เพื่อนกู..พี่น้องกู
เขาต่อสู้อหิงสา
สุจริตในที่มา
ทุกก้าวกล้าเขาเกรียงไกร
ลุกขึ้นปกป้องชาติ
ต่างองอาจมิหวั่นไหว
แสดงตนเป็นคนไทย
ด้วยหัวใจไม่ดูดาย
บ้านเมืองแค้นเคืองเข็ญ
เขามองเห็นความเสียหาย
ทรราชย์มุ่งทำร้าย
มันทำลายขายชาติเรา
เพื่อนกู..พี่น้องกู
เขาต่อสู้สองมือเปล่า
หัวใจไม่ดูเบา
ไม่โง่เขลาไม่ขลาดกลัว
แต่มึง..หัวใจสัตว์
จึงลอบกัดเขาไปทั่ว
คิดแค่เห็นแก่ตัว
เอาความชั่วเป็นธงชัย
เพียงเหยื่อที่เขาโยน
ก็กระโจนวิ่งเข้าใส่
เสียชาติเกิดเป็นไทย
ไปรับใช้ทรชน
ชาติล่ม..มึงก็ล่ม
จะจ่อมจมไปทุกหน
ไม่ตรึกสำนึกตน
จักไม่พ้นพงบาปกรรม
เพื่อนกู..พี่น้องกู
จักหยัดสู้อยู่เช้าค่ำ
ชูไทยชูธงธรรม
ทุกก้าวนำไม่มีแพ้
เพื่อนกู..พี่น้องกู
ยืนหยัดสู้อยู่แน่วแน่
ยิ่งใหญ่เป็นไทยแท้
จารึกที่..วีรชน!
รัตนธาดา แก้วพรหม
สำนักกวีน้อยเมืองนคร
๒๗ มกราคม ๒๕๕๗
บันทึกด้วยจิตคารวะต่อจิตใจกล้าหาญและสูงส่งของเพื่อน-พี่น้องมวลมหาประชาชน ที่ยืนหยัดต่อสู้ขับไล่เผด็จการทรราชเพื่อปกป้องชาติบ้านเมือง โดยสงบ สันติ อหิงสา ท่ามกลางการถูกลอบกัดทำร้ายจากสมุนทรราชอยู่ตลอดเวลา..
