา จะกู้เงินเพื่อรับจำนำข้าวปีหน้าต่อไป
หายนะรออยู่ข้างหน้า ผู้นำรัฐบาลคิดไม่ตกยังทำตัวเป็นนางสาว “หนูไม่รู้” ไม่รับผิดชอบ เพราะมีขบวนการผีโม่แป้งและขี้ข้าบักเหลี่ยมคอยเอาอกเอาใจ ยกยอปอปั้นว่าเก่งจัง มีความคิดเป็นยอดอัจฉริยะ ผู้นำเก่งติดอันดับโลก
แม้แต่บารัค โอบามา ผู้นำโลก ยอดฮิตอันดับหนึ่งของสหรัฐฯ ยังเคลิ้มกับยิ้มเยิ้มของแม่นางโพย ฉาบทาด้วยเสน่ห์สวยงามเกินหน้าผู้นำหญิงอื่นๆ! ต้องยอมรับว่าเธอเป็นหญิงผู้กล้า ทนต่อการถูกเย้ยหยามเหยียดด้านด้อยปัญญา
ช่วงเวลากว่า 1 ปี แม่นางโพยบริหารบ้านเมืองด้วยนโยบายประชานิยมตามคำสั่งบักเหลี่ยมคนหนีคุก เหมือนมีเป้าประสงค์ให้บ้านเมืองเผชิญปัญหาการเงิน งบประมาณจนเสี่ยงต่อความวิบัติล่มจม เปิดช่องให้อำนาจชั่วร้ายเข้ามายึดครองทรัพย์สินแผ่นดิน ซึ่งต้องถูกนำออกมาขายชดใช้หนี้สินมหาศาล
นอกจากนโยบายกองทุนต่างๆ การซื้อแท็บเล็ตแจกเด็กชั้นประถม จนไม่รู้ว่าเกิดผลอย่างไร คอมพิวเตอร์ขนาดเล็กยังอยู่ดีหรือไม่ ใครก็ไม่สนใจอีกแล้ว เพราะความเงียบชวนให้เชื่อได้ว่าเกิดความเสียหาย ไม่อยากเปิดเผย
ความเสียหายอย่างใหญ่หลวงคือการคืนภาษีให้คนซื้อรถยนต์คันแรก เป็นนโยบายประชานิยมสร้างความเหลื่อมล้ำในสังคม สะสมปัญหาสารพัด ทั้งภาระงบประมาณคืนภาษีกว่า 8 หมื่นล้านบาทสำหรับรถยนต์กว่า 1.2 ล้านคัน
ความคืบหน้าของหายนะยังเป็นไป ไม่มีใครหยุดยั้ง ขบวนการขี้ข้าทักษิณเล่นละครสลับฉากกลบพฤติกรรมโกงกิน คนไทยไม่ห่วงว่าจะสิ้นชาติ!
