เราได้บอกย้ำเตือนมามากมายแล้วว่า สภาพการณ์ที่แท้จริงของประเทศไทยเรานั้นเป็นประเทศเผด็จการ ทำไมผู้เขียนกล้าพูดเต็มปากเต็มคำ ผู้เขียนเอาความจริงมาพูด เอาความถูกต้องมานำเสนอ ไม่บิดเบือน ไม่เป็นอาชญากรทางปัญญา แต่เราจะให้ปัญญา ให้ความถูกต้องที่แท้จริง
ท่านทั้งหลายก็ลองตริตรองดูเถิด ก็เราสร้างแต่รัฐธรรมนูญ ซึ่งก็คือการสร้างกฎหมาย แต่กฎหมายนั้นจะต้องมากจากเหตุ คือหลักกฎหมาย หรือหลักการปกครอง พูดง่ายๆ ระบอบหรือหลักการปกครองต้องมาก่อนรัฐธรรมนูญหรือกฎหมายนั่นเอง
ก่อนอื่นเราจะทำอะไรๆ จุดมุ่งหมายต้องมาก่อนวิธีการเสมอไป เช่น พวกเราจะไปกรุงเทพฯ กรุงเทพฯ คือจุดมุ่งหมาย ส่วนวิธีการจะไปให้ถึงกรุงเทพฯ นั้นมีหลากหลายวิธีการ เช่น เดิน วิ่ง ขี่จักรยาน จักรยานยนต์ รถยนต์ รถไฟ เรือ เครื่องบิน ฯลฯ ขึ้นอยู่กับเงื่อนไข ความเหมาะสม และศักยภาพของแต่ละคนแต่จุดมุ่งหมายเดียวกัน
แต่การที่ผู้ปกครองไทยร่างรัฐธรรมนูญ 18 ฉบับ ไม่เคยมีหลักการปกครอง (Principle of government) นั่นก็คือไม่เคยมีจุดมุ่งหมาย นั่นเอง แต่กลับมีเพียงวิธีการปกครอง (Methods of government) คือหมวดและมาตราต่างๆ เพียงด้านเดียว นั่นก็หมายความว่า ผู้ปกครองได้เอาวิธีการปกครองมาเป็นตัวตั้ง หรือเอาวิธีการมาเป็นตัวหลักการปกครองนั่นเอง หมายความว่า หากว่าคณะผู้ปกครองไปด้วยเครื่องบิน ก็ไม่รู้ว่าไปลง ณ ที่ใด รัฐบาลแล้วรัฐบาลเล่าต่างก็ตกร่วงทุกรัฐบาลไป ก็คือปกครองล้มเหลวทุกรัฐบาลไป
และอีกอย่าง รัฐบาลกับประชาชน ก็ไปกันคนละทิศละทาง พรรคแต่ละพรรคก็ไปกันคนละทิศละทาง มันสามัคคีกันไม่ได้ ในอีกความหมายหนึ่งแท้จริงก็คือทุกรัฐบาล ทุกพรรคการเมืองภายใต้ระบอบเผด็จการหรือการปกครองที่ปราศจากหลักการปกครองนี้นั้น ล้วนแล้วมุ่งมั่นทำการเมืองเพื่อประโยชน์ของตนและพวกพ้องกลุ่มผลประโยชน์ของตนเอง คอร์รัปชันจึงท่วมแผ่นดิน พระเจ้าอยู่หัวจะทรงตักเตือนมากมายสักเท่าใดๆ ก็ไม่เป็นผล พรรคต่างๆ เมื่อมีโอกาสก็ต้องคอร์รัปชัน เพื่อนำเงินไปซื้อเสียงต่อไป การเมืองการปกครองชนิดนี้มันเป็นของนายทุน ผู้มีอิทธิพลและนักการเมืองทาสเท่านั้น ประเทศมีแต่จะล้าหลัง ถอยหลัง ล่มจม หายนะมากขึ้นๆ ทุกเดือนทุกปี
พรรคเพื่อไทย กลุ่มคนเสื้อแดง คอมมิวนิสต์ที่ซ่อนเร้นชักใยอยู่ นำโดยทักษิณ พวกเขามีความขัดแย้งกันเองในเชิงความเชื่อ นายทุนใหญ่กับคอมมิวนิสต์มันจะไปกันได้อย่างไร แต่เพราะฝ่ายคอมมิวนิสต์ต้องการกำลังเงิน และความเห็นแก่ตัวของทักษิณ มาใช้โค่นสถาบันหลักของชาติอย่างน้อยพวกเขาก็ได้บั่นทอนทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์ให้อ่อนแอลงๆ หากพวกเขากลับมามีอำนาจพวกเขาก็ทำการยกเลิกองคมนตรี เพื่อบั่นทอนตัวแขน ตัดขาสถาบันหลักของชาติ กลุ่มนี้เสนอ และยึดมั่นใน รัฐธรรมนูญ ฉบับปี 40 ซึ่งเป็นรัฐธรรมนูญกึ่งประธานาธิบดี เป็นรัฐธรรมนูญมิจฉาทิฐิ ในอำนาจนายกรัฐมนตรีล้นฟ้า และย้อนกลับมาทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์ ประเทศชาติก็ต้องล่มจมแน่นอน คนหลงผิด คนที่ตกเป็นทาสเท่านั้น ที่จะเห็นด้วยกับแนวทางของรัฐธรรมนูญปี 40 สรุปแล้ว แม้ว่ากลุ่มทักษิณ จะมีแต่จะทำลายชาติ
ทำไมพวกทักษิณ จึงทำได้ และสถานการณ์ขณะนี้ ทักษิณได้กลับกลายเป็นฝ่ายรุกทางการเมือง รัฐบาลตกเป็นฝ่ายรับทางการเมือง องคมนตรีตกเป็นฝ่ายรับทางการเมือง กองทัพตกเป็นฝ่ายรับทางการเมือง สถาบันหลักของชาติตกเป็นฝ่ายรับทางการเมือง ทั้งนี้เป็นเพราะอะไร
ก็เพราะรัฐบาลมีความเห็นผิดเช่นเดียวกับทักษิณ แต่ยึดรัฐธรรมนูญกันคนละฉบับ มองไม่ออก มองไม่เห็นว่าเหตุวิกฤตชาติที่แท้จริงนั้นคืออะไร เหตุวิกฤตชาติ คือระบอบเผด็จการ คือรัฐธรรมนูญที่ปราศจากหลักการปกครองโดยธรรม รัฐธรรมนูญฉบับปี 50 เป็นรัฐธรรมนูญที่ปราศจากหลักการปกครอง จัดความสัมพันธ์ผิดเช่นเดียวกับรัฐธรรมนูญฉบับอื่นๆ ทั้ง 18 ฉบับ จัดความสัมพันธ์ผิดหมดเลย เพราะการเมืองมันผิดประชาชนจึงล่มจม แต่นักการเมืองกลับรวยขึ้นๆ
กองทัพไม่รู้ ก็หลงยึดรัฐธรรมนูญปี 50 ด้วย เลยกลายเป็นฝ่ายรับทางการเมือง ถ้าผู้นำกองทัพฉลาดมีปัญญา รักเทิดทูนในหลวงซึ่งเป็นจอมทัพไทยอย่างแท้จริงแล้ว ก็จะผลักดันให้ รัฐบาลมีนโยบายแห่งชาติร่วมมือกับปวงชนในประเทศร่วมกันนำเสนอเพื่อให้ในหลวงทรงสถาปนาหลักการปกครองโดยธรรม หากรัฐบาลได้ดำเนินการนับแต่เริ่มเป็นรัฐบาลใหม่ๆ ป่านนี้มันก็หมดเงื่อนไขที่ฝ่ายทักษิณและมวลชนเสื้อแดงจะปลุกระดมโค่นรัฐบาลและอาจลึกถึงขั้นโค่นสถาบันหลักของชาติ
ความไม่รู้การเมือง ย่อมนำมาซึ่งทำลายชาติของตนเองให้ย่อยยับ การตกเป็นฝ่ายรับทางการเมืองของรัฐบาลนั่นคือสัญญาณอันตรายต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ ทักษิณและเสื้อแดง ได้โจมตีสถาบันพระมหากษัตริย์ โจมตีองคมนตรี โจมตีรัฐบาลอภิสิทธิ์ โจมตีกองทัพ อย่างหนักในเว็บไซต์ต่างๆ
ในระยะนี้ทั้งรัฐบาล กองทัพ และหน่วยงานต่างๆ ประชาสัมพันธ์กันอย่างหนักให้ประชาชนเคารพเทิดทูนสถาบันพระมหากษัตริย์ ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี แต่ไม่ใช่เหตุที่จะรักษาสถาบันให้มั่นคงได้ การจะรักษาสถาบันพระมหากษัตริย์ให้มั่นคงมีทางเดียวคือ พระมหากษัตริย์ทรงสร้างระบอบ หรือทรงสถาปนาหลักการปกครองโดยธรรม จากนั้นจึงแก้ไขรัฐธรรมนูญให้สอดคล้องกับหลักการปกครองโดยธรรม นี่คือความถูกต้องโดยธรรมที่ยิ่งใหญ่ แต่จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ไม่อาจจะทราบได้ว่าทำไมจึงไม่มีพระราชกรณียกิจอันยิ่งใหญ่สำคัญยิ่งยวดนี้
“การเมืองต้องมาก่อนการปกครอง หลักการปกครองต้องมาก่อนรัฐธรรมนูญ”
“การเมืองโดยธรรม ย่อมเป็นเหตุของการปกครองโดยธรรม หลักการปกครองโดยธรรมย่อมเป็นเหตุของรัฐธรรมนูญโดยธรรม”
การเริ่มต้นนับหนึ่งของการสร้างระบอบการเมืองโดยธรรมนั้น เริ่มโดยการเสนอหลักการปกครอง แล้วก็มีการสถาปนาหลักการปกครอง ประเทศเราเป็นประเทศราชอาณาจักร การสร้างระบอบโดยธรรม ซึ่งก็คือ การสถาปนาหลักการปกครองโดยธรรม มีเพียงทางเดียวเท่านั้น คือเป็นพระราชกรณียกิจอันสำคัญยิ่งยวด ยิ่งใหญ่ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น เราดูประเทศญี่ปุ่น เป็นประเทศประชาธิปไตยที่รุ่งเรือง มั่นคง ร่ำรวย ก้าวหน้า ทั้งนี้เพราะ สมเด็จพระจักรพรรดิเมจิ พระองค์ทรงสถาปนาการเมืองใหม่ที่ก้าวหน้า เป็นยุคเดียวกับรัชกาลที่ 5 ของไทยเรา แต่ไทยเราเปลี่ยนแปลงการเมืองได้เพียงครึ่งเดียว ไม่สำเร็จยาวนานมาจนถึงปัจจุบัน
สำหรับประเทศไทย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช พระองค์ทรงสร้างหลักการโดยธรรม ในการที่พระองค์ทรงครองแผ่นดินของพระองค์ พระองค์ทรงมีสัญญาประชาคมต่อพสกนิกรของพระองค์ นั้นก็คือ พระปฐมบรมราชโองการอันยิ่งใหญ่ “เราจะครองแผ่นดินโดยธรรมเพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม” ตลอดระยะเวลา 60 กว่าปีที่พระองค์ทรงครองราชย์ เป็นที่ประจักษ์ชัดว่าพระองค์ทรงครองแผ่นดินโดยธรรม ด้วยโครงการพระราชดำริกว่า 3,000 โครงการ ปวงพสกนิกรต่างก็ซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณและถวายความรักความจงรักภักดีอย่างมั่นคง
แต่ปวงชนไทยกลับตกอยู่ภายใต้การเมืองการปกครองระบอบเผด็จการโดยรัฐธรรมนูญ หรือเป็นระบอบเผด็จการโดยกฎหมาย และเป็นกฎหมายที่ซับซ้อนยากแก่การเข้าใจของประชาชนในชาติ
ในหลวงทรงสถาปนาหลักการครองแผ่นดินสำหรับส่วนพระองค์ อย่างเรียบง่าย กินใจ ลึกซึ้ง สูงส่ง ง่ายแก่การนำไปปฏิบัติตามในส่วนของบุคคล หรือปัจเจกบุคคล “เราจะครองแผ่นดินโดยธรรมเพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม” นี่คือลักษณะการเมืองการปกครอง อันเป็นปณิธานของพระองค์ อันเป็นสัญญาประชาคมที่มีต่อพสกนิกรของพระองค์
ในส่วนของประเทศด้านการเมือง-การปกครอง หรือพูดว่า การเมือง คือหลักการปกครอง ส่วนการปกครองคือรัฐธรรมนูญอันเป็นวิธีการปกครอง
การเมืองโดยธรรม คือหลักการปกครองโดยธรรม หรือระบอบการเมืองโดยธรรม ส่วนการปกครอง คือรัฐธรรมนูญ หรือวิธีการปกครอง เมื่อมีการเมืองหรือหลักการปกครองโดยธรรมได้รับการสถาปนาโดยพระเจ้าแผ่นดิน ก็ย่อมเป็นให้เหตุให้รัฐธรรมนูญหรือวิธีการปกครองเกิดขึ้นโดยธรรมตามมานั่นเอง
เทียบเคียงกับ สัจธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง พระองค์ค้นพบและเข้าถึงสภาวะนิพพาน (บรมธรรม, ธรรมาธิปไตย) อันเป็นสภาวะสูงสุดของมนุษยชาติ พระองค์ทรงวางองค์ความรู้อย่างเป็นระบบให้กับสาวกและมนุษยชาติที่จะไปสู่การพ้นทุกข์ คือ อริยสัจ 4 (ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค) แสดงให้เห็นว่า นิพพาน นั่นมีอยู่แล้วโดยธรรมชาติ และพระองค์ทรงสร้างองค์ความรู้ให้เราศึกษาและปฏิบัติตามเพื่อจะได้มีปัญญารู้แจ้งเห็นจริงและพ้นทุกข์ได้ในที่สุด
รัฐบาลไม่คิดแก้ไข กองทัพไม่ผลักดันคิดแก้ไข แล้วใครละจะคิดแก้ไข ก็คงจะมีพันธมิตรฯ โดยผู้นำธรรมชาติ คือ สนธิ ลิ้มทองกุล เท่านั้นพอจะเป็นที่หวังของชาติได้
ท่านทั้งหลายก็ลองตริตรองดูเถิด ก็เราสร้างแต่รัฐธรรมนูญ ซึ่งก็คือการสร้างกฎหมาย แต่กฎหมายนั้นจะต้องมากจากเหตุ คือหลักกฎหมาย หรือหลักการปกครอง พูดง่ายๆ ระบอบหรือหลักการปกครองต้องมาก่อนรัฐธรรมนูญหรือกฎหมายนั่นเอง
ก่อนอื่นเราจะทำอะไรๆ จุดมุ่งหมายต้องมาก่อนวิธีการเสมอไป เช่น พวกเราจะไปกรุงเทพฯ กรุงเทพฯ คือจุดมุ่งหมาย ส่วนวิธีการจะไปให้ถึงกรุงเทพฯ นั้นมีหลากหลายวิธีการ เช่น เดิน วิ่ง ขี่จักรยาน จักรยานยนต์ รถยนต์ รถไฟ เรือ เครื่องบิน ฯลฯ ขึ้นอยู่กับเงื่อนไข ความเหมาะสม และศักยภาพของแต่ละคนแต่จุดมุ่งหมายเดียวกัน
แต่การที่ผู้ปกครองไทยร่างรัฐธรรมนูญ 18 ฉบับ ไม่เคยมีหลักการปกครอง (Principle of government) นั่นก็คือไม่เคยมีจุดมุ่งหมาย นั่นเอง แต่กลับมีเพียงวิธีการปกครอง (Methods of government) คือหมวดและมาตราต่างๆ เพียงด้านเดียว นั่นก็หมายความว่า ผู้ปกครองได้เอาวิธีการปกครองมาเป็นตัวตั้ง หรือเอาวิธีการมาเป็นตัวหลักการปกครองนั่นเอง หมายความว่า หากว่าคณะผู้ปกครองไปด้วยเครื่องบิน ก็ไม่รู้ว่าไปลง ณ ที่ใด รัฐบาลแล้วรัฐบาลเล่าต่างก็ตกร่วงทุกรัฐบาลไป ก็คือปกครองล้มเหลวทุกรัฐบาลไป
และอีกอย่าง รัฐบาลกับประชาชน ก็ไปกันคนละทิศละทาง พรรคแต่ละพรรคก็ไปกันคนละทิศละทาง มันสามัคคีกันไม่ได้ ในอีกความหมายหนึ่งแท้จริงก็คือทุกรัฐบาล ทุกพรรคการเมืองภายใต้ระบอบเผด็จการหรือการปกครองที่ปราศจากหลักการปกครองนี้นั้น ล้วนแล้วมุ่งมั่นทำการเมืองเพื่อประโยชน์ของตนและพวกพ้องกลุ่มผลประโยชน์ของตนเอง คอร์รัปชันจึงท่วมแผ่นดิน พระเจ้าอยู่หัวจะทรงตักเตือนมากมายสักเท่าใดๆ ก็ไม่เป็นผล พรรคต่างๆ เมื่อมีโอกาสก็ต้องคอร์รัปชัน เพื่อนำเงินไปซื้อเสียงต่อไป การเมืองการปกครองชนิดนี้มันเป็นของนายทุน ผู้มีอิทธิพลและนักการเมืองทาสเท่านั้น ประเทศมีแต่จะล้าหลัง ถอยหลัง ล่มจม หายนะมากขึ้นๆ ทุกเดือนทุกปี
พรรคเพื่อไทย กลุ่มคนเสื้อแดง คอมมิวนิสต์ที่ซ่อนเร้นชักใยอยู่ นำโดยทักษิณ พวกเขามีความขัดแย้งกันเองในเชิงความเชื่อ นายทุนใหญ่กับคอมมิวนิสต์มันจะไปกันได้อย่างไร แต่เพราะฝ่ายคอมมิวนิสต์ต้องการกำลังเงิน และความเห็นแก่ตัวของทักษิณ มาใช้โค่นสถาบันหลักของชาติอย่างน้อยพวกเขาก็ได้บั่นทอนทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์ให้อ่อนแอลงๆ หากพวกเขากลับมามีอำนาจพวกเขาก็ทำการยกเลิกองคมนตรี เพื่อบั่นทอนตัวแขน ตัดขาสถาบันหลักของชาติ กลุ่มนี้เสนอ และยึดมั่นใน รัฐธรรมนูญ ฉบับปี 40 ซึ่งเป็นรัฐธรรมนูญกึ่งประธานาธิบดี เป็นรัฐธรรมนูญมิจฉาทิฐิ ในอำนาจนายกรัฐมนตรีล้นฟ้า และย้อนกลับมาทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์ ประเทศชาติก็ต้องล่มจมแน่นอน คนหลงผิด คนที่ตกเป็นทาสเท่านั้น ที่จะเห็นด้วยกับแนวทางของรัฐธรรมนูญปี 40 สรุปแล้ว แม้ว่ากลุ่มทักษิณ จะมีแต่จะทำลายชาติ
ทำไมพวกทักษิณ จึงทำได้ และสถานการณ์ขณะนี้ ทักษิณได้กลับกลายเป็นฝ่ายรุกทางการเมือง รัฐบาลตกเป็นฝ่ายรับทางการเมือง องคมนตรีตกเป็นฝ่ายรับทางการเมือง กองทัพตกเป็นฝ่ายรับทางการเมือง สถาบันหลักของชาติตกเป็นฝ่ายรับทางการเมือง ทั้งนี้เป็นเพราะอะไร
ก็เพราะรัฐบาลมีความเห็นผิดเช่นเดียวกับทักษิณ แต่ยึดรัฐธรรมนูญกันคนละฉบับ มองไม่ออก มองไม่เห็นว่าเหตุวิกฤตชาติที่แท้จริงนั้นคืออะไร เหตุวิกฤตชาติ คือระบอบเผด็จการ คือรัฐธรรมนูญที่ปราศจากหลักการปกครองโดยธรรม รัฐธรรมนูญฉบับปี 50 เป็นรัฐธรรมนูญที่ปราศจากหลักการปกครอง จัดความสัมพันธ์ผิดเช่นเดียวกับรัฐธรรมนูญฉบับอื่นๆ ทั้ง 18 ฉบับ จัดความสัมพันธ์ผิดหมดเลย เพราะการเมืองมันผิดประชาชนจึงล่มจม แต่นักการเมืองกลับรวยขึ้นๆ
กองทัพไม่รู้ ก็หลงยึดรัฐธรรมนูญปี 50 ด้วย เลยกลายเป็นฝ่ายรับทางการเมือง ถ้าผู้นำกองทัพฉลาดมีปัญญา รักเทิดทูนในหลวงซึ่งเป็นจอมทัพไทยอย่างแท้จริงแล้ว ก็จะผลักดันให้ รัฐบาลมีนโยบายแห่งชาติร่วมมือกับปวงชนในประเทศร่วมกันนำเสนอเพื่อให้ในหลวงทรงสถาปนาหลักการปกครองโดยธรรม หากรัฐบาลได้ดำเนินการนับแต่เริ่มเป็นรัฐบาลใหม่ๆ ป่านนี้มันก็หมดเงื่อนไขที่ฝ่ายทักษิณและมวลชนเสื้อแดงจะปลุกระดมโค่นรัฐบาลและอาจลึกถึงขั้นโค่นสถาบันหลักของชาติ
ความไม่รู้การเมือง ย่อมนำมาซึ่งทำลายชาติของตนเองให้ย่อยยับ การตกเป็นฝ่ายรับทางการเมืองของรัฐบาลนั่นคือสัญญาณอันตรายต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ ทักษิณและเสื้อแดง ได้โจมตีสถาบันพระมหากษัตริย์ โจมตีองคมนตรี โจมตีรัฐบาลอภิสิทธิ์ โจมตีกองทัพ อย่างหนักในเว็บไซต์ต่างๆ
ในระยะนี้ทั้งรัฐบาล กองทัพ และหน่วยงานต่างๆ ประชาสัมพันธ์กันอย่างหนักให้ประชาชนเคารพเทิดทูนสถาบันพระมหากษัตริย์ ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี แต่ไม่ใช่เหตุที่จะรักษาสถาบันให้มั่นคงได้ การจะรักษาสถาบันพระมหากษัตริย์ให้มั่นคงมีทางเดียวคือ พระมหากษัตริย์ทรงสร้างระบอบ หรือทรงสถาปนาหลักการปกครองโดยธรรม จากนั้นจึงแก้ไขรัฐธรรมนูญให้สอดคล้องกับหลักการปกครองโดยธรรม นี่คือความถูกต้องโดยธรรมที่ยิ่งใหญ่ แต่จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ไม่อาจจะทราบได้ว่าทำไมจึงไม่มีพระราชกรณียกิจอันยิ่งใหญ่สำคัญยิ่งยวดนี้
“การเมืองต้องมาก่อนการปกครอง หลักการปกครองต้องมาก่อนรัฐธรรมนูญ”
“การเมืองโดยธรรม ย่อมเป็นเหตุของการปกครองโดยธรรม หลักการปกครองโดยธรรมย่อมเป็นเหตุของรัฐธรรมนูญโดยธรรม”
การเริ่มต้นนับหนึ่งของการสร้างระบอบการเมืองโดยธรรมนั้น เริ่มโดยการเสนอหลักการปกครอง แล้วก็มีการสถาปนาหลักการปกครอง ประเทศเราเป็นประเทศราชอาณาจักร การสร้างระบอบโดยธรรม ซึ่งก็คือ การสถาปนาหลักการปกครองโดยธรรม มีเพียงทางเดียวเท่านั้น คือเป็นพระราชกรณียกิจอันสำคัญยิ่งยวด ยิ่งใหญ่ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น เราดูประเทศญี่ปุ่น เป็นประเทศประชาธิปไตยที่รุ่งเรือง มั่นคง ร่ำรวย ก้าวหน้า ทั้งนี้เพราะ สมเด็จพระจักรพรรดิเมจิ พระองค์ทรงสถาปนาการเมืองใหม่ที่ก้าวหน้า เป็นยุคเดียวกับรัชกาลที่ 5 ของไทยเรา แต่ไทยเราเปลี่ยนแปลงการเมืองได้เพียงครึ่งเดียว ไม่สำเร็จยาวนานมาจนถึงปัจจุบัน
สำหรับประเทศไทย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช พระองค์ทรงสร้างหลักการโดยธรรม ในการที่พระองค์ทรงครองแผ่นดินของพระองค์ พระองค์ทรงมีสัญญาประชาคมต่อพสกนิกรของพระองค์ นั้นก็คือ พระปฐมบรมราชโองการอันยิ่งใหญ่ “เราจะครองแผ่นดินโดยธรรมเพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม” ตลอดระยะเวลา 60 กว่าปีที่พระองค์ทรงครองราชย์ เป็นที่ประจักษ์ชัดว่าพระองค์ทรงครองแผ่นดินโดยธรรม ด้วยโครงการพระราชดำริกว่า 3,000 โครงการ ปวงพสกนิกรต่างก็ซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณและถวายความรักความจงรักภักดีอย่างมั่นคง
แต่ปวงชนไทยกลับตกอยู่ภายใต้การเมืองการปกครองระบอบเผด็จการโดยรัฐธรรมนูญ หรือเป็นระบอบเผด็จการโดยกฎหมาย และเป็นกฎหมายที่ซับซ้อนยากแก่การเข้าใจของประชาชนในชาติ
ในหลวงทรงสถาปนาหลักการครองแผ่นดินสำหรับส่วนพระองค์ อย่างเรียบง่าย กินใจ ลึกซึ้ง สูงส่ง ง่ายแก่การนำไปปฏิบัติตามในส่วนของบุคคล หรือปัจเจกบุคคล “เราจะครองแผ่นดินโดยธรรมเพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม” นี่คือลักษณะการเมืองการปกครอง อันเป็นปณิธานของพระองค์ อันเป็นสัญญาประชาคมที่มีต่อพสกนิกรของพระองค์
ในส่วนของประเทศด้านการเมือง-การปกครอง หรือพูดว่า การเมือง คือหลักการปกครอง ส่วนการปกครองคือรัฐธรรมนูญอันเป็นวิธีการปกครอง
การเมืองโดยธรรม คือหลักการปกครองโดยธรรม หรือระบอบการเมืองโดยธรรม ส่วนการปกครอง คือรัฐธรรมนูญ หรือวิธีการปกครอง เมื่อมีการเมืองหรือหลักการปกครองโดยธรรมได้รับการสถาปนาโดยพระเจ้าแผ่นดิน ก็ย่อมเป็นให้เหตุให้รัฐธรรมนูญหรือวิธีการปกครองเกิดขึ้นโดยธรรมตามมานั่นเอง
เทียบเคียงกับ สัจธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง พระองค์ค้นพบและเข้าถึงสภาวะนิพพาน (บรมธรรม, ธรรมาธิปไตย) อันเป็นสภาวะสูงสุดของมนุษยชาติ พระองค์ทรงวางองค์ความรู้อย่างเป็นระบบให้กับสาวกและมนุษยชาติที่จะไปสู่การพ้นทุกข์ คือ อริยสัจ 4 (ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค) แสดงให้เห็นว่า นิพพาน นั่นมีอยู่แล้วโดยธรรมชาติ และพระองค์ทรงสร้างองค์ความรู้ให้เราศึกษาและปฏิบัติตามเพื่อจะได้มีปัญญารู้แจ้งเห็นจริงและพ้นทุกข์ได้ในที่สุด
รัฐบาลไม่คิดแก้ไข กองทัพไม่ผลักดันคิดแก้ไข แล้วใครละจะคิดแก้ไข ก็คงจะมีพันธมิตรฯ โดยผู้นำธรรมชาติ คือ สนธิ ลิ้มทองกุล เท่านั้นพอจะเป็นที่หวังของชาติได้
