ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์ - ไฮไลท์ของวงการกอล์ฟโลกในสัปดาห์นี้หนีไม่พ้นศึกยูเอส โอเพน ครั้งที่ 112 เมเจอร์รายการที่ 2 ของปี แข่งขันระหว่างวันที่ 14-17 มิ.ย. 2555 สำหรับการคว้าแชมป์เมเจอร์เป็นความสำเร็จที่นักกอล์ฟทุกคนล้วนปรารถนา แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้สัมผัส แม้แต่นักกอล์ฟระดับตำนาน 5 คนต่อไปนี้
5. แฮร์รี คูเปอร์ เป็นนักกอล์ฟที่คว้าแชมป์พีจีเอ ทัวร์ มากที่สุดแต่ไม่เคยชนะเมเจอร์สักรายการในชีวิต โดยเจ้าของฉายา "Light horse" จากความรวดเร็วในการเล่นคว้าแชมป์พีจีเอ ทัวร์ รวม 29 รายการ และยูเอส โอเพน เป็นรายการที่ตามหลอกหลอนเขามากที่สุดยิ่งกว่าเมเจอร์รายการอื่น
คูเปอร์ เป็นรองแชมป์ยูเอส โอเพน 2 ครั้งในปี 1927 ที่สนามโอ๊คมอนต์ และปี 1936 ที่สนามบัลทุสโรล โดยทั้งสองครั้งเขาเป็นผู้นำก่อนเล่นรอบสุดท้าย แต่ก็ตีออกทะเลทั้งสองหนทำให้เขาแพ้ต่อ ทอมมี อาร์มอร์ และ โทนี มาเนโร ชวดแชมป์ไป
4. นิก ฟัลโด ได้ชื่อว่าเป็นคนที่คิดมาก เขาเคยถามเคล็ดลับในการชนะรายการต่างๆกับ เบน โฮเกน ตอนที่พบปะกับตำนานชาวอเมริกัน ซึ่งได้รับคำตอบว่า "ให้ตีสกอร์ต่ำที่สุด" แต่ดูเหมือนทำตามคำแนะนำไม่ได้โดยเฉพาะในยูเอส โอเพน
โปรชาวเมืองผู้ดี เคยชนะเดอะ มาสเตอร์ส และ ดิ โอเพน อย่างละ 3 สมัย แต่พลาดคว้าแชมป์ยูเอส โอเพน ตลอด 10 ปีที่ได้เล่นเมเจอร์ โดยโอกาสใกล้เคียงที่สุดเกิดขึ้นปี 1988 ที่สนามเดอะ คันทรี คลับ ฟัลโดขับเคี่ยวมากับเคอร์ติส สเตรนจ์ในการเล่น 3 หลุมสุดท้าย ทั้งคู่ยังเสมอกันแม้ สแตรนจ์ ทำสามพัตต์ในหลุมที่ 17 ต่อมาหลุมที่ 18 “เซอร์ นิก” มีโอกาสพัตต์เบอร์ดีระยะ 25 ฟุตเพื่อชนะแต่จบลงด้วยพาร์ ขณะที่ สเตรนจ์ เซฟพาร์จากบังเกอร์จนทั้งคู่ต้องเข้าไปดวลเพลย์ออฟ 18 หลุม ซึ่ง สเตรนจ์ ชนะไป 4 สโตรก และปีต่อมาก็ยังป้องกันแชมป์ได้อีก
3. เกรก นอร์แมน โชคดีที่ได้เข้าไปดวลเพลย์ออฟยูเอส โอเพน ปี 1984 ที่สนามวิเกด ฟุต หลังจากพัตต์เซฟพาร์ระยะ 40 ฟุตในหลุมสุดท้ย แต่การดวลเพลย์ออฟ 18 หลุมแพ้ต่อ ฟัซซี โซเอลเลอร์ อย่างไรก็ตาม "ฉลามขาว" ได้รับการคาดหมายจากผู้คนว่ามีโอกาสจะทำสำเร็จในอนาคต แต่สุดท้ายก็ไม่เคยเกิดขึ้น
นอร์แมน เป็นผู้นำบนลีดเดอร์บอร์ดก่อนเล่นรอบสุดท้ายที่สนามชินเนคค็อก ฮิลล์ส ทั้งปี 1986 และ 2005 แต่สุดท้ายก็แพ้ให้แก่ เรย์มอนด์ ฟลอยด์ และ คอรีย์ เพวิน โดยตลอดชีวิตการเล่นอาชีพจนเข้าสู่หอเกียรติยศ โปรชาวออสซีชนะเมเจอร์แค่ 2 รายการ ถึงแม้ว่าคว้าแชมป์ทั่วโลกรวมกว่า70 รายการและครองมือ 1 ของโลกยาวนานกว่าทุกคนเป็นรองเพียงแค่ ไทเกอร์ วูดส์ ก็ตาม
2. ฟิล มิคเคลสัน เล่นในยูเอส โอเพน มากกว่า 20 ปีแต่ทั้งหมดเป็นแค่รองแชมป์ โดยสาเหตุเป็นเพราะเล่นไม่ละเอียดพอ
โปรสิงห์อีซ้ายเกือบคว้าแชมป์ที่สนามชินเนค็อก ฮิลล์ส ปี 1995 ถ้าหากไม่ตีเกิน 6 โอเวอร์พาร์ในการเล่นที่หลุม 16 พาร์ 5 ตลอดทั้งสัปดาห์ เขาเกือบได้ดวลเพลย์ออฟที่สนามไพน์เฮิร์สต์ ปี 1999 แต่เจอ เพย์น สจวร์ต ดับฝันด้วยการพัต์เซฟพาร์ระยะ 15 ฟุตในหลุมสุดท้าย แต่ที่ถูกจดจำมากที่สุดคือการเล่นที่สนามวิงเกด ฟุต ปี 2006 มิคเคลสัน นำอยู่ 1 ช็อตก่อนเล่นหลุมที่ 18 หลังจากตีทีออฟเข้าไปในเต็นท์ร้านขายของต้องตีลูกออกมาจากแนวต้นไม้ เขาพยายามใช้เหล็กสามตีแต่ไม่ผ่านจนเสียดับเบิลโบกีและแพ้ไป 1 สโตรก ซึ่งภายหลัง "เลฟตี้" บ่นกับตัวเองว่า "ผมนี่งี่เง่าจริงๆ"
1. แซม สนีด แม้ มิคเคลสัน อกหักมากกว่าตำนานชาวอเมริกันรายนี้ แต่ถ้าถามถึงนักกอล์ฟที่ดีที่สุดที่ไม่ชนะยูเอส โอเพนแล้วต้องยกให้ สนีด โดยเจ้าของสถิติคว้าแชมป์พีจีเอ ทัวร์ สูงสุด 82 รายการ ชนะเมเจอร์อื่นครบทุกรายการ โดยคว้าแชมป์ดิ โอเพน ที่สนามเซนต์แอนดรูวส์ รวมถึง เดอะมาสเตอร์ และ พีจีเอ แชมเปียนชิป อีกอย่างละ 3 สมัย แต่การไร้แชมป์ยูเอส โอเพน ขัดขวางเขาจากการอยู่ระดับเดียวกับตำนานนักกอล์ฟอื่น
สนีด เป็นรองแชมป์ยูเอส โอเพน 4 ครั้ง แต่ที่เจ็บปวดที่สุดคือปี 1939 ที่สนามฟิลาเดลเฟีย คันทรี คลับ เขาต้องการแค่เซฟพาร์ในหลุมสุดท้ายก็จะชนะ แต่ด้วยความที่ไม่รู้สกอร์ เพราะสมัยนั้นยังไม่มีสกอร์บอร์ดตั้งอยู่ที่ด้านหลังหลุม 18 สนีดเดาเอาว่าต้องทำเบอร์ดีเขาถึงจะชนะ ดังนั้นจึงตีบุกและผิดพลาดจนออกทะเลเสียดับเบิลโบกี ก่อนจบด้วยอันดับที่ 5 ร่วม โดย ไบรอน เนลสัน คว้าแชมป์แทนด้วยการชนะเพลย์ออฟผู้เล่นคนอื่นอีก 2 คน
เรื่องโดย วุฒิวรรณ วิศาลวรรณ์
