คอลัมน์ "หัวใจในกีฬา" โดย จำลอง ฝั่งชลจิตร
เข้ากรุงเทพฯ มาตั้งแต่เช้าวันพฤหัสฯ ใช้เวลาพูดคุยกับพี่น้องในแวดวงวรรณกรรมและหนังสือประสาคนบ้านนอกสองวันเต็มๆ
วันเสาร์ไปงานครบ 60 ปี เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ที่สถาบันปรีดี พนมยงค์ ซอยทองหล่อ ฟังนักวิชาการกับผู้รู้พูดถึงงานของ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ช่วยเพิ่มมุมให้มองงานของนักเขียนผู้นี้ได้หลายมุม
เช้าวันอาทิตย์ตื่นมาดูข่าวฟุตบอลโลก 2010 รอบเพลย์ออฟโซนโอเชียเนีย ทีมชาตินิวซีแลนด์เอาชนะบาห์เรน 1-0 ผ่านเข้ารอบสุดท้ายไปเล่นฟุตบอลโลกหลังเว้นว่างมา 28 ปี
ฟุตบอลโลกปี 2006 ผู้ได้โควตา คือตรินิแดด แอนด์ โตเบโก้ ซึ่งไม่สามารถทำผลงานให้ชวนตื่นเต้นมากนัก
น่าดีใจแทนชาวนิวซีแลนด์นะครับ แม้ว่าโอกาสผ่านเข้าไปเล่นรอบ 2 จะยากลำบาก เพราะชื่อชั้นประสบการณ์เทียบกับขาเก่าขาใหญ่อย่างอิตาลี บราซิล เยอรมันหรือสเปน ไม่ได้ แต่ การเข้าไปเล่นฟุตบอลโลกครั้งนี้จะช่วยกระตุ้นและผลักดันฟุตบอลอาชีพในนิวซีแลนด์ให้คึกคักเติบโตยิ่งขึ้น ถึงได้ไม่เท่าออสเตรเลีย ก็ตาม
ขุมกำลังหลักที่ช่วยให้นิวซีแลนด์ผ่านเข้ารอบไปเล่นฟุตบอลโลกที่แอฟริกาใต้ ส่วนใหญ่เป็นนักเตะที่เล่นอยู่ในยุโรป โดยเฉพาะในสหราชอาณาจักร เช่น สกอตแลนด์กับอังกฤษ ผสมผสานกับนักเตะสังกัดสโมสรภายในประเทศ
อานิสงส์กรณีนิวซีแลนด์เข้าไปเล่นฟุตบอลโลก คือ ฟุตบอลอาชีพในทวีปใต้เมื่อนับรวมออสเตรเลียย่อมตื่นตัวและได้รับความนิยมมากขึ้น
ถ้านักเตะหน้าใหม่จากลีกออสเตรเลียกับนิวซีแลนด์คนหนึ่งคนใดโชว์ฝีเท้าเข้าตาแมวมองจากสโมสรยักษ์เล็กยักษ์ใหญ่ในยุโรป ซึ่งนักเตะแต่ละคนต่างหมายมั่นปั้นเท้าว่าจะโชว์ให้เต็มที่อยู่แล้ว พวกเขาย่อมมีโอกาสย้ายไปเล่นในยุโรปเช่นเดียวกับรุ่นพี่ๆ
ช่องว่างตรงนี้ย่อมเป็นโอกาสของนักเตะท้องถิ่นหรือนักเตะฝีเท้าดีชาวไทยที่ไม่สามารถยืนหยัดในลีกยุโรป โดยเฉพาะคนที่อ้างว่าทนอากาศหนาวไม่ได้และเป็นโรคคิดถึงบ้าน
เรื่องน้ำอดน้ำทนของนักเตะไทยเป็นที่ผมกังขามาตลอด สมัย วิทยา เลาหกุล ไปค้าแข้งกับสโมสรยักษ์ใหญ่ในเยอรมัน “เสี่ยเฮง” กินอะไรเข้าไปถึงอดทนต่อฤดูกาลอันหนาวเย็น เกมที่หนักหน่วงและความเหงาวังเวงได้ตั้งหลายปี
ผมคิดว่าลีกในออสเตรเลียกับนิวซีแลนด์จะเป็นจุดเริ่มต้นอีกครั้งของนักเตะไทย ผมเชื่อว่าเกมในสองลีกทวีปใต้ไม่หนักหน่วงเท่ายุโรป ฝีเท้าไม่หางไกลกันมาก อากาศและความว้าเหว่(เมื่อวัดระยะยาง) น่าจะทารุณไม่เท่ายุโรป
ในขณะลีกในประเทศไทยกำลังได้รับความนิยม ผมกลับไม่คิดว่านักเตะไทยฝีเท้าดีจะพึงพอใจและยินดีกับลีกในประเทศ โดยไม่คิดไม่ฝันออกไปหาประสบการณ์ในลีกใหญ่กว่า ผมคิดว่าลีกเวียดนาม มาเลเซีย และสิงคโปร์ เป็นลีกใช้ทำมาหากิน แต่ถ้าพูดเรื่องพัฒนาฝีเท้าคงได้ไม่เท่าไร เมื่อเทียบกับลีกอาชีพญี่ปุ่นกับเกาหลีใต้
เช้าวันอาทิตย์แฟนบอลชาวไทยต่างพากันดีใจกับชัยชนะ 3-1 ที่ทีมชาติไทยเอาชนะสิงคโปร์ในศึกเอเชียน คัพ 2011 รอบคัดเลือกกลุ่ม อี. ผมเองก็ดีใจ แต่ไม่มากไม่มายอะไรนัก ดีใจที่โค้ชไบรอัน ร็อบสัน นักเตะคนโปรด มาช่วยทำให้ทีมไทยมีชีวิตชีวาขึ้นมาบ้าง
ผมไม่กล้าคิดและไม่กล้าคาดหวัง ว่า “กัปตันมาร์เวล” จะพัฒนาวิสัยทัศน์และรื้อระบบคิดของนักเตะไทยใจเสาะไม่สู้โทษมึงกูโทษโชคชะตาฟ้าดินให้หมดไปจากสมอง ฟอร์มจิตวิญญาณนักสู้ให้นักเตะไทยเสียใหม่ ให้เล่นฟุตบอลเพื่อฟุตบอลอันเป็นเลิศ เหมือนลิโอแนล เมสซี่ ต้องการเวย์น รู้นี่ย์ มาเล่นด้วยข้างๆ เพราะจิตวิญญาณของรูนี่ย์มีแต่ฟุตบอล ไม่ว่ายุคมีเงินสัปดาห์ละ 5,000 ปอนด์หรือสัปดาห์ 300,000 ปอนด์ รูนี่ย์เล่นเหมือนกัน ไม่ว่าสโมสรหรือทีมชาติก็ทุ่มเทไมต่างกัน
ฝากไบรอัน ร็อบสัน พิจารณา
เข้ากรุงเทพฯ มาตั้งแต่เช้าวันพฤหัสฯ ใช้เวลาพูดคุยกับพี่น้องในแวดวงวรรณกรรมและหนังสือประสาคนบ้านนอกสองวันเต็มๆ
วันเสาร์ไปงานครบ 60 ปี เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ที่สถาบันปรีดี พนมยงค์ ซอยทองหล่อ ฟังนักวิชาการกับผู้รู้พูดถึงงานของ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ช่วยเพิ่มมุมให้มองงานของนักเขียนผู้นี้ได้หลายมุม
เช้าวันอาทิตย์ตื่นมาดูข่าวฟุตบอลโลก 2010 รอบเพลย์ออฟโซนโอเชียเนีย ทีมชาตินิวซีแลนด์เอาชนะบาห์เรน 1-0 ผ่านเข้ารอบสุดท้ายไปเล่นฟุตบอลโลกหลังเว้นว่างมา 28 ปี
ฟุตบอลโลกปี 2006 ผู้ได้โควตา คือตรินิแดด แอนด์ โตเบโก้ ซึ่งไม่สามารถทำผลงานให้ชวนตื่นเต้นมากนัก
น่าดีใจแทนชาวนิวซีแลนด์นะครับ แม้ว่าโอกาสผ่านเข้าไปเล่นรอบ 2 จะยากลำบาก เพราะชื่อชั้นประสบการณ์เทียบกับขาเก่าขาใหญ่อย่างอิตาลี บราซิล เยอรมันหรือสเปน ไม่ได้ แต่ การเข้าไปเล่นฟุตบอลโลกครั้งนี้จะช่วยกระตุ้นและผลักดันฟุตบอลอาชีพในนิวซีแลนด์ให้คึกคักเติบโตยิ่งขึ้น ถึงได้ไม่เท่าออสเตรเลีย ก็ตาม
ขุมกำลังหลักที่ช่วยให้นิวซีแลนด์ผ่านเข้ารอบไปเล่นฟุตบอลโลกที่แอฟริกาใต้ ส่วนใหญ่เป็นนักเตะที่เล่นอยู่ในยุโรป โดยเฉพาะในสหราชอาณาจักร เช่น สกอตแลนด์กับอังกฤษ ผสมผสานกับนักเตะสังกัดสโมสรภายในประเทศ
อานิสงส์กรณีนิวซีแลนด์เข้าไปเล่นฟุตบอลโลก คือ ฟุตบอลอาชีพในทวีปใต้เมื่อนับรวมออสเตรเลียย่อมตื่นตัวและได้รับความนิยมมากขึ้น
ถ้านักเตะหน้าใหม่จากลีกออสเตรเลียกับนิวซีแลนด์คนหนึ่งคนใดโชว์ฝีเท้าเข้าตาแมวมองจากสโมสรยักษ์เล็กยักษ์ใหญ่ในยุโรป ซึ่งนักเตะแต่ละคนต่างหมายมั่นปั้นเท้าว่าจะโชว์ให้เต็มที่อยู่แล้ว พวกเขาย่อมมีโอกาสย้ายไปเล่นในยุโรปเช่นเดียวกับรุ่นพี่ๆ
ช่องว่างตรงนี้ย่อมเป็นโอกาสของนักเตะท้องถิ่นหรือนักเตะฝีเท้าดีชาวไทยที่ไม่สามารถยืนหยัดในลีกยุโรป โดยเฉพาะคนที่อ้างว่าทนอากาศหนาวไม่ได้และเป็นโรคคิดถึงบ้าน
เรื่องน้ำอดน้ำทนของนักเตะไทยเป็นที่ผมกังขามาตลอด สมัย วิทยา เลาหกุล ไปค้าแข้งกับสโมสรยักษ์ใหญ่ในเยอรมัน “เสี่ยเฮง” กินอะไรเข้าไปถึงอดทนต่อฤดูกาลอันหนาวเย็น เกมที่หนักหน่วงและความเหงาวังเวงได้ตั้งหลายปี
ผมคิดว่าลีกในออสเตรเลียกับนิวซีแลนด์จะเป็นจุดเริ่มต้นอีกครั้งของนักเตะไทย ผมเชื่อว่าเกมในสองลีกทวีปใต้ไม่หนักหน่วงเท่ายุโรป ฝีเท้าไม่หางไกลกันมาก อากาศและความว้าเหว่(เมื่อวัดระยะยาง) น่าจะทารุณไม่เท่ายุโรป
ในขณะลีกในประเทศไทยกำลังได้รับความนิยม ผมกลับไม่คิดว่านักเตะไทยฝีเท้าดีจะพึงพอใจและยินดีกับลีกในประเทศ โดยไม่คิดไม่ฝันออกไปหาประสบการณ์ในลีกใหญ่กว่า ผมคิดว่าลีกเวียดนาม มาเลเซีย และสิงคโปร์ เป็นลีกใช้ทำมาหากิน แต่ถ้าพูดเรื่องพัฒนาฝีเท้าคงได้ไม่เท่าไร เมื่อเทียบกับลีกอาชีพญี่ปุ่นกับเกาหลีใต้
เช้าวันอาทิตย์แฟนบอลชาวไทยต่างพากันดีใจกับชัยชนะ 3-1 ที่ทีมชาติไทยเอาชนะสิงคโปร์ในศึกเอเชียน คัพ 2011 รอบคัดเลือกกลุ่ม อี. ผมเองก็ดีใจ แต่ไม่มากไม่มายอะไรนัก ดีใจที่โค้ชไบรอัน ร็อบสัน นักเตะคนโปรด มาช่วยทำให้ทีมไทยมีชีวิตชีวาขึ้นมาบ้าง
ผมไม่กล้าคิดและไม่กล้าคาดหวัง ว่า “กัปตันมาร์เวล” จะพัฒนาวิสัยทัศน์และรื้อระบบคิดของนักเตะไทยใจเสาะไม่สู้โทษมึงกูโทษโชคชะตาฟ้าดินให้หมดไปจากสมอง ฟอร์มจิตวิญญาณนักสู้ให้นักเตะไทยเสียใหม่ ให้เล่นฟุตบอลเพื่อฟุตบอลอันเป็นเลิศ เหมือนลิโอแนล เมสซี่ ต้องการเวย์น รู้นี่ย์ มาเล่นด้วยข้างๆ เพราะจิตวิญญาณของรูนี่ย์มีแต่ฟุตบอล ไม่ว่ายุคมีเงินสัปดาห์ละ 5,000 ปอนด์หรือสัปดาห์ 300,000 ปอนด์ รูนี่ย์เล่นเหมือนกัน ไม่ว่าสโมสรหรือทีมชาติก็ทุ่มเทไมต่างกัน
ฝากไบรอัน ร็อบสัน พิจารณา
