Dear Peter,
Thank you for your letter confirming your decision to resign from the government.
I recognise that, given the circumstances and your desire to clear your name, this is the right and honourable thing to do. I also recognise that in making this decision you have as ever put the country’s interests before your own.
I want to thank you for the valuable work you have done for the government over the last decade, most recently at DWP where you have advanced the government’s work on opportunity and welfare reform. I believe that, during your time in this post, you have successfully put skills at the heart of our welfare policy.
You have also played a number of important Ministerial roles in government. Throughout your time in office you have shown real commitment to representing the interests of Wales within government.
And, of course, you played a vital role in Northern Ireland where you should be proud of the contribution you made to securing peace and stability.
Over many years you have always played an active role in politics and I know that you will continue to make a contribution to public life in the future. I would like to place on the record my thanks for your years of public service.
Yours sincerely, Gordon
ปีเตอร์ ที่รัก
ขอขอบคุณสำหรับจดหมายยืนยันการตัดสินใจลาออกจากรัฐมนตรี
ผมยอมรับว่านี่คือสิ่งที่ถูกต้องและมีเกียรติ ในสถานการณ์เยี่ยงนี้ที่ท่านปรารถนาจะเคลียร์ชื่อเสียงของตนเอง ผมยอมรับอีกด้วยว่าในการตัดสินใจดังกล่าว ท่านได้ยกเอาประโยชน์ของประเทศชาติไว้เหนือประโยชน์ส่วนตัวเช่นเคย
ผมต้องขอบคุณท่านสำหรับผลงานที่ทรงคุณค่าต่อรัฐบาลในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา แม้ที่สุดเร็วๆ นี้ในฐานะรัฐมนตรีกระทรวงแรงงานและบำนาญ (DWP: Department of Works and Pension) ท่านก็ได้สร้างความก้าวหน้าให้กับงานของรัฐบาลในเรื่องการขยายโอกาสและปฏิรูประบบสวัสดิการ ผมตระหนักดีว่าเมื่อท่านดำรงตำแหน่งเจ้ากระทรวงนี้ ท่านประสบความสำเร็จในการกำหนดให้ฝีมือเป็นหัวใจในนโยบายสวัสดิการของเรา
เช่นเดียวกัน ท่านได้แสดงบทบาทรัฐมนตรีในหลายกระทรวงสำคัญของรัฐบาล ตลอดเวลาที่ท่านดำรงตำแหน่งอยู่ท่านยังได้ทำหน้าที่อย่างจริงจังในฐานะตัวแทนของเวลส์ในรัฐบาล
และแน่นอนที่สุด ท่านควรจะภาคภูมิใจที่ท่านมีบทบาทสำคัญในการช่วยแก้ปัญหา ทำให้มีศานติภาพและความมั่นคงในไอร์แลนด์เหนือ
นับเป็นเวลาหลายปีทีเดียวที่ท่านได้แสดงบทบาทในการเมืองอย่างแข็งขัน และผมรู้ว่าท่านยังจะอุทิศตนให้กับสังคมต่อไปในอนาคต ผมขอประกาศเป็นหลักฐานไว้ ณ ที่นี้ว่า ผมขอบคุณที่ท่านได้ทุ่มเทรับใช้สาธารณชนมาอย่างยาวนาน
ด้วยความจริงใจจาก กอร์ดอน
ท่านหัวหน้า สุวิชช์ ที่รักยิ่ง
ก่อนอื่นผมขอขอบคุณที่ท่านและท่านทปษ.ปซายืนยันจะให้พรรคเพื่อแผ่นฟ้าสนับสนุนให้ผมเป็นนายกรัฐมนตรี นับว่าท่านทั้งสองมีส่วนสร้างความมั่นใจเป็นอย่างยิ่งให้กับผม จนกระทั่งความวิตกหวาดกลัวความลื่นไหลของพรรคชาวสาระขันในตัวผมค่อยๆ ลดลง ทั้งๆ ที่ผมรู้ว่าเถ้าแก่พรรคนี้ทนไม่ได้ที่จะอดอยากปากแห้งเป็นฝ่ายค้าน แต่ครั้งหนึ่งแกก็เคยสำแดงฤทธิ์คว่ำบาตรการเลือกตั้งมาแล้ว ราวกับว่าไม่ใยดีตำแหน่งใดๆ
แต่ที่ผมกลัวที่สุดก็คือการต่อรองขอเก้าอี้ของแก โดยแกอ้างว่าถ้าไม่มีแกเป็นนายหน้า ไหนเลยพรรคเพื่อแผ่นฟ้าก็จะไม่ไปทางโน้นเพราะรับปากท่านพีร์ไว้ อีกอย่างหนึ่งที่หนักหนาสาหัสก็คือความดื้อของลูกสาวแกที่ยืนยันว่าหัวเด็ดตีนขาดชาตินี้จะไม่มีวันผสมพันธุ์กับผม
บุญคุณของท่านหัวหน้าฯ และท่านทปษ.ปซา ใหญ่หลวงนัก ชาตินี้ไม่มีทางที่ผมจะลืมได้เลย ผมรู้ดีว่าถึงแม้พรรคผนังประชาชวยของผมจะได้เสียงมากเฉียดจะเป็นรัฐบาลพรรคเดียวได้ ทุกอย่างก็ใช่ว่าจะหวานหมูเมื่อไร ยิ่งไอ้พวกป๋าหมากมันคอยตีปลาหน้าไซ เอะอะอะไรก็อ้างสุภาษิตฝนตกขี้หมูไหล หรือไม่ก็ “ชนะไหนเข้าด้วยช่วยกระพือ เหมือนกระสือฝูงห่าลงหากิน” โธ่ไอ้นั่นมันวัฒนธรรมไทย ใช่ว่าจะเหมือนวัฒนธรรมสาระขันของเราเมื่อไร
ท่านหัวหน้ากับผมก็เคยเป็นรองนายกรัฐมนตรีร่วมกันมาหลายรัฐบาล ท่านย่อมทราบดีว่าผมไม่มีความทะเยอทะยาน ขออย่างเดียวขอให้ได้ทำงานมีตำแหน่งเท่านั้น ผมยอมหมด เพราะผมมันเป็นคนชอบทำงาน สาเหตุที่ผมออกจากพรรคประชาธิปด ก็เพราะมันไม่ให้โอกาสผมทำงานนี่แหละ ผมเลยไปเข้ากับคณะปติลูกเพื่อไล่บี้แม่งมันซะเลย ไอ้พวกทหารสาระขันมันโง่ ปฏิวัติแล้วยังไม่รู้ว่าจะเป็นเผด็จการได้ยังไง ผมเลยแสดงให้มันดูเป็นฉากๆ ไอ้พวกนักศึกษาตัวแสบทั้งแพทย์ทั้งกฎหมายนี่แหละ ผมเล่นซะหางจุกตูดวิ่งไปซบ ผกค.กันหมด โถพวกนี้มันยังรู้จักคอมมิวนิสต์น้อยไป เดี๋ยวนี้สำนึกตัวมาให้ผมครอบหมด ในผนังประชาชวยของเรานี่ก็ตัวเอ้หลายตัว ตอนผมออกไปตั้งพรรคเอง แหมตอนแรกกระแสมันขึ้น นึกว่ากูนายกฯ แน่แล้ว ที่ไหนได้สมัยเดียวก็ดิ่งเลย ที่จริงผมปลงตกว่าจะไปเลี้ยงแมวอยู่กับบ้านแล้ว ท่านหัวหน้าเอ๋ย อยู่ดีๆ รถนอมินีก็มาเกย แม่เจ้าเวย เงินทองเป็นถุงเป็นถัง ไม่มีอั้น ขี้ข้าม้าครอก เสือสิงห์กระทิงแรดไม่รู้กี่โขยงๆ ทำไมหวยจึงมาออกที่ผมได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ผมก็รรรู้รร เกิดสิบชาติด้วยตนเองผมก็ไม่มีวันเป็นนายกฯ ได้หรอก นอกจากท่านผู้มีบุญที่ผมสำนึกบุญคุณกราบตีนอยู่ในใจก่อนนอนทุกคืนแล้ว ก็เห็นจะมีท่านหัวหน้านี่แหละ เมื่อไม่ยอมให้ผมกราบตีน บอกมาเลยนอกจากดาวกับเดือนและตำแหน่งนายกฯ นี่บอกมาเลย ผมจะถวายหัวหามาให้ทุกอย่าง ท่านไม่ต้องทำเป็นเหนียมนะครับ นี่มันประเทศสาระขัน ไม่ใช่ประเทศไทย หรืออังกฤษที่จะต้องเคร่งมารยาทการเมืองถึงขนาดเป็น ส.ส.สอบตกจะสะเออะเป็นรัฐมนตรีไม่ได้ ยิ่งเป็นหัวหน้าสอบตกก็ยิ่งไม่เป็นไร ควบแม่งมันทั้งรองนายกฯ ทั้งรัฐมนตรีเลย จะมัวอายอยู่ทำไม เพราะคำว่าเป็นหัวหน้านี่มันสำคัญกว่าลูกน้องอยู่แล้ว จะยอมให้ไอ้พวกลูกน้องมันลอยชายเข้ามาแทนได้ที่ไหน ที่สาระขันเรา พรรคหัวหน้าตั้ง มันก็ต้องฟังหัวหน้า หรือของท่านหัวหน้าไม่แน่ เพราะเป็นนอมินีเหมือนผนังประชาชวยอีกคน
ก็ดูแต่เจ้าอนุสิดเป็นไร หนอยแน่ รู้ทั้งรู้ว่าเสียงสู้เราไม่ได้จนไม่เห็นฝุ่น ดันจะเสนอเผยอเข้ามาแข่งเป็นนายกฯ อ้างว่าเพื่อสปิริตประชาธิปไตยและลัดทำมะนวย โธ่ เมถุนเอ๊ย ลัดทำมะนวย หัวคูนที่ไหน เรียนอังกฤษมาเสียเปล่า ที่นั่นหัวหน้าพรรคคนไหนพาพรรคแพ้เลือกตั้ง ไม่เกินอาทิตย์หรอกเขาจะต้องลาออก จะเอาอะไรก็เอาซะอย่าง นี่อังกฤษก็ไม่เอา ไทยก็ไม่เอา สาระขันก็ยังไม่เอาซะอีก
อีกอย่างนะท่านหัวหน้า ผมจะบอกให้ว่าถ้าท่านไม่ควบกระทรวงพลังธรรมชาติด้วย เดี๋ยวเราจะพากันเดือดร้อนเอานะนา ผมน่ะ ไม่เชื่อมือคนอื่นเลย ที่สำคัญที่สุดก็ไอ้เรื่องคลองด่างนี่แหละ ดีไม่ดีมันจะแผลงฤทธิ์ นอกจากประธานอาวุโสพรรคเพื่อแผ่นฟ้าของท่านหัวหน้าเองแล้ว ยังไงๆ มันจะเลยเถิดไปถึง “เรารวมใจไปวัฒนา” ด้วยแหงๆ ก็ไอ้เจ้าสารวัดน่ะ ถ้าเขาไม่ขู่มันเรื่องนี้ มันจะกลัวถึงขนาดยุบพรรคไปรวมหรือ เมื่อก่อนมันดูถูกเขาจะตาย ก็ไอ้คลองด่างนี่อีกนะแหละ ไม่รู้กี่รัฐบาลๆ ก็ตกหลุมน้ำคลำที่นี่หมด หนองงูเหลือมยังไงยังงั้นเลยล่ะ ถ้าไม่ได้มืออย่างท่านหัวหน้าละก้อ คงหวาดเสียวไปตลอดสมัย
เชื่อผมเถอะท่านหัวหน้า อย่ามัวเล่นตัวเลย เคยได้ยินไม่ใช่หรือ ด้านได้อายอด เห็นมั้ยว่าใครต่อใครมันวิ่งกรูเข้าหาผมอย่างไร ไอ้นี่จะเอานั่น ไอ้นั่นจะเอาโน่น ไอ้โน่นจะเอานี่ โอ๊ยหน้าด้านทั้งนั้น ไม่รู้จักตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาซะบ้าง มันจะมีสักกี่คนที่เป็นดาวฤกษ์ในตัวเอง มาด้วยพลังของตัวเอง มิใช่มาด้วยการตลาดและการทุ่มจนขาดใจของท่านอดีตหัวหน้าพรรคลักสาระขัน
หรือว่าท่านหัวหน้าไม่แน่ใจ กลัวกองตอมันจะสอย หรือกลัวมันจะยุบพรรค กลัวทำไมท่านหัวหน้า สาระขันของเรานี่ชนชั้นปกครองอย่างเรามันบินเหนือเมฆ ไอ้นักวิชาการทาสทั้งหลายมันช่วยกรุยทางไว้ให้หมด องค์กรอิสระและศาลที่มีนับไม่ถ้วนประเภทนี้ รวมทั้งไอ้กอตองด้วย มันจะโยนกันไปโยนกันมาไม่ยอมให้ใครรับลูก ผลที่สุดก็จนครบเทอมนั่นแหละจึงจะตัดสินอะไรได้
เชื่อผมเถอะท่านหัวหน้า การเมืองของสาระขันนี้ไม่มีเนื้อที่ให้คนหน้าบาง คนใจเสาะ ท่านก็เคยเป็นเสนาบดีกระทรวงธรรมการ ท่านไม่รู้หรือว่าสาระขันของเราเลิกสอนวิชาศีลธรรมและหน้าที่พลเมืองดีมาตั้ง 50 กว่าปีแล้ว เดี๋ยวนี้เราสอนวิชาประสบการณ์ชีวิตแทน ประสบการณ์อะไรก็ได้ในชีวิต ขอให้ใหญ่ ขอให้รวย ขอให้สบายก็แล้วกัน ประเทศชาติไม่ใช่ของเราคนเดียว
บอกจริงๆ คำว่า หิริโอตตัปปะ แปลว่าอะไรผมยังไม่สนใจเลย ถ้าผมมัวแต่ไปท่องศีลธรรมอยู่ ผมจะมาถึงที่นี่ได้อย่างไร ถ้านักการเมืองสาระขันมัวแต่เชื่อกอตองและกฎหมายเลือกตั้งอยู่ ป่านนี้สภาฯ ของเราจะไม่เต็มไปด้วยคนอย่างมหาห้าขันหรือบ้านเมืองเหม็นสาปตายห่า
หากโยนิโสมนสิการแปลให้ตรงตัวว่าความคิดให้ถูกวิธี แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร นี่ไม่ใช่วิธีสาระขันของเราหรอก วิธีของเราถือสัมฤทธิผลเป็นหลัก เป็นวิทยาศาสตร์เหมือนชาร์ล ดาร์วิน พันธุ์ที่หนังหนาที่สุด เข้มแข็งที่สุดเท่านั้นจึงจะดำรงอยู่ได้
ท่านหัวหน้าก็เป็นผู้นำชั้นแนวหน้าของสาระขันชน จงคิดให้ถูกวิธีเถิด
“ที่หน้าบาง จะแตกซ่านที่หน้าด้าน จะเฮโล
ที่หน้าบาง จะอดโชว์ อยากไชโย ต้องหน้าด้าน”
ไชโย สาระขัน ไชโย
ด้วยความปรารถนาดีจาก
สะมวย สะท้านเขต
นายกรัฐมนตรีคนที่ซาวสองของสาธารณรัฐสาระขัน
Thank you for your letter confirming your decision to resign from the government.
I recognise that, given the circumstances and your desire to clear your name, this is the right and honourable thing to do. I also recognise that in making this decision you have as ever put the country’s interests before your own.
I want to thank you for the valuable work you have done for the government over the last decade, most recently at DWP where you have advanced the government’s work on opportunity and welfare reform. I believe that, during your time in this post, you have successfully put skills at the heart of our welfare policy.
You have also played a number of important Ministerial roles in government. Throughout your time in office you have shown real commitment to representing the interests of Wales within government.
And, of course, you played a vital role in Northern Ireland where you should be proud of the contribution you made to securing peace and stability.
Over many years you have always played an active role in politics and I know that you will continue to make a contribution to public life in the future. I would like to place on the record my thanks for your years of public service.
Yours sincerely, Gordon
ปีเตอร์ ที่รัก
ขอขอบคุณสำหรับจดหมายยืนยันการตัดสินใจลาออกจากรัฐมนตรี
ผมยอมรับว่านี่คือสิ่งที่ถูกต้องและมีเกียรติ ในสถานการณ์เยี่ยงนี้ที่ท่านปรารถนาจะเคลียร์ชื่อเสียงของตนเอง ผมยอมรับอีกด้วยว่าในการตัดสินใจดังกล่าว ท่านได้ยกเอาประโยชน์ของประเทศชาติไว้เหนือประโยชน์ส่วนตัวเช่นเคย
ผมต้องขอบคุณท่านสำหรับผลงานที่ทรงคุณค่าต่อรัฐบาลในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา แม้ที่สุดเร็วๆ นี้ในฐานะรัฐมนตรีกระทรวงแรงงานและบำนาญ (DWP: Department of Works and Pension) ท่านก็ได้สร้างความก้าวหน้าให้กับงานของรัฐบาลในเรื่องการขยายโอกาสและปฏิรูประบบสวัสดิการ ผมตระหนักดีว่าเมื่อท่านดำรงตำแหน่งเจ้ากระทรวงนี้ ท่านประสบความสำเร็จในการกำหนดให้ฝีมือเป็นหัวใจในนโยบายสวัสดิการของเรา
เช่นเดียวกัน ท่านได้แสดงบทบาทรัฐมนตรีในหลายกระทรวงสำคัญของรัฐบาล ตลอดเวลาที่ท่านดำรงตำแหน่งอยู่ท่านยังได้ทำหน้าที่อย่างจริงจังในฐานะตัวแทนของเวลส์ในรัฐบาล
และแน่นอนที่สุด ท่านควรจะภาคภูมิใจที่ท่านมีบทบาทสำคัญในการช่วยแก้ปัญหา ทำให้มีศานติภาพและความมั่นคงในไอร์แลนด์เหนือ
นับเป็นเวลาหลายปีทีเดียวที่ท่านได้แสดงบทบาทในการเมืองอย่างแข็งขัน และผมรู้ว่าท่านยังจะอุทิศตนให้กับสังคมต่อไปในอนาคต ผมขอประกาศเป็นหลักฐานไว้ ณ ที่นี้ว่า ผมขอบคุณที่ท่านได้ทุ่มเทรับใช้สาธารณชนมาอย่างยาวนาน
ด้วยความจริงใจจาก กอร์ดอน
ท่านหัวหน้า สุวิชช์ ที่รักยิ่ง
ก่อนอื่นผมขอขอบคุณที่ท่านและท่านทปษ.ปซายืนยันจะให้พรรคเพื่อแผ่นฟ้าสนับสนุนให้ผมเป็นนายกรัฐมนตรี นับว่าท่านทั้งสองมีส่วนสร้างความมั่นใจเป็นอย่างยิ่งให้กับผม จนกระทั่งความวิตกหวาดกลัวความลื่นไหลของพรรคชาวสาระขันในตัวผมค่อยๆ ลดลง ทั้งๆ ที่ผมรู้ว่าเถ้าแก่พรรคนี้ทนไม่ได้ที่จะอดอยากปากแห้งเป็นฝ่ายค้าน แต่ครั้งหนึ่งแกก็เคยสำแดงฤทธิ์คว่ำบาตรการเลือกตั้งมาแล้ว ราวกับว่าไม่ใยดีตำแหน่งใดๆ
แต่ที่ผมกลัวที่สุดก็คือการต่อรองขอเก้าอี้ของแก โดยแกอ้างว่าถ้าไม่มีแกเป็นนายหน้า ไหนเลยพรรคเพื่อแผ่นฟ้าก็จะไม่ไปทางโน้นเพราะรับปากท่านพีร์ไว้ อีกอย่างหนึ่งที่หนักหนาสาหัสก็คือความดื้อของลูกสาวแกที่ยืนยันว่าหัวเด็ดตีนขาดชาตินี้จะไม่มีวันผสมพันธุ์กับผม
บุญคุณของท่านหัวหน้าฯ และท่านทปษ.ปซา ใหญ่หลวงนัก ชาตินี้ไม่มีทางที่ผมจะลืมได้เลย ผมรู้ดีว่าถึงแม้พรรคผนังประชาชวยของผมจะได้เสียงมากเฉียดจะเป็นรัฐบาลพรรคเดียวได้ ทุกอย่างก็ใช่ว่าจะหวานหมูเมื่อไร ยิ่งไอ้พวกป๋าหมากมันคอยตีปลาหน้าไซ เอะอะอะไรก็อ้างสุภาษิตฝนตกขี้หมูไหล หรือไม่ก็ “ชนะไหนเข้าด้วยช่วยกระพือ เหมือนกระสือฝูงห่าลงหากิน” โธ่ไอ้นั่นมันวัฒนธรรมไทย ใช่ว่าจะเหมือนวัฒนธรรมสาระขันของเราเมื่อไร
ท่านหัวหน้ากับผมก็เคยเป็นรองนายกรัฐมนตรีร่วมกันมาหลายรัฐบาล ท่านย่อมทราบดีว่าผมไม่มีความทะเยอทะยาน ขออย่างเดียวขอให้ได้ทำงานมีตำแหน่งเท่านั้น ผมยอมหมด เพราะผมมันเป็นคนชอบทำงาน สาเหตุที่ผมออกจากพรรคประชาธิปด ก็เพราะมันไม่ให้โอกาสผมทำงานนี่แหละ ผมเลยไปเข้ากับคณะปติลูกเพื่อไล่บี้แม่งมันซะเลย ไอ้พวกทหารสาระขันมันโง่ ปฏิวัติแล้วยังไม่รู้ว่าจะเป็นเผด็จการได้ยังไง ผมเลยแสดงให้มันดูเป็นฉากๆ ไอ้พวกนักศึกษาตัวแสบทั้งแพทย์ทั้งกฎหมายนี่แหละ ผมเล่นซะหางจุกตูดวิ่งไปซบ ผกค.กันหมด โถพวกนี้มันยังรู้จักคอมมิวนิสต์น้อยไป เดี๋ยวนี้สำนึกตัวมาให้ผมครอบหมด ในผนังประชาชวยของเรานี่ก็ตัวเอ้หลายตัว ตอนผมออกไปตั้งพรรคเอง แหมตอนแรกกระแสมันขึ้น นึกว่ากูนายกฯ แน่แล้ว ที่ไหนได้สมัยเดียวก็ดิ่งเลย ที่จริงผมปลงตกว่าจะไปเลี้ยงแมวอยู่กับบ้านแล้ว ท่านหัวหน้าเอ๋ย อยู่ดีๆ รถนอมินีก็มาเกย แม่เจ้าเวย เงินทองเป็นถุงเป็นถัง ไม่มีอั้น ขี้ข้าม้าครอก เสือสิงห์กระทิงแรดไม่รู้กี่โขยงๆ ทำไมหวยจึงมาออกที่ผมได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ผมก็รรรู้รร เกิดสิบชาติด้วยตนเองผมก็ไม่มีวันเป็นนายกฯ ได้หรอก นอกจากท่านผู้มีบุญที่ผมสำนึกบุญคุณกราบตีนอยู่ในใจก่อนนอนทุกคืนแล้ว ก็เห็นจะมีท่านหัวหน้านี่แหละ เมื่อไม่ยอมให้ผมกราบตีน บอกมาเลยนอกจากดาวกับเดือนและตำแหน่งนายกฯ นี่บอกมาเลย ผมจะถวายหัวหามาให้ทุกอย่าง ท่านไม่ต้องทำเป็นเหนียมนะครับ นี่มันประเทศสาระขัน ไม่ใช่ประเทศไทย หรืออังกฤษที่จะต้องเคร่งมารยาทการเมืองถึงขนาดเป็น ส.ส.สอบตกจะสะเออะเป็นรัฐมนตรีไม่ได้ ยิ่งเป็นหัวหน้าสอบตกก็ยิ่งไม่เป็นไร ควบแม่งมันทั้งรองนายกฯ ทั้งรัฐมนตรีเลย จะมัวอายอยู่ทำไม เพราะคำว่าเป็นหัวหน้านี่มันสำคัญกว่าลูกน้องอยู่แล้ว จะยอมให้ไอ้พวกลูกน้องมันลอยชายเข้ามาแทนได้ที่ไหน ที่สาระขันเรา พรรคหัวหน้าตั้ง มันก็ต้องฟังหัวหน้า หรือของท่านหัวหน้าไม่แน่ เพราะเป็นนอมินีเหมือนผนังประชาชวยอีกคน
ก็ดูแต่เจ้าอนุสิดเป็นไร หนอยแน่ รู้ทั้งรู้ว่าเสียงสู้เราไม่ได้จนไม่เห็นฝุ่น ดันจะเสนอเผยอเข้ามาแข่งเป็นนายกฯ อ้างว่าเพื่อสปิริตประชาธิปไตยและลัดทำมะนวย โธ่ เมถุนเอ๊ย ลัดทำมะนวย หัวคูนที่ไหน เรียนอังกฤษมาเสียเปล่า ที่นั่นหัวหน้าพรรคคนไหนพาพรรคแพ้เลือกตั้ง ไม่เกินอาทิตย์หรอกเขาจะต้องลาออก จะเอาอะไรก็เอาซะอย่าง นี่อังกฤษก็ไม่เอา ไทยก็ไม่เอา สาระขันก็ยังไม่เอาซะอีก
อีกอย่างนะท่านหัวหน้า ผมจะบอกให้ว่าถ้าท่านไม่ควบกระทรวงพลังธรรมชาติด้วย เดี๋ยวเราจะพากันเดือดร้อนเอานะนา ผมน่ะ ไม่เชื่อมือคนอื่นเลย ที่สำคัญที่สุดก็ไอ้เรื่องคลองด่างนี่แหละ ดีไม่ดีมันจะแผลงฤทธิ์ นอกจากประธานอาวุโสพรรคเพื่อแผ่นฟ้าของท่านหัวหน้าเองแล้ว ยังไงๆ มันจะเลยเถิดไปถึง “เรารวมใจไปวัฒนา” ด้วยแหงๆ ก็ไอ้เจ้าสารวัดน่ะ ถ้าเขาไม่ขู่มันเรื่องนี้ มันจะกลัวถึงขนาดยุบพรรคไปรวมหรือ เมื่อก่อนมันดูถูกเขาจะตาย ก็ไอ้คลองด่างนี่อีกนะแหละ ไม่รู้กี่รัฐบาลๆ ก็ตกหลุมน้ำคลำที่นี่หมด หนองงูเหลือมยังไงยังงั้นเลยล่ะ ถ้าไม่ได้มืออย่างท่านหัวหน้าละก้อ คงหวาดเสียวไปตลอดสมัย
เชื่อผมเถอะท่านหัวหน้า อย่ามัวเล่นตัวเลย เคยได้ยินไม่ใช่หรือ ด้านได้อายอด เห็นมั้ยว่าใครต่อใครมันวิ่งกรูเข้าหาผมอย่างไร ไอ้นี่จะเอานั่น ไอ้นั่นจะเอาโน่น ไอ้โน่นจะเอานี่ โอ๊ยหน้าด้านทั้งนั้น ไม่รู้จักตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาซะบ้าง มันจะมีสักกี่คนที่เป็นดาวฤกษ์ในตัวเอง มาด้วยพลังของตัวเอง มิใช่มาด้วยการตลาดและการทุ่มจนขาดใจของท่านอดีตหัวหน้าพรรคลักสาระขัน
หรือว่าท่านหัวหน้าไม่แน่ใจ กลัวกองตอมันจะสอย หรือกลัวมันจะยุบพรรค กลัวทำไมท่านหัวหน้า สาระขันของเรานี่ชนชั้นปกครองอย่างเรามันบินเหนือเมฆ ไอ้นักวิชาการทาสทั้งหลายมันช่วยกรุยทางไว้ให้หมด องค์กรอิสระและศาลที่มีนับไม่ถ้วนประเภทนี้ รวมทั้งไอ้กอตองด้วย มันจะโยนกันไปโยนกันมาไม่ยอมให้ใครรับลูก ผลที่สุดก็จนครบเทอมนั่นแหละจึงจะตัดสินอะไรได้
เชื่อผมเถอะท่านหัวหน้า การเมืองของสาระขันนี้ไม่มีเนื้อที่ให้คนหน้าบาง คนใจเสาะ ท่านก็เคยเป็นเสนาบดีกระทรวงธรรมการ ท่านไม่รู้หรือว่าสาระขันของเราเลิกสอนวิชาศีลธรรมและหน้าที่พลเมืองดีมาตั้ง 50 กว่าปีแล้ว เดี๋ยวนี้เราสอนวิชาประสบการณ์ชีวิตแทน ประสบการณ์อะไรก็ได้ในชีวิต ขอให้ใหญ่ ขอให้รวย ขอให้สบายก็แล้วกัน ประเทศชาติไม่ใช่ของเราคนเดียว
บอกจริงๆ คำว่า หิริโอตตัปปะ แปลว่าอะไรผมยังไม่สนใจเลย ถ้าผมมัวแต่ไปท่องศีลธรรมอยู่ ผมจะมาถึงที่นี่ได้อย่างไร ถ้านักการเมืองสาระขันมัวแต่เชื่อกอตองและกฎหมายเลือกตั้งอยู่ ป่านนี้สภาฯ ของเราจะไม่เต็มไปด้วยคนอย่างมหาห้าขันหรือบ้านเมืองเหม็นสาปตายห่า
หากโยนิโสมนสิการแปลให้ตรงตัวว่าความคิดให้ถูกวิธี แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร นี่ไม่ใช่วิธีสาระขันของเราหรอก วิธีของเราถือสัมฤทธิผลเป็นหลัก เป็นวิทยาศาสตร์เหมือนชาร์ล ดาร์วิน พันธุ์ที่หนังหนาที่สุด เข้มแข็งที่สุดเท่านั้นจึงจะดำรงอยู่ได้
ท่านหัวหน้าก็เป็นผู้นำชั้นแนวหน้าของสาระขันชน จงคิดให้ถูกวิธีเถิด
“ที่หน้าบาง จะแตกซ่านที่หน้าด้าน จะเฮโล
ที่หน้าบาง จะอดโชว์ อยากไชโย ต้องหน้าด้าน”
ไชโย สาระขัน ไชโย
ด้วยความปรารถนาดีจาก
สะมวย สะท้านเขต
นายกรัฐมนตรีคนที่ซาวสองของสาธารณรัฐสาระขัน
