รัฐบาล “ปู โคลนนิ่ง” แถลงนโยบายรัฐบาลต่อรัฐสภาสัปดาห์นี้ หลังจากได้ทำภารกิจสำคัญโฉ่งฉ่างโดยไม่อยู่ในนโยบาย 2-3 เรื่อง ให้ลุล่วงไร้อุปสรรค เกี่ยวโยงกับการอำนวยความสะดวกให้เหลี่ยมร้าย หัวเชื้อตัวพ่อสำหรับโคลนนิ่ง
ทำไมชาวบ้านรู้สึกว่ารัฐบาลปู อยู่มานานแล้ว หลายกลุ่มเริ่มเบื่อ ไม่อยากเผชิญกับความจำเจ ชินชากับการตอบคำถามโดยรูปแบบประโยคเฉพาะกาล
เป็นการนำเสนอแบบยัดเยียด จัดฉาก ตั้งโปรแกรมไว้เพื่อการเคลื่อนไหวทุกย่างก้าว ตอบคำถามสื่อโดยเป็นลูกศิษย์ “อาจารย์คง” ไม่หลุดจากแนวได้ติวไว้
ยังเป็นศิษย์ “หลวงปู่ขอ” อีกด้วย! ดังนั้นที่ผ่านมาทุกอย่าง “คงต้อง” และ “ขอโอกาส” หรือ “ขอเวลา” สำหรับการพิจารณาโดยสภา ผู้เกี่ยวข้อง
เมื่อคำตอบปราศจากเนื้อหาสาระ ไม่สร้างแรงบันดาลใจ ความเชื่อมั่น หรือความเชื่อว่าเธอเป็นผู้นำแท้จริง ไม่เป็นหุ่นโชว์ เริ่มมีบทพิสูจน์ให้เห็นชัด
จึงไม่ยากที่ใครจะเดาได้ว่าทุกอย่างต้องถูกกำหนดไว้สำหรับ “ปู โคลนนิ่ง” ให้เดินตาม การพูดจาจำกัดถ้อยคำ ลดเวลาการให้สัมภาษณ์ ตอบคำถามสื่อทั่วไปเหลือเพียง 2 วัน! ประเด็นนี้ไม่ชัดว่าพวกติวเตอร์แนะ หรือเธอตัดสินใจเอง
เธอรู้ตัวเองแน่ว่าถ้าต้องเผชิญคำถามจี้ติดจากสื่อนักลองของบ่อยๆ ย่อมหลุด เสี่ยงต่อการวีนแตก อารมณ์แปรปรวน ทำให้เสียภาพลักษณ์รุนแรง
แม้ทุกฝ่ายจะรู้ว่าเธอไม่ใช่ตัวจริง เป็นเพียงหุ่นโชว์ หุ่นยนต์ไขลาน ก็ยังพร้อมให้โอกาส ดูซิว่าเธอจะมีศักยภาพระดับไหน หลังจากติวเข้มโดยบรรดากูรูด้านสื่อและประชาสัมพันธ์นานเกือบ 2 เดือนก่อนประกาศตัวลงสู้เลือกตั้ง
การเพิ่มเติมฝึกฝนทักษะกับการมีสติปัญญาของจริง เป็นคนละเรื่อง!
เมื่อความรู้สึกของประชาชนมีอยู่ว่าเธอไม่ใช่ตัวจริง ของจริง ต้องทำใจ หวังว่าเธอคงไม่ใช้ความขยันคิดเอง ทำเอง เป็นปัจจัยเร่งอัตราความเสื่อมของตัวเธอ
สื่อต่างประเทศก็เตือนแล้วว่าไม่มีระยะเวลาสำหรับฮันนีมูน! เมื่อกระแสเหลี่ยมร้ายจัดจ้าน การจัดตั้งเป็นระบบ ฐานรากยังลงลึก โพลต่างๆ ชี้ว่าพรรคเพื่อเหลี่ยมร้ายมาแน่ๆ สื่อต่างๆ ประโคมข่าว ภาพของ ปู โคลนนิ่งทุกวัน
นั่นทำให้เรารู้สึกว่า “ปู โคลนนิ่ง” ได้เป็นนายกฯ ทันทีที่ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นเบอร์ 1 ในปาร์ตี้ลิสต์ โดยกระแสเหลี่ยมร้ายช่วยให้เธอและพรรคเพื่อเหลี่ยมร้ายชนะเลือกตั้งแน่! มีแต่ค่ายสะตอหลงละเมอ เชื่อว่าจะตีกินต่อเนื่องได้อีก
ใครเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการเป็นนายกฯ ของเธอ? ไม่ใช่พี่เหลี่ยมร้ายแน่!
ถ้าเธอคิดเอง ทำเอง เธอย่อมเล็งเห็นความยากลำบากในความพยายามที่จะเป็นในสิ่งที่เธอเป็นไปไม่ได้! เป็นนายกฯ ได้ก็จริง แต่ยังคิดเอง ทำเองไม่ได้
เธอไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าการเป็นนายกฯ โดยสภาพความไม่พร้อม ย่อมสร้างความเสื่อมต่อเกียรติภูมิของรัฐบาล และความเป็นชาติไทยโดยรวม แม้เธออาจปลื้มกับการยกยอปอปั้นโดยนักการเมืองเพื่อเหลี่ยมร้ายและพรรคร่วมรับประทาน
เป็นธรรมชาติถาวรของนักการเมืองกังฉิน ลิ้นไร้กระดูก!
อ้าว! ไหนๆ เธอก็ได้เป็นนายกฯ แถลงนโยบายต่อรัฐสภา พร้อมทำงานตามหน้าที่ตามบทบัญญัติรัฐธรรมนูญแล้ว จะให้ทำอย่างไรต่อไป? ให้เธอลาออกเรอะ!
เธอไม่มีสิทธิ์คิดลาออก! ป่านนี้เธอต้องชินกับการเป็นนายกฯ รู้สึกแล้วด้วยว่าเป็นนายกฯ ในการเมืองระบอบประชาธิปไตยเส็งเคร็งแบบเมืองไทยไม่ใช่เรื่องยาก ไม่ฉลาดมากก็เป็นได้ อย่าให้ถึงขั้นปัญญาอ่อนจนถูกจับไต๋ได้ก็แล้วกัน
ที่น่ากลัวคือ เธออาจสนุกกับตำแหน่งสำคัญ เมื่อมีประสบการณ์นาน 3-4 เดือน เริ่มรู้สึกปีกกล้าขาแข็ง มีคนเป่าลมให้ตัวพอง ผสมกับพลังลิ้นกระดาษทราย น้ำลายชะแล็ก จะทำให้เธออยากคิดเอง ทำเอง มีโครงการเฉพาะตัว
อย่างที่ฝรั่งเรียกว่ามี pet projects เพื่อสร้าง legacy ตำนาน มรดกไว้เป็นของตัวเองบ้าง ไม่ใช่ว่าทุกอย่างจะต้องเดินตามเส้นทางขีดไว้โดยพี่เหลี่ยมร้าย
อย่างน้อยเธอมีสิทธิต่อรอง “ไหนๆ น้องก็ยอมทุกอย่างแล้ว น้องขอทำโครงการอะไรเป็นของตัวเองเพื่อประชาชนล้วนๆ ไม่ใช่เฉพาะพี่น้อง ได้มั้ย?”
จะได้ความเชื่อมั่นจากพี่เหลี่ยมร้าย เครือญาติพี่น้องเจ้าของรัฐบาลหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่า ปู โคลนนิ่ง ผ่านด่านทดสอบสำคัญ คืองานแถลงนโยบายได้สบาย ราบรื่น ไร้แผลเลือดโชก อาการฟกช้ำดำเขียวจากพิษน้ำลายได้แค่ไหน
ถ้าเพียงอ่านนโยบายเจื้อยแจ้ว จากนั้นนั่งตาแป๋ว ทำหูทวนลม ปล่อยให้รองฯ กระโถน องครักษ์พิทักษ์ปู ทั้งหลายยื่นหน้ารับน้ำลายค่ายสะตอแบบไม่เสี่ยง จะเหมือนผู้นำแม่ทัพหญิงไม่ยอมเผชิญความเสี่ยงออกศึกสู้รบด้วยตัวเอง
ถ้าไม่ผ่านการกรำศึก กระดูกย่อมไม่แกร่ง ไร้ประสบการณ์ ไม่มีโอกาสใช้ปฏิภาณไหวพริบแก้ปัญหา ใช้สติปัญญาตอบคำถามเจ็บๆ ของฝ่ายค้าน
หน้าตา ร่างกายมีบาดแผลจากการสู้รบ ย่อมได้รับการยกย่องคารวะจากฝ่ายตรงข้าม ดีกว่าปล่อยให้เหี่ยวเฉากับเครื่องประทินโฉมเพื่อลบรอยเหี่ยวย่นจากความกลัดกลุ้มเพราะยอมทนเป็นหุ่นโชว์ พูดเจื้อยแจ้วเหมือนนกแก้ว นกขุนทอง
ไม่ต้องกลัว ครม.ลูกหาบ ยิ้มเยาะ! ถ้าพวกนั้นมีสมอง เกียรติภูมิจริง ไม่มาทำงานเป็นลิ่วล้อ สมุนเชลียร์ภายใต้นายกฯ ปูหรอก! เชื่อดิ! อิอิอิ!!!
ทำไมชาวบ้านรู้สึกว่ารัฐบาลปู อยู่มานานแล้ว หลายกลุ่มเริ่มเบื่อ ไม่อยากเผชิญกับความจำเจ ชินชากับการตอบคำถามโดยรูปแบบประโยคเฉพาะกาล
เป็นการนำเสนอแบบยัดเยียด จัดฉาก ตั้งโปรแกรมไว้เพื่อการเคลื่อนไหวทุกย่างก้าว ตอบคำถามสื่อโดยเป็นลูกศิษย์ “อาจารย์คง” ไม่หลุดจากแนวได้ติวไว้
ยังเป็นศิษย์ “หลวงปู่ขอ” อีกด้วย! ดังนั้นที่ผ่านมาทุกอย่าง “คงต้อง” และ “ขอโอกาส” หรือ “ขอเวลา” สำหรับการพิจารณาโดยสภา ผู้เกี่ยวข้อง
เมื่อคำตอบปราศจากเนื้อหาสาระ ไม่สร้างแรงบันดาลใจ ความเชื่อมั่น หรือความเชื่อว่าเธอเป็นผู้นำแท้จริง ไม่เป็นหุ่นโชว์ เริ่มมีบทพิสูจน์ให้เห็นชัด
จึงไม่ยากที่ใครจะเดาได้ว่าทุกอย่างต้องถูกกำหนดไว้สำหรับ “ปู โคลนนิ่ง” ให้เดินตาม การพูดจาจำกัดถ้อยคำ ลดเวลาการให้สัมภาษณ์ ตอบคำถามสื่อทั่วไปเหลือเพียง 2 วัน! ประเด็นนี้ไม่ชัดว่าพวกติวเตอร์แนะ หรือเธอตัดสินใจเอง
เธอรู้ตัวเองแน่ว่าถ้าต้องเผชิญคำถามจี้ติดจากสื่อนักลองของบ่อยๆ ย่อมหลุด เสี่ยงต่อการวีนแตก อารมณ์แปรปรวน ทำให้เสียภาพลักษณ์รุนแรง
แม้ทุกฝ่ายจะรู้ว่าเธอไม่ใช่ตัวจริง เป็นเพียงหุ่นโชว์ หุ่นยนต์ไขลาน ก็ยังพร้อมให้โอกาส ดูซิว่าเธอจะมีศักยภาพระดับไหน หลังจากติวเข้มโดยบรรดากูรูด้านสื่อและประชาสัมพันธ์นานเกือบ 2 เดือนก่อนประกาศตัวลงสู้เลือกตั้ง
การเพิ่มเติมฝึกฝนทักษะกับการมีสติปัญญาของจริง เป็นคนละเรื่อง!
เมื่อความรู้สึกของประชาชนมีอยู่ว่าเธอไม่ใช่ตัวจริง ของจริง ต้องทำใจ หวังว่าเธอคงไม่ใช้ความขยันคิดเอง ทำเอง เป็นปัจจัยเร่งอัตราความเสื่อมของตัวเธอ
สื่อต่างประเทศก็เตือนแล้วว่าไม่มีระยะเวลาสำหรับฮันนีมูน! เมื่อกระแสเหลี่ยมร้ายจัดจ้าน การจัดตั้งเป็นระบบ ฐานรากยังลงลึก โพลต่างๆ ชี้ว่าพรรคเพื่อเหลี่ยมร้ายมาแน่ๆ สื่อต่างๆ ประโคมข่าว ภาพของ ปู โคลนนิ่งทุกวัน
นั่นทำให้เรารู้สึกว่า “ปู โคลนนิ่ง” ได้เป็นนายกฯ ทันทีที่ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นเบอร์ 1 ในปาร์ตี้ลิสต์ โดยกระแสเหลี่ยมร้ายช่วยให้เธอและพรรคเพื่อเหลี่ยมร้ายชนะเลือกตั้งแน่! มีแต่ค่ายสะตอหลงละเมอ เชื่อว่าจะตีกินต่อเนื่องได้อีก
ใครเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการเป็นนายกฯ ของเธอ? ไม่ใช่พี่เหลี่ยมร้ายแน่!
ถ้าเธอคิดเอง ทำเอง เธอย่อมเล็งเห็นความยากลำบากในความพยายามที่จะเป็นในสิ่งที่เธอเป็นไปไม่ได้! เป็นนายกฯ ได้ก็จริง แต่ยังคิดเอง ทำเองไม่ได้
เธอไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าการเป็นนายกฯ โดยสภาพความไม่พร้อม ย่อมสร้างความเสื่อมต่อเกียรติภูมิของรัฐบาล และความเป็นชาติไทยโดยรวม แม้เธออาจปลื้มกับการยกยอปอปั้นโดยนักการเมืองเพื่อเหลี่ยมร้ายและพรรคร่วมรับประทาน
เป็นธรรมชาติถาวรของนักการเมืองกังฉิน ลิ้นไร้กระดูก!
อ้าว! ไหนๆ เธอก็ได้เป็นนายกฯ แถลงนโยบายต่อรัฐสภา พร้อมทำงานตามหน้าที่ตามบทบัญญัติรัฐธรรมนูญแล้ว จะให้ทำอย่างไรต่อไป? ให้เธอลาออกเรอะ!
เธอไม่มีสิทธิ์คิดลาออก! ป่านนี้เธอต้องชินกับการเป็นนายกฯ รู้สึกแล้วด้วยว่าเป็นนายกฯ ในการเมืองระบอบประชาธิปไตยเส็งเคร็งแบบเมืองไทยไม่ใช่เรื่องยาก ไม่ฉลาดมากก็เป็นได้ อย่าให้ถึงขั้นปัญญาอ่อนจนถูกจับไต๋ได้ก็แล้วกัน
ที่น่ากลัวคือ เธออาจสนุกกับตำแหน่งสำคัญ เมื่อมีประสบการณ์นาน 3-4 เดือน เริ่มรู้สึกปีกกล้าขาแข็ง มีคนเป่าลมให้ตัวพอง ผสมกับพลังลิ้นกระดาษทราย น้ำลายชะแล็ก จะทำให้เธออยากคิดเอง ทำเอง มีโครงการเฉพาะตัว
อย่างที่ฝรั่งเรียกว่ามี pet projects เพื่อสร้าง legacy ตำนาน มรดกไว้เป็นของตัวเองบ้าง ไม่ใช่ว่าทุกอย่างจะต้องเดินตามเส้นทางขีดไว้โดยพี่เหลี่ยมร้าย
อย่างน้อยเธอมีสิทธิต่อรอง “ไหนๆ น้องก็ยอมทุกอย่างแล้ว น้องขอทำโครงการอะไรเป็นของตัวเองเพื่อประชาชนล้วนๆ ไม่ใช่เฉพาะพี่น้อง ได้มั้ย?”
จะได้ความเชื่อมั่นจากพี่เหลี่ยมร้าย เครือญาติพี่น้องเจ้าของรัฐบาลหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่า ปู โคลนนิ่ง ผ่านด่านทดสอบสำคัญ คืองานแถลงนโยบายได้สบาย ราบรื่น ไร้แผลเลือดโชก อาการฟกช้ำดำเขียวจากพิษน้ำลายได้แค่ไหน
ถ้าเพียงอ่านนโยบายเจื้อยแจ้ว จากนั้นนั่งตาแป๋ว ทำหูทวนลม ปล่อยให้รองฯ กระโถน องครักษ์พิทักษ์ปู ทั้งหลายยื่นหน้ารับน้ำลายค่ายสะตอแบบไม่เสี่ยง จะเหมือนผู้นำแม่ทัพหญิงไม่ยอมเผชิญความเสี่ยงออกศึกสู้รบด้วยตัวเอง
ถ้าไม่ผ่านการกรำศึก กระดูกย่อมไม่แกร่ง ไร้ประสบการณ์ ไม่มีโอกาสใช้ปฏิภาณไหวพริบแก้ปัญหา ใช้สติปัญญาตอบคำถามเจ็บๆ ของฝ่ายค้าน
หน้าตา ร่างกายมีบาดแผลจากการสู้รบ ย่อมได้รับการยกย่องคารวะจากฝ่ายตรงข้าม ดีกว่าปล่อยให้เหี่ยวเฉากับเครื่องประทินโฉมเพื่อลบรอยเหี่ยวย่นจากความกลัดกลุ้มเพราะยอมทนเป็นหุ่นโชว์ พูดเจื้อยแจ้วเหมือนนกแก้ว นกขุนทอง
ไม่ต้องกลัว ครม.ลูกหาบ ยิ้มเยาะ! ถ้าพวกนั้นมีสมอง เกียรติภูมิจริง ไม่มาทำงานเป็นลิ่วล้อ สมุนเชลียร์ภายใต้นายกฯ ปูหรอก! เชื่อดิ! อิอิอิ!!!
