คำพูดของนายทหารใหญ่บางคนที่มองเหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นในพื้นที่กรุงเทพมหานครว่าเหมือนกับกรุงเบรุตเข้าไปทุกทีแล้วนั้น นับวันก็ยิ่งเห็นจริงและเด่นชัดมากขึ้น เพราะวันนี้กรุงเทพมหานครและประเทศไทยเป็นแดนแห่งการก่อการร้ายที่มีสภาพเป็นสงครามกลางเมืองชัดเจนแล้ว
มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยมีฝักฝ่ายให้เห็นเด่นชัดว่าฝ่ายไหนเป็นผู้ก่อสงครามกลางเมือง และฝ่ายไหนที่บาดเจ็บ ล้มตาย ประดุจดังใบไม้ร่วง ทั้งๆ ที่มีแต่มือเปล่า
ที่ร้ายกว่านั้นและอันตรายกว่านั้นก็คือ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากการกระทำโดยฝ่ายเดียวอาจจะสิ้นสุดลงแล้วก็เป็นไปได้
ซึ่งหมายความว่าแนวคิดเรื่องสันติและอหิงสาได้ตายไปแล้ว และตายอย่างสนิท ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้สันติและอหิงสาก็ป่วยหนักและอยู่ในขั้นโคม่ามาระยะหนึ่งแล้ว
เพราะผู้คนจำนวนหนึ่งซึ่งมีจำนวนไม่น้อยเกิดความคลางแคลงสงสัยในแนวทางการนำของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยว่าแนวทางสันติและอหิงสานั้นจะใช้ได้ผลจริงหรือ?
เนื่องจากแนวทางสันติและอหิงสานั้น แม้เป็นยาขนานวิเศษแต่ไม่สามารถรักษาทุกโรคได้ ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ ยาขนานนี้จะใช้ได้ผลก็ต่อเมื่ออาการป่วยนั้นเกิดจากความเป็นสุภาพบุรุษ จึงทำให้การต่อสู้โดยแนวทางอหิงสาประสบความสำเร็จและได้รับชัยชนะ
ดังตัวอย่างที่มหาตมะคานธีได้นำพาประชาชาติอินเดียซึ่งเป็นผู้ใฝ่สันติและยึดมั่นในอหิงสาทำการต่อสู้กับอังกฤษเพื่อเอกราชของอินเดีย โดยที่อังกฤษนั้นก็เป็นชาติผู้ดี มีความเป็นสุภาพบุรุษ
ยาวิเศษแห่งอหิงสาของมหาตมะคานธีจึงใช้ได้ผล ในขณะที่ยาชนิดเดียวกันนี้ทะไลลามะแห่งทิเบตก็ได้ใช้มานานแล้ว แต่ไม่ประสบความสำเร็จใดๆ
การต่อสู้ของพรรคคอมมิวนิสต์จีนประสบชัยชนะอย่างยิ่งใหญ่ก็หาได้ใช้แนวทางสันติและอหิงสาแต่ประการใดไม่ เพราะคู่ต่อสู้ไม่ได้ยึดมั่นในสันติและอหิงสาหรือความเป็นผู้ดี หรือความเป็นสุภาพบุรุษใดๆ เลย หากได้ใช้แนวทางสงครามในการต่อสู้เป็นรูปแบบหลัก
ดังนั้นองค์กรนำของพรรคคอมมิวนิสต์จีนจึงต้องใช้รูปแบบสงคราม โดยชูธงสงครามที่เป็นธรรมเข้าต่อสู้กับสงครามที่ไม่เป็นธรรม โดยมีเป้าหมายเพื่อนำความสงบสุขมาสู่ประเทศชาติและเพื่อการสถาปนาอำนาจรัฐของประชาชนที่มีพรรคคอมมิวนิสต์จีนเป็นแกนนำ
ผลที่สุดของการต่อสู้ระหว่างสงครามที่เป็นธรรมกับสงครามที่ไม่เป็นธรรมก่อให้เกิดประเทศจีนใหม่หรือสาธารณรัฐประชาชนจีนในปัจจุบันนี้
และเป็นที่มาของการสรุปกฎแห่งสงครามของเหมาเจ๋อตงที่ว่า สงครามในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติมีอยู่ 2 ชนิด คือสงครามที่เป็นธรรม กับสงครามที่ไม่เป็นธรรม ในที่สุดสงครามที่เป็นธรรมจะชนะสงครามที่ไม่เป็นธรรม และมีแต่ต้องทำสงครามที่เป็นธรรมเท่านั้นจึงจะเอาชนะต่อสงครามที่ไม่เป็นธรรมได้
พลพรรคของรัฐบาลพรรคพลังประชาชนได้แสดงเจตจำนงและประกาศสงครามมาเป็นเวลาพอสมควรแล้ว เช่น
บางคนกล่าวว่าผมอยากเห็นสงครามประชาชน และมีแต่สงครามประชาชนจึงจะทำให้ได้ชัยชนะ และสามารถเปลี่ยนแปลงประเทศไทยได้
บางคนกล่าวว่าขณะนี้ประตูของสงครามประชาชนได้เปิดแล้ว และอาจต้องแบ่งแยกประเทศไทย
บางคนก็กล่าวว่าเมื่ออยู่อย่างสงบไม่ได้ ก็อย่าอยู่อย่างสงบสุขเลย ซึ่งหมายความว่าถ้าเจ้านายกูกลับมามีอำนาจเหนือแผ่นดินนี้ไม่ได้ พวกมึงทั้งหลายก็อย่าอยู่อย่างมีความสงบสุขอีกเลย ซึ่งแม้ไม่พูดให้ครบหมดจดก็พอเข้าใจได้ว่าพวกกูจะใช้สงครามประชาชนไปจัดการกับพวกมึงนั่นเอง
บางคนก็กล่าวว่าจะใช้อาวุธสงครามและอาวุธร้ายแรงนานาชนิดเพื่อถล่มและปราบปรามกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยให้ออกจากทำเนียบรัฐบาลให้จงได้
บางคนก็กล่าวว่าหากกลุ่มพันธมิตรฯ ไม่ออกจากทำเนียบรัฐบาลก็จะต้องบาดเจ็บล้มตายเป็นรายวัน และมีการจ้องทอดกฐินกันอยู่มากมาย
และระหว่างนั้นก็ปรากฏเหตุรุนแรงทุกเมื่อเชื่อวัน มีการใช้อาวุธสงครามยิงถล่มจนผู้คนบาดเจ็บล้มตายลงเป็นเบือแล้ว และล่าสุดก็คือการยิงระเบิดเข้าใส่ทำเนียบรัฐบาลในคืนวันที่ 19 พฤศจิกายน 2551 ทำให้มีผู้ตายและบาดเจ็บร่วม 30 คน
เหล่านี้มีความชัดเจนเพียงพอที่จะให้ข้อสรุปได้แล้วว่าสถานการณ์ที่ดำรงอยู่นี้ไม่ใช่ปัญหาความขัดแย้งทางการเมือง แต่เป็นสถานการณ์ของสงครามกลางเมือง และมีแต่จะทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น
เป็นสถานการณ์สงครามที่เป็นภัยร้ายแรงต่อสถาบันชาติ สถาบันพระมหากษัตริย์ และประชาชนโดยตรงและโดยแท้ ไม่มีทางที่จะสงสัยหรือแปลความเป็นอย่างอื่นไปได้เลย
มันเป็นสถานการณ์ที่ให้บทพิสูจน์ชัดเจนว่าแนวทางสันติและอหิงสาแม้เป็นยาวิเศษแต่ไม่ตรงกับโรค และไม่รักษาโรคให้หายได้ ไม่สามารถเอาชนะได้อย่างแน่นอนและนี่คือบทสรุปที่ว่าอหิงสาตายแล้ว
ความจริงมีคนที่เห็นเช่นนี้ไม่น้อยแล้ว จากนั้นก็ถอนตัวออกไปเพื่อไปจัดการแก้ไขหรือทำการต่อสู้ตามวิถีทางที่เห็นว่าจะใช้ต่อสู้ได้ ซึ่งในวันนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าจะต่อสู้กันแบบไหนหรือเป็นอย่างไร
เหตุการณ์ในคืนวันที่ 19 พฤศจิกายน 2551 ให้บทสรุปว่าอหิงสาตายแล้ว ดังนั้นนับแต่นี้ไปแนวทางสันติและอหิงสาจะไม่มีใครยอมรับนับถือหรือพึ่งพาอาศัยได้อีกต่อไป
เมื่อเป็นเช่นนี้ การต่อสู้นับจากนี้ไปจะเป็นไปในรูปแบบไหนก็สุดจะหยั่งคาด แต่ที่แน่ชัดก็คือฝ่ายที่มีอำนาจตั้งหน้าทำสงครามประชาชนเพื่อกำราบปราบปรามอีกฝ่ายหนึ่งอย่างเหี้ยมโหดอำมหิตและรุนแรงอย่างแน่นอน ซึ่งตอนนี้ก็ได้เริ่มต้นมาระยะหนึ่งแล้ว
คงเหลือแต่ว่าฝ่ายที่ไม่ยอมรับอำนาจหรือคนทั้งปวงที่ไม่ยอมรับอำนาจจะยอมจำนนสยบต่ออำนาจนั้น หรือว่าจะทำการต่อสู้ต่อไปในรูปแบบอื่น และรูปแบบอื่นที่ว่านี้ก็ย่อมมีรูปแบบการใช้ความรุนแรงตอบโต้หรือนัยหนึ่งก็คือการใช้รูปแบบสงครามตอบโต้อยู่ด้วยอย่างแน่นอน
มันมีตัวอย่างที่เกิดขึ้นแล้วในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ เพราะเมื่อฝ่ายหนึ่งใช้ความเหี้ยมโหดอำมหิตและรุนแรงจนประชาชนไม่มีทางเลือกอย่างอื่นแล้ว แม้จิตใจจะใฝ่สันติสักเพียงไหน ก็ย่อมจำใจจับอาวุธขึ้นต่อสู้ ซึ่งถึงวันนี้เหตุการณ์ก็ยังบานปลายร้ายแรงอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
หรือหากจะมองย้อนไปในอดีตไม่ไกลเท่าใดนัก แค่ราว 20-40 กว่าปีเท่านั้น ก็ได้เห็นตัวอย่างสงครามกลางเมืองระหว่างรัฐบาลกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย ที่ใช้กำลังอาวุธห้ำหั่นต่อสู้กันเป็นเวลายาวนานร่วม 30 ปี จนกระทั่งมีมหาบุรุษคือ พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ได้ครองอำนาจรัฐแล้วสามารถสยบสงบศึกสงครามกลางเมืองนั้นได้สำเร็จ
บทเรียนทั้งสองบทนี้ล้ำค่ายิ่งสำหรับประเทศไทยและประชาชาติไทย แต่จะเป็นบทเรียนที่ผู้มีอำนาจปัจจุบันไม่มีทางยอมรับนับถือ ดังที่มีเสียงสะท้อนว่าในการต่อสู้อาจต้องแบ่งแยกประเทศไทยออกเป็นส่วนๆ นี่คือความคิดที่เป็นอย่างเดียวกันกับเหตุการณ์ในสามก๊ก
เพราะในครั้งนั้นเมื่อโจโฉประลองกำลังทางการเมืองกับพระเจ้าเหี้ยนเต้แล้ว เห็นว่ายังมีผู้จงรักภักดีอยู่เป็นอันมากก็ไม่กล้าชิงเอาราชสมบัติ แต่ใช้แนวทางยึดอำนาจภายใต้พระปรมาภิไธยของฮ่องเต้เข้าควบคุมทั่วทั้งประเทศด้วยอำเภอใจตนเอง
บรรดาขุนศึกทั้งปวงก็ไม่ยอมรับอำนาจของโจโฉ จึงแตกแยกออกเป็นก๊กเป็นเหล่า ในที่สุดก็กลายเป็นสามก๊กแล้วทำสงครามแก่กันร่วมร้อยปี มีผู้คนล้มตาย บาดเจ็บหลายสิบล้านคน จนในที่สุดทุกฝ่ายทุกก๊กก็ถูกตาอยู่กินรวบกินเรียบ นั่นคือสุมาเอี๋ยนทายาทของสุมาอี้ยึดอำนาจในวุยก๊กแล้วปราบปรามอีกสองก๊ก แล้วตั้งตนขึ้นเป็นใหญ่แต่เพียงผู้เดียว
ประเทศไทยแต่นี้ไปจะไม่ใช่ประเทศไทยที่เราเคยอยู่อาศัยอีกต่อไปแล้ว เว้นแต่จะมีวีรบุรุษเห็นแก่ความสงบสุขของแผ่นดินและอาณาประชาราษฎรเข้าระงับยับยั้งแก้ไขปัญหาสงครามกลางเมืองเสียได้ทันท่วงทีเท่านั้น.
มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยมีฝักฝ่ายให้เห็นเด่นชัดว่าฝ่ายไหนเป็นผู้ก่อสงครามกลางเมือง และฝ่ายไหนที่บาดเจ็บ ล้มตาย ประดุจดังใบไม้ร่วง ทั้งๆ ที่มีแต่มือเปล่า
ที่ร้ายกว่านั้นและอันตรายกว่านั้นก็คือ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากการกระทำโดยฝ่ายเดียวอาจจะสิ้นสุดลงแล้วก็เป็นไปได้
ซึ่งหมายความว่าแนวคิดเรื่องสันติและอหิงสาได้ตายไปแล้ว และตายอย่างสนิท ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้สันติและอหิงสาก็ป่วยหนักและอยู่ในขั้นโคม่ามาระยะหนึ่งแล้ว
เพราะผู้คนจำนวนหนึ่งซึ่งมีจำนวนไม่น้อยเกิดความคลางแคลงสงสัยในแนวทางการนำของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยว่าแนวทางสันติและอหิงสานั้นจะใช้ได้ผลจริงหรือ?
เนื่องจากแนวทางสันติและอหิงสานั้น แม้เป็นยาขนานวิเศษแต่ไม่สามารถรักษาทุกโรคได้ ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ ยาขนานนี้จะใช้ได้ผลก็ต่อเมื่ออาการป่วยนั้นเกิดจากความเป็นสุภาพบุรุษ จึงทำให้การต่อสู้โดยแนวทางอหิงสาประสบความสำเร็จและได้รับชัยชนะ
ดังตัวอย่างที่มหาตมะคานธีได้นำพาประชาชาติอินเดียซึ่งเป็นผู้ใฝ่สันติและยึดมั่นในอหิงสาทำการต่อสู้กับอังกฤษเพื่อเอกราชของอินเดีย โดยที่อังกฤษนั้นก็เป็นชาติผู้ดี มีความเป็นสุภาพบุรุษ
ยาวิเศษแห่งอหิงสาของมหาตมะคานธีจึงใช้ได้ผล ในขณะที่ยาชนิดเดียวกันนี้ทะไลลามะแห่งทิเบตก็ได้ใช้มานานแล้ว แต่ไม่ประสบความสำเร็จใดๆ
การต่อสู้ของพรรคคอมมิวนิสต์จีนประสบชัยชนะอย่างยิ่งใหญ่ก็หาได้ใช้แนวทางสันติและอหิงสาแต่ประการใดไม่ เพราะคู่ต่อสู้ไม่ได้ยึดมั่นในสันติและอหิงสาหรือความเป็นผู้ดี หรือความเป็นสุภาพบุรุษใดๆ เลย หากได้ใช้แนวทางสงครามในการต่อสู้เป็นรูปแบบหลัก
ดังนั้นองค์กรนำของพรรคคอมมิวนิสต์จีนจึงต้องใช้รูปแบบสงคราม โดยชูธงสงครามที่เป็นธรรมเข้าต่อสู้กับสงครามที่ไม่เป็นธรรม โดยมีเป้าหมายเพื่อนำความสงบสุขมาสู่ประเทศชาติและเพื่อการสถาปนาอำนาจรัฐของประชาชนที่มีพรรคคอมมิวนิสต์จีนเป็นแกนนำ
ผลที่สุดของการต่อสู้ระหว่างสงครามที่เป็นธรรมกับสงครามที่ไม่เป็นธรรมก่อให้เกิดประเทศจีนใหม่หรือสาธารณรัฐประชาชนจีนในปัจจุบันนี้
และเป็นที่มาของการสรุปกฎแห่งสงครามของเหมาเจ๋อตงที่ว่า สงครามในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติมีอยู่ 2 ชนิด คือสงครามที่เป็นธรรม กับสงครามที่ไม่เป็นธรรม ในที่สุดสงครามที่เป็นธรรมจะชนะสงครามที่ไม่เป็นธรรม และมีแต่ต้องทำสงครามที่เป็นธรรมเท่านั้นจึงจะเอาชนะต่อสงครามที่ไม่เป็นธรรมได้
พลพรรคของรัฐบาลพรรคพลังประชาชนได้แสดงเจตจำนงและประกาศสงครามมาเป็นเวลาพอสมควรแล้ว เช่น
บางคนกล่าวว่าผมอยากเห็นสงครามประชาชน และมีแต่สงครามประชาชนจึงจะทำให้ได้ชัยชนะ และสามารถเปลี่ยนแปลงประเทศไทยได้
บางคนกล่าวว่าขณะนี้ประตูของสงครามประชาชนได้เปิดแล้ว และอาจต้องแบ่งแยกประเทศไทย
บางคนก็กล่าวว่าเมื่ออยู่อย่างสงบไม่ได้ ก็อย่าอยู่อย่างสงบสุขเลย ซึ่งหมายความว่าถ้าเจ้านายกูกลับมามีอำนาจเหนือแผ่นดินนี้ไม่ได้ พวกมึงทั้งหลายก็อย่าอยู่อย่างมีความสงบสุขอีกเลย ซึ่งแม้ไม่พูดให้ครบหมดจดก็พอเข้าใจได้ว่าพวกกูจะใช้สงครามประชาชนไปจัดการกับพวกมึงนั่นเอง
บางคนก็กล่าวว่าจะใช้อาวุธสงครามและอาวุธร้ายแรงนานาชนิดเพื่อถล่มและปราบปรามกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยให้ออกจากทำเนียบรัฐบาลให้จงได้
บางคนก็กล่าวว่าหากกลุ่มพันธมิตรฯ ไม่ออกจากทำเนียบรัฐบาลก็จะต้องบาดเจ็บล้มตายเป็นรายวัน และมีการจ้องทอดกฐินกันอยู่มากมาย
และระหว่างนั้นก็ปรากฏเหตุรุนแรงทุกเมื่อเชื่อวัน มีการใช้อาวุธสงครามยิงถล่มจนผู้คนบาดเจ็บล้มตายลงเป็นเบือแล้ว และล่าสุดก็คือการยิงระเบิดเข้าใส่ทำเนียบรัฐบาลในคืนวันที่ 19 พฤศจิกายน 2551 ทำให้มีผู้ตายและบาดเจ็บร่วม 30 คน
เหล่านี้มีความชัดเจนเพียงพอที่จะให้ข้อสรุปได้แล้วว่าสถานการณ์ที่ดำรงอยู่นี้ไม่ใช่ปัญหาความขัดแย้งทางการเมือง แต่เป็นสถานการณ์ของสงครามกลางเมือง และมีแต่จะทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น
เป็นสถานการณ์สงครามที่เป็นภัยร้ายแรงต่อสถาบันชาติ สถาบันพระมหากษัตริย์ และประชาชนโดยตรงและโดยแท้ ไม่มีทางที่จะสงสัยหรือแปลความเป็นอย่างอื่นไปได้เลย
มันเป็นสถานการณ์ที่ให้บทพิสูจน์ชัดเจนว่าแนวทางสันติและอหิงสาแม้เป็นยาวิเศษแต่ไม่ตรงกับโรค และไม่รักษาโรคให้หายได้ ไม่สามารถเอาชนะได้อย่างแน่นอนและนี่คือบทสรุปที่ว่าอหิงสาตายแล้ว
ความจริงมีคนที่เห็นเช่นนี้ไม่น้อยแล้ว จากนั้นก็ถอนตัวออกไปเพื่อไปจัดการแก้ไขหรือทำการต่อสู้ตามวิถีทางที่เห็นว่าจะใช้ต่อสู้ได้ ซึ่งในวันนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าจะต่อสู้กันแบบไหนหรือเป็นอย่างไร
เหตุการณ์ในคืนวันที่ 19 พฤศจิกายน 2551 ให้บทสรุปว่าอหิงสาตายแล้ว ดังนั้นนับแต่นี้ไปแนวทางสันติและอหิงสาจะไม่มีใครยอมรับนับถือหรือพึ่งพาอาศัยได้อีกต่อไป
เมื่อเป็นเช่นนี้ การต่อสู้นับจากนี้ไปจะเป็นไปในรูปแบบไหนก็สุดจะหยั่งคาด แต่ที่แน่ชัดก็คือฝ่ายที่มีอำนาจตั้งหน้าทำสงครามประชาชนเพื่อกำราบปราบปรามอีกฝ่ายหนึ่งอย่างเหี้ยมโหดอำมหิตและรุนแรงอย่างแน่นอน ซึ่งตอนนี้ก็ได้เริ่มต้นมาระยะหนึ่งแล้ว
คงเหลือแต่ว่าฝ่ายที่ไม่ยอมรับอำนาจหรือคนทั้งปวงที่ไม่ยอมรับอำนาจจะยอมจำนนสยบต่ออำนาจนั้น หรือว่าจะทำการต่อสู้ต่อไปในรูปแบบอื่น และรูปแบบอื่นที่ว่านี้ก็ย่อมมีรูปแบบการใช้ความรุนแรงตอบโต้หรือนัยหนึ่งก็คือการใช้รูปแบบสงครามตอบโต้อยู่ด้วยอย่างแน่นอน
มันมีตัวอย่างที่เกิดขึ้นแล้วในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ เพราะเมื่อฝ่ายหนึ่งใช้ความเหี้ยมโหดอำมหิตและรุนแรงจนประชาชนไม่มีทางเลือกอย่างอื่นแล้ว แม้จิตใจจะใฝ่สันติสักเพียงไหน ก็ย่อมจำใจจับอาวุธขึ้นต่อสู้ ซึ่งถึงวันนี้เหตุการณ์ก็ยังบานปลายร้ายแรงอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
หรือหากจะมองย้อนไปในอดีตไม่ไกลเท่าใดนัก แค่ราว 20-40 กว่าปีเท่านั้น ก็ได้เห็นตัวอย่างสงครามกลางเมืองระหว่างรัฐบาลกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย ที่ใช้กำลังอาวุธห้ำหั่นต่อสู้กันเป็นเวลายาวนานร่วม 30 ปี จนกระทั่งมีมหาบุรุษคือ พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ได้ครองอำนาจรัฐแล้วสามารถสยบสงบศึกสงครามกลางเมืองนั้นได้สำเร็จ
บทเรียนทั้งสองบทนี้ล้ำค่ายิ่งสำหรับประเทศไทยและประชาชาติไทย แต่จะเป็นบทเรียนที่ผู้มีอำนาจปัจจุบันไม่มีทางยอมรับนับถือ ดังที่มีเสียงสะท้อนว่าในการต่อสู้อาจต้องแบ่งแยกประเทศไทยออกเป็นส่วนๆ นี่คือความคิดที่เป็นอย่างเดียวกันกับเหตุการณ์ในสามก๊ก
เพราะในครั้งนั้นเมื่อโจโฉประลองกำลังทางการเมืองกับพระเจ้าเหี้ยนเต้แล้ว เห็นว่ายังมีผู้จงรักภักดีอยู่เป็นอันมากก็ไม่กล้าชิงเอาราชสมบัติ แต่ใช้แนวทางยึดอำนาจภายใต้พระปรมาภิไธยของฮ่องเต้เข้าควบคุมทั่วทั้งประเทศด้วยอำเภอใจตนเอง
บรรดาขุนศึกทั้งปวงก็ไม่ยอมรับอำนาจของโจโฉ จึงแตกแยกออกเป็นก๊กเป็นเหล่า ในที่สุดก็กลายเป็นสามก๊กแล้วทำสงครามแก่กันร่วมร้อยปี มีผู้คนล้มตาย บาดเจ็บหลายสิบล้านคน จนในที่สุดทุกฝ่ายทุกก๊กก็ถูกตาอยู่กินรวบกินเรียบ นั่นคือสุมาเอี๋ยนทายาทของสุมาอี้ยึดอำนาจในวุยก๊กแล้วปราบปรามอีกสองก๊ก แล้วตั้งตนขึ้นเป็นใหญ่แต่เพียงผู้เดียว
ประเทศไทยแต่นี้ไปจะไม่ใช่ประเทศไทยที่เราเคยอยู่อาศัยอีกต่อไปแล้ว เว้นแต่จะมีวีรบุรุษเห็นแก่ความสงบสุขของแผ่นดินและอาณาประชาราษฎรเข้าระงับยับยั้งแก้ไขปัญหาสงครามกลางเมืองเสียได้ทันท่วงทีเท่านั้น.
