“ประยุทธ์” โวยกลุ่มเกษตรกรเรียกร้องไม่จบสิ้น ขอเวลาทำงานอีกปีครึ่ง แนะครูอย่าสอนเด็กให้ขัดแย้ง

นายกฯโวยแกนนำกลุ่มเกษตรกรบางคนเรียกร้องไม่จบสิ้น ขอให้เคารพกฎหมายอย่าพาชาวบ้านมาเดือดร้อนด้วย ลั่นขอเวลารัฐบาลทำงานปฏิรูปประเทศอีกปีครึ่ง อยากได้น้ำใจแห่งความร่วมมือ ไม่ใช่โทษ คสช. อย่างเดียวเวลาทำไม่สำเร็จ แนะครูอย่าสอนศิษย์ให้มีความขัดแย้งอย่างเดียว ความรู้ไม่ค่อยได้ ชี้ อันตรายหากสอนประชาธิปไตย - สิทธิมนุษยชน แต่ไม่สนใจกฎหมาย

วันนี้ (22 ม.ค.) เมื่อเวลา 20.15 น. พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กล่าวในรายการ “คืนความสุขให้คนในชาติ” ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจแห่งประเทศไทย ตอนหนึ่งว่า การแก้ไขปัญหายางพาราแบบยั่งยืน ตนได้ให้กระทรวงและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องประชุมหารือกันเรื่องการนำยางพารา ตามที่รัฐบาลได้มีมาตรการช่วยเหลือเร่งด่วน เข้าสู่การผลิตให้ได้โดยเร็ว เพื่อให้เป็นไปตามนโยบายการสร้างความเข้มแข็งภาคการเกษตร ของฝ่ายเศรษฐกิจ รวมทั้งการสนับสนุนให้บริษัทที่สมัครใจร่วมเข้าโครงการได้ใช้สิทธิประโยชน์ตามมาตรการส่งเสริมการลงทุนของทั้ง สสว. ของ BOI ด้วย ในโครงการที่มีความต่อเนื่องซึ่งกันและกัน ทั้งนี้ กลไกตลาดเดิมที่มีอยู่แล้ว ก็คงให้ดำเนินการไปตามปกติ มีการแข่งขันทางการค้าโดยเสรี

นอกจากนี้ ยังมีการให้วิจัยและพัฒนาเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม สร้างนวัตกรรม ปัญหาเรื่องปลูกยางในพื้นที่ที่ไม่ถูกกฎหมาย ตนได้ให้กระทรวงเกษตรฯ กระทรวงมหาดไทย กยท. หาแนวทางการช่วยเหลืออย่างเหมาะสม ต้องหามาตรการช่วยเหลือที่มันไม่เกิดข้อขัดแย้งต่อกฎหมาย วันนี้จะได้นำมาตรการของคณะกรรมการนโยบายที่ดินแห่งชาติมาร่วมกันพิจารณาว่า จะทำยังไงจะชะลอ จะผ่อนผันอะไรต่าง ๆ ก็แล้วแต่เป็นเรื่องของการจัดที่ดินด้วย เพราะฉะนั้นมันจะเชื่อมโยงกันไปทั้งหมด

“ฉะนั้น ขอให้ผู้ปลุกระดมให้มีการเรียกร้อง บางคนเรียกร้องไปแล้ว ทำให้ไปแล้วก็เรียกร้องใหม่อีก คือ ไม่มีวันจบสิ้น เพราะฉะนั้นขอให้บรรดาแกนนำต่าง ๆ ระวังกันด้วย เคารพกฎหมายกันบ้าง แล้วอย่าพาคนเขาไปเดือดร้อนด้วย ถ้าตัวเองอยากจะทำผิดกฎหมายก็ทำไป และก็มีปัญหาในเรื่องพอบังคับใช้กฎหมายก็กลายเป็นละเมิดสิทธิมนุษยชนไปอีก ไปดูซิว่าอะไรมันเป็นตัวต้นสาเหตุในการถูกดำเนินคดี” พล.อ.ประยุทธ์ ระบุ

นายกฯ กล่าวอีกว่า กลุ่มเกษตรกรหลายกลุ่มเตรียมการเคลื่อนไหวเรียกร้อง บางคนก็ให้ไปแล้ว ก็มาขอใหม่อีก ยางนี่ขอไม่รู้กี่ที บางคนแก้ให้ตรงนี้แล้ว ยังไม่ทันแก้เสร็จเลย ขอใหม่ต่ออีกแล้ว ตนไม่เข้าใจจะเรียกร้องไปถึงไหนกัน ต้องอย่าใช้ผู้มีรายได้น้อยเป็นเครื่องมือ วันนี้เคลื่อนไหวเรื่องการตั้งคณะกรรมการ ก็เพราะคนของตัวเองไม่ได้เข้าหรือเปล่า

“นั่นล่ะคือปัญหาประเทศไทย ขัดแย้งกันเอง ผลประโยชน์ตัวเอง สร้างความมีตัวตน จาก No body เป็น Some body ทำนองนี้ ต้องช่วยกันทำ ทั้งหมดนั้น คือปัญหาของชาติทั้งสิ้น ต้องช่วยกันกลับมามองตนเองว่า เราจะร่วมมือกันอย่างไร ในคำว่า ประชารัฐ ก็ขอเวลาให้รัฐบาล คสช. ทำงานอีกปีครึ่ง สำคัญที่สุด รวมถึงความร่วมมือในการปฏิรูปประเทศด้วย” พล.อ.ประยุทธ์ กล่าว

พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวอีกว่า อยากให้เข้าใจร่วมกันด้วยว่า วาระที่หนึ่ง ตั้งแต่ คสช. เข้ามาเราอยู่ในแผนฯ ที่ 11 ตั้งแต่ พฤษภาคม 2557 ปลาย ๆ แผนฯ ที่ 11 จนถึง 2559 นี้แหละ เพราะฉะนั้นแผนฯ ต่อไป แผนฯ ที่ 12 ตั้งแต่ 2560 แผน 5 ปี แล้วก็มีแผน 5 ปีและปีต่อไป การปฏิรูปก็สอดคล้องอย่างนี้ สอดคล้อง 4 ระยะ ระยะที่ 1 กำลังทำอยู่ ระยะที่ 2 เป็นแผนที่ 12 ระยะที่ 3 เป็นแผนที่ 13 ระยะที่ 4 เป็นแผนที่ 14 ครบ 20 ปี พอดี

ยุทธศาสตร์ประเทศเป็นแบบนั้น แล้วก็ต้องไปดูแผนพัฒนาเศรษฐกิจ มันจะสอดคล้องกันทั้งหมด เช่นเดียวกันประเทศไทยจะเข้มแข็ง ประชาชนมีรายได้สูงเป็นธรรม ลดความเหลื่อมล้ำ ลดความขัดแย้ง ความสามารถของประเทศในการแข่งขันนั้นก็ไม่อาจจะสร้างได้ภายใน 1 - 3 ปี มันใช้เวลาอีกนานในการที่จะเริ่มต้นประคับประคอง ค้ำยัน แล้วก็ต่อเติม อิฐ หิน ปูน ทราย แล้วก็น้ำ ลงไปเพื่อผสม แต่สำคัญที่สุด คือ น้ำใจ เป็นส่วนผสมที่สำคัญ น้ำใจแห่งความร่วมมือ น้ำใจแห่งความเสียสละ ร่วมมือกัน ไม่ใช่บอกว่า คสช. ทำไม่สำเร็จ เสียของ กลายเป็นกลับมาโทษ คสช. กับรัฐบาลอีก คัดค้านทุกเรื่อง บางเรื่องแค่คิดก็ผิดแล้ว ไม่เคยคิดใหม่เลย กลับมาคิดใหม่อย่างที่ตนคิด คือ เพื่อประโยชน์ประชาชนทั้งสิ้น ประชาชนเป็นศูนย์กลาง ประเทศชาติเป็นศูนย์กลาง อนาคตวันข้างหน้าก็อยู่ที่ลูกหลานของท่านทั้งสิ้น

นายกฯ กล่าวต่ออีกว่า ระบบการศึกษาของไทยแย่ ฉะนั้น กระทรวงศึกษาฯ ก็ต้องสร้างความเข้าใจให้ทุกคนมีความกระตือรือร้นอยากสอบ อยากแข่งขัน อยากอ่าน แต่ไม่ขัดแย้ง อย่าสอนให้มีความขัดแย้งอย่างเดียว ความรู้ไม่ค่อยได้ สอนประชาธิปไตย สิทธิมนุษยชนอยู่ 2 - 3 อย่างเท่านั้น กฎหมายไม่สนใจ สอนอย่างนี้ไม่ได้ อันตราย

ฉะนั้น ขอให้ลูกหลานทุกคนพึงระลึกเสมอว่า การเคลื่อนสู่ที่สูงต้องใช้แรงความพยายามมากกว่าปกติ มันไม่ไหลลื่นหรอก มันต้องปีนขึ้นไป ตนต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน บทบาทของครูสำคัญที่สุด จะต้องช่วยแนะนำแนวทางช่วยผู้ปกครองเพื่อให้เด็กมีการศึกษาที่ดี การศึกษาที่ดีก็ต้องได้ครูที่ดีมีคุณภาพ


คำต่อคำ : รายการ “คืนความสุขให้คนในชาติ” วันที่ 22 มกราคม 2559

สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้องชาวไทยที่รักทุกท่าน ผมขอเป็นตัวแทนพี่น้องประชาชนชาวไทยในการแสดงความยินดีและชื่นชมกับทีมช้างศึกไทย ที่ได้แสดงฝีมือ ฝีเท้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งหัวใจที่ไม่ยอมแพ้ ในการแข่งขันฟุตบอล เอเอฟซี ยู-23 แชมเปียนชิป 2016 ที่ผ่านมา แม้ว่าเราจะไม่ได้เข้าสู่รอบลึก ๆ ต่อไปก็ตาม แต่ก็นับว่าเป็นความสำเร็จอย่างหนึ่งในระยะเริ่มต้น เป็นก้าวแรกของการพัฒนาสู่อนาคตของทีมลูกหนังไทยที่มีอนาคตสดใส ขอขอบคุณนักเตะ โค้ชซิโก้ เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง และทีมงานทุกคน ที่ช่วยกันนำความสุข ความตื่นเต้น รอยยิ้ม และความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของคนในชาติ ที่จดจ่ออยู่กับการเชียร์ และเป็นกำลังใจ ทุกครั้งที่มีการแข่งขัน ผมเองก็ดูด้วยนะ ขอบคุณที่สอนให้คนไทยรู้ว่า คนไทยนั้นเราไม่เคยเป็นรองชาติใด เพียงแค่เรามุ่งมั่นตั้งใจจริง รวมทั้งให้ชาวไทยตระหนักว่า ตราบใดที่กรรมการยังไม่เป่านกหวีดนั้น เรายังมีความหวัง ดังนั้น ทุกเรื่องอย่ายอมจำนนต่ออุปสรรค ขอให้มีความเพียรอันบริสุทธิ์ ดั่งพระมหาชนก ซึ่งเป็นพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ผมขอให้พี่น้องเชื่อว่า ทุกปัญหามีทางออก ถ้าเราหันหน้าเข้าหากัน พูดคุยกัน แบ่งเบาความรับผิดชอบซึ่งกันและกัน ด้วยความรู้รักสามัคคี ทุกอย่างสำเร็จแน่

วันนี้มีเรื่องที่อยากจะเรียนให้ทราบและเน้นย้ำให้กับพี่น้องประชาชนทุกภาคส่วน หลายเรื่องด้วยกัน เรื่องแรก การแก้ไขปัญหายางพาราแบบยั่งยืน ครบวงจร สัปดาห์ที่ผ่านมานั้น ผมได้ให้รัฐมนตรีเกษตรฯ คลัง อุตสาหกรรม วิทยาศาสตร์ฯ สวทช. และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ อีก ประชุมหารือกันเรื่องการนำยางพารา ตามที่รัฐบาลได้มีมาตรการช่วยเหลือเร่งด่วน เข้าสู่การผลิตให้ได้โดยเร็ว เพื่อให้เป็นไปตามนโยบายการสร้างความเข้มแข็งภาคการกษตร ของฝ่ายเศรษฐกิจ รวมทั้งการสนับสนุนให้บริษัทที่สมัครใจร่วมเข้าโครงการได้ใช้สิทธิประโยชน์ตามมาตรการส่งเสริมการลงทุนของทั้ง สสว. ของ BOI ด้วย ในโครงการที่มีความต่อเนื่องซึ่งกันและกัน ทั้งนี้ กลไกตลาดเดิมที่มีอยู่แล้ว ที่ค้าขายกันอยู่เดิม ก็คงให้ดำเนินการไปตามปกติ มีการแข่งขันทางการค้าโดยเสรี

เรื่องที่สอง เรื่องการวิจัยและการพัฒนา จากปัญหาเรื่องการวิจัยและพัฒนาที่ผ่านมานั้นไม่ได้นำเข้าสู่การผลิต รัฐบาลนี้มีนโยบายให้ภาครัฐ ภาคเอกชน มหาวิทยาลัย ได้ร่วมกันกำหนดความต้องการ ว่าผลงานวิจัยใดบ้างที่จะตรงกับความต้องการของประเทศ เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม สร้างนวัตกรรม ทำให้วัสดุต้นทุนมีราคาสูงขึ้นด้วย เช่น ยาง ข้าว อะไรก็แล้วแต่ เพราะฉะนั้นต้องมาดูภาคการผลิตด้วย เพื่อจะได้นำผลิตภัณฑ์งานวิจัยเหล่านั้นมาใช้ส่วนราชการอันดับแรก ในปี 2559 ได้มีการจัดสรรงบประมาณไปแล้ว เพียงแต่ว่าเอางบประมาณเหล่านั้น ส่วนหนึ่งในแต่ละโครงการที่ใช้ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวนั้นได้ ดำเนินการไปก่อน แล้วเราก็ให้ซื้อผลิตผลทางการเกษตร ต้นทุน เรื่องยาง มาจากข้างล่าง ตรงกลางก็เอามาใช้ผลิตออกมา ตรงปลายก็ให้ส่วนราชการ ซื้อไปใช้ ก็ต้องแก้หลายอย่าง ยิ่งการแก้ไข การใช้จ่ายของสำนักงบประมาณเพื่อที่จะสามารถ ให้ใช้งบ ร้อยละ 10 ร้อยละ 30 ของแต่ละกระทรวง เพื่อที่จะมาสนับสนุนผลิตภัณฑ์ที่เป็นของการวิจัย พัฒนาของประเทศได้ ถ้าเราแก้ตรงกลางได้ ตรงปลายได้ มันจะเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างที่หลายคนบอก งบประมาณเราน้อย อะไรที่น้อย ปีนี้ ก็ 1 เปอร์เซ็นต์ แล้ว แต่ถามว่า ผลิตออกมาได้เท่าไร ก็ยังไม่เป็นรูปธรรมในสิ่งที่เราผลิตออกมา คิดค้นออกมา บางอย่าง มีคิด ไม่มีอด ไม่ต้องไปคิด ซื้อเขาถูกกว่า ไปคิด ทำไม เพราะฉะนั้นความเร่งด่วน ผลิตภัณฑ์ในประเทศที่มีอยู่ล้นตลาดออกมาแปรรูป เพิ่มมูลค่า สร้างห่วงโซ่

เรื่องที่สาม เรื่องการปลูกยางพารานั้น มีการร้องขอ รับการสนับสนุนจากรัฐบาล ในกรณีที่มีการปลูกยางในพื้นที่ที่ไม่ถูกกฎหมาย ผมได้ให้กระทรวงเกษตรฯ กระทรวงมหาดไทย กยท. หาแนวทางการช่วยเหลืออย่าง เหมาะสม อย่างไรก็ตาม ดูกฎหมายก่อน ที่ทำมันผิดกฎหมาย รัฐบาลจะยอมรับให้มันถูกต้องไม่ได้ แต่เราต้องหามาตรการในการช่วยเหลือยังไงที่มันไม่เกิดข้อขัดแย้งข้อกฎหมาย วันนี้จะได้นำมาตรการของคณะกรรมการนโยบายที่ดินแห่งชาติมาร่วมกันพิจารณาว่า จะทำยังไงจะชะลอ จะผ่อนผันอะไรต่างๆ ก็แล้วแต่เป็นเรื่องของการจัดที่ดินด้วย เพราะฉะนั้นมันจะเชื่อมโยงกันไปทั้งหมด

เพราะฉะนั้นขอให้ผู้ปลุกระดมให้มีการเรียกร้อง บางคนเรียกร้องไปแล้ว ทำให้ไปแล้วก็เรียกร้องใหม่อีก คือ ไม่มีวันจบสิ้น เพราะฉะนั้นขอให้บรรดาแกนนำต่าง ๆ ระวังกันด้วย เคารพกฎหมายกันบ้าง แล้วอย่าพาคนเขาไปเดือดร้อนด้วย ถ้าตัวเองอยากจะทำผิดกฎหมายก็ทำไป และก็มีปัญหาในเรื่องพอบังคับใช้กฎหมายก็กลายเป็นละเมิดสิทธิมนุษยชนไปอีก ไปดูซิว่าอะไรมันเป็นตัวต้นสาเหตุในการถูกดำเนินคดี

ในส่วนของการช่วยเหลือเหล่านี้ ผมคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ยางพารามันเกิน จะปลูกพืชทางเศรษฐกิจก็ตาม นอกจากปลูกในพื้นที่ที่มันถูกกฎหมายแล้ว ถ้าแค่นั้นมันก็พอ คราวนี้ไม่มีการสนับสนุนอื่น ๆ ในช่วงที่ผ่านมาอีก มันทำให้มีการบุกรุกป่า มันทำให้ป่าเสียหาย พอสำรวจลงก็ผลผลิตก็เกินความต้องการ เราถึงต้องมาเร่งลดปริมาณในการเพาะปลูก เพื่อจะลดปริมาณการผลิต เมื่อดูต้นทุนออกมาไปเสริมการผลิตในช่วงกลางๆ โรงงานต่างๆ ส่งเสริมโรงงานขนาดเล็ก เอสเอ็มอีอะไรก็แล้วแต่ ไปสู่การตลาดทั้งในประเทศและนอกประเทศ เริ่มจากส่วนกลางก่อน

เรื่องต่อไป เรื่องที่ 4 เรื่องการแก้ปัญหาการปลูกอ้อยเกินความต้องการ วันนี้มีหลายพื้นที่ ที่ผ่านมาพออะไรราคาดีก็ปลูกอันนั้น ปลูกกันจนเยอะไปหมด จนราคามันตก เพราะฉะนั้นจากมาตรการเดิม กฎหมายที่เราออกไปในสมัยรัฐบาลนี้ คือ การมีมาตรการที่เข้มงวด ในการที่จะก่อตั้ง หรือสร้างโรงน้ำตาล จากเดิมที่ว่า 80 กิโลเมตร สมัยก่อน ๆ นั้น ก็ได้ปรับแก้ให้มันสามารถที่จะหาทางพบกันจนได้คือได้ลดลงเป็น 50 กิโลเมตรแล้ว แต่ยังมีหลายบริษัทหลายส่วนพยายามถอยลดลงไปอีก โดยให้ใกล้กว่า 50 กิโลเมตร เข้าไปอีก และมีข้อยกเว้นขอให้เป็นเศรษฐกิจพิเศษบ้าง ขอช่วยรัฐในการลงทุนบ้าง กฎหมายมันคือกฎหมายนะครับ เพราะฉะนั้น ท่านก็ต้องไปปรับไปใช้วิธีอื่นนะครับ ว่าจะทำอย่างไร จะมาอ้างเพื่อจะลดการช่วยเหลือรัฐลง หรือเพื่อรับซื้ออ้อยอะไรต่างๆ เหล่านี้ จากเกษตรกรที่ปลูกไว้เยอะแยะไปหมด 4 - 5 แสนไร่ ผมว่าเหตุผลมันไม่พอดี หลักการมันคือกฎหมายเหตุผลมันคือทำอย่างไรจะลดพื้นที่การปลูกลง ไม่งั้นเวลาอ้อยเยอะ ๆ ก็มีปัญหาอีก โรงงานผลิตไม่ทัน โรงงานไม่พอ พอไม่พอ ก็จะมาขอลด 50 มันก็รวนไปทั้งหมดอีก รัฐบาลนี้พยายามทำให้มันยั่งยืนก็ต้องเคารพกติกากันบ้าง ในส่วนของการสร้างโรงน้ำตาลถ้ามันสร้างมากเกินไป ผลเสียก็คือว่าผลิตน้ำตาลมาเยอะราคามันก็ตกอีก อะไรก็ตามถ้ามันเยอะมันตกแน่นอน อย่าคิดว่าราคามันดีแล้วทำเยอะ ๆ ทุกอย่าง ขอให้นึกถึงกฎหมายให้นึกถึงกระบวนการผลิตส่งออกด้วย น้ำตาลโลกปีนี้ก็เห็นว่าราคาดีก็เลยปลูกกันใหญ่ เสร็จแล้วราคาก็ตกนั่นละ ทำอย่างไรมันถึงจะสมดุลกันตลอดตามสถานการณ์ภายนอก ต้องกำหนดจากสถานการณ์การใช้น้ำตาลในประเทศ 2. คือตลาดเดิม 3. ตลาดใหม่ 4. การผลิตที่ประเทศอื่นก็ทำตามมากขึ้นตามลำดับ เพราะทุกคนก็มองว่าราคาดี ผมถามว่าแล้วมันจะไปแข่งกันตรงไหน วันหน้าก็ไปแข่งกันลดราคาอีก มันก็แย่ไปทั้งระบบ เพราะฉะนั้นขอให้เกษตรกรผู้ปลูกอ้อยได้เข้าใจ เดี๋ยวรัฐบาลกำลังจะหาทางแก้ไขว่าจะทำยังไงต่อไปกับการปลูกอ้อยที่เกินมา หรือที่มันมากเกินไป วันนี้ก็เห็นมีปัญหาเรื่องน้ำอีกแล้ว บอกอ้อยก็จะตายทั้งหมดเพราะไม่มีน้ำ แล้วผมจะทำยังไงล่ะ คือทุกอย่างมันต้องสองทางนะ รัฐช่วย ท่านก็ช่วยตัวเอง ท่านก็ต้องเชื่อฟัง ท่านเคารพกฎหมาย ไม่งั้นมันแก้ไม่ได้ทั้งหมดนะ

เรื่องที่ 5 คือ เรื่องการช่วยเหลือเกษตรกร ผลผลิตทางการเกษตรอื่น ๆ เราพยายามเร่งแก้ไขมาโดยตลอดนะ ท่านลืมไปตลอด พอท่านเดือดร้อนที ท่านก็ขอที เราก็มีมาตรการออกมาเป็นสิบ ๆ มาตรการในการที่จะช่วยเหลือทุกคน แต่ท่านต้องร่วมมือทุกโครงการเหล่านั้นสิ ช่องทางท่านตรงกับตรงไหน ไม่ใช่ว่าทุกคนก็จะเอาหมดทุกอย่าง ๆ ท้ายที่สุดจะต้องเอาเงินอีก มันจะเป็นไปได้ยังไง เพราะฉะนั้นก็ต้องพยายามเข้าใจข้อกฎหมาย เข้าใจนโยบายรัฐบาล การปลูกพืชเกินความต้องการ ปลูกในพื้นที่บุกรุกแล้วจะให้รัฐบาลรับผิดชอบทุกเรื่อง มันก็ทำให้วงจรการแก้ปัญหาจับต้นชนปลายไม่ถูก วนไปวนมากลับที่เดิมหมด วันนี้เราต้องแก้ทั้งต้นทาง กลางทาง และปลายทาง โดยความร่วมมือของภาครัฐ เอกชน และประชาชน ในลักษณะประชารัฐ

เรื่องที่ 6 การแก้ไขปัญหาเรื่องน้ำเพื่อการเกษตร ก็มีการร้องเรียนว่าน้ำมันแล้ง ทุกคนทราบดีอยู่แล้ว แล้วรัฐบาลก็ประกาศให้ทราบมาตั้งแต่ปีที่แล้วว่าปีนี้น้ำจะแล้ง ฝนจะแล้ง ปรากฏว่าฝนไม่ตก แล้งจริง ๆ ปีหน้าก็อาจจะแล้งอีกก็ได้ อย่าประมาทนะครับ ทุกเรื่องรัฐบาลเตือนมาตลอด แต่ท่านก็อาจจะไม่ค่อยได้ฟัง ไม่สนใจ เพราะท่านก็มุ่งมั่นแต่การจะปลูกพืชให้ได้ บางทีก็แย่งน้ำกันอะไรกันบ้าง น้ำที่จะต้องปล่อยไปข้างล่างหายหมด เพราะพยายามปลูกพืชไง อีกอันหนึ่งคือปัญหาน้ำเค็มเข้าในพื้นที่การเพาะปลูก เนื่องจากมีการผลิต โดยมีการเลี้ยงปลา กุ้ง ทั้งน้ำจืดและน้ำเค็ม ในพื้นที่ตอนในอย่างไม่มีขีดจำกัด โดยไม่คำนึงถึง ผลกระทบ โดยส่วนนี้ต้องส่งเจ้าหน้าที่ไปดูแล ในส่วนนี้นะครับ สร้างความเข้าใจ เราไม่อยากไปลงโทษ เพียงแต่ว่า ท่านต้องร่วมมือด้วย ลดปริมาณลงอย่างไร การใช้น้ำลดลงไหม การผลิตอาจน้อยลง ถ้าท่านอ้างเหตุผล อย่างเดียวว่า มันเป็นสินค้าที่มีราคาสูง เป็นสินค้าออกของประเทศ แต่่มันผิดกฎหมาย แต่จะขายให้ใครได้ไหม วันหน้า แต่ในขณะเดียวกัน เขาทำที่ดินเสียหาย ความเค็มก็กระจายไปทั่ว แล้วพืชอย่างอื่น ก็ปลูกไม่ได้ นี่คือการเอาน้ำเค็ม มาใช้ประโยชน์ ในพื้นที่ตอนใน สำหรับน้ำจืด เช่นเดียวกัน การเลี้ยงปลามันใช้น้ำมาก ต้องมีการเปลี่ยนน้ำตลอด ให้มันสมดุล ผมว่าใครไม่ได้อยู่แล้ว ทุกคนต้องเรียนรู้ จะแก้ไขปัญหา ของตัวเองได้อย่างไร ช่วยกันรักษาสมดุลของธรรมชาติ ได้อย่างไร อย่ามองเฉพาะธุรกิจของตัวเอง ถ้าหากว่ามันเสียหายไปแล้ว มันจะแก้ไขได้ยาก โดยเฉพาะระบนิเวศ ระบบทรัพยากร ทั้งสิ้น การปลูกข้าว ที่เราเคยปลูกข้าวดีๆ ในพื้นที่ที่มีดินดี น้ำดี ในช่วงที่ผ่านมาก่อนที่ผมจะเข้ามามีการเร่ง การปลูกข้าว เพราะฉะนั้น ทำให้ปุ๋ยในดินมีอย่างมาก อันที่หนึ่ง

อันที่สองก็คือ เอาข้าวระยะสั้นไปปลูกในพื้นที่ที่ควรจะปลูกข้าวพันธุ์ดี วันนี้ จะมีการปลอมปนพันธุกรรมในพื้นที่ บางพื้นที่ ตรวจพบ ข้าวหอมมะลิภาคกลาง ที่มันเคยมีขนาดเม็ดใหญ่ บริสุทธิ์ มีกลิ่นหอมกว่านี้ บางพื้นที่เริ่มมีปัยหา เมล็ดเล็กลง สั้น ไม่ได้ขนาด กลิ่น รสชาด มันเปลี่ยนไปหมด เพราะมันเอาข้าวพันธุ์ไม่ได้ไปปลูก เอาข้าวระยะสั้นไปปลูก ไปปลูกในพื้นที่ข้าวนาปี มันมีปัญหา มีผลกระทบหมดทั้งสิ้น อาจใช้เวลาการแก้ไข เป็นสิบ ๆ ปี เลยเรื่องพันธุกรรมปลอมปน ระวังด้วย

เรื่องที่ 7 เรื่องการแก้ไขปัญหาภัยแล้ง หลายคนบ่นว่า รัฐบาลมีมาตรการเตรียมไว้เพียงพอหรือยัง รัฐบาลทำอะไรหรือยัง เกี่ยวกับเรื่อง ภัยแล้ง ผมพูดมาหลายครั้งเหลือเหกิน ขอความร่วมมือ ก็แล้ว มีมาตรการหลาย ๆ อย่างแล้ว ใช้เงินใช้ทองไปมากพอสมควร ยังบอกไม่ได้ทำอะไรอีก ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรอีกแล้ว เข้าใจดีนะครับน้ำเป็นปัจจัยสำคัญในการบริโภคอุปโภค เลยทำน้ำประปาเป็นหลักด้วย น้ำเพื่อการเกษตร พืชผักผลไม้ น้ำอุตสาหกรรม อีกอันหนึ่งคือรักษาระบบนิเวศ การผลักดันน้ำเค็ม นี่แล้วจะมาบ่นว่า น้ำเค็มเข้ามาลึกเกินไป มันต้องลึกสิ แม่น้ำข้างบนมันไม่มีปล่อยไปดันน้ำข้างล่าง เมื่อด้านหลังสูงขึ้นมันหนุนสูงเข้ามาก็ลึกมาเรื่อย ๆ เราพยายามปล่อยตามที่เราควรจะต้องปล่อย เราพยายามปล่อยอยู่ แต่ปรากฏว่า ปล่อยลงมานั้นไปไม่ถึงที่จะดันน้ำเค็ม เพราะมันถูกใช้ไปหมด เขาก็ยังเร่งการปลูกข้าวนาปรัง ปลูกอะไรอย่างนี้ แล้วมันจะแก้ยังไงล่ะ ในเมื่อน้ำต้นทุนมันไม่พอ ท่านต้องเรียนรู้นะ เดี๋ยวก็เสียหายอีก รัฐบาลมีมาตรการมาต่อเนื่อง 2 ปีมาแล้ว เรื่องการสร้างการเรียนรู้ ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการปลูกพืชเชิงเดี่ยว การทำไร่นาสวนผสม การเลี้ยงสัตว์ ก็มีเกษตรกรจำนวนหนึ่งมีการปรับตัว ร่วมมือ พัฒนา ใช้เทคโนโลยีสมาร์ทฟาร์มเมอร์ที่ว่า ก็ได้รับผลดีมาตลอด แต่บางส่วน ๆ ใหญ่ไม่ค่อยร่วมมือ เพราะว่าเคยชินกับการปลูกพืชแบบนั้น ตั้งแต่ปู่ย่าตายายมา ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง ไม่ยอมรับความรู้อะไรต่าง ๆ คือวันนี้มันต้องไปด้วยกันทั้งหมด เพราะว่าในการปลูกข้าวเป็นสำคัญ เป็นเกียรติยศของชาวนาผมรู้ แต่ถ้าปลูกแล้วมันขาดทุนแล้วจะทำยังไง รัฐบาลจะต้องรับผิดชอบยังไงอีกไม่รู้นะ

เพราะฉะนั้นอย่าไปรอเวลาว่า เออรอให้รัฐจ่ายเงินช่วยเหลือ วันนี้ผมเป็นกังวลนะว่า การประกาศเป็นพื้นที่ภัยแล้ง ผมให้ตรวจสอบ ถ้ากรณีประกาศทั้งจังหวัดมันใช่ไหม หรือมันเป็นบางอำเภอ เป็นบางพื้นที่ หรือเฉพาะพื้นที่ปลูกพืชการเกษตร มันเดือดร้อนคนละอย่าง แต่ถ้าประกาศเท่าเทียมกันทั้งหมด บางพื้นที่มันไม่ได้ใช้น้ำการเกษตร บางพื้นที่มีความเดือดร้อนเรื่องน้ำอุปโภคบริโภค แหล่งน้ำประปา บางพื้นที่เรื่องอะไรล่ะที่จะไปดูแลเลี้ยงสัตว์ กิจกรรมมันต่างกันคนละอำเภอ คนละจังหวัด คนละพื้นที่ ไปดูที่ปริมาณยังไง

เพราะฉะนั้นถึงจะต้องประกาศตามนั้น ตอนนี้ประกาศไปเดี๋ยวก็ประกาศกันอีกจังหวัด อีกหน่อยก็ต้องประกาศทั้งหมด 77 จังหวัดล่ะมั้ง แล้วจะเอาเงินที่ไหนมาดูแล มาเยียวยากันอีก ทำให้ถูกต้องนะครับ ทำให้มันชัดเจน ฝากในส่วนของส่วนภูมิภาค ส่วนท้องถิ่น กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ช่วยกันตรวจสอบด้วย คสช. ไปตรวจสอบด้วย ทุกพื้นที่เลย ว่ามันแล้งจริง หรือไม่แล้งจริง แล้งยังไง แล้งเรื่องอะไร บางเรื่องมันอาจจะต้องดูแล บางเรื่องก็ไม่ต้องดูแล เพราะมันไม่เท่ากัน ถ้าทุกคนจะต้องแก้ปัญหาด้วยอะไรก็เท่า ๆ ๆ ทุกคนหมด มันจะเอาเงินที่ไหน

ปัจจุบันทุกคนน่าจะต้องทราบแล้วล่ะว่าน้ำต้นทุนมันมีน้อย น้ำต้นทุนมาจากไหน เขื่อน อ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ ขนาดเล็ก เขตชลประทาน นอกเขตชลประทาน แล้วก็แหล่งเก็บน้ำในพื้นที่ แหล่งเก็บน้ำในไร่นา ทั้งนี้ เนื่องจากปริมาณฝนตกมันตกใต้เขื่อนส่วนใหญ่ นะ หลายปีมาแล้วล่ะ น้ำต้นทุนก็ลดลง แต่ใช้น้ำมากขึ้น วันนี้ต้องช่วยกันในเรื่องของการใช้น้ำเพื่อการเกษตรอย่างไม่จำกัดนี่ต้องไม่เกิดขึ้นอีก นะ ต้องฟังเหตุฟังผลบ้าง น้ำที่ปล่อยลงมาผลักดันน้ำเค็มอย่างที่กล่าวไปแล้วเมื่อสักครู่ ถูกใช้ไปในการทำเกษตรทั้งหมด สำหรับพืชเชิงเดี่ยว จนผลผลิตล้นตลาด คุณภาพใช้ไม่ได้ แล้วเดี๋ยวก็ตายแล้วตายอีก ปลูกอีก ตายอีก ปลูกอีก ก็ยังปลูกอยู่นั่นล่ะ ผมก็เข้าใจว่าท่านคงจะเคยชินกับการแก้ปัญหาเดิม เดี๋ยวก็ชดเชยให้ ๆ แล้วผมถามว่าเมื่อไรจะโตกันซะที ทั้งรัฐ ทั้งรัฐบาลนั่นล่ะ ผมมองอนาคตมากกว่า วันนี้ก็ต้องแก้ปัญหาให้ได้ไปก่อน ระยะยาวเรามีแผนปฏิบัติอยู่แล้ว การแก้ปัญหา สำคัญที่สุดคือ พื้นที่ตอนในมันจะแห้ง แล้งน้ำ พื้นที่ตอนข้างนอกก็แล้งเหมือนกัน เพราะข้างในเอาใช้ไปก่อน

ถ้าทุกคนฟัง ร่วมมือกันตั้งแต่พฤษฎาคม 57 รัฐบาลจำได้ว่ารัฐบาลได้ปรับปรุงจัดทำแผนบริหารจัดการรน้ำใหม่ทั้งหมดอยู่แล้ว ให้ครอบคลุมทุกกิจกรรม แผนเดิมมันไม่ครอบคลุม วันนี้ได้ดำเนินการมาอย่างต่อเนื่อง มีการจัดทำแหล่งน้ำใหม่ให้ตรงกับพื้นที่การเพาะปลูก ที่มีอยู่เดิมไม่ตรงพื้นที่ปลูกอีก ไม่มีระบบส่งน้ำจะทำยังไงง พอจะทำทีเดียวมันก็ทำไม่ทั่วหรอก เพราะงบประมาณมันสูง ที่ผ่านมาไม่ค่อยได้ผล เพราะฉะนั้นเราก็คิดไปต่อเรื่องการเติมน้ำในเขื่อน เอาน้ำจากก่อนลงแม่น้ำระหว่างประเทศมาใช้ก่อน ก่อนจะลงไป เอ้า มีปัญหาความขัดแย้งกับประชาชนขึ้นมาอีก ไม่อยากให้เอาไปที่อื่น เหล่านี้เป็นปัญหาที่เราต้องแก้ร่วมกันทั้งสิ้น อย่าให้รัฐบาลต้องบังคับใช้อำนาจ ใช้มาตรา 44 ใช้อะไรอย่างนี้มันไม่ได้หรอกนะครับ มันมีผลกระทบกับคนอื่นด้วย เพราะฉะนั้นท่านต้องดูแลกัน คนไทยด้วยกัน เราต้องแก้ระบบทั้งระบบการผลิตคือ การปลูกพืช วัสดุต้นทุนออกมา การผลิตโรงงานแปรรูปก็ต้องแก้ ตลาดในประเทศ นอกประเทศ ต่างประเทศ ประชาคมโลกแก้หมด อย่างนั้นมันต้องแก้อย่างยั่งยืน ถ้าเราแก้วันนี้ทีเดียวมันต้องอาศัยเวลา งบประมาณจำนวนมาก เช่นเดียวกัน แผนปฏิรูปที่เขียน ๆ ออกมา ให้จัดกิจกรรมหลัก รองเสริมให้ได้ ใครจะทำอะไรตรงไหนมันจะได้ไปกำหนดแผนงานให้ชัดเจนตามนโยบายของรัฐบาล กลยุทธ์อะไรก็ว่ามาระบุไว้อย่างนั้น แผนเขียนไว้ล่วงหน้า ลองเข้าไปดูซิ วันหน้าเขาก็ต้องไปทำ จะทำต่อไหม ทำต่อก็ไม่รู้

ในเรื่องของความสำคัญในระดับกลุ่มงาน มันต้องเข้าใจตรงกัน อะไรคือโรดแมปของ คสช. อะไรคือโรดแมปของการปฏิรูป อะไรคือเรื่องการบูรณาการเหล่านี้มันคือปัญหาทั้งสิ้น พอไม่เข้าใจมันก็ทำไม่ได้ วันนี้ก็อยากจะรายงานความคืบหน้าเรื่องน้ำประปานะครับ หลายหมู่บ้านยังไม่มี เดิมประมาณ 7 - 8 แห่ง ไม่มีแหล่งน้ำประปาหรอก ไม่มีน้ำประปาใช้ ลำบากมาแล้ว วันนี้รัฐบาลนี้เข้ามาแก้จนกระทั่งเหลือประมาณซัก 4 พันที่จะเสร็จปีหน้า 60 นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้ แล้วมันเคยได้ทำกันไหมล่ะ ถนนการเจาะบ่อบาดาลขนาดใหญ่ที่ลึก ใช้เครื่องมือใหม่อะไรเข้ามา ไม่ใช่ไปจ้างคนมานั่งหมุนสว่านเจาะมืออยู่อย่างนี้ มันใช้น้ำได้นิดเดียว ใช้เพื่อการแก้ปัญหาการขาดแคลนน้ำ น้ำดื่มน้ำอะไร แต่ใช้ปลูกพืชมันไม่ได้หรอก แต่ถ้าเราใช้มาก ๆ เกินไป เจาะมากเกินไป แหล่งน้ำใต้ดินมันก็หายไป วันหน้าความแห้งแล้งมันยิ่งลึกเข้าไปอีกๆ เพราะน้ำมันลดลงจากน้ำใต้ดิน รักษาระดับน้ำใต้ดินให้ได้ มันมีเปอร์เซ็นต์ของมันอยู่นะครับ ท่านเจาะเอามาใช้มากมันก็แห้งแล้งเร็วขึ้น วันหน้าพอจะใช้ไม่มีแล้ว เพราะฉะนั้นจะต้องแยกแยะให้ออกนะครับว่า น้ำไหนคือใช้ในการอุปโภคบริโภค น้ำไหนใช้ทำการเกษตร ก็ต้องไปแก้ปัญหาทั้งหมด การใช้น้ำทางการเกษตรอย่างถูกต้อง ใช้น้ำให้น้อย ใช้ระบบน้ำหยด ดูสิ ต่างประเทศ บางประเทศไม่มีน้ำเลย ฝนไม่ตก แต่เขาปลูกพืชได้ เขาเป็นตัวอย่างมาหลายสิบปี ประเทศเขา เป็นเจ้าของกิจการเยอะแยะไปหมด ใช้สติปัญญาทั้งสิ้น ใช้ทความอดทน ใช้การเรียนรู้ ใช้การ ถ่ายทอดเทคโนโลยี ที่สำคัญคนต้องร่วมมือจากพี่น้องเกษตรกร ข้าราชการ ช่วยตัวเองบ้าง เชื่อรัฐ ต้องแนะนำ แล้วก็อะไรที่ทำเองไม่ไหว รัฐก็จะเข้าไปช่วย ทั้งต้นทาง ทั้งปลายทาง

วันนี้ทางแผนการพัฒนาการบริหารการจัดการน้ำ เราได้ทบทวนทั้งหมดนะครับ จากแม้กระทั่งที่เราปรับมาจากแผนที่แล้ว ของก่อนหน้าเรา ทำไปครบทุกกิจกรรมแล้ว ก็ต้องมาทบทวน ว่าอะไรก็ตาม ที่มันไปแผนระยะยาว มันยังไม่เกิดผลตอนนี้ มันต้องปรับตรงนี้ก่อน ทำเพื่ออะไร ทำเพื่อรองรับน้ำฝน ฤดูหน้า การเพาะปลูก ฤดูหน้า ซึ่งมันจะต้อง ถ้าน้ำน้อย มันก็คือปัญหา แต่ถ้ามันไม่มีออะไรรองรับไว้เลย มันก็คือปัญหา เพราะฉะนั้น ก็คือสร้างแหล่งน้ำขนาดเล็ก ให้กระจายไปทั่วทุกพื้นที่ ขุดลอกคูคลอง แหล่งน้ำสาธารณะ หนอง บึง ที่เคยมีแต่ตื้นเขิน อาจจะต้องไปดูถนนหนทาง มันกันบนขอบเขตของพื้นที่รับน้ำ ที่จะลงเขื่อน ลงอ่าง อะไรก็แล้วแต่ มันทำทุกอย่าง มันกีดขวางไปหมด ปลูกบ้าน หมู่บ้านจัดสรร ถนนหนหนทาง ไม่มีท่อลอด ไม่มีสะพาน มันคืออะไรเหล่านี้ เป็นที่กักเห็บน้ำ ทำให้น้ำท่วม ก็ได้ ทำให้น้ำไม่ไหลลงในที่เก็บน้ำก็ได้ ต้องคิดให้รอบคอบ ทุกกระทรวงทำงานร่วมกัน แต่สิ่งสำคัญที่สุด ทุกคนต้องพยายาม ใช้น้ำอย่าง ประหยัด ในทุกกิจกรรม ไม่ว่าจะเป็นประชาชนทั่วไปที่ใช้ในการอุปโภค บริโภค เกษตรกร ที่ใช้ในการเกษตร ทุกคนจะช่วยกัน เข้าใจว่าต้องช่วยกันผลักดันออกไปด้วย วันหน้าปลูกพืชทั้งปรกะเทศไม่ได้เลยแล้วใครจะช่วยท่านได้ รัฐบาลก็ช่วยไม่ได้ ไม่ใช่ว่าตอนนี้เห็นน้ำยังมีอยู่ ใช้ให้หมดแล้ว ใช้ไปเรื่อย ๆ ตั้งแต่ต้นน้ำ ต้นน้ำใช้ไปเต็มที่เลย ตรงกลางน้ำก็ไม่แฮปปี้ ไม่พอใจ ตรงกลางเอาบ้าง ตรงท้ายก็เอาบ้าง แย่งกันเนี่ยเดี๋ยวก็รบกัน ทะเลาะกัน แย่งกันใช้น้ำ วันหน้ามันจะเกิดสงครามแย่งน้ำกันหรือเปล่ายังไม่รู้เลย รัฐบาลก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ทหารไปบังคับท่านก็ลำบากนะ ใช้กฎหมายมาก ๆ ก็มีปัญหาอีก เพราะฉะนั้นเราก็ได้แต่เพียงเตือนว่า การเพาะปลูกใหม่ๆ จากนี้ไปก็อาจจะเสียหาย ไม่ใช่อาจจะหรอก เสียหายแน่นอน เพราะว่าน้ำมันมีแค่นี้ แล้วท่านปลูก เพิ่งเริ่ม ปลูกเวลานี้มันจะไปได้เมื่อไรล่ะ อย่างน้อยก็ 3 - 4 เดือน ระยะสั้น ระยะยาวก็โน่น ต้องไปรอปีหน้าโน่น 6 เดือนขึ้นไป เนี่ย ไปคิดเอาสิครับ ไม่ใช่เออ น้ำคือน้ำ รัฐบาลคือรัฐบาล รัฐบาลมีหน้าที่ในการดูแลประชาชน จัดหาน้ำให้ได้ มันจะไปหาที่ไหน

เรื่องการทำไร่นาสวนผสม ตอนนี้ต้องทำนะครับ รัฐบาลจะปรับเรื่องแหล่งน้้ำ ปรับงบประมาณ ปรับแผนมา ให้มากขึ้น ใช้ทหารด้วยอะไรด้วย กระทรวงเกษตรฯ กระทรวงทรัพย์ฯ ผมสั่งการรัฐมนตรีไปหมดแล้ว ก็กำลังทำทั้งหมดนะ ช่วยกันก็แล้วกัน ในส่วนของโครงการจัดหางานเพิ่มเติม อีกอันก็คือเรื่อง ... ต่อไปเราต้องกำหนดแผนงาน พื้นที่การใช้น้ำใหม่ทั้งประเทศ เพื่อจะให้มันสอดคล้องกับน้ำที่เรามีอยู่ สอดคล้องกับปริมาณการปลูกพืชที่มันน่าที่จะต้องคำนึงถึงดีมานด์ คำนึงถึงความต้องการของท้องตลาดด้วย ในประเทศ ต่างประเทศ ประชาคมโลก ไม่งั้นราคาตกหมด ระหว่างนี้จะทำยังไงล่ะ ประชาชนก็ต้องทำไร่นาสวนผสมนะ มีทั้งปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านทรงรับสั่งไว้นานแล้ว หลายเรื่องแล้ว ทฤษฎีใหม่ก็มีอะไรก็มี เพราะฉะนั้นถ้าไม่ร่วมมือกัน อันตรายนะครับ แล้วน้ำมันหมดแล้ว มันใกล้จะหมดแล้วล่ะ เพราะว่าฝนมันตกน้อย เนื่องจากสภาพอากาศโลกเปลี่ยนแปลง ต่อมาก็ป่าถูกทำลายไปไม่รู้เท่าไร ต้นน้ำทั้งหมดถูกทำลายทั้งหมด แล้วผมถามว่าจะอยู่กันยังไงล่ะ ดูสิภูเขาหัวโล้นเต็มไปหมด น้ำมาจากภาคเหนือ แต่ภาคเหนือหัวโล้นหมด แล้วน้ำมันจะเกิดขึ้นได้ยังไง มันจะมาจากที่ไหนล่ะ ไม่รู้เหมือนกันนะ ต้องเร่งปลูกป่า เร่งได้ไหมล่ะ ป่ามันจะโตกี่ปี ที่ตัด ๆ ไปต้นอายุ 20 - 30 ปี มันจะเกิดขึ้นได้ไหม ถ้ามันแก้ตรงนั้นไม่ได้ ก็ต้องแก้ตรงนี้ ตรงปลายเหตุนี่ ก็คือใช้น้ำให้น้อยลง ใช้เทคโนโลยีให้มากขึ้น รัฐบาลก็พร้อมที่จะไปดูแลส่งเสริมตรงนี้ ขอให้เข้าไปหาเถอะ ไปหาผู้ว่าราชการ ไปหานายอำเภอ ไปหาศูนย์การเรียนรู้ เยอะแยะไปหมดโทรทัศน์ วิทยุ ผมก็ให้แพร่ต่อไป ว่าจะทำอย่างไรให้ช่วยส่งเสริมมาตรการของรัฐบาลในทุก ๆ เรื่อง ใช้งบประมาณอะไร ยังไง ใครจะมีส่วนร่วมในตรงไหน เพื่อจะแก้ไขปัญหาที่มันเกิดขึ้นอย่างยั่งยืน

ในส่วนของผลสำเร็จของเกษตรกรบางคนบางส่วนที่เชื่อฟังคำชี้แจงในการปรับตัวไปทำไร่นาส่วนผสมเสริม ไปเลี้ยงสัตว์ มีอาชีพอื่น ๆ อีกด้วย ทุกคนเขาอยู่ได้หมด คนเหล่านั้นเขาอยู่ได้ แล้วเขาไม่เดือดร้อนเลย แต่คนที่ไม่ปรับตัวเองเลยมันเดือดร้อนแน่นอน หลายที่กำลังออกทีวี ช่อง 11 ช่อง 5 ช่องรัฐสภา บางช่องดูไปก็ปวดหัว เพราะอะไร เรื่องธุรกิจ เรื่องบันเทิง เรื่องของการศึกษาผมไม่ไปยุ่งไม่ไปบังคับท่าน แต่เรื่องอะไรที่เป็นสาระน่ารู้ควรจะช่วยกันบ้าง หากว่าไม่บอกเลยว่ารัฐบาลทำอะไรกำลังแก้ไขตรงไหน ขอความร่วมมืออย่างไร แต่เอาภาพของความขัดแย้งเวทีที่ประชาชนขัดแย้ง หรือไม่ก็เวทีที่ประชาชนเรียกร้อง มันจะไปกันได้ไหม สมดุลกันไหม ระหว่างผู้ทำ กับผู้ใช้ เดือนร้อนไปทั้งหมด ท่านสำนึกไว้ตรงนี้ด้วยนะ หน้าที่ของสื่อที่มีจรรยาบรรณ ช่วยไปดูด้วยนะครับ ใครเดือดร้อนให้ไปดูช่อง 11 ช่อง 5 ช่องรัฐสภา ไม่ได้โฆษณาให้ใครนะครับ ที่ต้องพูดไปบางทีไม่ออก ไปออกแต่ความขัดแย้งอะไรก็ไม่รู้ หรือไม่ก็เอาความเดือดร้อนมาพูดนำหน้า ไม่บอกว่าปัญหาอยู่ตรงไหน ว่ารัฐบาลแก้อะไรไปแล้ว เพราะฉะนั้นทุกอย่างต้องช่วยกัน ต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลงกันบ้าง ทีวี โทรทัศน์ โซเชียลมีเดียไปทบทวนดู ท่านจะช่วยประเทศชาติอย่างไร ไม่งั้นก็เท่ากับช่วยกันทำลายประเทศกันต่อไปเรื่อย ๆ สร้างความเข้าใจกันต่อ ๆ ไป สอนให้ประชาชนไม่โตสักทีเลยแบบนี้ ไม่โตเพราะอะไร เพราะรัฐบาลที่ผ่านมาไม่เข้มแข็ง ไม่เข้มแข็งเพราะอะไร เพราะไม่แก้ปัญหาในเชิงองค์รวม ไม่แก้ปัญหาในเชิงบูรณาการ ไม่ยั่งยืน เขาก็ไม่โตสักทีนะ วันนี้ต้องให้เขาโตได้แล้ว ด้วยการเรียนรู้ ด้วยการสนับสนุน ด้วยการส่งเสริม ด้วยความเข้าใจถ้าท่านไม่ช่วยผมไม่มีสำเร็จหรอกครับทุกเรื่องนะ

วันนี้ก็หลายกลุ่มเกษตรกรก็เตรียมการเคลื่อนไหว เตรียมการเรียกร้องเยอะแยะไปหมด บางคนก็ให้ไปแล้ว ก็มาขอใหม่อีก ยางนี่ขอไม่รู้กี่ทีบางคนนี่นะ ผมก็จำได้นะ แล้วแก้ให้ตรงนี้แล้วก็โอเค รับได้ ยังไม่ทันแก้เสร็จเลย ขอใหม่ต่ออีกแล้ว มันอะไรกันนี่ ผมไม่เข้าใจนะ ท่านจะเรียกร้องไปถึงไหนกัน ต้องอย่างใช้ผู้มีรายได้น้อยเป็นเครื่องมือ วันนี้เคลื่อนไหวเรื่องการตั้งคณะกรรมการ ต้องมีการทบทวน เพราะอะไรล่ะ เพราะคนของตัวเองเข้าไม่ได้หรือเปล่า ไม่รู้เหมือนกัน แล้วจะเข้ามากันเท่าไร แล้วตกลงกันไม่ได้สักที

นั่นล่ะคือปัญหาประเทศไทย ขัดแย้งกันเอง ผลประโยชน์ตัวเอง สร้างความมีตัวตน จาก No body เป็น Some body ทำนองนี้ ต้องช่วยกันทำ ทั้งหมดนั้น คือ ปัญหาของชาติทั้งสิ้น ต้องช่วยกันกลับมามองตนเองว่า เราจะร่วมมือกันอย่างไร ในคำว่า ประชารัฐ ก็ขอเวลาให้รัฐบาล คสช. ทำงานอีกปีครึ่ง สำคัญที่สุด รวมถึงความร่วมมือในการปฏิรูปประเทศด้วย อยากให้เข้าใจร่วมกันด้วยว่า วาระที่หนึ่ง ตั้งแต่ คสช. เข้ามาเราอยู่ในแผนฯ ที่ 11 ตั้งแต่ พฤษภาคม 2557 ปลายๆ แผนฯ ที่ 11 จนถึง 2559 นี้แหละ เพราะฉะนั้นแผนฯ ต่อไป แผนฯ ที่ 12 ตั้งแต่ 2560 แผน 5 ปี แล้วก็มีแผน 5 ปี และปีต่อไป เพราะฉะนั้น การปฏิรูปก็สอดคล้องอย่างนี้ สอดคล้อง 4 ระยะ ระยะที่ 1 กำลังทำอยู่ ระยะที่ 2 เป็นแผนฯ ที่ 12 ระยะที่ 3 เป็นแผนฯ ที่ 13 ระยะที่ 4 เป็นแผนฯ ที่ 14 ครบ 20 ปี พอดี ยุทธศาสตร์ประเทศเป็นแบบนั้น แล้วก็ต้องไปดูแผนพัฒนาเศรษฐกิจ มันจะสอดคล้องกันทั้งหมด เช่นเดียวกันประเทศไทยจะเข้มแข็ง ประชาชนมีรายได้สูงเป็นธรรม ลดความเหลื่อมล้ำ ลดความขัดแย้ง ความสามารถของประเทศในการแข่งขันนั้นก็ไม่อาจจะสร้างได้ภายในปีเดียว 2 ปี 3 ปี มันใช้เวลาอีกเนิ่นนานนะ ใช้เวลาอีกมาก ในการที่จะเริ่มต้น ประคับประคอง ค้ำยัน แล้วก็ต่อเติม อิฐ หิน ปูน ทราย แล้วก็น้ำ ลงไปเพื่อผสม แต่สำคัญที่สุดคือน้ำใจ เป็นส่วนผสมที่สำคัญ น้ำใจแห่งความร่วมมือ น้ำใจแห่งความเสียสละ ร่วมมือกัน ไม่ใช่บอกว่า คสช.ทำไม่สำเร็จ เสียของ กลายเป็นโทษกลับมา คสช. กับรัฐบาลอีก ทำผิด คัดค้านทุกเรื่อง บางเรื่องแค่คิดก็ผิดแล้ว คือไม่เคยคิดใหม่เลยไอ้ที่ต่อต้านกันทุกวันเนี่ย คิดใหม่สิครับ กลับมาคิดใหม่อย่างที่ผมคิดเนี่ย ผมคิดเพื่อประโยชน์ประชาชนทั้งสิ้น ประชาชนเป็นศูนย์กลาง ประเทศชาติเป็นศูนย์กลาง อนาคตวันข้างหน้าก็อยู่ที่ลูกหลานของท่านทั้งสิ้น เยาวชน

สำหรับนักเรียนชั้น ป.6 ม.3 ม.6 กำลังอยู่ในห้วงการอ่านหนังสือ ทบทวนตำรา สำหรับการสอบประมวลความรู้จากสถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ สทศ. หรือโอเน็ต หลายคนก็บ่น โอเน็ต จีเน็ต อะไรมันเยอะเกินไป กระทรวงศึกษาฯ เขาไปดูอยู่แล้ว บางอย่างมันก็จำเป็น แต่จะทำยังไงให้ไม่เป็นภาระ ทำยังไงให้เด็กมีความกระตือรือร้นในการสอบ จำได้ตอนผมเด็ก ๆ ผมไม่ใช่คนเกเรนะ ผมชอบอ่านหนังสือ เรียนหนังสือ ผลการศึกษาอยู่ค่อนข้างดีนะ เวลาสอบนี่ผมท่องหนังสือ อ่านหนังสือ ทบทวนแล้วทบทวนอีก ตั้งใจฟังครูสอน ผมอยากสอบไง ผมอยากสอบแล้วผมจะดูซิว่าผมจะได้คะแนนเท่าไร ก็โชคดี คะแนนผม ไม่ได้โอ้อวดนะ ผมไม่เคยต่ำกว่า 80 เปอร์เซ็นต์ มาตลอด 80 - 85 เพราะอะไรล่ะ เพราะความตั้งใจ อยากจะวัดตัวเอง วันนี้มีไหม มีไหมอยากจะวัดตัวเอง มีแต่ตจะไปสอบเพื่อจะนี่โน่นต่อ อะไรทำนองนี้ เอาแค่ตัวเองให้ได้ก่อน เอาชนะตัวเองให้ได้ก่อน ถ้าชนะตัวเองได้มันก็จะไปอย่างอื่นได้ ไม่อย่างนั้นก็ ตัวเองก็ไม่ชอบ ตัวเองไม่อยากทำ ทำแล้วก็ไม่มีกำลังใจ ก็เลยพาลไปหมดทุกอย่าง ใช้ไม่ได้ ระบบไม่ได้ผล ระบบการศึกษาเราแย่ นี่ล่ะมันไม่เข้าใจกันด้วยไง เพราะฉะนั้นกระทรวงศึกษาฯ ก็ต้องสร้างความเข้าใจแบบนี้ ให้ทุกคนมีความกระตือรือร้น อยากสอบ อยากแข่งขัน อยากอ่าน แต่ไม่ขัดแย้ง นั่นล่ะคือสิ่งที่สถาบันการศึกษาต้องทำ นักวิชาการด้วยนะ ระดับบนขึ้นมา อย่าสอนให้มีความขัดแย้งอย่างเดียว ความรู้ไม่ค่อยได้ สอบประชาธิปไตย สิทธิมนุษยชนอยู่ 2 - 3 อย่างเท่านั้นน่ะ กฎหมายไม่สนใจ สอนอย่างนี้ไม่ได้ อันตรายนะ เพราะฉะนั้นขอให้ลูกหลานทุกคนพึงระลึกเสมอว่า การเคลื่อนสู่ที่สูงต้องใช้แรงความพยายามมากกว่าปกติ มันไม่ไหลรื่นหรอกครับ มันต้องปีนขึ้นไป ตนต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน เพราะฉะนั้นบทบาทของครูสำคัญที่สุดนะครับ จะต้องช่วยแนะนำแนวทางช่วยผู้ปกครองเขา ช่วยพ่อแม่เขา เขาไว้วางใจให้มาเรียนที่นี่ โอ้ยวิ่งเต้นพาลูกไปนู้นไปนี่ เพื่ออยากให้ลูกมีการศึกษาที่ดี เพราะฉะนั้นการศึกษาที่ดีก็ต้องได้ครูดีมีคุณภาพ นั่นแหละของขวัญทั้งวันเด็กวันครู อนาคตทั้งสิ้น

เพราะฉะนั้นวันนี้ก็มีคำถามมาอีกแล้วเรื่องของการลดเวลาเรียน เอ๊ะมันยังไงกันแน่ ไอ้ที่เขาดีทดลองนำร่องมา 3- 4 พันโรงเรียนเขาดีหมดแหละ เพียงแต่ไม่ดีก็คือทำไม่ได้ ทำไม่ได้เพราะอะไรไปดูซิมันอยู่ตรงไหน ครูพอไม่พอ ครูปรับตัวเองไหม หรือครูยังไปทำงานที่อื่นอยู่ บางโรงเรียนบางชั้นมีครูสอนน้อย เพราะไปทำงานพิเศษอย่างอื่น ไปเพิ่มวิทยฐานะ ไปทำประเมิน มันตัวเองส่วนใหญ่ ผมไม่ได้ห้ามหรอกนะ ทุกคนอยากมีการพัฒนาก็ว่าไป แต่หน้าที่ของตัวเอง ครูกับห้องเรียน กับนักเรียนสำคัญที่สุดนะครับ การคืนครูสู่นักเรียนสู่ห้องเรียน ผมให้ความสำคัญมากกว่าการที่จะมีประเมินเรื่องอย่างอื่นนะ การดำเนินใหม่รอดูแล้วกัน ขอให้ทุกคนต้องช่วยกันหมดนะ ทุกหน่วยงานที่สังกัดรัฐบาล ต้องมีการประเมินใหม่ทั้งหมดในระดับซี 10 ซี 11 ทุกกระทรวง ทุกหน่วยงานนะครับ ถ้าต่ำกว่านั้นก็จะต้องไปออกแบบให้สอดคล้องกับข้างบน ไม่ใช่ประเมินด้วยกันอะไรล่ะ ด้วยการประชุมบ่อยครั้ง การประชุมมากครั้ง การส่งคนไปเรียนได้วิทยฐานะ ได้ครูตรี โท เอก มากหน่อยหน่วยงานนี้ อะไรทำนองนี้มันไม่ได้ประโยชน์ นี่สำคัญนะคิดแบบนี้ และให้ระมัดระวังการตรวจสอบด้วยนะครับ การประเมิน ถ้าประเมินแล้วมันไม่ผ่าน ถ้าประเมินมันไม่ตรง ไม่ได้ข้อเท็จจริงก็ประเมินใหม่ วันนี้เจ้าหน้าที่ประเมินกันเองแล้วส่งขึ้นมาขออนุมัติแต่งตั้งกันทุกวันๆ และผลงานก็ไม่ค่อยดี ไม่รู้จะทำยังไง นอกจากประเมินใหม่ ก็อย่าโกรธผมแล้วกัน

ในการสอบทุกครั้ง ขอให้ทุกคนช่วยกันอย่าไปต่อสู้กับปัญหา อย่าไปต่อสู้กับข้อสอบ ยากเกินไป ง่ายเกินไป อะไรทำนองนี้ คือโทษคนอื่นหมด เว้นตัวเอง อย่างไรก็ตาม การสอบมันไม่ใช่ความสำเร็จสูงสุด หรือว่าได้ปริญญาสูงสุด ไม่ใช่ มีงานทำ มีรายได้เพียงพอ ดูแลพ่อแม่ เหล่านี้สำคัญที่สุด แล้วได้นำความรู้ หลักวิชาการ วิธีการคิด วิเคราะห์ต่าง ๆ การสังเคราะห์ การคิดถึงหลักการและเหตุผล มันจะทำให้ประเทศพัฒนา มันเป็นการพัฒนาทรัพยากรที่สำคัญที่สุด ในการจะทำให้ประเทศเดินหน้าได้ ถ้าทุกคนยังเป็นอยู่แบบปัจจุบัน มันแก้ไม่ได้ทั้งหมด แก้อะไรไม่ได้เลย ผมจะบอกให้ วันนี้ทุกอย่างขัดแย้งกันไปหมด แทนที่จะสงบลง 2 ปีมาแล้ว

หลายประเทศมาพบผม ไม่ได้เป็นอย่างที่บางคนออกมาพูดว่าไม่มีคนคบด้วย มาทุกประเทศ รับแขกทุกวัน เอกอัครราชทูต ผู้นำประเทศ คณะกรรมการ ตัวแทนภาคธุรกิจ เอกชน ทุกกลุ่มประชาคม ทุกประเทศ ทุกซีกโลก มาหมดประเทศไทย ผมก็ไม่รู้เหมือนกันเขามาทำไม ในช่วงนี้นะ หลายคนเขาก็มองว่า เป็นรัฐบาลแบบนี้ แต่วันนี้เขามาหมดแล้ว คนเก่าก็พูดตกร่องอยู่เหมือนเดิม เขาขอบคุณเราด้วยซ้ำไปว่าได้แก้ไข ได้ปรับปรุงวิธีการ การประกอบการธุรกิจ กฎหมายต่าง ๆ มีความเป็นสากลมากขึ้น เขาบอกที่ผ่านมาไม่ได้ทำแบบนี้ ไม่รู้ใครทำนะ เรื่องการอำนวยความสะดวก Easy doing business การประกอบการธุรกิจให้ง่าย ๆ ใช้เวลาให้สั้นลง เรากำลังพัฒนาทุกอย่าง ตัวชี้วัดของต่างประเทศก็เอามาจัดด้วย ไม่อย่างนั้นเราคิดเองเออเองหมด มันจะได้ยังไงล่ะ ถึงเวลาประเมินมันก็แย่ แล้วโลกเขาก็ดูจากเรื่องพวกนี้ ดูจากตัวเลขเหล่านี้ เขาก็ไม่อยากจะมาลงทุน เพราะเขาเห็นปัญหาเยอะแยะ ผมเอาพวกนี้มาทำหมด มันไม่ง่ายนักหรอกครับ แต่เราจะพยายาม จะทำให้ดีที่สุดในทุก ๆ เรื่อง ในกรณีต่าง ๆ แต่ต้องขอความร่วมมือจากท่าน กำลังใจคงมีให้อยู่แล้วล่ะ ทั้งผม ทั้งท่าน ต่างคนต่างให้กัน แต่สิ่งสำคัญคือความร่วมมือ และอย่าหันไปมองไอ้ที่ผ่านมาแล้ว ถือเป็นอดีตแล้วกัน ก็แก้ปัญหาตามวิธีการของกระบวนการอยู่ล้ว แต่วันนี้ต้องมองอนาคต มองไปข้างหน้า มองไปข้างหน้าว่าเราจะอยู่กันยังไง พัฒนายังไง ลูกหลานจะอยู่ยังไง มองอนาคต มันจะคุยกันได้รู้เรื่องทั้งหมด ขอบคุณครับ สวัสดีครับ