“ชัยวุฒิ” รับแอดมิชชันโดนด่ามากกว่าชม เร่งถกกำหนดสัดส่วนวิชา

“ชัยวุฒิ” แอ่นอกรับกรณีแอดมิชชัน กระแสวิพากษ์วิจารณ์แง่ลบมากกว่าจะได้รับคำชมเชย แต่ก็ยังอยากให้มีการแสดงความคิดเห็นมากๆ เพื่อนำไปสู่การปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้น พร้อมเผยความคืบหน้าการกำหนดสัดส่วนเปอร์เซ็นต์ขององค์ประกอบหลักหรือต้องการเพิ่มความถนัดทางวิชาการ/วิชาชีพ (PAT) ระบุต้องให้สภาวิชาชีพและสภาคณบดีสรุปความต้องการของแต่ละสาขา ด้านประธาน กกอ.ระบุความสำเร็จด้านอุดมศึกษาไทยที่ผ่านมาเป็นเชิงปริมาณ มหาวิทยาลัยเกิดมาก นศ.เกินแต่ด้อยคุณภาพ-อาจารย์ไม่ยอมเรียนรู้

นายชัยวุฒิ บรรณวัฒน์ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) กล่าวถึงความคืบหน้าการกำหนดค่าร้อยละขององค์ประกอบหลักหรือต้องการเพิ่มความถนัดทางวิชาการ/วิชาชีพ (PAT) เพื่อใช้ในการคัดเลือกบุคคลเข้าศึกษาต่อในสถาบันอุดมศึกษา ปีการศึกษา 2554 ว่า จะต้องรอให้ทางสภาวิชาชีพและสภาคณบดีต่าง ๆ สรุปถึงความต้องการของแต่ละสาขาให้ถี่ถ้วน

ที่ประชุมอธิการบดีแห่งประเทศไทย (ทปอ.) ได้เร่งให้สรุปเพื่อรายงานต่อคณะทำงานศึกษาแอดมิดชั่นฟอรัมฯ ภายในวันที่ 1 กรกฎาคมนี้ ก่อนนำเสนอที่ประชุม ทปอ.วิชาการ ในวันที่ 31 กรกฎาคม-1 สิงหาคม ที่มหาวิทยาลัยบูรพา ซึ่งจะมีการเปิดรับฟังความคิดเห็นจากประชาชนทั่วไป และตนจะขอเข้าร่วมรับฟังด้วย และเชื่อว่าน่าจะมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ในแง่ลบเกี่ยวกับระบบแอดมิดชั่นมากกว่าเสียงชม เพราะต่างคนต่างก็มีมุมมองของตัวเอง ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วตนอยากให้มีคนเข้าร่วมแสดงความคิดเห็นมาก ๆ ไม่ว่าจะเห็นด้วยหรือไม่ เพื่อนำไปสู่การแก้ไขระบบแอดมิดชั่นให้พัฒนาขึ้น

ด้าน ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช ประธานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (กกอ.) กล่าวในการเสวนาเรื่อง “ปฏิรูปอุดมศึกษา :เพื่อสร้างและใช้นวัตกรรม” เนื่องในวันสถาปนามหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต ครบรอบ 41 ปี ว่า มหาวิทยาลัยต้องสร้างนวัตกรรมที่แปลกใหม่และเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมและสังคมยอมรับ อุปสรรคต่อการเกิดนวัตกรรมในระดับอุดมศึกษา อาทิ โครงสร้างทางวิชาการที่แต่ละวิชาไม่สามารถทำงานร่วมกันได้ลงตัว จนกลายเป็นความยุ่งยากในการทำงานร่วมกัน

ในโลกปัจจุบันพบว่าทั่วโลกมีการลงทุนเพื่องานวิจัยเป็นจำนวนมาก แต่กลับถูกนำไปใช้ประโยชน์น้อย และยังไม่นับงานวิจัยที่ไม่ถูกนำไปใช้ เท่าที่เห็นความสำเร็จของอุดมศึกษาของเราที่ผ่านมาคือด้านปริมาณ จำนวนมหาวิทยาลัยเกิดขึ้นมาก มีนักศึกษาเกินที่นั่ง แต่ด้อยคุณภาพ ในสังคมที่มีแต่คนเก่ง แต่เมื่อรวมกันแล้วกลับไม่เก่ง มหาวิทยาลัยเองเป็นที่ให้คนเข้ามาหาความรู้ แต่มหาวิทยาลัยอาจารย์กลับไม่ยอมเรียนรู้ คนมหาวิทยาลัยต้องดูตัวเองว่าเห็นแก่ส่วนรวมมากขึ้นหรือน้อยลง ตรงนี้ถือว่าเป็นจุดด้อยและต้องคิดว่าจะทำอย่างไรให้พัฒนาเพื่อให้เกิดองค์กรแห่งการเรียนรู้