คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ค"
สัปดาห์ที่แล้วเราได้พูดคุยกันถึงความสำคัญในการรักษาคะแนนโดยมีลูกสั้นเป็นพระเอก ถ้าท่านนักกอล์ฟได้ลองนำแบบฝึกซ้อมในการเล่นลูกพิชไปใช้บ้างแล้ว สัปดาห์นี้ผมจะเพิ่มเติมบทเรียนสำหรับโครงการ “ลูกสั้นขั้นเทพ” ครั้งนี้จะเป็นเรื่องของการระเบิดทรายนั่นเอง
เราจะได้เล่นลูกจากพื้นทรายก็ต่อเมื่อเราวางแผนการเล่นผิดพลาด หรือวางแผนถูก แต่ตีแล้วลูกไม่เป็นไปอย่างที่คิด ทั้งหมดส่งผลให้ท่านนักกอล์ฟต้องเล่นช็อตต่อไปจากในบังเกอร์หรือพื้นทรายนั่นเอง โดยทั่วไปแล้วการเล่นช็อตระเบิดทรายนั้นจะขึ้นอยู่กับสภาพของทราย ไม่ว่าจะเป็นทรายร่วน ทรายเปียก หรือทรายแน่น ก็ล้วนแต่มีเทคนิคการระเบิดที่แตกต่างกัน แต่เมื่อลูกกอล์ฟตกไปในอุปสรรคทรายแล้วสิ่งแรกที่อยากให้ท่านนักกอล์ฟสังเกตในคราวนี้ก็คือ “ทรายละเอียด” หรือ “ทรายหยาบ” (ส่วนทรายลักษณะอื่นจะนำเสนอวิธีการเล่นและแบบฝึกซ้อมในภายหลัง)
ทรายละเอียดหมายถึง ทรายที่เม็ดเล็กมากเหมือนทรายฝุ่น ลักษณะเดียวกันกับทรายที่อยู่ตามชายหาด สีจะออกขาวๆ และส่วนมากเวลาลูกกอล์ฟตกลงไปมักจะจม หรือถ้าโชคดีลูกไม่จมก็มักจะเห็นรอยลูกตกอยู่บริเวณรอบๆตำแหน่งลูก ทรายประเภทนี้สามารถลงเหล็กหลังลูกประมาณ 2 นิ้วได้อย่างสบาย เพราะเป็นทรายละเอียด หัวเหล็กสามารถผ่านได้โดยง่าย แต่ถ้าเป็นทรายหยาบ หมายถึงทรายที่มีลักษณะเม็ดใหญ่กว่า คล้ายๆทรายที่ใช้ในการก่อสร้าง ผสมปูน สีจะออกเข้มๆ ทรายประเภทนี้แนะนำว่าให้ลงเหล็กใกล้ลูกเข้ามาหน่อย ประมาณ 1 นิ้วก็พอ เพื่อสร้างความมั่นใจเวลาออกรอบ ผมอยากให้ท่านแน่ใจว่าสามารถแบ่งความแตกต่างความรู้สึกระหว่าง 1 นิ้ว กับ 2 นิ้ว ได้อย่างชัดเจน
เมื่อท่านลงไปฝึกซ้อมในบังเกอร์ เริ่มต้นง่ายๆโดยการเช็คท่าเซ็ตอัพของตัวเอง ปกติแล้วเราจะยืนเปิดให้แนวเท้าชี้ไปทางซ้ายของเป้าหมายเล็กน้อย และเปิดหน้าเหล็กให้ชี้ไปทางขวาของเป้าหมายเล็กน้อยเช่นกัน แบบฝึกแรกให้ท่านจรดตามปกติและขีดเส้นในทรายลากเข้าหาตัว ในตำแหน่งที่อยากให้หัวเหล็กกระทบทราย เมื่อเซ็ทอัพได้ถูกต้องแล้ว ให้ระเบิดทรายโดยการตีลงบนเส้นนั้น ถ้าทำได้ถูกต้องเมื่อตีไปแล้วรอยโดนทรายจะปรากฏขึ้นโดยเริ่มจากบนเส้นพอดี ไม่ใช่ก่อนหรือหลัง ฝึกจนชำนาญหรือคุ้นกับความรู้สึกแล้ว ให้นำเอาลูกกอล์ฟวางหน้าเส้น 2 นิ้วแล้วซ้อมต่อจนกว่าจะพอใจ หลังจากนั้นค่อยฝึกวิธีเดิมโดยนำลูกกอล์ฟวางหน้าเส้นแค่ 1 นิ้วแล้วซ้อมต่อเพื่อหาความแตกต่าง ถ้าจำเป็นทำกลับไปกลับมาทั้ง 2 แบบฝึกหัด จนกว่าจะแน่ใจว่าให้ระยะในการลงเหล็กได้ ส่วนคนที่ประสบความสำเร็จเร็วหรืออยากเพิ่มระดับของความท้าทายเป็นระดับแอ๊ดวานซ์ ให้ตีเส้นเข้ามาใกล้ลูกครึ่งนิ้ว หรือฝึกเด็ดลูกเลย สิ่งเหล่านี้จะทำให้เรามีรูปแบบในการเล่นมากขึ้น
อย่างที่ผมเน้นย้ำอยู่เสมอว่าการเล่นลูกสั้นคือการใช้ความรู้สึกบวกกับจินตนาการบนพื้นฐานกลไกการสวิงที่ดี ในกรณีที่เราคุยกันวันนี้หลังจากแยกแยะความรู้สึกได้แล้ว คำว่าระเบิดทรายออก หรือไม่ออก จะไม่ใช่ประเด็นอีกต่อไป ความคิดในหัวจะกลายเป็นเรื่องของใกล้หลุมแค่ไหนแทน!
