นักวิจัยออสซีวิเคราะห์ "เพชรโบราณ" ในเพทายอายุ 4.2 พันล้านปี ที่ขุดพบในหุบเขา "แจ็คฮิลล์ส" พบ "คาร์บอน-12" ธาตุเชื่อมโยงสิ่งมีชีวิต เกิดคำถาม ชีวิตแรกบนโลกอาจเกิดขึ้นเร็วกว่าที่คิด 700 ล้านปี
ทีมนักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเคอร์ติน (Curtin University of Technology) ประเทศออสเตรเลีย กำลังตั้งคำถามถึงกรอบเวลาเริ่มต้นของสิ่งมีชีวิตบนโลก ซึ่งเป็นที่ยอมรับในปัจจุบันนั้น ยังคงเป็นจริงอยู่หรือไม่ หลังจากได้ค้นพบตัวบ่งชี้ ถึงรูปแบบชีวิตในยุคแรกเริ่ม ภายในเพชรเก่าแก่ที่พบในหุบเขาแจ็คฮิลล์ส (Jack Hills) ทางตอนใต้ของออสเตรเลีย
เพชรอายุ 4.2 พันล้านปีถูกพบภายในเพทาย ที่ขุดขึ้นมาจากหุบเขาแจ็คฮิลล์สและเป็นตัวอย่างคาร์บอนที่เก่าแก่ที่สุดของโลกตามรายงานของไซน์เดลี และทีมสำรวจ ที่นำโดยนักวิจัยของเคอร์ตินได้ค้นพบคาร์บอน-12 ที่มีเข้มข้นสูงหรือที่เรียกว่า "คาร์บอนเบา" (light carbon) อยู่ภายในผลึกอัญมณีดังกล่าวซึ่งเชื่อมโยงกับอินทรีย์ของสิ่งมีชีวิต
ดร.อเล็กซานเดอร์ เนมชิน (Dr.Alexander Nemchin ) จากภาควิชาธรณีวิทยาประยุกต์ของมหาวิทยาลัยเคอร์ตินและเป็นหัวหน้าโครงการนี้เชื่อว่า การศึกษาครั้งล่าสุดนี้ จะรื้อฟื้นให้เกิดการถกเถียงถึงเรื่องวิวัฒนาการแรกเริ่มของสิ่งมีชีวิตบนโลก และเชื่อว่าการค้นพบนี้เป็นแหล่งเก็บคาร์บอนเบาที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่ทราบในตอนนี้
หลักฐานของสิ่งมีชีวิตโบราณย้อนกลับไปไกลสุด 3.5 พันล้านปีก่อน โดยอยู่ในรูปสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียวที่ไม่ต้องการออกซิเจน แต่การค้นพบคาร์บอนเบาในอัญมณีที่ขุดขึ้นมาจากหุบเขาแจ็คฮิลล์นั้นทำให้เกิดคำถามว่า รูปแบบชีวิตพื้นฐานนั้นเกิดขึ้นบนโลกเร็วกว่าที่เคยคิดกันสัก 700 ล้านปีหรือไม่?
ทีมของ ดร.เนมชินตีความว่าคาร์บอนเบาที่ค้นพบนี้ว่าเป็นหน่วยย่อยทางเคมีที่ทำให้เกิดปรากฏการณ์ทางชีววิทยา ซึ่งท้าทายความเข้าใจพื้นฐานของเกี่ยวกับกำเนิดโลกและบ่งชี้ว่าอาจมีสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นบนโลกมานานแล้วก่อนอุกกาบาตขนาดใหญ่ถล่มโลก อันเป็นเหตุการณ์ที่เชื่อว่าคือเงื่อนไขให้เกิดสิ่งมีชีวิตบนโลก
"อีกนัยหนึ่งต้องมีกระบวนการอื่นในการสร้างคาร์บอนเบาขึ้นมา อันจะทำให้เกิดคำถามตามมาถึงการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าคาร์บอนนั่นเป็นความหมายของสิ่งมีชีวิตจริงหรือไม่" ไซน์เดลีรายงานความเห็นของ ดร.เนมชิน และระบุว่าการค้นพบนี้จะช่วยให้มนุษยชาติมีความเข้าใจในพัฒนาการของโลกและช่วยให้เข้าถึงเงื่อนไขของโลกเมื่อ 4.5 พันล้านปีที่ผ่านมา
ทั้งนี้ทีมวิจัยได้รายงานการศึกษาเพชรและแกรไฟต์รวม 22 ชิ้นซึ่งอยู่ในผลึกเพทายชิ้นเล็กๆ 18 ชิ้นลงในวารสารเนเจอร์ (Nature) โดยทีมสำรวจของมหาวิทยาลัยเคอร์ตินได้พบผลึกเพทายที่เก่าแก่มากอยู่ในหินเมื่อปี 2526 และกว่า 20 ปีต่อมาก็พบว่ามีเพชรเก่าแก่อยู่ในอัญมณีเหล่านั้นหลายชิ้น
สำหรับงานวิจัยล่าสุดนี้นอกจาก ดร.เนมชินแล้วยังมีนักวิจัยคนอื่นๆ อีก ได้แก่ ศ.โรเบิร์ต พิดเจียน (Prof.Robert Pidgeon) และไซมอน ไวล์ด (Simon Wilde) จากมหาวิทยาลัยคอร์ติน มาร์ติน ไวท์เฮาส์ (Martin Whitehouse) จากพิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยาแห่งสวีเดน (Swedish Museum of Natural History) มาร์ตินา เมนเนเกน (Martina Menneken) นักศึกษาปริญญาโทและ ดร.ธอร์สตัน ไกส์เลอร์ (Dr Thorston Geisler) จากสถาบันแร่วิทยาแห่งมหาวิทยาลัยมุนสเตอร์ (University of Munster) เยอรมนี.
