"ลี่สื่อเตอเทียนคง(历史的天空)" ซึ่งแปลว่า "ห้วงนภาประวัติศาสตร์" เป็นบทเพลงคุ้นหูประกอบละครจีนชุด "สามก๊ก" ฉบับปี ค.ศ. 1994 ซึ่งสร้างโดยสถานีโทรทัศน์กลาง(ซีซีทีวี)จีน ในโครงการละครโทรทัศน์จาก 4 สุดยอดวรรณกรรมจีน(四大名著) ซึ่งประกอบไปด้วย "สามก๊ก(ซานกั๋วเหยี่ยนอี้ 三国演义)" "ไซอิ๋ว(ซีโหยวจี้ 西游记)" "ความฝันในหอแดง(หงโหลวเมิ่ง 红楼梦)·" และ "ซ้องกั๋ง(สุ่ยหู่จ้วน 水浒传)" โดย สามก๊ก(1994) เป็นผลงานละครที่ผลิตออกมาเป็นลำดับที่ 3 ใช้เวลาถ่ายทำก่อนออกอากาศ 4 ปี ด้วยทุนสร้างราว 170 ล้านหยวน
และผู้มีหน้าที่ถ่ายทอดบทเพลงลี่สื่อเตอเทียนคง คือนักร้องหญิงชื่อดังแห่งจีนแผ่นดินใหญ่นาม "เหมา อาหมิ่น"
เมื่อเอ่ยชื่อของ "เหมา อาหมิ่น(毛阿敏)" ชาวไทยอาจไม่ได้คุ้นหูเท่ากับราชินีเพลงอย่าง "เติ้ง ลี่จวิน" แต่ในยุค 80s เธอผู้นี้คือสุดยอดนักร้องที่เป็นตำนานอีกคนหนึ่งของเมืองจีน
เหมา อาหมิ่น เกิดที่เซี่ยงไฮ้เมื่อปี 1963 เดิมทีเป็นชนชั้นแรงงาน ต่อมาเข้าร่วมเป็นนักร้องของกองทัพแห่งนานกิง แจ้งเกิดในวงการเพลงอย่างเต็มตัวจากผลงานเพลงอัลบั้มแรกในชีวิต เมื่อปี 1985 จากนั้นมีผลงานเรื่อยมา ปี 1986 คว้ารางวัลจากการประกวดนักร้องจอแก้วรุ่นใหม่ซึ่งจัดโดยสถานีโทรทัศน์กลางแห่งชาติจีน(ซีซีทีวี) ปี 1987 ผลงานเพลง "ลี่ว์เยี่ยตุ้ยเกินเตอฉิงอี้(绿叶对根的情意)" คว้ารางวัลจากการเวทีดนตรีนานาชาติยูโกสลาเวีย ซึ่งถือเป็นนักร้องเพลงป๊อบคนแรกของจีนที่คว้ารางวัลใหญ่ในเวทีนานาชาติ ปี 1988 เป็นหนึ่งในศิลปินที่ได้รับเกียรติให้ร้องเพลงในรายการวาไรตี้โชว์คืนส่งท้ายปีเก่าต้อนรับตรุษจีนของสถานีโทรทัศน์แห่งชาติจีน หรือ ซีซีทีวี ซึ่งเป็นรายการใหญ่ที่มีผู้ชมทั่วประเทศ โดยเหมา อาหมิ่นร้องเพลง "ซือเนี่ยน(思念)" จากนั้นมีผลงานเด่นคือร้องเพลงประกอบละครโทรทัศน์ในปี 1991 ชื่อเพลงว่า "เข่อวั่ง(渴望)" ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมาก ทำให้ในปีเดียวกันนั้น เหมา อาหมิ่น ได้รับการคัดเลือกจากสถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง ให้เป็นนักร้องที่ชาวจีนนิยมมากที่สุดแห่งปี จากนั้นจึงคร่ำหวอดในวงการเพลงแดนมังกรมาจวบจนปัจจุบัน
暗淡了刀光剑影
an4 dan4 le dao1 guang1 jian4 ying3
อั้นตั้นเลอเตากวงเจียนอิ่ง
พรายดาบเงากระบี่มัวหม่น
远去了鼓角铮鸣
yuan3 qu4 le gu3 jiao3 zheng1 ming2
หย่วนชี่ว์เลอกู่เจี่ยวเจิงหมิง
แสนไกลจากเสียงแตรเขาสัตว์กลองศึก
眼前飞扬着一个个鲜活的面容
yan3 qian2 fei1 yang2 zhe yi1 ge4 ge4 xian1 huo2 de mian4 rong2
เหยี่ยนเฉียนเฟยหยังเจอะอีเก้อเก้อเซียนหัวเตอเมี่ยนหรง
เบื้องหน้าคือใบหน้าสลอนระรื่นชื่นชีวา
湮没了黄尘古道
yan1 mo4 le huang2 chen2 gu3 dao4
เยียนมั่วเลอหวงเฉินกู่เต้า
กลบฝังธุลีแห่งทางสายเก่า
荒芜了烽火边城
huang1 wu2 le feng1 huo3 bian1 cheng2
ฮวงอู๋เลอเฟิงหั่วเปียนเฉิง
ป้อมไฟศึกชายแดนรกร้าง
岁月啊你带不走那一串串熟悉的姓名
sui4 yue4 a1 ni3 dai4 bu4 zou3 na4 yi1 chuan4 chuan4 shu2 xi1 de xing4 ming2
ซุ่ยเย่ว์อา หนี่ไต้ปู้โจ่วน่าอีช่วนช่วนสูซีเตอซิ่งหมิง
โอ กาลเวลา เจ้าไม่อาจพรากชื่อแซ่อันคุ้นเคยเหล่านั้น
兴亡谁人定啊
xing1 wang2 shei2 ren2 ding4 a1
ซิ่งวั่งเสยเหรินติ้งอา
รุ่งเรือง-ดับสูญ ผู้ใดกำหนด
盛衰岂无凭啊
sheng4 shuai1 qi3 wu2 ping2 a1
เซิงซ่วยฉี่อู๋ผิงอา
เฟื่องฟู-เสื่อมถอย หรือมิใช่พึ่งพาสิ่งใด
一页风云散啊
yi1 ye4 feng1 yun2 san4 a1
อีเยี่ยเฟิงอวิ๋นซั่นอา
ม่านเมฆาวายุสลาย
变幻了时空
bian4 huan4 le shi2 kong1
เปี้ยนฮ่วนเลอสือคง
ผันเปลี่ยนห้วงกาลเวลา
聚散皆是缘啊
ju4 san4 jie1 shi4 yuan2 a1
จี้ว์ซั่นเจียซื่อหยวนอา
พบ-พราก ล้วนคือพรหมลิขิต
离合总关情啊
li2 he2 zong4 guan1 qing2 a1
หลีเหอจ่งกวนฉิงอา
จากลา-อยู่ร่วม นั้นสุดแต่น้ำใจ
担当生前事啊
dan1 dang1 sheng1 qian2 shi4 a1
ตันตังเซิงเฉียนซื่ออา
ตั้งมั่นกระทำทุกเรื่องราวในชีวิต
何计身后评
he2 ji4 shen1 hou4 ping2
เหอจี้เซินโฮ่วผิง
ไม่แยแสคำครหาหลังสิ้นลม
长江有意化作泪
chang2 jiang1 you3 yi4 hua4 zuo4 lei4
ฉังเจียงโหย่วอี้ฮว่าจั้วเล่ย
แยงซีเกียงสะทกท้อนหลั่งน้ำตา
长江有情起歌声
chang2 jiang1 you3 qing2 qi3 ge1 sheng1
ฉังเจียงโหย่วฉิงฉี่เกอเซิง
แยงซีเกียงขับขานบทเพลงด้วยไมตรี
历史的天空闪烁几颗星
li4 shi3 de tian1 kong1 shan3 shuo4 ji3 ke1 xing1
ลี่สื่อเตอเทียนคงสั่นซั่วจี่เคอซิง
ดาราบางดวงเปล่งประกายในห้วงนภาแห่งประวัติศาสตร์
人间一股英雄气在驰骋纵横
ren2 jian1 yi1 gu3 ying1 xiong2 qi4 zai4 chi2 cheng3 zong4 heng2
เหรินเจียนอี้กู่อิงสยงชี่ไจ้ฉือเฉิ่งจ้งเหิง
หนึ่งความฮึกเหิมเยี่ยงวีรบุรุษยังควบตะบึงไปในโลกหล้า
