สะเก็ดไฟ
รัฐบาลยิ่งลักษณ์บริหารประเทศมาเลยเดือนที่ 8 แล้ว ภาวะบ้านเมืองดูมึนๆ งงๆ อึมครึมไม่คืบหน้าไปไหน นโยบายต่างๆ ที่หาเสียงไว้สวยหรู ยังจับต้องไม่ค่อยจะได้
ไอ้ที่จับต้องได้บางอย่างก็กลายเป็นของเน่าเสีย กลายเป็นเรื่องต้มตุ๋นไป โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับปากท้องความเป็นอยู่ ค่าครองชีพ ก๊าซ พลังงาน รัฐบาลเข้ามากดราคาลงในช่วงแรก แต่ทำไปทำมาตอนนี้ทะลึ่งพรวดพราดแบบฉุดไม่อยู่
แทนที่จะได้แต้มกลับเสียแต้มพังพินาศ
วันนี้รัฐบาล และท่านผู้แทนทั้งหลายสาละวนอยู่กับเกมการเมือง แก่งแย่งกันเอาประโยชน์ เอาล่อเอาเถิดกับฝ่ายค้านในเวทีรัฐสภา ปล่อยให้ประชาชนนั่งดูตาปริบๆ ระคนเบื่อหน่าย โดยเฉพาะการพิจารณาร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญที่ถกเถียงกันยาวนาน มาราธอนเป็นประวัติการณ์ ไม่รู้ว่าชาวบ้านชาวช่องได้ประโยชน์อะไร..
ประชาชนออกมาสะท้อนความต้องการผ่านผลโพล ให้รัฐบาลเร่งเข้ามาดูแลแก้ปัญหาค่าครองชีพ ราคาสินค้าต่างๆ ที่พาเหรดแย่งกันขึ้นราคา รับกับนโยบายค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท
ทำไปทำมาส่วนที่จะขึ้นให้กลับไม่พออยู่พอกิน หนักขึ้นไปอีก..เอ้า
เมื่อเหลือบหางตาไปดูท่าทีของรัฐบาลแล้วก็วังเวง ท้อแท้ใจ ไม่มีมาตรการเป็นชิ้นเป็นอัน ไม่รู้ว่านั่งทำงานกันอยู่หรือหายใจทิ้ง รอสถานการณ์ดีขึ้นด้วยตัวของมันเอง!!
รัฐบาลจะเล่นเกมการเมือง จะเดินเกมเล่ห์เพทุบายพาพ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกฯที่หนีคดีโกงอยู่ต่างประเทศ กลับบ้าน แต่ถ่ายเดียวไม่ได้ เพราะในมิติของการบริหารบ้านเมืองนับเป็นเรื่องสำคัญกว่า อย่าทำอะไรย่ามใจด้วยเสียงข้างมาก อ้างแล้วอ้างอีกว่าประชาชนส่วนใหญ่เลือกมา แล้วก็บริหารกันแบบเละเทะ เลอะเทอะ
ปล่อยชาวบ้านตกระกำลำบากแบบนี้
ตอนนี้ประชาชนยังคงให้โอกาสอยู่ แต่ก็ให้โอกาสมาระยะหนึ่งแล้ว รัฐบาลควรมีแอคชั่นอะไรออกมาทำให้สถานการณ์มันกระเตื้องขึ้น ทำให้เห็นท่าทีว่ายังนั่งบริหารงานกันอยู่ด้วยความทุ่มเท ไม่ใช่ปล่อยให้คนเข้าใจว่า นั่งเป็นพระอันดับ เสวยสุขบนตำแหน่งอำนาจ ไม่ใยดีความเป็นอยู่ประชาชนแบบนี้
ถ้ายังปล่อยคาราคาซัง ชาวบ้านอดอยาก หาเช้าไม่พอรับประทานค่ำกันอยู่อย่างนี้ นับว่าอันตรายอย่างยิ่ง เรื่องของการบริหารความพึงพอใจประชาชน ความเป็นอยู่วิถีชีวิต รัฐบาลเดินพลาดไม่ได้แม้แต่วันเดียว
แม้วันนี้รัฐมนตรีที่นั่งบริหารอยู่จะเป็นพวก “มวยแทน” “รมต.น้ำ 3” แต่ก็ปล่อยปละละเลยเรื่องเหล่านี้ไม่ได้ บทเรียนมีให้เห็น พังมานักต่อนัก รัฐบาลชุดก่อนนั่นประไร เจอพิษเรื่องนี้เข้าไปอ่วมอรทัยเช่นเดียวกัน
จะยื้อๆ ยุดๆ ให้สถานการณ์ทรงๆ ทรุดๆ อยู่อย่างนี้ แล้วรอตัวจริงอย่างบ้านเลขที่ 111 เข้ามาแก้ไข วันนั้นอาจสายเกินการ แทนที่จะทุ่มกำลัง ทุ่มงบประมาณมาบริหารจัดการเรื่องนี้ กลับเอาเวลา เอาสมองไปคิดแต่เล่นเกมการเมืองในสภา คิดวนเวียนอยู่แต่การปรองดอง ช่วยเหลือพ.ต.ท.ทักษิณ จนทำให้ชาวบ้านรู้สึกน้อยใจ และเจ็บใจ
น่าหวั่นใจเหลือเกินว่ามวลชนคนเคยรัก อาจเปลี่ยนใจตีจากไปเป็นอื่น เมื่อความหวังที่เคยฝากไว้ ถูกถีบทิ้งกองไว้แก้ไขลำดับท้ายๆ โดยหันไปแก้ไขปัญหาการเมืองที่ประชาชนไม่ได้ประโยชน์อะไร
และก็น่าสนใจเหลือเกินว่า ถ้ารัฐบาลยังยึดแนวทางการบริหารบ้านเมืองรูปแบบนี้ เป็นวัวลืมตีน ลืมสิ่งที่รับปากไว้กับประชาชน ก็ไม่รู้จะไปได้ซักกี่น้ำ!!
