เมื่อบางคนใน‘โรงเรียนของพระราชา’หยุดยั้งการชุมนุมของประชาชน ที่ยืนหยัดพิทักษ์ปกป้องราชบัลลังก์!

ช่างเป็น Irony of life กระไรเช่นนี้ที่ครูและนักเรียนของโรงเรียน “ราชวินิต” มัธยมจำนวนหนึ่งใช้สิทธิทางศาลเพื่อหยุดยั้งการชุมนุมของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ถ้าเป็นโรงเรียนอื่นผมคงไม่เห็นเป็นเรื่องผิดแปลกอะไรจนต้องขอแหกคิวเขียนถึงในวันนี้ แต่นี่ช่างบังเอิญอย่างร้ายกาจที่เป็น “ราชวินิต” ผมทนปล่อยให้ผ่านไปโดยไม่บอกเล่าความเป็นมาคงไม่ได้

วินิต : ก. ฝึกหัดหรืออบรม, ทำให้ละพยศหรือละทิฐิมานะ, ปกครอง. (ป., ส. วินีต).

ราช, ราช-- : น. พระเจ้าแผ่นดิน, .... ฯลฯ

(พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถาน)

แปลไทยเป็นไทยอย่างเอาความ “ราชวินิต” ก็อาจแปลได้ว่า สถานอบรมสั่งสอนของพระเจ้าแผ่นดิน หรือโรงเรียนของพระเจ้าแผ่นดิน หรือนัยหนึ่งโรงเรียนในพระบรมราชูปถัมภ์

ชื่อนี้ไม่ใช่ตั้งกันเองโก้ ๆ หากแต่มีความเป็นมา

“ราชวินิต” น่าจะเป็นนามพระราชทานตั้งแต่ประมาณปี 2506 !

แม้จะเป็นโรงเรียนในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการ ไม่ได้มีลักษณะพิเศษอย่างวชิราวุธวิทยาลัยหรือ ภปร.ราชวิทยาลัย แต่ก็เป็นโรงเรียนที่มาจากพระราชดำริในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ต้องการให้กันที่นั่งจำนวนหนึ่งในโรงเรียนนี้ไว้ให้บุตรหลานข้าราชการสำนักพระราชวัง

โรงเรียนราชวินิตเปิดทำการสอนครั้งแรกในระดับชั้นประถมศึกษาตั้งแต่ปีการศึกษา 2509 โดยอาศัยใช้สถานที่ของโรงเรียนพญาไท ถนนศรีอยุธยา ขณะรอการก่อสร้างอาคารถาวรบนที่ดินสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์บริเวณสวนเพาะปลูกของวังสวนกุหลาบ ถนนอู่ทองนอก ตรงที่วันนี้เป็นโรงเรียนราชวินิตประถม

ที่ดินบริเวณสวนเพาะปลูกดังกล่าว พื้นที่ใกล้เคียงกันส่วนหนึ่งพระราชทานแก่ข้าราชการสำนักพระราชวังที่ประสบปัญหาที่อยู่อาศัย โดยจัดสรรให้คนละ 60 – 62 ตารางวา ขณะนี้ก็ยังคงดำรงอยู่

บุตรหลานข้าราชการสำนักพระราชวังยังคงได้รับสิทธิพิเศษให้เข้ารับการศึกษาในโรงเรียนได้จนถึงทุกวันนี้

โรงเรียนราชวินิตย้ายมายังสวนเพาะปลูกวังสวนกุหลาบเมื่อปีการศึกษา 2510 !

นักเรียนรุ่นต่อ ๆ มามีความภูมิใจในโรงเรียนที่มีลักษณะพิเศษ และมีความใกล้ชิดพระบรมวงศานุวงศ์ที่จะเสด็จฯ มาร่วมงานประจำปีแทบทุกปี โดยส่วนใหญ่จะจัดที่สโมสรทหารบก สี่เสาเทเวศร์

ผู้อำนวยการของโรงเรียนคนแรกที่อยู่ยาวนานถึงประมาณ 20 ปีนอกจากจะเป็นข้าราชการสตรีสังกัดกระทรวงศึกษาธิการแล้ว ยังเป็นผู้ที่ถวายงานใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาท แม้วันนี้จะชราภาพแล้ว ก็ยังรับใช้ถวายงานอยู่ในมูลนิธิการศึกษาทางไกลผ่านดาวเทียมที่มีท่านขวัญแก้ว วัชโรทัยเป็นประธาน ท่านผู้นี้ได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าฯพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตระกูลจุลจอมเกล้าให้เป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูล เมื่อ 2 เดือนก่อนผมยังไปกราบท่านที่บ้านแถวถนนงามวงศ์วาน ท่านยังแสดงความห่วงใยในบ้านเมืองและราชบัลลังก์

น่าเสียดายจริง ๆ ที่วันนี้ “ราชวินิต” ไม่มี “คุณหญิงพวงรัตน์ วิเวกานนท์” เป็นผู้อำนวยการ !

คุณหญิงท่านเป็นต้นแบบของนักการศึกษาที่ไม่เคยทิ้งปัจจัยความเป็นไปของสถานการณ์บ้านเมือง ไม่เคยเห็นว่าหน้าที่ของนักเรียนและครูมีเพียงเรียนหนังสือและสอนหนังสือตามตำรา หากแต่เห็นว่าสถานการณ์บ้านเมืองและสภาพแวดล้อมรอบตัวเป็นส่วนหนึ่งของบทเรียนที่มนุษย์จะต้องเรียนรู้ตลอดชีวิต และครูเองก็ต้องเป็นนักเรียนไปพร้อมกันด้วย

ที่สำคัญที่สุด มนุษย์จะต้องมีราก และไม่ลืมรากของตัวเอง !

ผมไม่แน่ใจว่าครูโรงเรียนราชวินิตมัธยมสามสี่คนกับนักเรียนจำนวนหนึ่งที่มาฟ้องพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยนั้นมีความเข้าใจในประวัติศาสตร์และความเป็นมาของ “ราชวินิต” แค่ไหนอย่างไรหรือไม่ ?

ไม่แน่ใจว่าท่านทั้งหลายมีทัศนคติอย่างไรต่อ “การเรียน” และ “การสอน” ?

รวมทั้งไม่แน่ใจว่าท่านติดตามสถานการณ์บ้านเมืองมากน้อยแค่ไหน หรือคิดจะเสาะแสวงหาความจริงเกี่ยวกับการชุมนุมของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยบ้างหรือไม่ ?

แต่อนุมานเอาว่า “ไม่” !

เพราะถ้าครูและนักเรียนโรงเรียนราชวินิตมัธยมเหล่านี้มี “ความเป็นครู” และ “ความเป็นนักเรียน” ได้เพียงแค่หนึ่งในสิบของท่านผู้อำนวยการคนแรก – คุณหญิงพวงรัตน์ วิเวกานนท์ – พวกท่านก็ควรจะรู้ทั้ง “ราก” และรากฐานของความเป็น “ราชวินิต” และรู้ว่าการชุมนุมของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยที่มีจุดกำเนิดมาตั้งแต่ปลายปี 2548 นั้นเริ่มต้นมาจากประเด็นพิทักษ์ปกป้องพระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ตามนิติราชประเพณีและตามรัฐธรรมนูญ พัฒนามาเป็นการพิทักษ์ปกป้องระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขที่กำลังถูกท้าทายและรุกคืบจากระบอบประชาธิปไตยของปวงมหาประชาชนที่มีกลุ่มทุนสามานย์ยืนเป็นแบ็กอัป

ถึงครูและนักเรียนราชวินิตมัธยมไม่กี่คนนี้จะไม่แน่ใจในข้อมูลข่าวสารที่ได้รับ ก็ควรที่จะเดินมาแสวงหาข้อเท็จจริงด้วยตนเอง หารือกันฉันมิตร เหมือนกับที่ผู้ใหญ่ของโรงเรียนมัธยมวัดมกุฎกษัตริย์เคยปฏิบัติกับแกนนำพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย

ไม่ใช่ติดอยู่กับกรอบ “รถติด”, “หนวกหู”, “สกปรก” และ “ไม่มีสมาธิในการเรียนการสอนตามตำรา” จนละเลย “ราก” ของความเป็น “ราชวินิต” !

แล้วแปรสภาพตัวเอง – ไม่ว่าจะโดยรู้ตัวหรือไม่ – ไปเป็นเครื่องมือทางยุทธวิธีตื้น ๆ ของกลุ่มทุนสามานย์

ในฐานะศิษย์เก่ารุ่นแรกของ “โรงเรียนของพระราชา” นาม “ราชวินิต” แห่งนี้ และในฐานะลูกชายคนเดียวของข้าราชการสำนักพระราชวังคนหนึ่งที่ยังคงสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณในองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่พระราชทานที่บริเวณสวนเพาะปลูก วังสวนกุหลาบ ให้เป็นที่ปลูกสร้างบ้านเรือนตั้งแต่ปี 2506 และได้ใช้สิทธิเรียนในโรงเรียนของพระองค์อยู่ 1 ปีเมื่อปีการศึกษา 2510 เขียนเรื่องนี้ไปด้วยน้ำตาคลอ

เกิดความรู้สึกเกือบอยากจะบอกแกนนำพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยว่าเลิกเถอะครับ พี่น้องประชาชนเหนื่อยมามากแล้ว เมื่อคนมีหน้าที่และคนมีรากทั้งหลายเขาไม่ใส่ใจ ไม่ใยดี กระทั่งมาริเริ่มทำลายเสียเอง เราเดินมาสุดทางแล้ว เราทำหน้าที่ของประชาชนอย่างดีที่สุดแล้ว เราใช้หนี้แผ่นดินหมดแล้ว เราทำบุญหมดตัวแล้ว

ชาวราชวินิตหลายคนบอกว่าครูสามสี่คนและนักเรียนจำนวนหนึ่งที่ว่ามานี้ไม่ได้ทำในนาม “ราชวินิต” โดยองค์รวม ก็...เข้าใจ แต่อยากจะถามกลับว่า....จะแสดงออกกันเพียงแค่นี้หรือ ?

ถ้าทำได้แค่นี้ ปล่อยให้คนไม่กี่คนมาใช้ชื่อ “โรงเรียนของพระราชา” มาหยุดยั้งการกระทำของพี่น้องประชาชนที่จงรักภักดียืนหยัดพิทักษ์ปกป้องราชบัลลังก์และระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข แล้วหากการชุมนุมของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยมีอันต้องสะดุดหยุดลงและไม่กลับมาอีก....

ประวัติศาสตร์หน้านี้จะบันทึก “ความเป็นราชวินิต” ไว้อย่างไร ???