เอเอฟพี – ช่วงไม่กี่วันก่อนสิ้นสุดเดือนรอมฎอน หนุ่มที่ยังไม่ได้แต่งงานในเมืองคาโน ทางเหนือของไนจีเรีย จะต้องพยายามหลบหนีการถูกจับเป็นเชลยและถูกยั่วเย้าให้เป็นที่ขบขันของ ‘นักล่าชายโสด’
อูวาลู ซานิ วัย 40 ปี เจ้าของตำแหน่ง ‘นาลาโก’ ท่องไปตามท้องถนนในย่านธุรกิจของเมืองยามค่ำคืนพร้อมบ่วงสำหรับจับหนุ่มโสดผู้โชคร้าย ที่จะถูกนำตัวเดินโชว์ทั่วเมืองพร้อมเสียงขับขานของนักร้องและเสียงกลองเพื่อปลุกปลอบใจให้หนุ่มเหล่านี้ฮึกเหิมและกล้าที่จะหาผู้หญิงมาร่วมเรียงเคียงเขนย
ปีที่แล้ว นาลาโกใช้บ่วงคล้องหนุ่มโสดมาได้ 14 คน เฉลี่ยวันละหนึ่งคน
ในเสื้อเชิ้ตแขนกุด หมวกแก๊ปเข้าชุด ที่ข้อมือคล้องด้วยเครื่องรางทำจากหนังสัตว์ พร้อมคณะกลองที่กระตือรือร้น นาลาโกออกนำขบวนตามล่าหาชายโสดโดยมีบ่วงที่ทำจากเส้นใยปาล์มในมือ
“ทันทีที่ผมคล้องบ่วงที่คอเหยื่อ เขาจะไม่มีทางหลบหนีเด็ดขาด ” นาลาโกผู้นี้อธิบายด้วยเสียงนุ่มทุ้มและว่า “บ่วงมีฤทธิ์พิเศษ เพราะหนุ่มโสดคนใดที่ถูกคล้องจะได้แต่งงานก่อนเดือนรอมฎอนปีหน้า”
แต่สำหรับฮัสซัน ฮาวา หนุ่มวัย 27 ปีจากจาการา รังเกียจและพยายามหลบหนีบ่วงของนาลาโกเหมือนหนีงู
“ผมพยายามที่จะให้ได้แต่งงานก่อนรอมฎอนปีหน้า แต่ไม่มีใครบอกได้หรอก อาจเป็นคิวของผม ซึ่งผมคงทนไม่ได้ที่จะกลายเป็นตัวตลกให้ชาวบ้านชาวเมืองหัวเราะ” ฮาวา ผู้ค้างานศิลปะบอก
ที่หน้าบ้านของหนุ่มโสดโชคร้าย กลุ่มวัยรุ่นและเด็กร้องรำทำเพลงในจังหวะคึกคักตามเสียงเพลงของคณะที่มีเครื่องดนตรี อาทิ ฆ้อง กลองใหญ่ แกลลอนน้ำ
การร้องรำทำเพลงจะยิ่งอึกทึกครึกครื้นเมื่อนาลาโกเป่าเขาสัตว์ที่เป็นเครื่องหมายการค้าประจำตัว และร้องเพลงที่สืบทอดมาแต่รุ่นปู่ย่ายั่วเย้าหนุ่มที่ไม่มีเมียว่าเปรียบเหมือนสุนัขที่ไม่ควรค่าแก่การนับหน้าถือตา
เมื่อสมาชิกในคณะสองคนไปนำตัวหนุ่มโสดออกมาจากบ้าน นาลาโกจะคล้องบ่วงรอบคอหนุ่มผู้อาภัพ และเอาสีน้ำเงินเข้มป้ายหน้าเหยื่อก่อนพาตระเวนรอบเมือง
ชาวเมืองจะนำอาหารและเงินมาบริจาคให้คณะนักล่าหนุ่มโสดตามประเพณี และระหว่างทางหนุ่มที่ตกเป็นเชลยถูกบังคับให้ร้องและเต้นเพลงเกี่ยวกับคนไม่มีแฟน
“เป็นประเพณีที่ตกทอดกันมาหลายชั่วอายุคนแล้ว เป้าหมายก็คือเพื่อส่งเสริมให้ผู้ชายโสดหาภรรยา เพื่อให้ชุมชนยั่งยืนต่อไป” นาลาโกเล่า
แม้เทศกาลนี้ที่มีชื่อว่า ‘คามัน กวาอูโร’ หรือการตามล่าหนุ่มโสดนั้น เริ่มต้นขึ้นเมื่อสองศตวรรษที่แล้ว แต่แทนที่จะเสื่อมลง เทศกาลนี้กลับเข้มแข็งขึ้น และได้รับการยอมรับจากทางการระหว่างช่วงที่ อาลู ไมซองกา ครองอำนาจ (ปี 1894-1901)
นาลาโก หรือนักล่าชายโสด เป็นตำแหน่งที่สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น และตลอดช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ตำแหน่งนี้เป็นของซานิที่รับสืบทอดมาจากพ่อ
อย่างไรก็ดี ช่วงไม่กี่ปีมานี้มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับเทศกาลนี้ที่จัดขึ้นปีละครั้งและมีเฉพาะในเมืองคาโนเท่านั้น
อุสมาน มามาโก สมาชิกเพียงคนเดียวในวงนาลาโกที่เหลือรอดมาจากรุ่นที่แล้ว เขาเล่าว่าในอดีตนั้น นาลาโกจะตะลุยซ่องโสเภณีและสถานที่ที่ผู้ชายชอบไป เพื่อตามหาหนุ่มโสดในช่วงบ่าย แต่ปัจจุบัน ‘เกม’ ซึ่งหมายถึงหนุ่มที่ไม่มีภรรยา จะถูกจับได้จากการแอบให้ข่าวของเพื่อนที่อยากอำเล่นขำๆ
ช่วงแปดปีที่ผ่านมา เทศกาลนี้มักมีขึ้นตอนกลางคืนเพื่อป้องกันการทะเลาะวิวาทระหว่างผู้เข้าร่วมงานที่มาจากแก๊งที่เป็นอริกัน มามาโก ผู้ร่วมในเหตุการณ์ ‘จับเชลย’ เพื่อ “รื้อฟื้นความทรงจำและช่วยหนุ่มๆ ให้ได้มีคู่” ทิ้งท้าย
อูวาลู ซานิ วัย 40 ปี เจ้าของตำแหน่ง ‘นาลาโก’ ท่องไปตามท้องถนนในย่านธุรกิจของเมืองยามค่ำคืนพร้อมบ่วงสำหรับจับหนุ่มโสดผู้โชคร้าย ที่จะถูกนำตัวเดินโชว์ทั่วเมืองพร้อมเสียงขับขานของนักร้องและเสียงกลองเพื่อปลุกปลอบใจให้หนุ่มเหล่านี้ฮึกเหิมและกล้าที่จะหาผู้หญิงมาร่วมเรียงเคียงเขนย
ปีที่แล้ว นาลาโกใช้บ่วงคล้องหนุ่มโสดมาได้ 14 คน เฉลี่ยวันละหนึ่งคน
ในเสื้อเชิ้ตแขนกุด หมวกแก๊ปเข้าชุด ที่ข้อมือคล้องด้วยเครื่องรางทำจากหนังสัตว์ พร้อมคณะกลองที่กระตือรือร้น นาลาโกออกนำขบวนตามล่าหาชายโสดโดยมีบ่วงที่ทำจากเส้นใยปาล์มในมือ
“ทันทีที่ผมคล้องบ่วงที่คอเหยื่อ เขาจะไม่มีทางหลบหนีเด็ดขาด ” นาลาโกผู้นี้อธิบายด้วยเสียงนุ่มทุ้มและว่า “บ่วงมีฤทธิ์พิเศษ เพราะหนุ่มโสดคนใดที่ถูกคล้องจะได้แต่งงานก่อนเดือนรอมฎอนปีหน้า”
แต่สำหรับฮัสซัน ฮาวา หนุ่มวัย 27 ปีจากจาการา รังเกียจและพยายามหลบหนีบ่วงของนาลาโกเหมือนหนีงู
“ผมพยายามที่จะให้ได้แต่งงานก่อนรอมฎอนปีหน้า แต่ไม่มีใครบอกได้หรอก อาจเป็นคิวของผม ซึ่งผมคงทนไม่ได้ที่จะกลายเป็นตัวตลกให้ชาวบ้านชาวเมืองหัวเราะ” ฮาวา ผู้ค้างานศิลปะบอก
ที่หน้าบ้านของหนุ่มโสดโชคร้าย กลุ่มวัยรุ่นและเด็กร้องรำทำเพลงในจังหวะคึกคักตามเสียงเพลงของคณะที่มีเครื่องดนตรี อาทิ ฆ้อง กลองใหญ่ แกลลอนน้ำ
การร้องรำทำเพลงจะยิ่งอึกทึกครึกครื้นเมื่อนาลาโกเป่าเขาสัตว์ที่เป็นเครื่องหมายการค้าประจำตัว และร้องเพลงที่สืบทอดมาแต่รุ่นปู่ย่ายั่วเย้าหนุ่มที่ไม่มีเมียว่าเปรียบเหมือนสุนัขที่ไม่ควรค่าแก่การนับหน้าถือตา
เมื่อสมาชิกในคณะสองคนไปนำตัวหนุ่มโสดออกมาจากบ้าน นาลาโกจะคล้องบ่วงรอบคอหนุ่มผู้อาภัพ และเอาสีน้ำเงินเข้มป้ายหน้าเหยื่อก่อนพาตระเวนรอบเมือง
ชาวเมืองจะนำอาหารและเงินมาบริจาคให้คณะนักล่าหนุ่มโสดตามประเพณี และระหว่างทางหนุ่มที่ตกเป็นเชลยถูกบังคับให้ร้องและเต้นเพลงเกี่ยวกับคนไม่มีแฟน
“เป็นประเพณีที่ตกทอดกันมาหลายชั่วอายุคนแล้ว เป้าหมายก็คือเพื่อส่งเสริมให้ผู้ชายโสดหาภรรยา เพื่อให้ชุมชนยั่งยืนต่อไป” นาลาโกเล่า
แม้เทศกาลนี้ที่มีชื่อว่า ‘คามัน กวาอูโร’ หรือการตามล่าหนุ่มโสดนั้น เริ่มต้นขึ้นเมื่อสองศตวรรษที่แล้ว แต่แทนที่จะเสื่อมลง เทศกาลนี้กลับเข้มแข็งขึ้น และได้รับการยอมรับจากทางการระหว่างช่วงที่ อาลู ไมซองกา ครองอำนาจ (ปี 1894-1901)
นาลาโก หรือนักล่าชายโสด เป็นตำแหน่งที่สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น และตลอดช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ตำแหน่งนี้เป็นของซานิที่รับสืบทอดมาจากพ่อ
อย่างไรก็ดี ช่วงไม่กี่ปีมานี้มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับเทศกาลนี้ที่จัดขึ้นปีละครั้งและมีเฉพาะในเมืองคาโนเท่านั้น
อุสมาน มามาโก สมาชิกเพียงคนเดียวในวงนาลาโกที่เหลือรอดมาจากรุ่นที่แล้ว เขาเล่าว่าในอดีตนั้น นาลาโกจะตะลุยซ่องโสเภณีและสถานที่ที่ผู้ชายชอบไป เพื่อตามหาหนุ่มโสดในช่วงบ่าย แต่ปัจจุบัน ‘เกม’ ซึ่งหมายถึงหนุ่มที่ไม่มีภรรยา จะถูกจับได้จากการแอบให้ข่าวของเพื่อนที่อยากอำเล่นขำๆ
ช่วงแปดปีที่ผ่านมา เทศกาลนี้มักมีขึ้นตอนกลางคืนเพื่อป้องกันการทะเลาะวิวาทระหว่างผู้เข้าร่วมงานที่มาจากแก๊งที่เป็นอริกัน มามาโก ผู้ร่วมในเหตุการณ์ ‘จับเชลย’ เพื่อ “รื้อฟื้นความทรงจำและช่วยหนุ่มๆ ให้ได้มีคู่” ทิ้งท้าย
