ศ.ดร.สุรพงษ์ โสธนะเสถียร อาจารย์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เผย ถูกโจรยกตู้เซฟ สูญทรัพย์กว่า 5 ล้านบาท คาด คนร้ายอาจเป็นกลุ่ม รปภ.หมู่บ้านที่เคยจ้างให้มาทำความสะอาดบ้าน-สุดเซ็ง คดียังไม่คืบทั้งที่บ้านในหมู่บ้านเดียวกันก็เพิ่งโดนยกเค้าสูญไปกว่า 3 ล้าน วอนร้านรับซื้อของเก่า ช่วยสอดส่องทรัพย์สินที่ถูกขโมย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสร้อย และแหวน งานประณีต มีลักษณะพิเศษเฉพาะตัว
จากกรณีที่ ศ.ดร.สุรพงษ์ โสธนะเสถียร อาจารย์คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ถูกโจรงัดบ้าน เข้าไปยกตู้เซฟเก็บเครื่องประดับและของมีค่า จนสูญเงินไปนับ 5 ล้านบาท เมื่อวันที่ 25 ก.ย.ที่ผ่านมา
วันนี้ (5 ต.ค.) ศาสตราจารย์ สุรพงษ์ เปิดเผยกับทีมข่าว ASTVผู้จัดการ ออนไลน์ ถึงความคืบหน้าของคดีว่า
“เหตุการณ์เกิดขึ้นมา 10 วันแล้ว ขณะนี้ผมได้แจ้งความกับทาง สน.ทุ่งสองห้อง แล้ว ในวันเกิดเหตุ คือ วันที่ 25 ก.ย.วันนั้นผมอยู่บ้านทั้งวัน กระทั่ง 18.00 น.ผมก็ออกไปกินข้าวกับญาติที่ห้างสรรพสินค้าใกล้บ้าน และพอสองทุ่ม ผมเป็นคนติดข่าวพระราชสำนัก ผมก็กลับบ้านมานั่งดูข่าวได้สักพัก ก็เห็นรอยเท้าน่าสงสัย พอขึ้นไปสำรวจบนบ้าน ก็พบว่า ตู้เซฟเก็บเครื่องประดับหายไป ผมเลยสำรวจเส้นทางการขโมย ก็พบว่า คนร้ายขึ้นมาทางประตูหลัง แล้วก็เดินไปเอาเซฟ คือ พูดง่ายๆ ว่า โจรรู้ว่าการจะเข้าไปเอาตู้เซฟจะต้องเดินเข้าไปทางไหน อย่างไร
“มันก็แสดงชัดแล้วว่า คนร้ายน่าจะเป็นคนภายในหมู่บ้าน อีกทั้งกุญแจลูกบิด และกลอนที่ติดไว้เป็นประตู 2 ชั้น ซึ่งติดตั้งไว้ต่างระดับกัน แต่คนร้ายเอาสกรูงัดจากด้านนอก แล้วให้รอยแตกตรงกับกลอนที่ติดตั้งอยู่ด้านในได้ นั่นก็แสดงว่า ผู้ที่เจาะเข้ามารู้สภาพบ้านเราเป็นอย่างดี” ดร.สุรพงษ์ ย้อนเหตุการณ์ในวันเกิดเหตุให้ฟัง พร้อมตั้งข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับคนร้ายว่า
“สำหรับเรื่องของผู้ต้องสงสัย ผมเข้าใจเอาเองว่า เมื่อประมาณครึ่งปีที่ผ่านมา ผมขาดคนทำความสะอาดบ้าน ผมเลยจ้างภรรยาของหัวหน้ายามภายในหมู่บ้านมาช่วยทำความสะอาด และเขาก็เอาสามี ซึ่งเป็นหัวหน้ายามและลูกสาวมาช่วยทำด้วยกัน แต่ระยะหลังเราก็เลิกจ้างไป
“เหตุการณ์นี้ ผมตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับยามไว้ 3-4 ประการ คือ 1.ทำไมคนร้ายต้องมาขโมยตอน 18.00-20.00 น.ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ยามจะรู้ว่าผมจะออกจากบ้านไปทานข้าวในเวลานี้ทุกวัน 2.เวลานี้เป็นเวลาเปลี่ยนผลัด เพราะฉะนั้นจะเป็นเวลาที่ยามผลัดเช้าที่มี 3 คน และผลัดบ่ายอีก 3 คน จะสามารถรวมตัวได้ถึง 6 คน ซึ่งคนจำนวน 6 คน ก็เพียงพอที่จะสามารถยกเซฟ และดูต้นทางได้อย่างเสร็จสรรพ และข้อ 3.คือ ผมตั้งข้อสังเกตว่า ทำไมช่วงหลังถึงมียามหลายคน ชอบมานั่งหน้าบ้านผม ซึ่งปกติยามจะมีที่พักอยู่ท้ายหมู่บ้าน ทว่า ระยะหลังพวกเขาจะชอบมานั่งพักที่หน้าบ้านผม
“หรือแม้กระทั่งไม่กี่วันก่อนถูกยกเค้า หลอดไฟหลังบ้านผมก็เสีย และยามก็ปีนไปซ่อมแซมให้ ซึ่งตำแหน่งหลอดไฟที่เสียนั้น ก็เป็นตำแหน่งเดียวกับที่คนร้ายงัดบ้านเข้ามาพอดี นอกจากนี้ การสืบสวนของตำรวจ ยังพบว่า ก่อนเกิดเหตุมีเด็กผู้หญิงที่ลักษณะเหมือนลูกของแม่บ้าน และหัวหน้ายาม ที่เราจ้างมาทำความสะอาด โทรศัพท์เดินไป-มาอยู่ที่หน้าบ้านเรา
“ที่สำคัญ เหตุการณ์ยกเค้านี้ เกิดขึ้นกับหมู่บ้านนี้เป็นครั้งที่ 3 แล้ว ทำสำเร็จไป 1 หลัง และไม่สำเร็จอีก 1 หลัง ทำให้คณะกรรมการหมู่บ้านมีมติให้ไล่ยามชุดนี้ออก เพราะก่อนหน้านี้ ก็บ้านนึงโดนไป 3 ล้าน อีกหลังก็มีการพยายามขโมย แต่ไม่สำเร็จ แล้วก็มาบ้านผมเป็นหลังที่ 3
“คือ จริงๆ ผมไม่อยากไปประณาม ว่า กลุ่มยามเป็นคนขโมยหรือไม่ แต่ทั้งหมดในเหตุการณ์มันชวนให้คิดได้เช่นนั้น ถ้ามาดูจะเห็นเลยว่า ตัวบ้านผมจะอยู่ห่างจากป้อมยามแค่ 2 หลัง ทำไมตอนเกิดเหตุการณ์ยามไม่รู้เลย และที่น่าแปลกใจที่สุด คือ กล้องวงจรปิดที่ทำงานได้ดีมาตลอด แต่มาก็เสียแค่ 2 ชั่วโมง คือ 18.00-20.00 น.ซึ่งเป็นเวลาที่บ้านผมโดนโจรขึ้นบ้านพอดี หลัง 20.00 น.กล้องก็กลับมาใช้การได้ปกติ เหตุการณ์หลายอย่างตรงนี้มันเป็นการประจวบเหมาะให้เรามองเช่นนั้นได้”
ด้านความเสียหาย ดร.สุรพงษ์ เผยว่า สูญเสียทรัพย์ไปกว่า 5 ล้านบาท พร้อมพระเครื่องที่ประเมินค่าไม่ได้ ขณะที่ผู้ต้องสงสัยในคดีก็ยังไม่มีหลักฐานที่จะใช้เอาผิดได้
“ตอนแรกที่มีหลายสื่อเสนอข่าวไป ตำรวจประมาณการว่า น่าจะมีค่าเสียหายราว 1 ล้านกว่าบาท แต่ภายหลังมาประเมินใหม่ ยอดสรุปคือ มีของทั้งสิ้น 47 รายการ ราคาน่าจะไม่ต่ำกว่า 5 ล้านบาท แต่ถ้าเอามูลค่าจริงๆ คือ ผมว่ามันประเมินราคาไม่ได้ เพราะบางองค์ราคาสูงมากเป็นสิบล้านก็มี ตรงนี้ก็ถือว่าสูญเสียไปเยอะทีเดียว
ส่วนความคืบหน้าของคดี ตอนนี้ก็มีผู้ต้องสงสัยถูกจับกุมไป แต่เขายังไม่รับสารภาพ และการจับผู้ต้องสงสัยก็ไม่ได้จับผู้ต้องสงสัยในคดีขโมยบ้านผม แต่จับผู้ต้องสงสัยซึ่งเป็นยามของหมู่บ้านในคดีที่เขามีสารเสพติดในร่างกาย แต่ทางตำรวจก็ได้สอบสวนในเรื่องคดียกเค้าบ้านของผมไปด้วย คนที่จับได้ คือ หัวหน้ายาม กับเพื่อนยามบางคนในกลุ่มเขา ซึ่งโดยส่วนตัวผมก็มองว่า น่าจะจับกุมทั้งกลุ่มเขาได้เลย ซึ่งหลายคนในหมู่บ้านก็สงสัยยามทั้งกลุ่มนี้ เพราะการที่จับผู้ต้องหาเพียงไม่กี่คน แถมจับในคดียาเสพติด จะมีกำหนดระยะเวลาของเขาอยู่ คุมขังได้แค่ไม่กี่วัน พอเขาออกจากคุกมาแล้ว หากเรายังหาหลักฐานไม่ได้ก็คงแย่”
ท้ายที่สุด ดร.สุรพงษ์ วอนให้ร้านที่รับซื้อของเก่า ช่วยแจ้งเบาะแสหากพบของที่ถูกขโมยไปช่วยแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจ พร้อมให้ข้อมูลว่าของแต่ละชิ้นล้วนเป็นงานศิลปะที่งดงาม และสังเกตได้ง่าย เพราะส่วนใหญ่สั่งทำเป็นพิเศษ จึงมีลักษณะไม่เหมือนเครื่องประดับที่มีขายทั่วไป
“เหตุการณ์นี้ มันไม่ได้เสียดายเงินอย่างเดียว แต่เสียดายของด้วย เพราะของที่เสียไป เป็นผลงานทางศิลปะทั้งสิ้น บางชิ้นผมต้องรอสั่งทำเป็นปีๆ เพราะผมให้ช่างวังหลวงทำ และมันเป็นงานที่สั่งทำเป็นพิเศษ มีเพียงชิ้นเดียว เช่น แหวนก็มีวงเดียว แค่ดูก็จะรู้เลยว่า มันเป็นงานฝีมือ ที่ไม่ได้มีขายทั่วไป
“เป้าหมายที่ผมอยากออกมาบอกให้สังคมทราบ คือ ประการแรก ผมอยากขอให้ผู้คนในสังคมช่วยกันสอดส่อง เพราะของที่ถูกขโมยมันมีลักษณะพิเศษ หากพบก็อยากขอร้องให้ช่วยแจ้งเบาะแส ที่ สน.ทุ่งสองห้อง ด้วย สอง คือ ผมอยากให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ ทำหน้าที่ในเชิงปฏิบัติการมากกว่านี้ เพราะจากที่ผมเห็นการทำงานส่วนมากยังทำงานกันอยู่ในห้องประชุม มากกว่าลงพื้นที่หาข้อมูลจริง
“ประการสุดท้าย คือ ผมอยากให้กรณีของผมเป็นส่วนหนึ่งในการกระตุ้นเตือนสังคม ว่า ทุกวันนี้ภัยอันตรายมันอยู่ใกล้ตัวมาก ทุกที่มีสิ่งที่ไว้ใจไม่ได้เสมอ ให้สังคมได้รู้ว่ามันมีภัยอันตรายแบบนี้อยู่ แม้จะอยู่ในหมู่บ้านที่น่าเชื่อว่าจะปลอดภัย อย่างตัวผมเองผมเลือกหมู่บ้านภัสสร ซึ่งถือเป็นหมู่บ้านที่ราคาแพง และมีระบบรักษาความปลอดภัยที่ดี มีบ้านแค่ 65 หลัง และมีทางเข้า-ออกทางเดียว ผมถึงเลือกซื้อที่นี่ เพราะคิดว่าน่าจะปลอดภัย หลายคนถามว่าทำไมผมถึงไม่หาระบบป้องกันภัยที่ดีกว่านี้ ผมก็ตอบได้เลยว่า ผมเชื่อใจในระบบรักษาความปลอดภัยของหมู่บ้าน แต่พอเกิดเหตุการณ์ขึ้นผมก็อยากเตือนไปยังทุกคนว่าต้องระมัดระวังตัวให้มากขึ้น” ดร.สุรพงษ์ กล่าว
จากกรณีที่ ศ.ดร.สุรพงษ์ โสธนะเสถียร อาจารย์คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ถูกโจรงัดบ้าน เข้าไปยกตู้เซฟเก็บเครื่องประดับและของมีค่า จนสูญเงินไปนับ 5 ล้านบาท เมื่อวันที่ 25 ก.ย.ที่ผ่านมา
วันนี้ (5 ต.ค.) ศาสตราจารย์ สุรพงษ์ เปิดเผยกับทีมข่าว ASTVผู้จัดการ ออนไลน์ ถึงความคืบหน้าของคดีว่า
“เหตุการณ์เกิดขึ้นมา 10 วันแล้ว ขณะนี้ผมได้แจ้งความกับทาง สน.ทุ่งสองห้อง แล้ว ในวันเกิดเหตุ คือ วันที่ 25 ก.ย.วันนั้นผมอยู่บ้านทั้งวัน กระทั่ง 18.00 น.ผมก็ออกไปกินข้าวกับญาติที่ห้างสรรพสินค้าใกล้บ้าน และพอสองทุ่ม ผมเป็นคนติดข่าวพระราชสำนัก ผมก็กลับบ้านมานั่งดูข่าวได้สักพัก ก็เห็นรอยเท้าน่าสงสัย พอขึ้นไปสำรวจบนบ้าน ก็พบว่า ตู้เซฟเก็บเครื่องประดับหายไป ผมเลยสำรวจเส้นทางการขโมย ก็พบว่า คนร้ายขึ้นมาทางประตูหลัง แล้วก็เดินไปเอาเซฟ คือ พูดง่ายๆ ว่า โจรรู้ว่าการจะเข้าไปเอาตู้เซฟจะต้องเดินเข้าไปทางไหน อย่างไร
“มันก็แสดงชัดแล้วว่า คนร้ายน่าจะเป็นคนภายในหมู่บ้าน อีกทั้งกุญแจลูกบิด และกลอนที่ติดไว้เป็นประตู 2 ชั้น ซึ่งติดตั้งไว้ต่างระดับกัน แต่คนร้ายเอาสกรูงัดจากด้านนอก แล้วให้รอยแตกตรงกับกลอนที่ติดตั้งอยู่ด้านในได้ นั่นก็แสดงว่า ผู้ที่เจาะเข้ามารู้สภาพบ้านเราเป็นอย่างดี” ดร.สุรพงษ์ ย้อนเหตุการณ์ในวันเกิดเหตุให้ฟัง พร้อมตั้งข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับคนร้ายว่า
“สำหรับเรื่องของผู้ต้องสงสัย ผมเข้าใจเอาเองว่า เมื่อประมาณครึ่งปีที่ผ่านมา ผมขาดคนทำความสะอาดบ้าน ผมเลยจ้างภรรยาของหัวหน้ายามภายในหมู่บ้านมาช่วยทำความสะอาด และเขาก็เอาสามี ซึ่งเป็นหัวหน้ายามและลูกสาวมาช่วยทำด้วยกัน แต่ระยะหลังเราก็เลิกจ้างไป
“เหตุการณ์นี้ ผมตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับยามไว้ 3-4 ประการ คือ 1.ทำไมคนร้ายต้องมาขโมยตอน 18.00-20.00 น.ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ยามจะรู้ว่าผมจะออกจากบ้านไปทานข้าวในเวลานี้ทุกวัน 2.เวลานี้เป็นเวลาเปลี่ยนผลัด เพราะฉะนั้นจะเป็นเวลาที่ยามผลัดเช้าที่มี 3 คน และผลัดบ่ายอีก 3 คน จะสามารถรวมตัวได้ถึง 6 คน ซึ่งคนจำนวน 6 คน ก็เพียงพอที่จะสามารถยกเซฟ และดูต้นทางได้อย่างเสร็จสรรพ และข้อ 3.คือ ผมตั้งข้อสังเกตว่า ทำไมช่วงหลังถึงมียามหลายคน ชอบมานั่งหน้าบ้านผม ซึ่งปกติยามจะมีที่พักอยู่ท้ายหมู่บ้าน ทว่า ระยะหลังพวกเขาจะชอบมานั่งพักที่หน้าบ้านผม
“หรือแม้กระทั่งไม่กี่วันก่อนถูกยกเค้า หลอดไฟหลังบ้านผมก็เสีย และยามก็ปีนไปซ่อมแซมให้ ซึ่งตำแหน่งหลอดไฟที่เสียนั้น ก็เป็นตำแหน่งเดียวกับที่คนร้ายงัดบ้านเข้ามาพอดี นอกจากนี้ การสืบสวนของตำรวจ ยังพบว่า ก่อนเกิดเหตุมีเด็กผู้หญิงที่ลักษณะเหมือนลูกของแม่บ้าน และหัวหน้ายาม ที่เราจ้างมาทำความสะอาด โทรศัพท์เดินไป-มาอยู่ที่หน้าบ้านเรา
“ที่สำคัญ เหตุการณ์ยกเค้านี้ เกิดขึ้นกับหมู่บ้านนี้เป็นครั้งที่ 3 แล้ว ทำสำเร็จไป 1 หลัง และไม่สำเร็จอีก 1 หลัง ทำให้คณะกรรมการหมู่บ้านมีมติให้ไล่ยามชุดนี้ออก เพราะก่อนหน้านี้ ก็บ้านนึงโดนไป 3 ล้าน อีกหลังก็มีการพยายามขโมย แต่ไม่สำเร็จ แล้วก็มาบ้านผมเป็นหลังที่ 3
“คือ จริงๆ ผมไม่อยากไปประณาม ว่า กลุ่มยามเป็นคนขโมยหรือไม่ แต่ทั้งหมดในเหตุการณ์มันชวนให้คิดได้เช่นนั้น ถ้ามาดูจะเห็นเลยว่า ตัวบ้านผมจะอยู่ห่างจากป้อมยามแค่ 2 หลัง ทำไมตอนเกิดเหตุการณ์ยามไม่รู้เลย และที่น่าแปลกใจที่สุด คือ กล้องวงจรปิดที่ทำงานได้ดีมาตลอด แต่มาก็เสียแค่ 2 ชั่วโมง คือ 18.00-20.00 น.ซึ่งเป็นเวลาที่บ้านผมโดนโจรขึ้นบ้านพอดี หลัง 20.00 น.กล้องก็กลับมาใช้การได้ปกติ เหตุการณ์หลายอย่างตรงนี้มันเป็นการประจวบเหมาะให้เรามองเช่นนั้นได้”
ด้านความเสียหาย ดร.สุรพงษ์ เผยว่า สูญเสียทรัพย์ไปกว่า 5 ล้านบาท พร้อมพระเครื่องที่ประเมินค่าไม่ได้ ขณะที่ผู้ต้องสงสัยในคดีก็ยังไม่มีหลักฐานที่จะใช้เอาผิดได้
“ตอนแรกที่มีหลายสื่อเสนอข่าวไป ตำรวจประมาณการว่า น่าจะมีค่าเสียหายราว 1 ล้านกว่าบาท แต่ภายหลังมาประเมินใหม่ ยอดสรุปคือ มีของทั้งสิ้น 47 รายการ ราคาน่าจะไม่ต่ำกว่า 5 ล้านบาท แต่ถ้าเอามูลค่าจริงๆ คือ ผมว่ามันประเมินราคาไม่ได้ เพราะบางองค์ราคาสูงมากเป็นสิบล้านก็มี ตรงนี้ก็ถือว่าสูญเสียไปเยอะทีเดียว
ส่วนความคืบหน้าของคดี ตอนนี้ก็มีผู้ต้องสงสัยถูกจับกุมไป แต่เขายังไม่รับสารภาพ และการจับผู้ต้องสงสัยก็ไม่ได้จับผู้ต้องสงสัยในคดีขโมยบ้านผม แต่จับผู้ต้องสงสัยซึ่งเป็นยามของหมู่บ้านในคดีที่เขามีสารเสพติดในร่างกาย แต่ทางตำรวจก็ได้สอบสวนในเรื่องคดียกเค้าบ้านของผมไปด้วย คนที่จับได้ คือ หัวหน้ายาม กับเพื่อนยามบางคนในกลุ่มเขา ซึ่งโดยส่วนตัวผมก็มองว่า น่าจะจับกุมทั้งกลุ่มเขาได้เลย ซึ่งหลายคนในหมู่บ้านก็สงสัยยามทั้งกลุ่มนี้ เพราะการที่จับผู้ต้องหาเพียงไม่กี่คน แถมจับในคดียาเสพติด จะมีกำหนดระยะเวลาของเขาอยู่ คุมขังได้แค่ไม่กี่วัน พอเขาออกจากคุกมาแล้ว หากเรายังหาหลักฐานไม่ได้ก็คงแย่”
ท้ายที่สุด ดร.สุรพงษ์ วอนให้ร้านที่รับซื้อของเก่า ช่วยแจ้งเบาะแสหากพบของที่ถูกขโมยไปช่วยแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจ พร้อมให้ข้อมูลว่าของแต่ละชิ้นล้วนเป็นงานศิลปะที่งดงาม และสังเกตได้ง่าย เพราะส่วนใหญ่สั่งทำเป็นพิเศษ จึงมีลักษณะไม่เหมือนเครื่องประดับที่มีขายทั่วไป
“เหตุการณ์นี้ มันไม่ได้เสียดายเงินอย่างเดียว แต่เสียดายของด้วย เพราะของที่เสียไป เป็นผลงานทางศิลปะทั้งสิ้น บางชิ้นผมต้องรอสั่งทำเป็นปีๆ เพราะผมให้ช่างวังหลวงทำ และมันเป็นงานที่สั่งทำเป็นพิเศษ มีเพียงชิ้นเดียว เช่น แหวนก็มีวงเดียว แค่ดูก็จะรู้เลยว่า มันเป็นงานฝีมือ ที่ไม่ได้มีขายทั่วไป
“เป้าหมายที่ผมอยากออกมาบอกให้สังคมทราบ คือ ประการแรก ผมอยากขอให้ผู้คนในสังคมช่วยกันสอดส่อง เพราะของที่ถูกขโมยมันมีลักษณะพิเศษ หากพบก็อยากขอร้องให้ช่วยแจ้งเบาะแส ที่ สน.ทุ่งสองห้อง ด้วย สอง คือ ผมอยากให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ ทำหน้าที่ในเชิงปฏิบัติการมากกว่านี้ เพราะจากที่ผมเห็นการทำงานส่วนมากยังทำงานกันอยู่ในห้องประชุม มากกว่าลงพื้นที่หาข้อมูลจริง
“ประการสุดท้าย คือ ผมอยากให้กรณีของผมเป็นส่วนหนึ่งในการกระตุ้นเตือนสังคม ว่า ทุกวันนี้ภัยอันตรายมันอยู่ใกล้ตัวมาก ทุกที่มีสิ่งที่ไว้ใจไม่ได้เสมอ ให้สังคมได้รู้ว่ามันมีภัยอันตรายแบบนี้อยู่ แม้จะอยู่ในหมู่บ้านที่น่าเชื่อว่าจะปลอดภัย อย่างตัวผมเองผมเลือกหมู่บ้านภัสสร ซึ่งถือเป็นหมู่บ้านที่ราคาแพง และมีระบบรักษาความปลอดภัยที่ดี มีบ้านแค่ 65 หลัง และมีทางเข้า-ออกทางเดียว ผมถึงเลือกซื้อที่นี่ เพราะคิดว่าน่าจะปลอดภัย หลายคนถามว่าทำไมผมถึงไม่หาระบบป้องกันภัยที่ดีกว่านี้ ผมก็ตอบได้เลยว่า ผมเชื่อใจในระบบรักษาความปลอดภัยของหมู่บ้าน แต่พอเกิดเหตุการณ์ขึ้นผมก็อยากเตือนไปยังทุกคนว่าต้องระมัดระวังตัวให้มากขึ้น” ดร.สุรพงษ์ กล่าว
