หมดเวลา ‘ผีโม่แป้ง’...สำแดงเดช
ทั้งผีเปรตสัตว์นรกเดรัจฉาน
อสุรกายรวมหมู่อยู่ลนลาน
ทำเหี้ยมหาญคึกคะนองลำพองใจ
(มัน : เดรัจฉาน)
ดูเถิด-มันโง่เขลาเบาปัญญา
ไม่รู้ว่าชั่ว-ดีอยู่ที่ไหน
แค่กินขี้บี้นอนเที่ยวชอนไช
“เดรัจฉาน” ฉันใดก็ฉันนั้น
(มัน : สัตว์นรก)
มันไม่กลัวบาประยำก่อกรรมร้าย
บ่อนทำลายชาติประชาน่าหวาดหวั่น
ทำบ้านเมืองลุกเป็นไฟประลัยกัลป์
“สัตว์นรก” ร้อนรั้นเต็มสันดาน
(มัน : เปรต)
มันโหยหิวด้วยกิเลสเลศตัณหา
เหลิงไล่ล่าหาประโยชน์ทุกหย่อมย่าน
ฉ้อฉลปล้นโกงกินทรัพย์สินทาน
เป็น “เปรต” ร่านมู่ทู่ไม่รู้อาย
(มัน : อสุรกาย)
ปากมันร้องเรียกหา “ประชาธิปไตย??”
แต่หัวใจไม่เคารพหลักกฎหมาย
ละเลยศีลหลบหลู่ศาล เยี่ยงมารร้าย
เป็น “อสุรกาย” มืดมัว..กลัวความจริง!
หยุดเวลาหยุดวิถี..ผีโม่แป้ง
โดยใช้แสงสัจธรรมนำทุกสิ่ง
โดยพลังมวลประชามาอ้างอิง
โดยไม่นิ่งแต่เดินนำ..ราชดำเนินฯ
รัตนธาดา แก้วพรหม
สำนักกวีน้อยเมืองนคร
๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
บันทึกพฤติกรรมของนักการเมืองชั่วแห่งรัฐสภา ที่ทำตัวเป็น “ผีโม่แป้ง” ตามบัญชาของนายเงิน ละเลยความตระหนักและสำนึกในภาระหน้าที่ เป็นทาสรับใช้ทำลายหลักนิติธรรมนิติรัฐของบ้านเมือง สมคบกันโกงกินบ้านเมือง โดยไม่ใส่ใจความเดือดร้อนของประชาชน จนเสมือนว่าเขาเหล่านั้นมีพฤติกรรมเป็นได้ทุกอย่าง ตั้งแต่สัตว์เดรัจฉาน สัตว์นรก เปรต อสุรกาย ตามคำสอนทางพระพุทธศาสนา...
