แอลเอ เลเกอร์ส ทีมดังแห่งศึกบาสเกตบอล เอ็นบีเอ (NBA) เปรยพร้อมรีไทร์เสื้อ "หมายเลข 34" เพื่อเป็นเกียรติให้แก่ ชาคิล โอนีล ซึ่งเพิ่งประกาศรีไทร์อย่างไม่เป็นทางการผ่าน "ทวิตเตอร์" สื่อสังคมออนไลน์ เมื่อคืนที่ผ่านมาตามวัน-เวลาท้องถิ่น
คอยัดห่วงคงไม่ได้เห็นการเล่นอันดุดันปนรอยยิ้มบนใบหน้าของ ชาคิล โอนีล ในศึกเอ็นบีเอ (NBA) ฤดูกาลหน้า เมื่อเซ็นเตอร์จอมเก๋า บอสตัน เซลติกส์ ตัดสินใจที่จะอำลาวงการไปด้วยวัย 39 ปี หลังแถลงเรื่องนี้ผ่านคลิปวิดีโอที่ถูกแปะไว้ใน "ทวิตเตอร์" เครื่อข่ายสังคมออนไลน์ชั้นนำของโลกว่า "ตอนนี้เวลาล่วงเลยมา 19 ปีแล้ว ซึ่งผมขอขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจมาโดยตลอด และผมขอบอกกับทุกท่านว่าผมจะเลิกเล่น"
ด้าน จอห์น แบล็ค โฆษกประจำทีม แอลเอ เลเกอร์ส ต้นสังกัดเก่าของ "ซูเปอร์แชค" เปรยว่าแฟนๆ คงได้เห็นเสื้อหมายเลข 34 แขวนไว้ที่สนามสเตเปิล เซ็นเตอร์ ในอนาคต "ยังไม่มีการกำหนดช่วงเวลาหรือแผนการอื่น แต่มันก็ชัดเจนว่าเรามีแผนที่จะรีไทร์เสื้อของเขา ซึ่งถ้าคุณได้เห็นบุคคลที่ได้รับการรีไทร์เสื้อ พวกเขาเหล่านั้นล้วนอยู่ในหอเกียรติยศ (ฮอล ออฟ เฟม) เราคิดว่า แอลเอ เลเกอร์ส มีมาตรฐานสูง ถ้าใครสักคนได้รีไทร์เบอร์เสื้อ เขาผู้นั้นก็ถือว่าคู่ควร"
ซึ่งถ้า แชค ได้รีไทร์เบอร์เสื้อ จะเป็นตำนานเลเกอร์ส รายที่ 8 ต่อจาก วิลท์ แชมเบอร์เลน (เบอร์ 13), เอลกิน เบย์เลอร์ (เบอร์ 22), กัล กูดริช (เบอร์ 25), เออร์วิน "แมจิก" จอห์นสัน (เบอร์ 32), คารีม อับดุล-จาบบาร์ (เบอร์ 33), เจมส์ เวิร์ธธี (เบอร์ 42) และ เจอร์รี เวสต์ (เบอร์ 44) ที่ได้รับเกียรติอันสูงสุด
สำหรับ "ซูเปอร์แชค" ถูกดราฟท์เข้าลีกเป็นคนแรกของปี 1992 โดย ออร์แลนโด แมจิก ก่อนโยกมาเล่นให้ เลเกอร์ส ในปี 1996 ประสานงาน โคบี ไบรอันท์ เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดพาแฟรนไชส์เป็นแชมป์ 3 สมัย ระหว่างปี 2000-2002 ซึ่งเมื่อมีปัญหากับ โคบี ทำให้ แชค ต้องย้ายไปเล่นให้ ไมอามี ฮีท แต่ก็เข้าคู่ ดีเวย์น เหว็ด เป็นแชมป์ในปี 2006 จากนั้นชีพจรก็ลงเท้า แชค ไปเล่นให้ทั้ง ฟีนิกซ์ ซันส์, คลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ส และล่าสุด เซลติกส์
โดย แชค เคยได้รับเลือกให้เป็นผู้เล่นทรงคุณค่า (MVP) ฤดูกาลปกติเมื่อปี 2000 รวมถึงเป็น MVP รอบชิง NBA ทั้งสามสมัยที่พา เลเกอร์ส สัมผัส "แลร์รี โอไบรอัน โทรฟี" ทั้งยังเป็นผู้เล่นทำคะแนนสูงสุดตลอดกาลของลีกอันดับ 5 กดไปทั้งสิ้น 28,596 แต้ม รวมถึงเป็นสมาชิกของทีมยัดห่วงสหรัฐฯ ชุดแชมป์โอลิมปิกเกมส์ ปี 1996 ที่แอตแลนตา ซึ่งชุดนั้นได้รับการขนานนามว่าเป็น “ดรีมทีม 3”
คอยัดห่วงคงไม่ได้เห็นการเล่นอันดุดันปนรอยยิ้มบนใบหน้าของ ชาคิล โอนีล ในศึกเอ็นบีเอ (NBA) ฤดูกาลหน้า เมื่อเซ็นเตอร์จอมเก๋า บอสตัน เซลติกส์ ตัดสินใจที่จะอำลาวงการไปด้วยวัย 39 ปี หลังแถลงเรื่องนี้ผ่านคลิปวิดีโอที่ถูกแปะไว้ใน "ทวิตเตอร์" เครื่อข่ายสังคมออนไลน์ชั้นนำของโลกว่า "ตอนนี้เวลาล่วงเลยมา 19 ปีแล้ว ซึ่งผมขอขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจมาโดยตลอด และผมขอบอกกับทุกท่านว่าผมจะเลิกเล่น"
ด้าน จอห์น แบล็ค โฆษกประจำทีม แอลเอ เลเกอร์ส ต้นสังกัดเก่าของ "ซูเปอร์แชค" เปรยว่าแฟนๆ คงได้เห็นเสื้อหมายเลข 34 แขวนไว้ที่สนามสเตเปิล เซ็นเตอร์ ในอนาคต "ยังไม่มีการกำหนดช่วงเวลาหรือแผนการอื่น แต่มันก็ชัดเจนว่าเรามีแผนที่จะรีไทร์เสื้อของเขา ซึ่งถ้าคุณได้เห็นบุคคลที่ได้รับการรีไทร์เสื้อ พวกเขาเหล่านั้นล้วนอยู่ในหอเกียรติยศ (ฮอล ออฟ เฟม) เราคิดว่า แอลเอ เลเกอร์ส มีมาตรฐานสูง ถ้าใครสักคนได้รีไทร์เบอร์เสื้อ เขาผู้นั้นก็ถือว่าคู่ควร"
ซึ่งถ้า แชค ได้รีไทร์เบอร์เสื้อ จะเป็นตำนานเลเกอร์ส รายที่ 8 ต่อจาก วิลท์ แชมเบอร์เลน (เบอร์ 13), เอลกิน เบย์เลอร์ (เบอร์ 22), กัล กูดริช (เบอร์ 25), เออร์วิน "แมจิก" จอห์นสัน (เบอร์ 32), คารีม อับดุล-จาบบาร์ (เบอร์ 33), เจมส์ เวิร์ธธี (เบอร์ 42) และ เจอร์รี เวสต์ (เบอร์ 44) ที่ได้รับเกียรติอันสูงสุด
สำหรับ "ซูเปอร์แชค" ถูกดราฟท์เข้าลีกเป็นคนแรกของปี 1992 โดย ออร์แลนโด แมจิก ก่อนโยกมาเล่นให้ เลเกอร์ส ในปี 1996 ประสานงาน โคบี ไบรอันท์ เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดพาแฟรนไชส์เป็นแชมป์ 3 สมัย ระหว่างปี 2000-2002 ซึ่งเมื่อมีปัญหากับ โคบี ทำให้ แชค ต้องย้ายไปเล่นให้ ไมอามี ฮีท แต่ก็เข้าคู่ ดีเวย์น เหว็ด เป็นแชมป์ในปี 2006 จากนั้นชีพจรก็ลงเท้า แชค ไปเล่นให้ทั้ง ฟีนิกซ์ ซันส์, คลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ส และล่าสุด เซลติกส์
โดย แชค เคยได้รับเลือกให้เป็นผู้เล่นทรงคุณค่า (MVP) ฤดูกาลปกติเมื่อปี 2000 รวมถึงเป็น MVP รอบชิง NBA ทั้งสามสมัยที่พา เลเกอร์ส สัมผัส "แลร์รี โอไบรอัน โทรฟี" ทั้งยังเป็นผู้เล่นทำคะแนนสูงสุดตลอดกาลของลีกอันดับ 5 กดไปทั้งสิ้น 28,596 แต้ม รวมถึงเป็นสมาชิกของทีมยัดห่วงสหรัฐฯ ชุดแชมป์โอลิมปิกเกมส์ ปี 1996 ที่แอตแลนตา ซึ่งชุดนั้นได้รับการขนานนามว่าเป็น “ดรีมทีม 3”
