“แอนนิเมชั่น” จุดเริ่มต้นของการสรรสร้างจินตนาการ

แอนนิเมชั่นมักเป็นจุดเริ่มต้นของการสรรสร้างจินตนาการในวัยเด็ก จากความชื่นชอบการ์ตูนในวัยเด็กนำพาให้เธอคนนี้กล้าที่จะเดินตามความฝัน และใฝ่ที่จะเรียนรู้จนคว้าใบปริญญามาครองได้ถึง 2 ใบจากคณะดิจิทัลอาร์ต ม.รังสิต ความชอบ มุ่งมั่น และตั้งใจเป็นปัจจัยที่ทำให้ความกล้ามีมากกว่าความกลัว จากความชอบ ต่อยอดสู่การหลงใหลจนนำพาให้เธอได้ทำในงานที่รัก

นางสาวพรวจนะ ทิมกาญจนะ ศิษย์เก่าจากคณะดิจิทัลอาร์ต สาขาคอมพิวเตอร์อาร์ต มหาวิทยาลัยรังสิตเธอเป็นอีกหนึ่งบุคคลตัวอย่าง ที่มีความเพียรพยายาม และแน่วแน่ในเส้นทางความฝัน เธอบอกกับเราว่า เธอชื่นชอบ และหลงใหลในเสน่ห์ของอนิเมชั่น และกราฟิก3D มาตั้งแต่สมัยที่เธอนั้นยังเป็นนักเรียน ม.ปลาย อยู่ที่โรงเรียนวิชชานารี จังหวัดลำปาง เธอสามารถค้นพบในสิ่งที่เธอรักได้อย่างรวดเร็ว จึงตัดสินใจเลือกเรียนทางด้าน แอนิเมชั่น 3D “ยอมรับว่าในยุคนั้นมีมหาลัยที่เปิดสอนทางด้านนี้น้อยมาก เธอเริ่มศึกษาข้อมูลหลายๆมหาวิทยาลัยเพื่อประกอบการตัดสินใจ จนมาพบกับมหาวิทยาลัยรังสิต เป็นมหาลัยที่ทำให้เธอสะดุดใจ เพราะนอกจากจะมีสาขาวิชาที่เธอต้องการเรียนแล้ว ในเรื่องของอุปกรณ์ต่างๆที่มีครบครัน ทำให้เธอตัดสินใจที่จะเรียน ที่ม.รังสิตอย่างไม่ลังเลใจ


หลังจากที่เธอนั้นเรียนจบ ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นกับเธอคือมีความเปลี่ยนแปลงในหลายสิ่งหลายอย่าง บางคนเลือกที่จะออกไปใช้ชีวิตวัยทำงานเพื่อหาประสบการณ์ต่างๆ จากการได้ลงมือลงแรงกับงานที่รัก แต่สำหรับนางสาว พรวจนะ ทิมกาญจนะ เมื่อจบป.ตรีมาพร้อมกับความฝันที่อยากจะเป็นอาจารย์สอนทางด้านคอมพิวเตอร์อาร์ต เธอจึงเลือกที่จะเรียนต่อในระดับปริญญาโทเพื่อเพิ่มองค์ความรู้ต่างๆ ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น และเพียงพอต่อการไปประกอบอาชีพในอนาคตของเธอโดยเลือกเรียนที่คณะดิจิทัลอาร์ต สาขาคอมพิวเตอร์อาร์ตที่คณะเดิม สาขาเดิม และที่เดิม มหาวิทยาลัยรังสิต

“พอช่วงใกล้จบป.ตรี ก็รู้สึกเคว้งเหมือนเด็กจบใหม่คนอื่นๆ ต่างคนต้องเริ่มหางานทำ ซึ่งในตอนนั้นเราเองก็เกิดความคิดที่ว่าอยากที่จะเป็นอาจารย์สอนทางด้านนี้ สอนในสิ่งที่เราได้เรียนมา ซึ่งอาจารย์ที่ปรึกษาท่านก็แนะนำให้เรียน ต่อป.โท เพราะท่านเล็งเห็นว่าเราเองมีเกรดเฉลี่ยสูงพอที่จะขอทุนจากทางมหาวิทยาลัยได้ เลยตัดสินใจลงเรียนต่อป.โท”มหาวิทยาลัยรังสิต เป็นมหาวิทยาลัยแห่งการต่อยอด และเป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยแห่งการให้ ให้ทั้งโอกาส ให้ทั้งองค์ความรู้ ให้ทั้งอาชีพ แน่นอนว่าเธอคือหนึ่งในผู้โชคดีที่ได้รับโอกาสดีๆจากทางมหาวิทยาลัยจากการได้รับทุนศึกษาต่อในระดับปริญญาโท ดังที่เธอนั้นตั้งใจ


การเรียน ป.โท หลายๆคนคงมองว่าแค่เรียนก็เหนื่อยมากพออยู่แล้วแต่สำหรับเธอคนนี้ทุกช่วงเวลาล้วนมีค่ากับเธอเสมอ“ในช่วงที่เรียนป.โท นอกจากเรียนแล้วยังรับทำงานแบบFreelance เกี่ยวกับ 3D รับทำงานโมเดล 3D จากโรงงานไฟเบอร์กลาสบ้าง จากบริษัทบ้าง บางทีก็ได้รับงานจากอาจารย์ด้วย เรียกว่าทำงานจนจบแล้วยังทำงานนอกไม่เสร็จ เพื่อนๆคนอื่นก็เริ่มไปหาที่สมัครงานกันแล้ว จนเวลาผ่านไปครึ่งปี งานจ้างด้านแอนิเมชั่นยังมีต่อเนื่องไม่ขาดสายจนสุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะไม่สมัครงานประจำ เพราะว่าแค่งานตรงส่วนนี้ทำให้เรามีอาชีพนักแอนิเมชั่นแบบอิสระได้และสิ่งที่ชอบที่สุดเลยคือการมีชีวิตทำงานที่ไม่ต้องออกไปฝ่ารถติดข้างนอกในตอนเช้าค่ะนั่นคือความสุข”

ที่ผ่านมาจนปัจจุบันเธอได้ทำงานให้กับหลายๆแบรนด์ดังของประเทศไม่ว่าจะเป็น งานม้าหมุน Swarovski ในช่วงวันคริสต์มาสที่เซนทรัลเวิร์ล งานตุ๊กตุ๊ก Don DonDonki ที่ทองหล่อ ผลงานออกแบบ We Bare Bear ที่เดอะมอลล์ ล้วนเป็นฝีมือการออกแบบของเธอทั้งหมดและนอกจากนี้ยังมีผลงานโมเดลนักการเมืองที่ใช้สำหรับการประกาศผลเลือกตั้งของทางช่อง Amarin TV เธอก็มีโอกาสได้เข้าไปแสดงศักยภาพในผลงานนั้นเช่นเดียวกัน และผลงานล่าสุด ตุ๊กตากาชาปองทีออกแบบให้กับขนม Loacker นั่นเอง


ผลงานต่างๆล้วนเกิดจากความมุ่งมั่น และตั้งใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหลงใหลในงานออกแบบแอนิเมชั่นของผู้หญิงคนนี้ ซึ่งนอกจากงานฟรีแลนซ์ที่เธอทำแล้ว ในช่วงเวลาว่างเธอก็ยังคงรับงานสอนเป็นอาจารย์พิเศษทางด้าน 3D ให้กับหลายๆ มหาวิทยาลัย แม้จะเดินสายทำงานในเส้นทางฟรีแลนซ์แต่เธอก็ยังคงไม่ละทิ้งความฝันที่อยากจะอาจารย์ได้มีโอกาสถ่ายทอดวิชาความรู้ต่างๆ ที่เธอมีให้กับนักศึกษา “เวลานักศึกษาที่จบไปบอกว่าที่เรียนไปมีประโยชน์มาก ๆ เราเองก็รู้สึกดีใจที่ความรู้ต่างๆที่เราได้ร่ำเรียนมานั้น สามารถนำไปต่อยอดให้กับนักศึกษาของเราได้ เป็นอะไรที่น่าภูมิใจมาก”


นอกจากงานสอนที่ภาคภูมิใจแล้วสิ่งที่เธอภูมิใจไม่แพ้ซึ่งเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของเธออย่างงาน Line Village งานม้าหมุน Swarovskiที่ลานเซนทรัลเวิร์ล และงานปั้นนักการเมืองช่วงเลือกตั้งของทางช่อง Amarin TVสามชิ้นนี้เธอบอกว่าเป็นผลงานการออกแบบที่เธอตั้งใจและทุ่มเทมาก ทั้งเหนื่อยและสนุกในเวลาเดียวกัน แต่พอผลงานออกมาแล้วได้กระแสตอบรับที่ดีมากทำให้รู้สึกหายเหนื่อยไปในทันที เพราะไม่มีอะไรน่าภูมิใจไปกว่าการที่ผลงานของเรามีคนชื่นชอบและจดจำได้เป็นอย่างดี


เมื่อย้อนถามไปถึงมุมมองการเรียนรู้ที่ได้รับมาจากการเรียนเธอบอกกับเล่าด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มว่า “การเรียน ป.ตรี คอมอาร์ตเหมือนเป็นการลงลึกในสายงานที่เรารัก ที่เราสนใจ พื้นฐานโปรแกรม เทคนิคการวาด มุมมองด้านศิลปะ องค์ความรู้ทุกอย่างที่เรามีในตอนนี้ล้วนได้มาจากการเรียนปริญญาตรี ซึ่งต้องบอกเลยว่าอาจารย์ทุกท่านสอนเรามาได้ดีมาก ๆ และสำหรับการเรียนปริญญาโทเป็นการขยายขอบเขตความรู้ของตัวเราให้มันกว้างมากยิ่งขึ้น และด้วยความที่เราเป็นฟรีแลนซ์ เราไม่ได้สังกัดกับบริษัทไหน ไม่มีหน่วยงานใดมารับรองให้ การมีปริญญาโทติดตัวในประวัติทำให้เหมือนเรามีใบเบิกทางราคาแพงซึ่งส่งผลดีไม่น้อยเลยกับงานที่เราทำ ต้องยอมรับว่าการเรียนในระดับสูงๆ ทำให้ชีวิตการทำงานของเราสะดวกขึ้นหลายเท่าเลยค่ะ”


สุดท้ายนี้เธอก็ได้ฝากข้อคิดไว้เป็นแรงบันดาลใจให้กับน้องๆ ชาวรังสิต และใครหลายๆ คนที่กำลังจะก้าวเข้าสู่วัยทำงานอย่างเต็มตัว เพื่อเตรียมพร้อม และรับมือกับโลกแห่งการทำงาน

“ในโลกการทำงาน คนที่ใคร ๆ ก็อยากทำงานด้วยไม่ใช่คนเก่ง แต่เป็นคนรับผิดชอบ ความเก่งต้องใช้เวลาฝึก แต่ความรับผิดชอบเราเริ่มได้เลยวันนี้ และสำหรับน้องๆ ที่สนใจการเป็นฟรีแลนซ์ ต้องบอกก่อนว่างานฟรีแลนซ์นั้นเราต้องพกความหยิ่งที่มาพร้อมกับความอ่อนน้อมถ่อมตน หยิ่งในที่นี้คือ การหยิ่งในราคา อ่อนน้อมตนในการคุยงาน มีมารยาทกับเพื่อนร่วมงาน ส่งงานตรงเวลา และเราจะได้รับความเคารพจากทุก ๆ คนที่ร่วมงานด้วย”