ผู้บริหารโรงเรียน โอดเงินอุดหนุนรายหัวที่ สพฐ.จัดสรรให้โรงเรียนไม่พอ ต้องขอบริจาค ทอดผ้าป่า เพื่อนำเงินมาพัฒนาการเรียนการสอน ให้นักเรียนมีศักยภาพ ใช้ซ่อมแซมอาคารเรียนก่อนเด็กได้รับอันตราย แย้มของบซ่อมหลายครั้งแต่ไม่ได้รับการจัดสรร
นางสาวเฟื่องฟ้า ประดิษฐพจน์ ผู้อำนวยการโรงเรียนสตรีวิทยา กล่าวว่า ปัญหาใหญ่ในการบริหารโรงเรียน ก็คือ งบประมาณที่สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) จัดสรรมาให้ไม่เพียงพอในการบริหาร ซึ่งได้ค่าใช้จ่ายรายหัวนักเรียนปีละประมาณ 8 ล้านบาท แต่แค่ค่าสาธารณูปโภคก็เกือบ 6 ล้านบาท ที่เหลือ 2 ล้านบาท นำไปพัฒนาอาจารย์ บริหารกิจการนักเรียน อาคารสถานที่ และจิปาถะ อีกทั้งยังประสบปัญหาขาดแคลนบุคคลากรเพราะเรามีนักเรียนประมาณ 3,600 คน แต่อาจารย์มีเพียง 160 คน จึงต้องนำเงินส่วนหนึ่งไปจ้างอาจารย์ 20 คนมาสอน เพื่อให้นักเรียนของเรามีศักยภาพทั้งด้านภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ รวมถึงมีความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ ทั้งนี้เงินที่ได้รับไม่พอไม่เป็นไร แต่อยากจะให้มีช่องทางให้โรงเรียนระดมทรัพยากรจากผู้ปกครองมาช่วยสนับสนุนการพัฒนาการเรียนการสอนหรือเป็นค่าสาธารณูปโภค เนื่องจากทางโรงเรียนมีค่าใช้จ่ายสูงโดยเฉพาะค่าไฟฟ้าเพราะห้องเรียนทุกห้องต้องติดเครื่องปรับอากาศเหตุจากที่ได้รับความร้อนจากแอร์ที่ติดตั้งภายในศึกษาภัณฑ์พ่นมาใส่อาคารเรียน ประกอบกับบริเวณอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย มีรถยนต์จำนวนมาก ควันรถยนต์และเสียงเครื่องยนต์มาถึงห้องเรียน มลพิษเหล่านี้ทำให้อาจารย์ไม่มีสมาธิที่จะสอน นักเรียนไม่มีสมาธิในการเรียน อยากโดดเรียน แต่เมื่อเราติดเครื่องปรับอากาศ สุขภาพจิตของอาจารย์และนักเรียนดีขึ้น หลังจากนั้นผู้บริหารโรงเรียนก็ทยอยติดแอร์จนครบทุกห้อง โดยมีเป้าหมายเพื่อให้นักเรียนของเรามีความรู้ความสามารถ
“ต้องบอกว่า งบที่โรงเรียนได้รับนั้นไม่เพียงพอที่จะนำมาพัฒนาโรงเรียน ไม่พอไม่เป็นไร อยากจะให้มีช่องทางให้โรงเรียนได้ระดมทรัพยากรจากผู้ปกครอง อย่างที่ผ่านมาเราขอบริจาคจากผู้ปกครอง ภาคเรียนละ 500 บาท หรือปีละ 1,000 บาท มาเป็นค่าสาธารณูปโภคและนำไปจ้างอาจารย์พิเศษมาสอนนักเรียน ผู้ปกครองเข้าใจและยินดีจ่าย อย่างไรก็ตาม เงินทุกบาทที่ได้รับจากผู้ปกครองไม่มีการนำมาเข้าพกเข้าห่อเป็นการส่วนตัว เรามีใบเสร็จ มีหลักฐานแจกแจงว่าทุกบาทจ่ายเป็นค่าอะไรบ้าง”ผอ.โรงเรียนสตรีวิทยา กล่าว
ด้าน นายบุญส่ง แป้นน้อย ผู้อำนวยการโรงเรียนอ้อมน้อยโสภณชนูปถัมภ์ จังหวัดสมุทรสาคร แสดงความเห็นว่า ปัญหาโรงเรียนขนาดใหญ่น่าจะคล้ายๆ กัน เงินอุดหนุนรายหัวนักเรียนที่โรงเรียนได้รับมา ส่วนมากเป็นค่าสาธารณูปโภค ค่าน้ำ ค่าไฟฟ้า ค่าโทรศัพท์ และค่าลีดไลน์ อย่างที่โรงเรียนมีนักเรียน 1,600 คน ได้รับเงินอุดหนุนรายหัวไม่ถึง 2,000 บาท แต่โรงเรียนจ่ายค่าสาธารณูปโภคปีละ กว่า 1 แสนบาท ค่าลีดไลน์ 1.6 แสนบาท นอกจากนี้ยังมีค่าใช้จ่ายในการซ่อมบำรุงเครื่องคอมพิวเตอร์ อาคารเรียน
“คอมพิวเตอร์ ใช้งานเพียง 2 ปี ก็ต้องรุ่น แล้วต้องหาเงินมาเป็นค่าซ่อมบำรุง เพราะเราให้อาจารย์ นักเรียน เรียนรู้ผ่านคอมพิวเตอร์ ผ่านสื่อการเรียนการสอนสมัยใหม่ จนกระทั่งโรงเรียนของเราได้รับเลือกให้เป็นโรงเรียนผู้นำการเปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ดี ต้องยอมรับว่า คอมพ์ สื่อเทคโนโลยี เมื่อใช้งานไประยะหนึ่ง มีโอกาสชำรุด ต้องซ่อม เพื่อให้อุปกรณ์กลับมาใช้งานได้เหมือนเดิม ซึ่งปีหนึ่งโรงเรียนเสียค่าซ่อมสูงพอสมควร ผมหาทางออกโดยให้อาจารย์พอที่มีหัวทางซ่อมเครื่องไปเรียน เผื่อว่าเครื่องมีปัญหาไม่มากนักจะได้ซ่อมเอง ไม่ต้องส่งไปซ่อมที่ร้าน ซึ่งประหยัดค่าใช้จ่าย”
นายบุญส่ง กล่าวต่อว่า ขณะนี้โรงเรียนมีปัญหาไม่มีงบซ่อมแซมอาคารเรียน อย่างอาคาร 7 ใช้งานมาประมาณ 10 ปี อาคารทรุดโทรมมาก มีฝาผนังติดเซรามิก หลุดร่อน ต้องซ่อมแซมอย่างเร่งด่วน เกรงว่าจะหล่นมาโอนหัวเด็ก อาจารย์ หรือคนที่ผ่านไปผ่านมา มีเหล็กขึ้นสนิท ควรเปลี่ยนจากเหล็กมาเป็นสเตนเลส
“อาคารเรียนทรุดโทรมเร็วกว่าอาคารเรียนที่สร้างใกล้เคียงกัน เนื่องจากสารเคมีของบริษัทอุตสาหกรรม ที่ตั้งอยู่ใกล้เคียง ชนวนให้ชำรุดเร็วขึ้น ตนเคยทำเรื่องของบไปหลายครั้งแต่ไม่ได้รับการจัดสรร เพราะฉะนั้นเพื่อความปลอดภัยของทุกคน ผมจัดผ้าป่าขึ้น เพื่อนำเงินที่ได้จากการทอดผ้าป่ามาเป็นค่าใช้จ่ายสาธารณูปโภค รวมทั้งปรับปรุงอาคารเรียน” นายบุญส่ง ฝากไปยังผู้บริหาร ว่า อยากให้ผู้หลักผู้ใหญ่ของกระทรวง มาดูกับตาว่า โรงเรียนมีปัญหาอะไรบ้าง นอกจากนี้ ควรมีความชัดเจนว่าโรงเรียนสามารถเรียกเก็บ หรือ เก็บไม่ได้ จากผู้ปกครอง เพราะเงินที่ได้รับการอุดหนุนรายหัวมานั้น ใช้เพียง 6 เดือนก็หมดแล้ว และที่โรงเรียนอยู่ได้ไม่เป็นหนี้สิน หรือติดลบ เพราะชาวบ้านทอดผ้าป่า”
นางสาวเฟื่องฟ้า ประดิษฐพจน์ ผู้อำนวยการโรงเรียนสตรีวิทยา กล่าวว่า ปัญหาใหญ่ในการบริหารโรงเรียน ก็คือ งบประมาณที่สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) จัดสรรมาให้ไม่เพียงพอในการบริหาร ซึ่งได้ค่าใช้จ่ายรายหัวนักเรียนปีละประมาณ 8 ล้านบาท แต่แค่ค่าสาธารณูปโภคก็เกือบ 6 ล้านบาท ที่เหลือ 2 ล้านบาท นำไปพัฒนาอาจารย์ บริหารกิจการนักเรียน อาคารสถานที่ และจิปาถะ อีกทั้งยังประสบปัญหาขาดแคลนบุคคลากรเพราะเรามีนักเรียนประมาณ 3,600 คน แต่อาจารย์มีเพียง 160 คน จึงต้องนำเงินส่วนหนึ่งไปจ้างอาจารย์ 20 คนมาสอน เพื่อให้นักเรียนของเรามีศักยภาพทั้งด้านภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ รวมถึงมีความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ ทั้งนี้เงินที่ได้รับไม่พอไม่เป็นไร แต่อยากจะให้มีช่องทางให้โรงเรียนระดมทรัพยากรจากผู้ปกครองมาช่วยสนับสนุนการพัฒนาการเรียนการสอนหรือเป็นค่าสาธารณูปโภค เนื่องจากทางโรงเรียนมีค่าใช้จ่ายสูงโดยเฉพาะค่าไฟฟ้าเพราะห้องเรียนทุกห้องต้องติดเครื่องปรับอากาศเหตุจากที่ได้รับความร้อนจากแอร์ที่ติดตั้งภายในศึกษาภัณฑ์พ่นมาใส่อาคารเรียน ประกอบกับบริเวณอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย มีรถยนต์จำนวนมาก ควันรถยนต์และเสียงเครื่องยนต์มาถึงห้องเรียน มลพิษเหล่านี้ทำให้อาจารย์ไม่มีสมาธิที่จะสอน นักเรียนไม่มีสมาธิในการเรียน อยากโดดเรียน แต่เมื่อเราติดเครื่องปรับอากาศ สุขภาพจิตของอาจารย์และนักเรียนดีขึ้น หลังจากนั้นผู้บริหารโรงเรียนก็ทยอยติดแอร์จนครบทุกห้อง โดยมีเป้าหมายเพื่อให้นักเรียนของเรามีความรู้ความสามารถ
“ต้องบอกว่า งบที่โรงเรียนได้รับนั้นไม่เพียงพอที่จะนำมาพัฒนาโรงเรียน ไม่พอไม่เป็นไร อยากจะให้มีช่องทางให้โรงเรียนได้ระดมทรัพยากรจากผู้ปกครอง อย่างที่ผ่านมาเราขอบริจาคจากผู้ปกครอง ภาคเรียนละ 500 บาท หรือปีละ 1,000 บาท มาเป็นค่าสาธารณูปโภคและนำไปจ้างอาจารย์พิเศษมาสอนนักเรียน ผู้ปกครองเข้าใจและยินดีจ่าย อย่างไรก็ตาม เงินทุกบาทที่ได้รับจากผู้ปกครองไม่มีการนำมาเข้าพกเข้าห่อเป็นการส่วนตัว เรามีใบเสร็จ มีหลักฐานแจกแจงว่าทุกบาทจ่ายเป็นค่าอะไรบ้าง”ผอ.โรงเรียนสตรีวิทยา กล่าว
ด้าน นายบุญส่ง แป้นน้อย ผู้อำนวยการโรงเรียนอ้อมน้อยโสภณชนูปถัมภ์ จังหวัดสมุทรสาคร แสดงความเห็นว่า ปัญหาโรงเรียนขนาดใหญ่น่าจะคล้ายๆ กัน เงินอุดหนุนรายหัวนักเรียนที่โรงเรียนได้รับมา ส่วนมากเป็นค่าสาธารณูปโภค ค่าน้ำ ค่าไฟฟ้า ค่าโทรศัพท์ และค่าลีดไลน์ อย่างที่โรงเรียนมีนักเรียน 1,600 คน ได้รับเงินอุดหนุนรายหัวไม่ถึง 2,000 บาท แต่โรงเรียนจ่ายค่าสาธารณูปโภคปีละ กว่า 1 แสนบาท ค่าลีดไลน์ 1.6 แสนบาท นอกจากนี้ยังมีค่าใช้จ่ายในการซ่อมบำรุงเครื่องคอมพิวเตอร์ อาคารเรียน
“คอมพิวเตอร์ ใช้งานเพียง 2 ปี ก็ต้องรุ่น แล้วต้องหาเงินมาเป็นค่าซ่อมบำรุง เพราะเราให้อาจารย์ นักเรียน เรียนรู้ผ่านคอมพิวเตอร์ ผ่านสื่อการเรียนการสอนสมัยใหม่ จนกระทั่งโรงเรียนของเราได้รับเลือกให้เป็นโรงเรียนผู้นำการเปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ดี ต้องยอมรับว่า คอมพ์ สื่อเทคโนโลยี เมื่อใช้งานไประยะหนึ่ง มีโอกาสชำรุด ต้องซ่อม เพื่อให้อุปกรณ์กลับมาใช้งานได้เหมือนเดิม ซึ่งปีหนึ่งโรงเรียนเสียค่าซ่อมสูงพอสมควร ผมหาทางออกโดยให้อาจารย์พอที่มีหัวทางซ่อมเครื่องไปเรียน เผื่อว่าเครื่องมีปัญหาไม่มากนักจะได้ซ่อมเอง ไม่ต้องส่งไปซ่อมที่ร้าน ซึ่งประหยัดค่าใช้จ่าย”
นายบุญส่ง กล่าวต่อว่า ขณะนี้โรงเรียนมีปัญหาไม่มีงบซ่อมแซมอาคารเรียน อย่างอาคาร 7 ใช้งานมาประมาณ 10 ปี อาคารทรุดโทรมมาก มีฝาผนังติดเซรามิก หลุดร่อน ต้องซ่อมแซมอย่างเร่งด่วน เกรงว่าจะหล่นมาโอนหัวเด็ก อาจารย์ หรือคนที่ผ่านไปผ่านมา มีเหล็กขึ้นสนิท ควรเปลี่ยนจากเหล็กมาเป็นสเตนเลส
“อาคารเรียนทรุดโทรมเร็วกว่าอาคารเรียนที่สร้างใกล้เคียงกัน เนื่องจากสารเคมีของบริษัทอุตสาหกรรม ที่ตั้งอยู่ใกล้เคียง ชนวนให้ชำรุดเร็วขึ้น ตนเคยทำเรื่องของบไปหลายครั้งแต่ไม่ได้รับการจัดสรร เพราะฉะนั้นเพื่อความปลอดภัยของทุกคน ผมจัดผ้าป่าขึ้น เพื่อนำเงินที่ได้จากการทอดผ้าป่ามาเป็นค่าใช้จ่ายสาธารณูปโภค รวมทั้งปรับปรุงอาคารเรียน” นายบุญส่ง ฝากไปยังผู้บริหาร ว่า อยากให้ผู้หลักผู้ใหญ่ของกระทรวง มาดูกับตาว่า โรงเรียนมีปัญหาอะไรบ้าง นอกจากนี้ ควรมีความชัดเจนว่าโรงเรียนสามารถเรียกเก็บ หรือ เก็บไม่ได้ จากผู้ปกครอง เพราะเงินที่ได้รับการอุดหนุนรายหัวมานั้น ใช้เพียง 6 เดือนก็หมดแล้ว และที่โรงเรียนอยู่ได้ไม่เป็นหนี้สิน หรือติดลบ เพราะชาวบ้านทอดผ้าป่า”
