คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ค"
เคยไหมครับที่ดูกอล์ฟอยู่กับเพื่อนๆแล้วมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นคาตา จนทำให้มีการตะโกน “ เฮ้ย! ” ออกมา
ในสัปดาห์ที่ผ่านมา ช่วงปลายทางการแข่งขันวันสุดท้ายของ HSBC Champions มีช็อตที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นแทบจะพร้อมๆกัน ใครจะคาดล่วงหน้าได้ไหมว่าหลังจากที่ไดรฟ์มาจ่อ 30 หลาข้างๆกรีนหลุม 16 พาร์ 4 เซียนลูกสั้นอย่าง ฟิล มิคเคลสัน จะมีตีลอดลูกขนาดที่ลูกกอล์ฟไม่ขยับ ตามติดๆด้วยการตีลอดลูกตกทรายของไทเกอร์ที่หลุมเดียวกัน ต่อด้วยช็อตสองของ เออนี่ เอลล์ ที่พาร์ 5 สั้นหลุมสุดท้ายขณะที่นำอยู่
ถ้าใครดูอยู่อย่างต่อเนื่องแล้วไม่ร้อง “ เฮ้ย ” ลอดมาคงต้องมีเหตุผลพิเศษแน่นอน เช่นตัวผู้เล่นอย่าง เอลล์ ไทเกอร์ และฟิล เป็นชาวต่างชาติไม่รู้จักคำว่า “ เฮ้ย” หรือผู้บรรยายอย่างผมที่อุทานดังๆออกมาขณะถ่ายทอดสดอยู่ไม่ได้ ต้องตะโกน “ เฮ้ย ” อยู่ในใจขนาดที่ปากพูดก็ต้องพูดไว้ทำนองว่า “ โอ้........ไม่น่าเชื่อครับว่าจะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นได้ ”
ที่ผมอยากให้นักกอล์ฟสังเกตก็คือว่า เหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดรวมทั้งช็อตที่ผิดพลาดอย่างไม่น่าให้อภัยก็เกิดขึ้นได้กับสุดยอดฝีมือของโลกเช่นกัน นับภาษาอะไรกับนักกอล์ฟทั่วๆไปอย่างเราๆ
แต่อย่าลืมนะครับว่าหลังจากที่ยืนงงอยู่ชั่วครู่ ฟิลก็เลือกที่จะเล่นลูกต่ำวิ่งขึ้นไปอยู่บนเนินห่างธง ซึ่งแน่นอนพัตต์ว่ายาก แต่ก็สามารถพัตต์ลงรักษาพาร์เอาไว้ได้ เออนี่ เอลล์ ถึงแม้จะออกโบกี้ หลุมสุดท้ายและแพ้ฟิลไป 1 สโตรกอย่างน่าเสียดาย แต่เขาก็บอกว่าไม่คิดถึงช็อตนั้นเลย เพราะเขาไม่ควรมีลุ้นตั้งแต่เริ่มวันสุดท้ายแล้วแต่กลับตี 63 ( -9 ) ซึ่งเป็นสถิติใหม่ของสนาม แม้เสียดายที่ไม่ได้แชมป์ แต่เขาจะเลือกคิดถึงคะแนน 63 เท่านั้น
เมื่อถูกถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่หลุม 16 ฟิลไม่ได้พูดถึงช็อตลอดลูกเลย แต่ฟิลตอบว่า เขาอยากจะให้มองไปที่พัตต์ยาวที่เก็บพาร์ได้ เพราะเป็นพัตต์ที่ดีที่สุดพัตต์นึงที่เขาเคยทำได้ และทำให้เขามั่นใจว่ายังมีโอกาสชนะอยู่
สังเกตหรือไม่ครับว่าสุดยอดของโลก นอกจากเก่งแล้วยังเลือกที่จะจำเหตุการณ์ต่างๆอีกด้วย พวกเขาพยายามทำให้ทั้งร่างกายและสมองเต็มไปด้วยสิ่งดีๆและน่าจดจำเท่านั้น
“ เฮ้ย ” หรือนี่จะเป็นเคล็ดลับในการเล่นกอล์ฟให้เก่ง???
เคยไหมครับที่ดูกอล์ฟอยู่กับเพื่อนๆแล้วมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นคาตา จนทำให้มีการตะโกน “ เฮ้ย! ” ออกมา
ในสัปดาห์ที่ผ่านมา ช่วงปลายทางการแข่งขันวันสุดท้ายของ HSBC Champions มีช็อตที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นแทบจะพร้อมๆกัน ใครจะคาดล่วงหน้าได้ไหมว่าหลังจากที่ไดรฟ์มาจ่อ 30 หลาข้างๆกรีนหลุม 16 พาร์ 4 เซียนลูกสั้นอย่าง ฟิล มิคเคลสัน จะมีตีลอดลูกขนาดที่ลูกกอล์ฟไม่ขยับ ตามติดๆด้วยการตีลอดลูกตกทรายของไทเกอร์ที่หลุมเดียวกัน ต่อด้วยช็อตสองของ เออนี่ เอลล์ ที่พาร์ 5 สั้นหลุมสุดท้ายขณะที่นำอยู่
ถ้าใครดูอยู่อย่างต่อเนื่องแล้วไม่ร้อง “ เฮ้ย ” ลอดมาคงต้องมีเหตุผลพิเศษแน่นอน เช่นตัวผู้เล่นอย่าง เอลล์ ไทเกอร์ และฟิล เป็นชาวต่างชาติไม่รู้จักคำว่า “ เฮ้ย” หรือผู้บรรยายอย่างผมที่อุทานดังๆออกมาขณะถ่ายทอดสดอยู่ไม่ได้ ต้องตะโกน “ เฮ้ย ” อยู่ในใจขนาดที่ปากพูดก็ต้องพูดไว้ทำนองว่า “ โอ้........ไม่น่าเชื่อครับว่าจะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นได้ ”
ที่ผมอยากให้นักกอล์ฟสังเกตก็คือว่า เหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดรวมทั้งช็อตที่ผิดพลาดอย่างไม่น่าให้อภัยก็เกิดขึ้นได้กับสุดยอดฝีมือของโลกเช่นกัน นับภาษาอะไรกับนักกอล์ฟทั่วๆไปอย่างเราๆ
แต่อย่าลืมนะครับว่าหลังจากที่ยืนงงอยู่ชั่วครู่ ฟิลก็เลือกที่จะเล่นลูกต่ำวิ่งขึ้นไปอยู่บนเนินห่างธง ซึ่งแน่นอนพัตต์ว่ายาก แต่ก็สามารถพัตต์ลงรักษาพาร์เอาไว้ได้ เออนี่ เอลล์ ถึงแม้จะออกโบกี้ หลุมสุดท้ายและแพ้ฟิลไป 1 สโตรกอย่างน่าเสียดาย แต่เขาก็บอกว่าไม่คิดถึงช็อตนั้นเลย เพราะเขาไม่ควรมีลุ้นตั้งแต่เริ่มวันสุดท้ายแล้วแต่กลับตี 63 ( -9 ) ซึ่งเป็นสถิติใหม่ของสนาม แม้เสียดายที่ไม่ได้แชมป์ แต่เขาจะเลือกคิดถึงคะแนน 63 เท่านั้น
เมื่อถูกถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่หลุม 16 ฟิลไม่ได้พูดถึงช็อตลอดลูกเลย แต่ฟิลตอบว่า เขาอยากจะให้มองไปที่พัตต์ยาวที่เก็บพาร์ได้ เพราะเป็นพัตต์ที่ดีที่สุดพัตต์นึงที่เขาเคยทำได้ และทำให้เขามั่นใจว่ายังมีโอกาสชนะอยู่
สังเกตหรือไม่ครับว่าสุดยอดของโลก นอกจากเก่งแล้วยังเลือกที่จะจำเหตุการณ์ต่างๆอีกด้วย พวกเขาพยายามทำให้ทั้งร่างกายและสมองเต็มไปด้วยสิ่งดีๆและน่าจดจำเท่านั้น
“ เฮ้ย ” หรือนี่จะเป็นเคล็ดลับในการเล่นกอล์ฟให้เก่ง???
