xs
xsm
sm
md
lg

SIFE ที่สิงคโปร์

เผยแพร่:   โดย: ชัยอนันต์ สมุทวณิช

ตั้งแต่เพื่อนของผมคือ Dr.Kernial Sandhu ตาย ผมก็ไม่ได้ไปสิงคโปร์มากเหมือนเมื่อยี่สิบปีก่อน Sandhu เป็นผู้อำนวยการสถาบันเอเชียอาคเนย์ศึกษา ระหว่างที่เขาเป็นผู้อำนวยการนั้น สถาบันฯ เฟื่องฟูมากมีคนเก่งๆ ไปเป็นนักวิจัยมีการสัมมนา และจัดพิมพ์เอกสารทางวิชาการออกมามากมาย

สถาบันเอเชียอาคเนย์ศึกษา เป็นสถาบันเก่าแก่ที่สุดของสิงคโปร์ ต่อมาจึงมีการตั้งสถาบันอื่นๆ เช่น เอเชียตะวันออกที่เน้นเรื่องจีน สถาบันนโยบาย และสถาบันลีกวนยู ขึ้น

ผมไปสิงคโปร์เมื่อต้นเดือนตุลาคม หลังการแข่งรถกรังด์ปรีซ์ไม่กี่วัน ดูลู่วิ่งแล้วก็ยังนึกว่าเขาแข่งรถกันได้อย่างไร เพราะส่วนหนึ่งของลู่วิ่งก็เป็นถนนธรรมดาๆ นี่เอง มีคนบอกว่าเพราะมาเลเซียทำสนามแข่งรถ สิงคโปร์เลยต้องเอาอย่างบ้าง

ที่ไปสิงคโปร์ครั้งนี้ ก็เพราะมีการแข่ง SIFE (ย่อมาจาก Students in Free Futerprise) เป็นการแข่งขันระดับแชมป์โลก โครงการ SIFE นี้มีนักศึกษาทั่วโลกเข้าร่วมโดยแข่งกันภายในประเทศก่อน นักศึกษาจะจัดทีมงานลงไปช่วยชาวบ้านให้รู้จักทำธุรกิจ รู้จักการตลาด การเงิน การบัญชี การประกอบการ และจริยธรรมในการทำธุรกิจ สำหรับประเทศไทยทีมของมหาวิทยาลัยศิลปากรวิทยาเขตเพชรบุรี ชนะเลิศทำโครงการสอนนักเรียนให้เป็นมัคคุเทศก์ป่าชายเลน เสียดายที่เราสู้ทีมจากประเทศอื่นไม่ได้ ปีนี้แคนาดาชนะเลิศ ทีมสิงคโปร์เข้ารอบสุดท้าย แต่ไม่ได้รางวัล

ผมถือโอกาสนัดเพื่อนเก่าๆ มากินข้าว ทราบว่าเพื่อนที่อยู่อเมริกาเป็นเอกอัครราชทูตที่นั่นมา 14 ปีแล้ว สิงคโปร์เป็นประเทศเล็ก เขาจึงมีเอกอัครราชทูตและเจ้าหน้าที่ไปประจำอยู่ในต่างประเทศเพียง 25 ประเทศเท่านั้น ที่เหลือมีทูตก็จริง แต่อยู่ที่สิงคโปร์ งานในต่างประเทศก็ให้กงสุลทำ ทูตก็เดินทางไปเยี่ยมเยือนเป็นครั้งคราว ทำให้ประหยัดงบประมาณไปมากโข

ส่วนทูตที่เกษียณอายุแล้ว เขาก็ยังคงใช้งานโดยให้ไปเน้นผู้อำนวยการสถาบันต่างๆ ที่ผมกล่าวถึงแล้ว คนเก่งๆ ที่เป็นทูต หรือเป็นปลัดกระทรวงตั้งแต่อายุ 35 หรือ 40 ต้นๆ พออายุเกิน 62 แล้ว ก็ยังทำงานให้รัฐอยู่ บางคนก็ไปอยู่ด้านธุรกิจเป็นใหญ่ใน Temasek เป็นต้น

สิงคโปร์เป็นประเทศที่ฝ่ายค้านอ่อนแอมาก เพราะรัฐบาลทำทุกอย่างได้ดี เมื่อไม่กี่ปีมานี้ก็เปิดเวทีในสวนสาธารณะเป็นมุมไฮด์ปาร์กให้คนมาพูด แต่ก็ไม่มีอะไรมาก คนฟังส่วนใหญ่ก็เป็นพวกสันติบาลซึ่งมาคอยสังเกตการณ์มากกว่าคนฟังจริงๆ เสียอีก

ในสิงคโปร์มีคนไทยทำงานอยู่แยะมาก ส่วนใหญ่เป็นคนงาน จึงมีถิ่นคนไทย มีร้านขายลาบส้มตำแถวๆ Golden Mile ลูกศิษย์ผมคนหนึ่งคือ นายย้ง ไปเป็นโคชฟุตบอล 10 กว่าปีแล้ว ย้งเคยเป็นนักฟุตบอลทีมชาติ มีวินัยมากสมที่จะเป็นโคช เพราะจบปริญญาโทไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไปคราวนี้พบแต่เมียย้งซึ่งก็เป็นลูกศิษย์อีกเหมือนกัน

ลูกชายคนเล็กของผมทำงานบริษัทที่ปรึกษา เขาจะให้ไปอยู่สิงคโปร์ก็ไม่ยอมไป บอกว่าค่าเช่าบ้านแพงไม่คุ้มก็เป็นจริง เพราะนอกจากจะไป เช่น บ้านจัดสรรของรัฐบาลซึ่งพออยู่ได้ แต่ไม่ค่อยดีเท่าไร สถานทูตไทยเราตั้งอยู่ในทำเลดีมาก มีคนมาขอซื้ออยู่เรื่อย ผมว่าน่าขายแล้วเก็บส่วนหนึ่งไว้เป็นที่ทำงาน และที่พักเจ้าหน้าที่

เพื่อนผมซึ่งอยู่ใกล้ชิดรัฐบาลบอกว่า เขาเห็นว่าในที่สุดทักษิณคงจะมาอยู่สิงคโปร์ เพราะมีผลประโยชน์ลงทุนไว้ และรัฐบาลสิงคโปร์ก็ยินดีต้อนรับ เพื่อนคนนี้บอกว่า กรณีเทมาเส็กซื้อหุ้นบริษัทของทักษิณไปก็งึมงำไม่มีการแจ้งให้สาธารณชนได้ทราบอย่างชัดเจน

การไปสิงคโปร์ครั้งนี้ ได้ไปกินข้าวมันไก่เจ้าเก่า ซึ่งเวลานี้ขยายร้านใหญ่โตมาก แต่ของชอบของผมคือถั่วผัดครับ เป็นถั่วฝักยาวที่เรียกว่า French bean ผัดกับหมูสับและพริก เซี่ยงไฮ้ตำอร่อยมาก ที่เมืองไทยยังไม่เคยกินที่ไหนอร่อยเท่าที่สิงคโปร์ทำเลย ใครรู้จักร้านไหนช่วยบอกผมด้วยนะครับ เขามีวิธีทำอย่างไรก็ไม่ทราบ ผมซื้อถั่วจากซูเปอร์มาร์เก็ตกลับมาทำเอง เดาว่าเขาคงลวกน้ำร้อนก่อนจะผัด แต่ก็ทำไม่เหมือนเขา

โครงการ SIFE นี้มีประโยชน์ ที่เมืองไทยเรามี KPMG เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงใหญ่ นอกจากนั้นก็มีตลาดหลักทรัพย์ หนังสือพิมพ์ The Nation ธนาคาร HSBC และผู้อุปถัมภ์รายอื่นๆ อีกมาก แต่ก็ยังไม่พอ ใครอยากสนับสนุนโครงการดีๆ ช่วยโทรศัพท์ไปที่ KPMG ขอพูดกับคุณปุย เบอร์ 08-1909-1942 หรือที่หนูเบญ 08-9682-2332 ก็ได้ครับ การที่บริษัทใดจะช่วยเหลือโครงการ SIFE นี้ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของ CSR (Corporate Social Responsibility) ครับ
กำลังโหลดความคิดเห็น