**ครม.สัญจร ภูเก็ต ดินแดนไข่มุกอันดามัน จบลงไปด้วยความราบเรียบ ราบรื่น ไม่มีม็อบต่อต้านขนาดใหญ่ ไม่มีเหตุการณ์อะไรตื่นเต้นเป็นประเด็นการเมือง นอกจากการเดินทางไปพบตัวเงินตัวทองลอยขึ้นอืดของ"ยิ่งลักษณ์"
จะมีก็เพียงม็อบกลุ่มเล็ก กลุ่มน้อย เรียกร้องให้รัฐบาลดูแลเรื่องที่ดินทำกิน โฉนดชุมชน ซึ่งรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ก็ขานตอบ เด้งรับทันที สั่งการให้ครม.ไปดูแลเรื่องการซื้อขายแลกเปลี่ยน นำที่ดินไปใช้ผิดวัตถุประสงค์ ได้อกได้ใจไปตามๆกัน
ครม.สัญจรภาคใต้หนนี้ โฟกัสไปที่กลุ่มจังหวัดภาคใต้อันดามัน แหล่งท่องเที่ยวสำคัญ
เสนอแผนของบมาบานเบอะ แปดหมื่นกว่าล้าน ไม่นับรวมจากภาคเอกชนอีกชุดใหญ่ รวมมูลค่าเป็นแสนล้าน
ของบทำถนนหนทาง พัฒนาแหล่งท่องเที่ยว สร้างท่าเทียบเรือ ขยายสนามบิน สร้างสนามบินใหม่ และอีกเยอะแยะมากมายสารพัดโครงการเมกะโปรเจกต์
ขอแหลกแจกกันอึกทึกคึกโครม แต่ทว่าโครงการเหล่านั้นจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่ยังเป็นคำถาม ครม.สัญจรก่อนหน้านี้ที่ เชียงใหม่ และ อุดรธานี ก็สไตล์เหมือนกันแบบนี้ ของบประมาณกันหลายแสนล้าน รัฐบาลก็หน้าใหญ่ใจป้ำ รับไว้แทบทั้งหมด
**แต่โครงการที่ได้ลงมือทำจริงๆ มีหรือเปล่า ที่อนุมัติไป ก็แค่รับทราบให้หน่วยงานไปศึกษาเท่านั้น ไม่มีการสัญญาว่าจะทำจริงจัง เสนอขอแล้วก็อนุมัติกันเรื่อยไป ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กันแน่จะได้ทำได้ใช้ พุดโธ่!!
มันจึงเป็นเพียงการหว่านงบเอาใจ เชิงการตลาด หาเสียงสร้างภาพเอาคะแนนซะส่วนใหญ่ อนุมัติกันหลายแสนล้าน จะไปเอางบประมาณที่ไหนมาจัดทำ งบประมาณประเทศปีๆ หนึ่งก็มีอยู่แค่ 2 แสนล้าน เอาที่ไหนไปทำพอ..
ฉะนั้น อย่าไปตื่นตกใจกับตัวเลขอู้ฟู่ มันคือภาพลวงตาทั้งนั้น ที่จะเป็นมรรคเป็นผลจริงๆ ก็คือโครงการเล็กๆ อนุมัติทำทันที ใช้งบประมาณไม่มาก แบบนั้นมากกว่า
ก่อนหน้านี้เมื่อครั้ง "ยิ่งลักษณ์" นำคณะไปทัวร์นกแก้ว แถบจังหวัดภาคเหนือตอนล่างและภาคกลาง ก็เจื้อยแจ้ว โปรยทานหว่านงบตลอดเส้นทาง ใครเสนอแผนของบประมาณอะไรมาก็รับไว้หมด สุดท้ายเอามารวบรวมดูก็เห็นความมั่วซั่ว เลอะเทอะไปหมด หลายสิ่งหลายอันซ้ำซ้อนกับคณะกรรมการที่รัฐบาลตั้งขึ้นมา
นิสัยแจกแหลก ประชานิยมแบบไม่ลืมหูลืมตา หวังเพียงคะแนนนิยม ตามสไตล์นายใหญ่หน้าเหลี่ยม พ.ต.ท. ทักษิณ ชินนวัตร ที่หลบหนีคดีอยู่ต่างประเทศ ทำประเทศชาติไร้ระเบียบวินัยการเงินการคลัง ซ้ำชาวบ้านยังต้องฝันค้างเลื่อนลอย
เลิกเสียทีเถอะรับปากไว้แบบเสียไม่ได้ แล้วก็ทิ้งขว้างไม่ใยดี รัฐบาลน่าจะบอกให้มันแจ่มแจ้งแดงแจ๋ว่าจะอนุมัติงบให้ไปทำอะไรที่ไหน อย่างไร แบบจริงใจไม่ปั่นตัวเลขเอาหน้า แล้วโครงการก็เงียบหายเข้ารกเข้าพง ตบตาชาวบ้านไปวันๆ เห็นแล้วมันเอือมระอา
คิดแล้วมันก็น่าเสียดาย รัฐบาลพรรคเพื่อไทย ไม่มีส.ส.ภาคใต้มานานนม สำรวจคะแนนนิยมเมื่อไหร่เมื่อนั้นก็แพ้พรรคประชาธิปัตย์รูดทะราด น่าจะใช้โอกาสประชุมครม.สัญจรนี้อนุมัติงบทำโครงการใหญ่ๆ ให้เห็นเป็นรูปธรรมภายใต้อายุของรัฐบาลนี้ เผื่อวันหน้าฟ้าใหม่ เลือกตั้งอีกรอบจะได้มีอะไรเอ่ยอ้างหาเสียงในภาคใต้ได้บ้าง
** เอาแต่แจกงบลวงตา หาเสียงฉาบฉวยแบบนี้ ไม่เกิดประโยชน์ พรรคประชาธิปัตย์นั่งกระดิกเท้าสบายใจ ไม่มีอะไรระคายผิว
ในขณะที่พรรคพวกตัวเองในถิ่นฐานแดนสะตอ กลับต้องส่ายหน้าด้วยความผิดหวัง รัฐบาลไม่ทำอะไรเป็นชิ้นอัน ต่อไปว่าที่ผู้สมัครส.ส.ภาคใต้ ก็ต้องกระเสือกกระสนลำบากเหมือนเช่นเคย โอกาสสอบได้เป็นผู้แทนแทบมองไม่เห็นฝั่ง
ฤาพรรคเพื่อไทยจะตัดด้ามขวานทอง เลิกสนใจใยดี ไม่คิดมาหาเสียง มาขอโอกาสให้ผู้แทนกันอีกต่อไปแล้ว เพราะเมกะโปรเจกต์ใหญ่ๆ ของรัฐบาลในภาคใต้นั้น ไม่มี!! ต่างจากภาคเหนือ ภาคอีสานสิ้นเชิง ที่ประกาศเป็นมั่นเป็นเหมาะ เป็นนโยบายหาเสียงว่าจะทำโครงการรถไฟความเร็วสูง ทำโครงการ 25 ลุ่มน้ำ
ชั่วโมงนี้ใครเป็นคณะทำงานพื้นที่ภาคใต้ของพรรคเพื่อไทยส่ายหน้าปวดหัวตึ้บ มองไม่เห็นทางเจาะฐานเสียง คนหน่วยก้านใช้ได้ ที่ว่าดี เด่น ดัง พร้อมพงศ์ นพฤทธิ์ ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ยังไม่กล้าลงเขต หนีขึ้นปาร์ตี้ลิสต์กันหมด งวดหน้าก็คงเข้าอีหรอบเดิม ไม่มีใครอยากไปตายเอาดาบหน้า โดยรู้ดีว่ามีโอกาสตาย มากกว่าอยู่ !!
โอกาสเจาะพื้นที่ฐานเสียงกลุ่มจังหวัดอันดามัน ดูแล้วน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่สวยงามที่สุด เมื่อครั้งเกิดเหตุการณ์ภัยพิบัติสึนามิ พรรคไทยรักไทย ขณะนั้นก็ทำแต้ม เรียกความสนใจจากประชาชนได้ไม่น้อย และครั้งหนึ่ง กฤษ สีฟ้า ก็เคยเป็นผู้แทนของพรรคไทยรักไทยในจังหวัดพังงา สะท้อนให้เห็นว่าไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่พรรคเพื่อไทยจะเจาะฐานเสียงใต้ได้
พื้นที่โซนอันดามันนี้น่าจะเป็นจุดอ่อนไหวเปราะบางของพรรคประชาธิปัตย์มากที่สุด แต่พรรคเพื่อไทยกลับไม่มีการเดินแต้มการเมืองให้มีเปรียบภายใต้การบริหารงานของรัฐบาลยิ่งลักษณ์
อย่างว่าเอาทหารเลวมาบริหารบ้าน เมืองยุทธศาสตร์แฝงทางการเมืองก็เลยอ่อนหัด เป็นที่หัวเราะเยาะของฝ่ายตรงข้าม
**ความหวังที่พรรคเพื่อไทยจะยึดพื้นที่ฐานเสียงภาคใต้ ก็ยังคงต้องรอต่อไป หรืออาจไม่มีวันเกิดขึ้นอีก
พรรคเพื่อไทยยังคงไม่สามารถเอ่ยอ้างว่า เป็นพรรคที่คนทั้งประเทศเลือกให้มาทำงานได้อย่างเต็มปาก ได้แต่อ้างเสียงข้างมาก อ้าง 10 กว่าล้านเสียง อยู่อย่างนั้น หลายครั้งหลายทีก็โดนสวนกลับมาว่าเสียงที่เลือกพรรคเพื่อไทย เทียบไม่ได้กับคนที่ไม่เลือก
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก สิ่งที่ติดค้างก็มีเพียงเรื่องเดียว คือคะแนนนิยม ตัวแทนส.ส.ในภาคใต้นี่แหละ
ถ้ามีส.ส.ในภาคใต้ขึ้นมาสักสี่ห้าคน คงสามารถพูดเอ่ยอ้างความไว้วางใจจากประชาชนได้อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ
แต่ถ้ายังเป็นรัฐบาลบริหารงานกันแบบฉาบฉวย เอาหน้า เอาคะแนนไปวันๆ โดยไม่ใช้ความจริงใจเข้าแลก หวังเพียงประโยชน์กันในแง่มุมเชิงการเมือง ละทิ้งปัญหาความต้องการของชาวบ้านไว้ข้างหลัง
**คงยากที่คนทั้งประเทศจะไว้วางใจ
จะมีก็เพียงม็อบกลุ่มเล็ก กลุ่มน้อย เรียกร้องให้รัฐบาลดูแลเรื่องที่ดินทำกิน โฉนดชุมชน ซึ่งรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ก็ขานตอบ เด้งรับทันที สั่งการให้ครม.ไปดูแลเรื่องการซื้อขายแลกเปลี่ยน นำที่ดินไปใช้ผิดวัตถุประสงค์ ได้อกได้ใจไปตามๆกัน
ครม.สัญจรภาคใต้หนนี้ โฟกัสไปที่กลุ่มจังหวัดภาคใต้อันดามัน แหล่งท่องเที่ยวสำคัญ
เสนอแผนของบมาบานเบอะ แปดหมื่นกว่าล้าน ไม่นับรวมจากภาคเอกชนอีกชุดใหญ่ รวมมูลค่าเป็นแสนล้าน
ของบทำถนนหนทาง พัฒนาแหล่งท่องเที่ยว สร้างท่าเทียบเรือ ขยายสนามบิน สร้างสนามบินใหม่ และอีกเยอะแยะมากมายสารพัดโครงการเมกะโปรเจกต์
ขอแหลกแจกกันอึกทึกคึกโครม แต่ทว่าโครงการเหล่านั้นจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่ยังเป็นคำถาม ครม.สัญจรก่อนหน้านี้ที่ เชียงใหม่ และ อุดรธานี ก็สไตล์เหมือนกันแบบนี้ ของบประมาณกันหลายแสนล้าน รัฐบาลก็หน้าใหญ่ใจป้ำ รับไว้แทบทั้งหมด
**แต่โครงการที่ได้ลงมือทำจริงๆ มีหรือเปล่า ที่อนุมัติไป ก็แค่รับทราบให้หน่วยงานไปศึกษาเท่านั้น ไม่มีการสัญญาว่าจะทำจริงจัง เสนอขอแล้วก็อนุมัติกันเรื่อยไป ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กันแน่จะได้ทำได้ใช้ พุดโธ่!!
มันจึงเป็นเพียงการหว่านงบเอาใจ เชิงการตลาด หาเสียงสร้างภาพเอาคะแนนซะส่วนใหญ่ อนุมัติกันหลายแสนล้าน จะไปเอางบประมาณที่ไหนมาจัดทำ งบประมาณประเทศปีๆ หนึ่งก็มีอยู่แค่ 2 แสนล้าน เอาที่ไหนไปทำพอ..
ฉะนั้น อย่าไปตื่นตกใจกับตัวเลขอู้ฟู่ มันคือภาพลวงตาทั้งนั้น ที่จะเป็นมรรคเป็นผลจริงๆ ก็คือโครงการเล็กๆ อนุมัติทำทันที ใช้งบประมาณไม่มาก แบบนั้นมากกว่า
ก่อนหน้านี้เมื่อครั้ง "ยิ่งลักษณ์" นำคณะไปทัวร์นกแก้ว แถบจังหวัดภาคเหนือตอนล่างและภาคกลาง ก็เจื้อยแจ้ว โปรยทานหว่านงบตลอดเส้นทาง ใครเสนอแผนของบประมาณอะไรมาก็รับไว้หมด สุดท้ายเอามารวบรวมดูก็เห็นความมั่วซั่ว เลอะเทอะไปหมด หลายสิ่งหลายอันซ้ำซ้อนกับคณะกรรมการที่รัฐบาลตั้งขึ้นมา
นิสัยแจกแหลก ประชานิยมแบบไม่ลืมหูลืมตา หวังเพียงคะแนนนิยม ตามสไตล์นายใหญ่หน้าเหลี่ยม พ.ต.ท. ทักษิณ ชินนวัตร ที่หลบหนีคดีอยู่ต่างประเทศ ทำประเทศชาติไร้ระเบียบวินัยการเงินการคลัง ซ้ำชาวบ้านยังต้องฝันค้างเลื่อนลอย
เลิกเสียทีเถอะรับปากไว้แบบเสียไม่ได้ แล้วก็ทิ้งขว้างไม่ใยดี รัฐบาลน่าจะบอกให้มันแจ่มแจ้งแดงแจ๋ว่าจะอนุมัติงบให้ไปทำอะไรที่ไหน อย่างไร แบบจริงใจไม่ปั่นตัวเลขเอาหน้า แล้วโครงการก็เงียบหายเข้ารกเข้าพง ตบตาชาวบ้านไปวันๆ เห็นแล้วมันเอือมระอา
คิดแล้วมันก็น่าเสียดาย รัฐบาลพรรคเพื่อไทย ไม่มีส.ส.ภาคใต้มานานนม สำรวจคะแนนนิยมเมื่อไหร่เมื่อนั้นก็แพ้พรรคประชาธิปัตย์รูดทะราด น่าจะใช้โอกาสประชุมครม.สัญจรนี้อนุมัติงบทำโครงการใหญ่ๆ ให้เห็นเป็นรูปธรรมภายใต้อายุของรัฐบาลนี้ เผื่อวันหน้าฟ้าใหม่ เลือกตั้งอีกรอบจะได้มีอะไรเอ่ยอ้างหาเสียงในภาคใต้ได้บ้าง
** เอาแต่แจกงบลวงตา หาเสียงฉาบฉวยแบบนี้ ไม่เกิดประโยชน์ พรรคประชาธิปัตย์นั่งกระดิกเท้าสบายใจ ไม่มีอะไรระคายผิว
ในขณะที่พรรคพวกตัวเองในถิ่นฐานแดนสะตอ กลับต้องส่ายหน้าด้วยความผิดหวัง รัฐบาลไม่ทำอะไรเป็นชิ้นอัน ต่อไปว่าที่ผู้สมัครส.ส.ภาคใต้ ก็ต้องกระเสือกกระสนลำบากเหมือนเช่นเคย โอกาสสอบได้เป็นผู้แทนแทบมองไม่เห็นฝั่ง
ฤาพรรคเพื่อไทยจะตัดด้ามขวานทอง เลิกสนใจใยดี ไม่คิดมาหาเสียง มาขอโอกาสให้ผู้แทนกันอีกต่อไปแล้ว เพราะเมกะโปรเจกต์ใหญ่ๆ ของรัฐบาลในภาคใต้นั้น ไม่มี!! ต่างจากภาคเหนือ ภาคอีสานสิ้นเชิง ที่ประกาศเป็นมั่นเป็นเหมาะ เป็นนโยบายหาเสียงว่าจะทำโครงการรถไฟความเร็วสูง ทำโครงการ 25 ลุ่มน้ำ
ชั่วโมงนี้ใครเป็นคณะทำงานพื้นที่ภาคใต้ของพรรคเพื่อไทยส่ายหน้าปวดหัวตึ้บ มองไม่เห็นทางเจาะฐานเสียง คนหน่วยก้านใช้ได้ ที่ว่าดี เด่น ดัง พร้อมพงศ์ นพฤทธิ์ ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ยังไม่กล้าลงเขต หนีขึ้นปาร์ตี้ลิสต์กันหมด งวดหน้าก็คงเข้าอีหรอบเดิม ไม่มีใครอยากไปตายเอาดาบหน้า โดยรู้ดีว่ามีโอกาสตาย มากกว่าอยู่ !!
โอกาสเจาะพื้นที่ฐานเสียงกลุ่มจังหวัดอันดามัน ดูแล้วน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่สวยงามที่สุด เมื่อครั้งเกิดเหตุการณ์ภัยพิบัติสึนามิ พรรคไทยรักไทย ขณะนั้นก็ทำแต้ม เรียกความสนใจจากประชาชนได้ไม่น้อย และครั้งหนึ่ง กฤษ สีฟ้า ก็เคยเป็นผู้แทนของพรรคไทยรักไทยในจังหวัดพังงา สะท้อนให้เห็นว่าไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่พรรคเพื่อไทยจะเจาะฐานเสียงใต้ได้
พื้นที่โซนอันดามันนี้น่าจะเป็นจุดอ่อนไหวเปราะบางของพรรคประชาธิปัตย์มากที่สุด แต่พรรคเพื่อไทยกลับไม่มีการเดินแต้มการเมืองให้มีเปรียบภายใต้การบริหารงานของรัฐบาลยิ่งลักษณ์
อย่างว่าเอาทหารเลวมาบริหารบ้าน เมืองยุทธศาสตร์แฝงทางการเมืองก็เลยอ่อนหัด เป็นที่หัวเราะเยาะของฝ่ายตรงข้าม
**ความหวังที่พรรคเพื่อไทยจะยึดพื้นที่ฐานเสียงภาคใต้ ก็ยังคงต้องรอต่อไป หรืออาจไม่มีวันเกิดขึ้นอีก
พรรคเพื่อไทยยังคงไม่สามารถเอ่ยอ้างว่า เป็นพรรคที่คนทั้งประเทศเลือกให้มาทำงานได้อย่างเต็มปาก ได้แต่อ้างเสียงข้างมาก อ้าง 10 กว่าล้านเสียง อยู่อย่างนั้น หลายครั้งหลายทีก็โดนสวนกลับมาว่าเสียงที่เลือกพรรคเพื่อไทย เทียบไม่ได้กับคนที่ไม่เลือก
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก สิ่งที่ติดค้างก็มีเพียงเรื่องเดียว คือคะแนนนิยม ตัวแทนส.ส.ในภาคใต้นี่แหละ
ถ้ามีส.ส.ในภาคใต้ขึ้นมาสักสี่ห้าคน คงสามารถพูดเอ่ยอ้างความไว้วางใจจากประชาชนได้อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ
แต่ถ้ายังเป็นรัฐบาลบริหารงานกันแบบฉาบฉวย เอาหน้า เอาคะแนนไปวันๆ โดยไม่ใช้ความจริงใจเข้าแลก หวังเพียงประโยชน์กันในแง่มุมเชิงการเมือง ละทิ้งปัญหาความต้องการของชาวบ้านไว้ข้างหลัง
**คงยากที่คนทั้งประเทศจะไว้วางใจ
