คอลัมน์ EYE ON SPORTS โดย กษิติ กมลนาวิน ราชวังสัน
เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา เรอัล มาดริด ประกาศแยกทางกับ ราฟาเอล เบนีเต๊ซ (Rafael Benitez) โค้ชชาวสเปน วัย 55 ปี ที่เซ็นสัญญาร่วมงานกันตั้งแต่เดือนมิถุนายนปีที่แล้ว โดยมีระยะเวลาตั้ง 3 ปี เนื่องจากผลงานไม่เป็นที่น่าพอใจ แล้วแต่งตั้ง ซีเนดีน ซีดาน (Zinedine Zidane) อดีตมิดฟีลด์ทีมชาติฝรั่งเศส วัย 43 ปี เข้ารับหน้าที่แทน นับเป็นผู้จัดการทีมคนที่ 11 ในยุคของ ฟลอเรนตีโน่ เปเร้ซ (Florentino Perez) ที่ดำรงตำแหน่งประธานสโมสรรวม 2 สมัยก็ยาวนานร่วม 12 ปี
เรอัล มาดริด เป็นสโมสรที่มีมูลค่าสูงที่สุดในโลก โดยจากการประเมินมูลค่าสินทรัพย์ทั้งหมดได้ตัวเลขออกมาที่ 2,500 ล้าน ยูโร คิดเป็นเงินไทยก็ร่วมหนึ่งแสนล้านบาท ผลงานหลักๆก็คือการคว้าถ้วยสำคัญๆมาได้ เช่น แช้มพ์ลีกสูงสุดของ สเปน คือ ลา ลีก้า 32 สมัย อันนี้เป็นสถิติสูงสุด แช้มพ์ โกปา เดล เรย หรือ ฟุตบอลน็อค-เอ๊าท์ อีก 19 สมัย แช้มพ์ถ้วยใบใหญ่ของทวีปยุโรป 10 สมัย นี่ก็เป็นสถิติมากที่สุด แช้มพ์สโมสรโลกในสมัยที่ยังเป็น อินเทอร์คอนทิเน็นทัล คัพ 3 สมัย และ ในยุค ฟีฟ่า คลับ เวิร์ลด์ คัพ อีก 1 สมัย ในปัจจุบันนับเป็นสโมสรที่ทำรายได้ประจำปีมากที่สุดในโลก โดยดูจากตัวเลขผลประกอบการของฤดูกาล 2013-14 นั้น ลอส บลังโก๊ส กวาดรายได้ไป 549.5 ล้าน ยูโร หรือประมาณ 22,000 ล้านบาท
เมื่อ ซีซู ก้าวขึ้นมาคุมทีมยักษ์ใหญ่ของโลก ทำให้ผมนึกย้อนไปถึงตำนานยอดนักเตะของโลกที่มีฝีเท้าอยู่ในระดับที่โลกต้องจดจำหลายคนที่ผันตนเองมาเป็นผู้จัดการทีม แต่กลับทำทีมล้มเหลวไม่เป็นท่า รายแรกคือ ดิเอโก้ มาราโดน่า (Diego Maradona) มิดฟีลด์ทีมชาติ อารเกนติน่า จอมอื้อฉาว วัย 55 ปี เริ่มคุมทีมตั้งแต่ปี 1994 ไล่มาตั้งแต่สโมสรในประเทศ ยันทีมชาติของตนเอง แล้วไปจบอย่างอนาถกับสโมสรในสหรัฐอาหรับเอมิเรทส์ โดยไม่เคยคว้าถ้วยรางวัลใดมาครองได้เลยตลอดระยะเวลา 8 ปีในการเป็นโค้ช
รู้ด ฆุลหลิท (Ruud Gullit) กองหน้าทีมชาติเนเธอร์แลนด์ส วัย 53 ปี เริ่มคุมทีมตอนช่วงท้ายอาชีพค้าแข้งในปี 1996 คือเป็น เพลเย่อร์-เมเนเจ้อร์ (player-manager) ให้ เชลซี คว้า เอ๊ฟเอ คัพ มาได้ถ้วยเดียวในปี 1997 แต่หลังจากนั้นไม่มีผลงานอะไรอีกเลย อยู่กับ นิวคาสเซิ่ล ก็หมางใจกับ อลัน เชียเร่อร์ (Alan Shearer) ดาวยิงของทีม รวมทั้ง โรเบิร์ต ลี (Robert Lee) กัปตันทีม กลับไปคุม เฟเยอนอร์ด ทีมเก่าของตนสมัยเป็นนักเตะได้ฤดูกาลเดียว แล้วไปช่วยคุมทีมชาติฮอลแลนด์ชุด U-19 อยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะได้คุม แอลเอ แกแล็กซี่ ด้วยสัญญา 3 ปี แต่อยู่ได้เพียง 9 เดือน ก็ต้องยอมโบกมือลา เนื่องจากแข่ง 7 นัดหลังสุดไม่ชนะเลย แล้วหมอนี่จบอาชีพโค้ชกับ เตเร็ค โกร๊สนี่ (Terek Grozny) สโมสรในรัสเซียด้วยสัญญา 1 ปีครึ่ง แต่เนื่องจาก ฆุลลิท ชอบสังสรรค์ ไม่ค่อยเอาใจใส่กับงานคุมทีม ตลอดเกือบ 6 เดือน นำทีมชนะแค่ 3 เกม ในที่สุดก็ถูกไล่ออก
มีเชล ปลาตีนี (Michel Platini) จอมทัพทีมชาติฝรั่งเศส วัย 60 ปี แห่งสโมสรยูเวนตุส ได้รับแต่งตั้งเป็นโค้ชทีมชาติฝรั่งเศสแทน อ็องรี มีเชล (Henri Michel) ที่ถูกบีบให้ลาออกหลังจากเพิ่งทำทีมชนะ 1 เสมอ 1 ในการทำศึกฟุตบอลโลก 1990 รอบคัดเลือก ซึ่ง นาโปเลองลูกหนัง เองกลับยิ่งทำเละเข้าไปใหญ่ จน ฝรั่งเศส ไม่ได้ผ่านเข้าไปเล่นฟุตบอลโลก อีตาเลีย ‘90 แม้ว่าหมอนี่จะทำผลงานได้ดีในรอบคัดเลือก ยูโร ’92 โดยแข่ง 8 นัด ชนะรวดทั้ง 8 นัด ตอนนั้น ฝรั่งเศส ฟอร์มหรูจริงๆ ไม่แพ้ติดกัน 19 นัดแล้ว แต่เมื่อไปแข่งรอบสุดท้ายที่ สวีเดน กลับต้องตกรอบแรกโดยไม่พบกับชัยชนะเลย ความทะเยอทะยานในการเป็นโค้ชของ มีเชล หยุดลงเพียงเท่านี้
หลังจากเลิกเล่นอาชีพ ในปี 2010 ทางสโมสรให้ ซีซู เข้ามาเป็นที่ปรึกษาพิเศษเพื่อจะได้ทำงานใกล้ชิดกับทีมมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะการช่วยดูแลและร่วมเดินทางไปกับทีมตอนที่เข้าแข่งรายการ ยูเอ๊ฟฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ต่อมาปี 2013 เขาได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยของ การโล อันเชล็อตตี (Carlo Ancelotti) ปี 2014 ทางสโมสรให้ ซีซู ไปคุม เรอัล มาดริด กั๊สตีย่า (Real Madrid Castilla) ทีมบีของสโมสร ที่ผ่านมาทั้งหมดนี้น่าจะเป็นโอกาสให้เขาได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ได้มากทีเดียว ผมว่า ตอนที่ ซีซู เป็นนักเตะอาชีพนั้น เขาได้สร้างคุณประโยชน์ให้แก่ ล้อส บลังโก๊ส อย่างมากมาย ดังนั้น การมอบตำแหน่งผู้จัดการทีมชุดใหญ่โดยเฝ้าฟูมฟักมาหลายปีคงไม่ใช่เพื่อให้หมอนี่กลายเป็นดังเช่นสุดยอดตำนานนักเตะหลายๆคนที่ไม่อาจเอาดีทางการเป็นโค้ชอย่างแน่นอน
เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา เรอัล มาดริด ประกาศแยกทางกับ ราฟาเอล เบนีเต๊ซ (Rafael Benitez) โค้ชชาวสเปน วัย 55 ปี ที่เซ็นสัญญาร่วมงานกันตั้งแต่เดือนมิถุนายนปีที่แล้ว โดยมีระยะเวลาตั้ง 3 ปี เนื่องจากผลงานไม่เป็นที่น่าพอใจ แล้วแต่งตั้ง ซีเนดีน ซีดาน (Zinedine Zidane) อดีตมิดฟีลด์ทีมชาติฝรั่งเศส วัย 43 ปี เข้ารับหน้าที่แทน นับเป็นผู้จัดการทีมคนที่ 11 ในยุคของ ฟลอเรนตีโน่ เปเร้ซ (Florentino Perez) ที่ดำรงตำแหน่งประธานสโมสรรวม 2 สมัยก็ยาวนานร่วม 12 ปี
เรอัล มาดริด เป็นสโมสรที่มีมูลค่าสูงที่สุดในโลก โดยจากการประเมินมูลค่าสินทรัพย์ทั้งหมดได้ตัวเลขออกมาที่ 2,500 ล้าน ยูโร คิดเป็นเงินไทยก็ร่วมหนึ่งแสนล้านบาท ผลงานหลักๆก็คือการคว้าถ้วยสำคัญๆมาได้ เช่น แช้มพ์ลีกสูงสุดของ สเปน คือ ลา ลีก้า 32 สมัย อันนี้เป็นสถิติสูงสุด แช้มพ์ โกปา เดล เรย หรือ ฟุตบอลน็อค-เอ๊าท์ อีก 19 สมัย แช้มพ์ถ้วยใบใหญ่ของทวีปยุโรป 10 สมัย นี่ก็เป็นสถิติมากที่สุด แช้มพ์สโมสรโลกในสมัยที่ยังเป็น อินเทอร์คอนทิเน็นทัล คัพ 3 สมัย และ ในยุค ฟีฟ่า คลับ เวิร์ลด์ คัพ อีก 1 สมัย ในปัจจุบันนับเป็นสโมสรที่ทำรายได้ประจำปีมากที่สุดในโลก โดยดูจากตัวเลขผลประกอบการของฤดูกาล 2013-14 นั้น ลอส บลังโก๊ส กวาดรายได้ไป 549.5 ล้าน ยูโร หรือประมาณ 22,000 ล้านบาท
เมื่อ ซีซู ก้าวขึ้นมาคุมทีมยักษ์ใหญ่ของโลก ทำให้ผมนึกย้อนไปถึงตำนานยอดนักเตะของโลกที่มีฝีเท้าอยู่ในระดับที่โลกต้องจดจำหลายคนที่ผันตนเองมาเป็นผู้จัดการทีม แต่กลับทำทีมล้มเหลวไม่เป็นท่า รายแรกคือ ดิเอโก้ มาราโดน่า (Diego Maradona) มิดฟีลด์ทีมชาติ อารเกนติน่า จอมอื้อฉาว วัย 55 ปี เริ่มคุมทีมตั้งแต่ปี 1994 ไล่มาตั้งแต่สโมสรในประเทศ ยันทีมชาติของตนเอง แล้วไปจบอย่างอนาถกับสโมสรในสหรัฐอาหรับเอมิเรทส์ โดยไม่เคยคว้าถ้วยรางวัลใดมาครองได้เลยตลอดระยะเวลา 8 ปีในการเป็นโค้ช
รู้ด ฆุลหลิท (Ruud Gullit) กองหน้าทีมชาติเนเธอร์แลนด์ส วัย 53 ปี เริ่มคุมทีมตอนช่วงท้ายอาชีพค้าแข้งในปี 1996 คือเป็น เพลเย่อร์-เมเนเจ้อร์ (player-manager) ให้ เชลซี คว้า เอ๊ฟเอ คัพ มาได้ถ้วยเดียวในปี 1997 แต่หลังจากนั้นไม่มีผลงานอะไรอีกเลย อยู่กับ นิวคาสเซิ่ล ก็หมางใจกับ อลัน เชียเร่อร์ (Alan Shearer) ดาวยิงของทีม รวมทั้ง โรเบิร์ต ลี (Robert Lee) กัปตันทีม กลับไปคุม เฟเยอนอร์ด ทีมเก่าของตนสมัยเป็นนักเตะได้ฤดูกาลเดียว แล้วไปช่วยคุมทีมชาติฮอลแลนด์ชุด U-19 อยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะได้คุม แอลเอ แกแล็กซี่ ด้วยสัญญา 3 ปี แต่อยู่ได้เพียง 9 เดือน ก็ต้องยอมโบกมือลา เนื่องจากแข่ง 7 นัดหลังสุดไม่ชนะเลย แล้วหมอนี่จบอาชีพโค้ชกับ เตเร็ค โกร๊สนี่ (Terek Grozny) สโมสรในรัสเซียด้วยสัญญา 1 ปีครึ่ง แต่เนื่องจาก ฆุลลิท ชอบสังสรรค์ ไม่ค่อยเอาใจใส่กับงานคุมทีม ตลอดเกือบ 6 เดือน นำทีมชนะแค่ 3 เกม ในที่สุดก็ถูกไล่ออก
มีเชล ปลาตีนี (Michel Platini) จอมทัพทีมชาติฝรั่งเศส วัย 60 ปี แห่งสโมสรยูเวนตุส ได้รับแต่งตั้งเป็นโค้ชทีมชาติฝรั่งเศสแทน อ็องรี มีเชล (Henri Michel) ที่ถูกบีบให้ลาออกหลังจากเพิ่งทำทีมชนะ 1 เสมอ 1 ในการทำศึกฟุตบอลโลก 1990 รอบคัดเลือก ซึ่ง นาโปเลองลูกหนัง เองกลับยิ่งทำเละเข้าไปใหญ่ จน ฝรั่งเศส ไม่ได้ผ่านเข้าไปเล่นฟุตบอลโลก อีตาเลีย ‘90 แม้ว่าหมอนี่จะทำผลงานได้ดีในรอบคัดเลือก ยูโร ’92 โดยแข่ง 8 นัด ชนะรวดทั้ง 8 นัด ตอนนั้น ฝรั่งเศส ฟอร์มหรูจริงๆ ไม่แพ้ติดกัน 19 นัดแล้ว แต่เมื่อไปแข่งรอบสุดท้ายที่ สวีเดน กลับต้องตกรอบแรกโดยไม่พบกับชัยชนะเลย ความทะเยอทะยานในการเป็นโค้ชของ มีเชล หยุดลงเพียงเท่านี้
หลังจากเลิกเล่นอาชีพ ในปี 2010 ทางสโมสรให้ ซีซู เข้ามาเป็นที่ปรึกษาพิเศษเพื่อจะได้ทำงานใกล้ชิดกับทีมมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะการช่วยดูแลและร่วมเดินทางไปกับทีมตอนที่เข้าแข่งรายการ ยูเอ๊ฟฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ต่อมาปี 2013 เขาได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยของ การโล อันเชล็อตตี (Carlo Ancelotti) ปี 2014 ทางสโมสรให้ ซีซู ไปคุม เรอัล มาดริด กั๊สตีย่า (Real Madrid Castilla) ทีมบีของสโมสร ที่ผ่านมาทั้งหมดนี้น่าจะเป็นโอกาสให้เขาได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ได้มากทีเดียว ผมว่า ตอนที่ ซีซู เป็นนักเตะอาชีพนั้น เขาได้สร้างคุณประโยชน์ให้แก่ ล้อส บลังโก๊ส อย่างมากมาย ดังนั้น การมอบตำแหน่งผู้จัดการทีมชุดใหญ่โดยเฝ้าฟูมฟักมาหลายปีคงไม่ใช่เพื่อให้หมอนี่กลายเป็นดังเช่นสุดยอดตำนานนักเตะหลายๆคนที่ไม่อาจเอาดีทางการเป็นโค้ชอย่างแน่นอน
