พลันที่พวกเราคณะผู้สื่อข่าวและช่างภาพ MGR Sport ข้ามชายแดนไทยที่จังหวัดหนองคายด้วยขบวนม้าเหล็กมาสู่แผ่นดินลาวที่สถานีท่านาแล้งก็เริ่มสัมผัสได้ถึงความตื่นตัวกับมหกรรมกีฬาซีเกมส์ ที่เปิดฉากอย่างไม่เป็นทางการในวันที่ 2 ธันวาคม 2552 ด้วยบอลคู่เอกระหว่าง ไทย กับ เวียดนาม เนื่องจากได้พบแฟนบอลทีมชาติไทยรายหนึ่งสวมเสื้อ “มุ้ย” ธีรศิลป์ แดงดา ศูนย์หน้าตัวความหวังของชุดนี้ที่สถานี เมื่อสอบถามจึงรู้ว่าควักกระเป๋าตามมาเชียร์จากกรุงเทพฯ ทำให้คิดว่าอย่างน้อยขุนพลช้างศึกก็ไม่เดินเดียวดายอย่างแน่นอน
แต่เมื่อถึงเวลาจริงกลับพบว่าท้องถนนที่มุ่งสู่สนามกีฬาแห่งชาติ กม.16 กลับคึกคักเพราะกองเชียร์สัญชาติเหงียนที่ขนขบวนกันมาหลายรูปแบบ ทั้งรถกระบะ รถตู้ รถทัวร์ รถจักรยานยนต์ และรถโดยสารในพื้นที่ แม้กระทั่งร้านขายอุปกรณ์เชียร์ข้างทางยังมีขายแต่ธงเวียดนามและธงลาว แต่หาธงไตรรงค์แทบไม่เจอ ความคิดที่จินตนาการไว้ในคราวแรกก็เริ่มเปลี่ยนไปความหวั่นว่าจะเสียงเชียร์ของไทยเราจะโดนข่มเสียมิด
เมื่อเดินเข้าไปนั่งบนอัฒจันทร์ก็เป็นไปตามคาด คือเห็นแต่สีแดงจากฝูงชนเวียดนามละลานตาโดยเฉพาะบนแสตนด์ฝั่งตรงข้ามปะรำพิธี ไม่เพียงเท่านั้นยังมีชาวลาวเข้าไปปะปนอยู่ด้วย ส่วนแฟนลูกหนังไทยกระจัดกระจายเป็นหย่อมๆ เท่านั้น จึงได้ประจักษ์กับตาตัวเองว่าแท้ที่จริงชาวลาวก็ไม่ได้อยู่ข้างเราไปเสียทุกเรื่อง ยิ่งเมื่อสิ้นเสียงนกหวีดแรกของเกม คนลาวก็เชียร์กลมกลืนไปกับชาวเวียดนามจนเป็นเนื้อเดียวกันอย่างแนบเนียน
ขณะเดียวกันการบรรเลงเพลงแข้งระหว่างแข้งสยามกับนักเตะเหงียนก็ค่อยๆ ออกรสชาติจนถึงขั้นเข้มข้น ซึ่งแม้ขุนพลช้างศึกจะเปิดฉากได้วูบวาบกว่า ทว่าก็เกือบหลงเหลี่ยมคู่ต่อสู้ที่อาศัยลูกตุกติกเล่นงานในจังหวะปะทะตลอด ที่น่าเห็นใจที่สุดคือ คัพฟ้า บุญมาตุ่น มิดฟิลด์ขาลุย ซึ่งโดนตอดเล็กตอดน้อยแม้กระทั่งยามที่ไม่มีบอลกับตัวราว 6-7 ที จน “เจ้าฟ้า” หวิดตบะแตกถึงขั้นเงื้อกำปั้นขู่ แต่โชคดีที่ยังไม่ลงมือจริงๆ ขณะที่ อาทิตย์ สุนทรพิธ ก็มีลูกติดพันให้เห็น ส่วนคนที่ดูนิ่งๆ เงียบๆ อย่าง กีรติ เขียวสมบัติ ก็ยังมีจังหวะเตะแถมครั้งหนึ่ง หลังจากถูกอัดหนักๆ หลายหน แต่ถ้ามองดีๆ แล้วเชื่อว่านี่คือแผนที่ เอ็นริเก คาลิสโต กุนซือชาวโปรตุเกสวางมาเพื่อยั่วยุผู้เล่นไทยโดยเฉพาะก่อนหาทางเผด็จศึกในภายหลัง
แม้แท็กติกยั่วโมโหของโค้ชเลือดฝอยทองจะถูกทลายลงด้วยประตูเบิกร่องของ “ป๊อป” กีรติ ในนาทีที่ 73 ทว่าท้ายสุดแล้วสกอร์ก็ลงเอยในแบบที่คนไทยผิดหวัง แต่คนเวียดนามพอใจจากจุดโทษที่ไม่ชัดเจนซึ่งผู้ตัดสินชาวอินเดีย ซิงห์ ประทับ มอบให้ ฮอง ดินห์ ทัง สังหารตีเสมอ 1-1 อารมณ์สะใจของสาวกเหงียนก็ถูกปลดปล่อยออกมาเต็มที่ด้วยการระดมขว้างขวดน้ำลงมาในสนามแบบไม่ยั้งมือถึง 2 ครั้ง ร้อนถึงสารวัตรทหาร และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต้องออกมาตรึงกำลังยับยั้งไว้ แต่ก็ไม่มีอะไรบานปลาย ซึ่งหากเกิดขึ้นในศึกไทยพรีเมียร์ลีกอาจถูก ดร.วิชิต แย้มบุญเรือง สั่งปรับเงิน 30,000 บาทก็เป็นได้
ถึงจะได้เพียง 1 คะแนน แต่วันนี้นักเตะเลือดสยามกลับได้รับบทเรียนราคาแพงให้เอากลับไปทำเป็นการบ้านในแมตช์ต่อๆ ไปว่าต่อไปนี้อาจเจอสงครามประสาทในสนามจากทีมคู่แข่งก็จงระงับอารมณ์ตัวเองให้อยู่ ไม่เช่นนั้นอาจส่งผลเสียต่อทีมมากกว่าที่ต้องคอยลุ้นให้ ธีรศิลป์ ไม่เจ็บข้อเท้าหนักไปกว่านี้ รวมถึง สุทธินันท์ พุกหอม กองหลังสารพัดประโยชน์ที่ปากแตกเย็บ 4 เข็ม แต่ถ้าทุกทีมงัดเอาแผนเตะติดดาบมาใช้กันหมด ซีเกมส์ ก็อาจไม่ใช่เกมแห่งมิตรภาพอย่างที่ใครๆ อยากให้เป็น
