สมชาย...ไม่สมชาย
* ชายเฉกเท้าหน้าคช เคียงความ เทียบแฮ
หญิงเล่ห์เชิงหลังตาม คลาดคล้อย
การกิจคิดงามทราม สุดแต่ ผัวนา
เมียมิ่งเหมือนด้ายร้อย สอดเคล้าตามเข็ม ฯ
๑ เต็มค่าเต็มคมคิด
สะกิดเข้มเติมเต็มใจ
เต็มเตือนตระหนักไว้
ให้สังคมสมค่าควร
๒ สลับข้างสลับขั้ว
สลับตัวหัวหางหวน
จะหมองจะมัวมวล
ชวนวิพากษ์ขี้ปากคน
๓ ยิ่งครอบครัวนายกฯ
ยิ่งตกบ่วงระบายท้น
สาวไส้ให้ชนยล
ข้อฉ้อฉลฉาวโฉ่แฉ
๔ เมื่อชายไม่เป็นชาย
จะสมชายได้ใดแด
มีเมียเหมือนมีแม่
จึงยักแย่ยักยันเดิน
๕ บ้านเมืองใช่เรื่องครัว
ใช่เรื่องผัวกับเมียเพลิน
ใช่เขยทำขวยเขิน
พี่เมียครอบระบอบคุม
๖ ชักใยสายระโยง
ร่วมกินโกงกันกลุ้มรุม
บิดยุติธรรมขุม
ให้พ้นคุกยกเรือนครัว
๗ เท้าหลังคือรังใหญ่
ได้อาศัยในนามผัว
ชุบเนื้อและชุบตัว
ได้เติมค่าราคาตน
๘ ลืมสิ้นซึ่งศรีศักดิ์
ลูกปักษ์ใต้สายเลือดข้น
สะตอแต่งพันธุ์พ้น
เป็นสตรอเบอรี่แล้ว
๙ เท้าหน้าแค่เชิดหน้า
ชูคอว่าทะกล้าแกล้ว
สายโซ่ที่โชว์แนว
ปลอกคอนั้นสำคัญไฉน
๑๐ อีกสายสนตะพาย
แค่เชือกด้ายมีดาดไป
ใช่คล้องไปมือใคร
ก็มือเมียมากบารมี
๑๑ เท้าหลังหรือเท้าหน้า
สำคัญกว่าคือหน้าที่
นำพาเพื่อพร้อมพลี
ต่อนายใหญ่และนายหญิง
๑๒ สมชาย ไม่สมชาย
เพราะมุ่งหมายได้แอบอิง
ร่วมเสพประโยชน์สิง
ที่เขาเซ่นเป็นนายกฯ
ภู-ติ-รัก
๒๒ – ๐๙ - ๕๑
-------------------------
* โคลงโลกนิติ
“ภู-ติ-รัก” เป็นนามปากกาของสื่อมวลชนแห่งลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา แต่ถิ่นเกิดอยู่ที่ลุ่มน้ำน่าน เป็นหนึ่งในกวีผู้ร่วมก่อตั้ง “กลุ่มกาแล” กลุ่มวรรณกรรมที่ถือกำเนิดขึ้นในรั้วมหาวิทยาลัยเชียงใหม่เมื่อกว่า 20 ปีมาแล้ว ถือเป็นกวีสายตระกูลช่างแรคำ เพราะเป็นศิษย์ของ “แรคำ ประโดยคำ” กวีซีไรต์แห่งลุ่มน้ำแม่ปิง
