โสภณ องค์การณ์
ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์
ทุกข์จากน้ำท่วมเกือบทั่วประเทศครั้งนี้ ยังไม่สิ้นสุด เสียหายเท่าไหร่ ยังไม่มีใครประเมินได้ จะส่งผลกระทบ เหมือนบาดแผลลึก ต้องใช้เวลาเยียวยานานเท่าไหร่ ยังกำหนดไม่ได้เช่นกัน ผลสุดท้ายชาวบ้านทั่วไปควรพึ่งใคร
อย่าหวังความช่วยเหลือจากที่อื่น ตนย่อมเป็นที่พึ่งแก่ตนเสมอ!
ในพื้นที่จมอยู่ไต้น้ำ ทุกคนต้องช่วยเหลือตัวเองก่อน รัฐบาลแม้จะมีเงินงบประมาณ ก็ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าจะตกถึงมือผู้อยู่ในห้วงทุกข์แค่ไหน
แน่นอน ส่วนหนึ่งต้องตกหล่น โดนสูบเอาไปโดยเครือข่ายกลุ่มจ้องหาผลประโยชน์ คือข้าราชการ นักการเมือง และพ่อค้า ไม่ต่างจากพวกโจรร้ายย่องเข้าบ้านที่เจ้าของต้องทิ้งไว้เพราะทนทุกข์กับการจมน้ำอยู่ไม่ได้
นายกฯ ปู ก็ขยันขันแข็งสั่งงาน ข้าราชการรายงานทุกขั้นตอน แต่ดูภาพแล้วชาวบ้านไม่ทราบว่าใครเป็นผู้ตัดสินใจสั่งการ! ถ้าเป็นนายกฯ ปู การสั่งการอยู่บนพื้นฐานของความรู้ ความเข้าใจ สถานการณ์หรือไม่
ยิ่งถ้าข้าราชการเกรงใจ ไม่กล้าทักท้วง กลัวนายกฯ เสียหน้า หรือไม่อยากอาสาออกความเห็น ถ้าพลาดจะเป็นแพะ หรือถูกมองว่าต้องการเอาหน้า ไม่เปิดโอกาสให้ผู้นำรัฐบาลให้โชว์ความเฉลียวฉลาด รับรองอนาคตไม่รุ่ง
เมื่อสถานการณ์ยังหนักหนาสาหัส ภัยพิบัติอาจยืดเยื้อถึงเดือนพฤศจิกายน เท่ากับว่าเกือบครึ่งปี บ้านเมืองจะต้องจมอยู่ไต้น้ำ เมื่อภาคกลางเริ่มพ้นทุกข์ ชาวบ้านในภาคไต้รับช่วงต่อเมื่อเผชิญกับฤดูมรสุม
รัฐบาลกำลังทำอะไรอยู่? นายกฯ ปูยังวุ่นอย่างที่เห็น เป็นเจ้าภาพ แม่งาน และเป็นแม่ปูพร้อมกัน จัดอยู่ในสภาพคนรู้น้อยแต่ขยันหรือไม่ แล้วแต่มุมมอง! สภาพการณ์ด้านความคิด คำพูด การกระทำ พิสูจน์ให้เห็นทุกวัน
เมื่อนายกฯ เป็นเป้าหลัก บรรดาเสนาบดี ลูกหาบในกระทรวง พากันสนุกสนานกับโครงการต่างๆ ทั้งฝึกงาน วางแผนตั้งเรื่อง ผูกงบบวกเปอร์เซ็นต์ ถอนทุนจากการเลือกตั้ง บวกกำไรหลายเท่าตัว เข้ากองกลาง ส่งให้นายทาส
บ้านนี้เมืองนี้จึงเสี่ยงต่อความวิบัติหายนะ เพราะนักการเมืองประเภทจัญไรกาลีเมืองเข้ามากุมอำนาจ เร่งสร้างฐานวางเครือข่ายเพื่อเปลี่ยนแปลงระบบ ระบอบต่างๆ แปลงทรัพย์สินแผ่นดินให้เป็นของกลุ่มตนและพวกพ้อง
ปฏิบัติการหลายมิติ แบ่งหัวหอก เหมือนเหลี่ยมร้ายเป็นหัวปลาหมึกยักษ์ ปล่อยหนวดไปเพ่นพ่านยั้วเยี้ยเข้าหาเป้าต่างๆ หวังผลเร็ว
เหมือนรู้ว่าเวลามีน้อย ต้องเร่งรวบรัดจัดการให้เสร็จ ป้องกันไม่ให้ฝ่ายตัวเองโดนจัดการ! การรุกคืบแต่ละก้าวมีแผน ทั้งแนบเนียนและกล้าหัก เช่นการโยกย้ายข้าราชการวางเครือข่ายกุมอำนาจ ทุกระดับ จนถึงรากหญ้า
เข้าไปยึดโทรทัศน์ช่อง 11 ส่งพวกสื่อเสื้อแดงผีโม่แป้งข้าไปทำรายการปั่นหัว เป่าหู ตะแบง ปลุกระดมประชาชน ทำให้สื่อของรัฐเป็นของขบวนการแดง ฝ่ายค้านได้แต่ทำตาปริบๆ ตอดนิดตอดหน่อย ไร้สาระ สะเปะสะปะ
เมื่อมั่นใจว่าควบคุมทุกองค์กรภาคราชการพลเรือน ตำรวจแล้ว พรรคการเมืองเพื่อเหลี่ยมร้าย เดินหน้าหวังแก้ไข พ.ร.บ. กลาโหม เพื่อให้นักการเมืองเข้าไปจุ้นจ้าน โยกย้ายพรรคพวกตัวเองไปยึดตำแหน่งสำคัญ
สร้างฐานอำนาจด้านทหาร และป้องกันการรัฐประหาร!
พรรคเพื่อเหลี่ยมร้ายจัดการด้านกฎหมาย ขบวนการแดงผีโม่แป้งมุ่งทำลายความน่าเชื่อถือของกองทัพ ใช้มวลชนเหยื่อการถูกหลอกให้มาบาดเจ็บล้มตายแทนแกนนำแดง “สู้แล้วรวย” ได้เป็นอำมาตย์ แต่ชาวบ้านถึงฆาต
นอกจากโจมตีกองทัพ ยังเบี่ยงเบนความสนใจของชาวบ้านว่าทำไมแกนนำเสื้อแดงปล่อยให้ชาวบ้านแดงจมอยู่ไต้น้ำ ไม่แบ่งปันเงินทองช่วยเหลือบ้าง
ความอหังการในอำนาจ ทำให้ย่ามใจ กล้าลองดีกับผู้นำกองทัพ โดยเชื่อมั่นว่าถ้าเกิดความขัดแย้ง จะมีมวลชนเสื้อแดงเป็นกำลังสำคัญ
วันก่อนอำมาตย์แดงส่งขบวนไพร่ไปร้องท้ารบทหารหน้ากองบัญชาการ ก่อนหน้านั้นอำมาตย์หมาดๆ ตวาดขู่ทหารก้องถนนราชดำเนิน “ประยุทธ์ กูไม่กลัวมึง” ทำเอาชาวบ้านต้องหัวหด ตัวลีบ หวาดกลัวอำนาจอำมาตย์ขึ้นวอ
การสำแดงพลังถึงระดับนี้คงเป็นเพราะกองทัพโดนรุกไล่ ถอนร่น หลังจากถูกแปรสภาพให้เป็นจำเลยของฝ่ายแดง เมื่อการกระชับพื้นที่ช่วงแดงเผาเมืองนั้นไม่หนักแน่นพอที่จะจัดการเสี้ยนหนามแผ่นดินให้เบ็ดเสร็จ
ขณะเดียวกันอำมาตย์แดงและเครือข่ายผีโม่แป้งเหลี่ยมร้ายก็เร่งขยายจำนวนหมู่บ้านเสื้อแดง โดยใช้งบประมาณหว่านให้ทั่วเพื่อนำร่องยึดอำนาจ
ผีโม่แป้งระดับสูงได้งบก้อนใหญ่จากรัฐบาล ฟื้นเครือข่ายลูกเสือชาวบ้านเป็นเครื่องมือ อ้างความเนียนปกป้องสถาบัน แต่ต้องการควบคุมอย่างใกล้ชิด ถ้าสถานการณ์การเมืองคับขันหวังดันให้เป็นแนวร่วมเสื้อแดง
ทั้งๆ ที่ลูกเสือชาวบ้านมีปณิธานปกป้องสถาบัน แต่ขบวนการแดงมุ่งมั่นล้มเจ้า เปลี่ยนแปลงการปกครอง! ช่วงนี้กำเริบหนักพยายามเปลี่ยนเพลงชาติ
เครือข่ายเหลี่ยมร้ายกำลังรุกฆาต หวังยึดแผ่นดินไทย เอาไปให้ฝรั่งและเขมร! สายเลือดไทยของแท้ และคนรักชาติกลุ่มอื่น จะนิ่งเฉยหรือ! ถามหน่อยดิ! อิอิอิ!!!
