คลี่ใบพ้อให้เห็นเป็นรูปต้ม
ดูเหมาะสมคลี่ใบใส่ข้าวเหนียว
ทั้งหนุ่มสาวเฒ่าแก่รวมที่เดียว
ทำข้าวเหนียวใบพ้อห่องามงาม
หนุ่มหนุ่มแช่ข้าวเหนียวขูดมะพร้าว
ส่วนสาวสาวนั่งชม้ายชายตาหวาม
พวกเด็กน้อย..สนุกนักลักทำตาม
รวมพลกันล้นหลามจนค่อนคืน
มีงานใหญ่ลากพระประจำปี
ประเพณีสืบสานยังสดชื่น
ภาพความหลังฝังใจให้ย้อนคืน
นครศรีฯ ภาคพื้นด้ามขวานไทย
แค่ห่มต้มคลี่ใบพ้อห่อให้สวย
พร้อมใจช่วยทั้งย่านสว่างไสว
นี่ปกป้องแผ่นดินอยู่..กู้ชาติไทย
ยังหนักใจคลี่ใบพ้อรอ “เหนียว” มา
อย่ามัวกินข้าวเหนียวในเซเว่นฯ
แปรรูปเป็นแซนด์วิชคิดมูลค่า
“เหนียว” บ้านเราต้องพบพ้อรอเวลา
ช่วยห่อต้มอีกคราหลบมาคอน
รีบห่อต้มเป็นเสบียงไปต่อสู้
ยกด้ามขวานขึ้นชูขู่เชฟรอน
ร่วมฟาดฟันทุกสายใยให้ขาดตอน
พวกปลิ้นปล้อนชอบมาโคลงโกงเอาเมือง
มนพิสุทธิ์ พิทักษ์สันติภาพ
๑๐ พิจิก ๒๕๕๕
ภาษาถิ่นใต้
๑. ใบพ้อ : ใบไม้ตระกูลปาล์ม ขึ้นเองตามธรรมชาติที่อากาศร้อนชื้น พบมากที่ภาคใต้ และภาคตะวันออก
๒. ต้ม : ข้าวเหนียวผัดด้วยกะทิ กึ่งดิบกึ่งสุก นำไปห่อเป็นรูปสามเหลี่ยมด้วยใบพ้อ แล้วนำไปต้ม หรือไปนึ่ง (วิธีเดียวกับนึ่ง หรือต้มข้าวต้มมัด) นิยมทำช่วงประเพณีลากพระเดือนสิบเอ็ด และงานประเพณีต่างๆ ทุกคนร่วมแรงร่วมใจสามัคคีกันหมดหมู่บ้าน
๓. ย่าน : ทั้งหมด เทือกเถาเหล่ากอ
๔. โคลง : พูดหวานเอาอกเอาใจ เพื่อหวังสิ่งตอบแทน ด้วยเล่ห์เหลี่ยม หลอกล่อให้ตายใจ แล้วกอบโกยเอาสิ่งของไป
