เผยภาพ “เนบิวลาอุ้งตีนแมว” แหล่งอนุบาลดาวเกิดใหม่

องค์การอวกาศยุโรปเผยภาพ “เนบิวลาอุ้งตีนแมว” บันทึกจากกล้องบนยอดเขาในชิลี แสดงศักยภาพของกล้องในการบันทึกสถานอนุบาลดาวฤกษ์ยักษ์เกิดใหม่ใจกลางทางช้างเผือก อยู่ห่างจากโลก 5,500 ปีแสง ในกลุ่มดาวแมงป่อง

เนบิวลาอุ้งตีนแมว (Cat's Paw Nebula) หรือ NGC 6334 ได้รับการค้นพบครั้งแรกเมื่อปี 1837 โดย จอห์น เฮอร์สเชล (John Herschel) นักดาราศาสตร์อังกฤษ ระหว่างที่เขาพักอยู่ในอเมริกาใต้ ซึ่งแม้เขาได้ใช้ขนาดใหญ่ที่สุดในโลกที่มีในขณะนั้น แต่เขาก็เห็นเพียงส่วนที่สว่างที่สุดของเนบิวลา หรือก้อนสว่างด้านล่างซ้ายที่เผยออกมาในภาพล่าสุด

ทั้งนี้องค์การอวกาศยุโรป (อีซา) ได้เผยของเนบิวลาอุ้งตีนแมวที่บันทึกด้วยกล้องโทรทรรศน์เส้นผ่านศูนย์กลาง 2.2 เมตรจากหอดูดาวลา ซิลญา (La Silla Observatory) บนยอดเขาในชิลี โดยใช้อุปกรณ์พิเศษไวด์ฟิล์ดอิมเมเจอร์ (Wide Field Imager: WFI) ร่วมด้วย และได้ภาพที่เกิดจากการผสมระหว่างภาพที่บันทึกด้วยอุปกรณ์กรองแสงสีแดง เขียว น้ำเงิน และอุปกรณ์ที่ปล่อยให้แสงของไฮโดรเจนเรืองแสงผ่านได้

ห่างออกไปจากโลก 5,500 ปีแสง ใกล้ๆ ใจกลางกาแลกซีทางช้างเผือก (Milky Way) คือตำแหน่งของเนบิวลาอุ้งตีนแมว หากมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเนบิวลานี้อยู่ในทิศทางของกลุ่มดาวแมงป่อง (Scorpius) ซึ่งไซน์เดลียังได้เปรียบเทียบด้วยว่าขนาดปรากฏบนท้องฟ้าของเนบิวลานี้ครอบคลุมพื้นที่มากกว่าขนาดปรากฏของดวงจันทร์เมื่อเต็มดวง เสียอีก และขอบของเนบิวลายังห่างกันถึง 55 ปีแสง

เหตุผลที่เนบิวลาอุ้งตีนแมวนี้ปรากฏเป็นสีแดง เนื่องจากแสงสีเขียวและน้ำเงินของเนิวลาถูกกระเจิงและดูดซับอย่างดีจากวัตถุต่างๆ ที่อยู่ระหว่างโลกและเนบิวลา ส่วนสีแดงของเนบิวลานั้นได้จากก๊าซไฮโดรเจนที่เรืองแสงอยู่ท่ามกลางดาวอายุน้อยร้อนจัดที่เปล่งแสงด้วยความเข้มสูง

เนบิวลาอุ้งตีนแมวจัดเป็นหนึ่งในสถานอนุบาลดาวยักษ์ ที่ยังคุกรุ่นอย่างมากในกาแลกซีของเรา และได้รับความสนใจศึกษาจากนักดาราศาสตร์จำนวนมาก และเป็นสถานที่เก็บซ่อนดาวฤกษ์สีน้ำเงินที่สุกสว่าง ซึ่งแต่ละดวงมีมวลเกือบๆ 10 เท่าของดวงอาทิตย์ของเรา และเพิ่งเกิดใหม่ได้เพียงไม่กี่ล้านปีเท่านั้น แต่ฝุ่นมากมายจากเนบิวลาได้บดบังดาวเกิดใหม่จำนวนมากไว้เบื้องหลัง ทำให้ยากต่อการศึกษา แต่โดยรวมแล้วคาดว่าเนบิวลาแห่งนี้น่าจะมีหลายหมื่นดวง.