จากข้อจำกัดของวัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่ที่จะสร้างภูมิคุ้มกันต่อโรคเมื่อได้รับวัคซีนแล้ว 7-10 วัน อีกทั้งไวรัสยังกลายพันธุ์ได้ง่าย นักวิจัยจากมหิดลจึงมองหาแนวทางใหม่ในการรักษาโรคติดเชื้อดังกล่าวที่ได้ผลมากกว่า และตัดปัญหาที่กล่าวมา
ศ.ดร.วันเพ็ญ ชัยคำภา นักวิจัยจากคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล เผยถึงข้อจำกัดในการป้องกันไข้หวัดใหญ่และไข้หวัดนกด้วยวัคซีนว่า เมื่อฉีดวัคซีนแล้วร่างกายจะใช้เวลาในสร้างภูมิคุ้มกัน 7-10 วัน แต่จะได้ผลน้อยในกรณีผู้สูงอายุที่สร้างภูมิคุ้มกันขึ้นเองได้น้อย หรือในเด็กทารกที่ยังสร้างภูมิคุ้มกันไม่ได้ รวมถึงผู้ป่วยบางโรคที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่อง
นอกจากนี้ ในการใช้ยาต้านไวรัสยังพบการดื้อยาขึ้นเรื่อยๆ ทำให้การรักษาไม่ได้ผล และในการใช้วัคซีนยังพบปัญหาว่าผู้ที่แพ้โปรตีนจากไข่ไม่สามารถรับวัคซีนได้ เนื่องจากการผลิตวัคซีนต้องเพาะเลี้ยงในไข่ไก่ฟักปลอดเชื้อ อีกทั้งหากมีการระบาดใหญ่ยังพบปัญหาไข่ไก่ไม่เพียงพอต่อการผลิตวัคซีน จึงเกิดแนวคิดในการผลิตแอนติบอดีหรือภูมิคุ้มกันที่พร้อมใช้สำหรับผู้ป่วย
แนวคิดในการนำภูมิคุ้มกันมาใช้กับผู้ป่วยนี้ ศ.ดร.วันเพ็ญ เผยว่าเกิดจากการทำงานด้านภูมิคุ้มกันมาตลอด และได้ศึกษายีนของคนที่สามารถผลิตแอนติบอดีและมีผลยับยั้งการทำงานของโปรตีนในไวรัสทุกสายพันธุ์ที่เป็นสาเหตุของไข้หวัดใหญ่ นานกว่า 10 ปี และปัจจุบันสามารถผลิตแอนติบอดีที่ผ่านการทดลองในหนูแล้ว และพบว่าสามารถยับยั้งการทำงานของไวรัสไข้หวัดใหญ่ได้ ขั้นต่อไปคือการทดลองในคนระดับคลีนิค
ล่าสุดงานวิจัยในการผลิตแอนติบอดีของคนเพื่อรักษาไข้หวัดใหญ่และไข้หวัดนกได้รับทุนนักวิจัยแกนนำ (NSTDA Chair Professor) ประจำปี 2556 เป็นทุนวิจัย 20 ล้านบาท ระยะเวลา 5 ปี จากสำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (สวทช.) และมูลนิธิสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ เพื่อขยายสู่การผลิตระดับอุตสาหกรรม
ภายใต้ทุนวิจัยดังกล่าว ดร.วันเพ็ญกล่าวว่า ยังมีงานวิจัยผลิตแอนติบอดีเพื่อรักษาโรคตับอักเสบซี ซึ่งปัจจุบันการรักษายังต้องกินยาหรือฉีดยาอย่างต่อเนื่องนาน 6 เดือนถึง 1 ปี และยามีราคาแพง อีกทั้งหมดอายุเร็วและต้องนำเข้าจากต่างประเทศ รวมถึงผลข้างเคียงที่อาจทำให้ผู้ป่วยทนไม่ไหว เช่น เม็ดเลือดแตก เลือดจาง และอาการทางประสาท เป็นต้น รวมถึงงานวิจัยเพื่อผลิตวัคซีนรักษาโรภูมิแพ้จากแมลงสาบในรูปยาพ่น และงานวิจัยในการศึกษาองค์ความรู้เกี่ยวกับสารพิษและสารก่อภูมิแพ้ในผึ้ง มดและต่อหัวเสือ
****************************
****************************
