ช่องทางไม่ฉีกรัฐธรรมนูญ ตั้ง “สภาประชาชน” ทำได้!

รายงานการเมือง

ตามที่กลุ่มนักวิชาการทางด้านกฏหมายและทางด้านการปกครองออกมาตั้งคำถามว่าการปฏิรูปการปกครองประเทศไทยโดยคณะมหาประชาชนจะเกิดขึ้นได้อย่างไรภายใต้กรอบรัฐธรรมนูญ 2550

โดยไม่มีการฉีกรัฐธรรมนูญ ดังเช่นคณะปฏิวัติหรือปฏิรูปเคยปฏิบัติมาก่อนนี้

อุดมการณ์ของคณะกรรมการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้เป็นประชาธิปไตยโดยมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (กปปส.) เห็นว่าฝ่ายบริหารในปัจจุบันสมคบกันกับรัฐสภาบริหารประเทศมิได้เป็นไปตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญและกฎหมายแต่กลับเอาระบอบทักษิณเข้ามาเป็นหลักสำคัญในการบริหารราชการแผ่นดิน

ทำให้การใช้อำนาจของฝ่ายบริหารมีช่องว่างในการแสวงหาประโยชน์เพื่อตัวเองและพวกพ้องหากมิได้ขจัดระบอบทักษิณไปและการบริหารราชการแผ่นดินยังคงอยู่ภายใต้รัฐบาลและรัฐสภาชุดนี้คำว่า “การปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข” ก็คงใช้ไม่ได้อีกต่อไป

ความจำเป็นในการใช้อำนาจของปวงมหาประชาชนจะต้องจัดตั้งให้มีสภามหาประชาชนและคณะรัฐมนตรีซึ่งมาจากมหาประชาชนอย่างแท้จริงแทนรัฐสภาและคณะรัฐมนตรีในปัจจุบันภายใต้บทบัญญัติของรัฐธรรมนูญ 2550 ให้ได้เป็นคำถามที่หลายฝ่ายพยายามที่จะหาคำตอบ

ผมในฐานะที่ติดตามเรื่องนี้เห็นว่ามวลมหาประชาชนน่าจะมีทางออกตามรัฐธรรมนูญได้โดยไม่ยากนัก กล่าวคือตามรัฐธรรมนูญมาตรา 3 บัญญัติว่า

“อำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชนชาวไทยพระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นประมุขทรงใช้อำนาจนั้นทางรัฐสภา คณะรัฐมนตรีและศาลตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญนี้

การปฏิบัติหน้าที่ของรัฐสภา คณะรัฐมนตรีศาล รวมทั้งองค์กรตามรัฐธรรมนูญและหน่วงงานของรัฐต้องเป็นไปตามหลักนิติธรรม”

ความตามมาตรา 3 สามารถอธิบายได้ว่าปวงมหาประชาชนชาวไทยมีอำนาจสูงสุดในฐานะเป็นตัวบุคคลในราชอาณาจักรไทยซึ่งเป็นอันหนึ่งอันเดียวนี้โดยมีประมุของค์หนึ่งคือพระมหากษัตริย์ ส่วนรัฐธรรมนูญ คือ กฎหมายสูงสุดที่ใช้ในการควบคุมอำนาจนิติบัญญัติบริหารและตุลาการ ให้เกิดความสมดุลเพื่อประโยชน์สูงสุดของเจ้าของอำนาจคือปวงมหาประชาชนชาวไทยดังนั้นเมื่อปวงมหาประชาชนจำเป็นที่จะต้องใช้อำนาจทางตรงในการดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งที่รัฐธรรมนูญไม่ได้บัญญัติไว้เป็นลายลักษณ์อักษรก็ย่อมเป็นสิทธิที่จะทำได้อันเป็นไปตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญมาตรา 7 ซึ่งบัญญัติไว้ว่า

“ในเมื่อไม่มีบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญนี้บังคับแก่กรณีใดให้วินิจฉัยกรณีนั้นตามประเพณีปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข” ประกอบความตามมาตรา 2 ของรัฐธรรมนูญซึ่งบัญญัติไว้ว่า

“ประเทศไทยมีการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข” การใช้อำนาจโดยตรงของปวงมหาประชาชนในการจัดตั้งสภามหาประชาชนหรือคณะรัฐมนตรีขึ้นมาตามอุดมการณ์ในการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้เป็นระบอบประชาธิปไตยโดยมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขอย่างแท้จริงได้

โดยการยกเว้นการใช้รัฐธรรมนูญบางมาตราดังเช่นที่เกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2476 การงดใช้รัฐธรรมนูญบางมาตรานั้นไม่ใช่การปฏิวัติหรือการปฏิรูปการปกครองเพราะเป็นการใช้อำนาจโดยตรงของปวงมหาประชาชนชาวไทยในฐานะเจ้าของอำนาจโดยที่ยังคงใช้รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2550 อยู่ต่อไป

รวมทั้งให้มีการปฏิญาณตนก่อนเข้ารับตำแหน่งของผู้มีตำแหน่งที่จะต้องกระทำการเช่นนั้นต่อหน้าพระประมุขด้วยรวมทั้งองค์กรต่างๆตามรัฐธรรมนูญก็ยังคงเป็นไปตามบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญเว้นแต่รัฐสภาและคณะรัฐมนตรีเท่านั้น

ในการดำเนินการงดใช้รัฐธรรมนูญบางมาตราผู้ที่จะดำเนินการให้มีการงดใช้รัฐธรรมนูญมาตราใดมาตราหนึ่งเพื่อให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์และอุดมการณ์ของปวงมหาประชาชนคือผู้แทนของปวงมหาประชาชนที่ตั้งขึ้นแล้วในนาม กปปส.

และถึงแม้ว่าจะทรงโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้มีประธานสภามหาประชาชนหรือนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีแล้วเพื่อดำเนินการในการบริหารประเทศและการเปลี่ยนแปลงประเทศไปสู่ระบอบประชาธิปไตยโดยมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขอย่างแท้จิงก็ต้องยังคง กปปส. คณะนี้ต่อไปจนกว่าจะได้รัฐธรรมนูญฉบับสมบูรณ์ตามอุดมการณ์และเจตนารมณ์ของปวงมหาประชาชน