"เฮ้ออออ...ทำงานมาตั้งนานแล้วไม่เห็นจะรวยซะที"
"บ่นอะไรเหรอต้น"
"กระปุก!" ต้นกล้าหยุดนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะถามต่อว่า "ทำยังไงเราถึงจะรวยเหมือนคนอื่นเขาบ้างน้า"
"เหมือนเขานะเหมือนใคร..."
"ก็เหมือนคนรวยๆ ทั่วไปไง"
"นายนี่จริงๆ เลยน้า ทำงานไม่กี่ปี ก็นึกอยากจะรวยซะแล้ว...การที่คนเราจะมีเงินทองเหลือกินเหลือใช้ ใช่ว่าจะหากันได้ง่ายๆ นะ คนบางคนกว่าจะรวยก็หามาทั้งชีวิต นี่นายเพิ่งจะอายุ 25 เอง ยังมีเวลาอีกเยอะ แต่สิ่งที่นายควรทำตอนนี้คือ วางแผนว่าจะทำให้เงินงอกเงยอย่างไรมากกว่า"
"นั่นนะซิ...แล้วต้องวางแผนยังไงเหรอกระปุก ต้นเองก็เก็บออมแล้วก็ลงทุนเหมือนกันนะ ยังไม่เห็นจะรวยซะที"
"นายนี่คิดแต่จะรวยท่าเดียวจริงๆ...มานี่มา ฉันจะเล่าอะไรให้ฟัง"
ต้นกล้าลุกขึ้นจากเตียงนอน ลงมานั่งบนเก้าอี้...ดูท่าเขาจะตั้งอกตั้งใจฟังเป็นอย่างดี เพราะอย่างน้อยมันไม่ใช่เพื่อประโยชน์ของตัวเขาเอง แต่น่าจะมีประโยชน์กับคนรอบข้าง รวมถึงคนทั่วไปด้วย
"กระปุกเคยอ่านหลังสือเล่มหนึ่ง เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ พูดถึงชีวิตของสามีภรรยาชาวอเมริกาคู่หนึ่ง โดยสามีเป็นผู้จัดการฝ่ายซ่อมบำรุง ส่วนภรรยามีอาชีพเป็นช่างเสริมสวย ซึ่งสองสามีภรรยาคู่นี้ เขามีเงินเก็บเกิน 1 ล้านเหรียญสหรัฐตอนอายุ 50 ปี ถ้าคิดเป็นเงินไทยตอนนี้ก็ประมาณ 33 ล้านบาท...นายอยากรู้ไหมว่าทำไมสองสามีภรรยาคู่นี้ ถึงมีเงินเก็บมากมายขนาดนี้?"
"แน่นอน...เพราะด้วยอาชีพที่เขาทำแล้ว ก็ไม่น่าจะมีเงินเก็บมากมายขนาดนั้น" ต้นกล้าอยากรู้ขึ้นมาในทันที
"ในหนังสือบอกเอาไว้ว่า สองสามีภรรยาคู่นี้ ให้นายจ้างหักเงิน 10% ของเงินเดือนเอาไว้ทุกๆ เดือน แล้วก็ให้นายจ้างเอาเงินนั้นไปลงทุน ส่วนอีก 90% ทั้งสองก็เก็บเอาไว้ใช้...ซึ่งการหักเงินเอาไว้แล้วไปลงทุนต่อ โดยไม่ได้เบียดเบียนเงินนั้นมาใช้เลย ทำให้สองสามีภรรยาคู่นี้ มีการลงทุนอย่างต่อเนื่อง และกลายเป็นการลงทุนอย่างมีวินัยโดยอัตโนมัติ".
"แบบนี้แสดงว่า...ตลอดช่วงเวลาที่เขาทั้งสองคนทำงานมา ก็ไม่มีเดือนไหนเลยที่พวกเขาจะไม่ได้ลงทุนเลยนะซิ"
"ถูกต้อง...ทั้งสองคนมีการลงทุน 10% ของเงินเดือนมาโดยตลอด...นายลองคิดดูง่ายๆ นะว่า ถ้าได้เงินเดือนเดือนละ 10,000 บาท แล้วเก็บออม 10% ทุกเดือน นายก็จะมีเงินเก็บอย่างน้อยเดือนละ 1,000 บาท ปีหนึ่งก็คิดเป็น 12,000 บาท...แล้วถ้านายเก็บเอาไว้ปีละ 12,000 บาท ผ่านไป 30 ปีข้างหน้า นายก็จะมีเงินเก็บ 360,000 บาท"
"ฟังดูแล้วมันก็ไม่เยอะนะ"
"ถูกต้อง...ฟังดูแล้วก็ไม่ได้เยอะอะไรมากมาย เพราะเงินนั้นเป็นเงินเก็บเพียงอย่างเดียวเท่านั้น...แต่ถ้าหากเงิน 1,000 บาท มีการลงทุนทุกๆ เดือน เช่น ซื้อกองทุนทุกเดือน และหากกองทุนที่ซื้อนั้นให้ผลตอบแทน 10% ทุกเดือน เงินนั้นก็เติบโตเป็น 2 ล้านบาท...ลองคิดต่อนะ ถ้าเปลี่ยนจำนวนเงินจาก 1,000 บาท เป็น 10,000 บาท ในเวลา 30 ปี เงินนั้นก็จะเพิ่มเป็น 20 ล้านบาท...คนเดียวออมเงินได้ 20 ล้านบาทในช่วงเวลา 30 ปี แล้วถ้าสองคนละ...?"
"40 ล้านบาท" ต้นกล้าอุทานขึ้น "โอ้โห...ตั้ง 40 ล้านบาทเลยเหรอไม่น่าเชื่อ!!!"
"ถูกต้อง มันไม่น่าเชื่อ...แต่ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องที่เป็นไปได้สำหรับคนธรรมดาอย่างเราๆ เพียงแค่เราลงทุนอย่างมีวินัยเท่านั้น แต่หลายคนมักไม่คิดเช่นนี้ เพราะส่วนใหญ่ จะบังคับตัวเองว่าต้องไม่ใช้เงินเกินเท่านู้นเท่านี้ สุดท้ายเงินก็ไม่เหลือเก็บ...แต่ลองมองกลับกันดูซิ ถ้าเราเก็บเงินเอามาลงทุนก่อน แล้วใช้เงินที่เหลือให้พอดี วิธีไหนจะตอบคำถามได้มากกว่ากัน"
"แน่นอนว่าแบบหลัง...เพราะต่อให้บังคับตัวเองเท่าไหร่ ก็ใช่ว่าจะสามารถออมได้ทุกเดือน แบบนี้ การลงทุนของเราก็จะไม่สม่ำเสมอ หรือเป็นการลงทุนที่ไม่มีวินัยนั่นเอง...ถูกต้องไหมครับบบบบ!!!" ต้นกล้าทำเสียงเลียนแบบพิธีกรรายการทีวี
"ถูกต้องนะครับบบบ..." กระปุกเอากับเขาบ้าง "การเลือกวิธีการลงทุนก็เปรียบเสมือนบันไดขั้นเเรกที่จะทำให้เราเป็นเศรษฐีเงินล้าน อยู่ที่ว่าเราจะเลือกขึ้นบันไดไหน จะเลือกบันไดเลื่อนหรือจะเลือกขึ้นบันไดธรรมดา"
"กระปุกพูดถูก...แต่คนทั่วไปนะซี๊ ไม่ค่อยจะมีวินัยกันสักเท่าไหร่ บางคนผลัดวันประกันพรุ่ง เสียโอกาสแล้วโอกาสเล่า บางคนเก็บออมได้สักพัก ก็เอากลับมาใช้ สุดท้ายก็เก็บออมไม่ได้สักที...แบบนี้ละน้า ถึงไม่รวยกันซะที"
"นายว่าไงนะ..." กระปุกถามย้ำต้นกล้าอีกที
"ก็ลงทุนแบบไม่มีวินัยนี้ไง ถึงไม่รวยกันสักที" ต้นกล้ายังไม่รู้ว่ากำลังพูดกระทบตัวเอง
"แล้วใครละที่บ่นอยู่ตะกี้ว่า...เมื่อไหร่จะรวยซะที" กระปุกเตือนความจำต้นกล้า
"ใครเหรอ" ต้นกล้าทำไม่รู้ไม่ชี้ "ต้นลงทุนแบบมีวินัยซะอย่าง อีกเดี๋ยวก็รวยเป็นเศรษฐีแล้ว"
"คิดได้แบบนี้ก็ดี...จะได้เลือกบ่นซะที อ้อ แล้วอย่าลืมว่า ก้าวเเรกของวิธีการสร้างความมั่งคั่ง คือ การออมเงินอย่างมีวินัย เพราะการมีวินัยถือเป็นกุญเเจของความสำเร็จทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของสุขภาพ การเรียนรวมถึงการเงินด้วย"
"เข้าใจครับผม" ต้นกล้าทำเสียงเข้ม "ว่าแต่ตัวนายเริ่มป่องแล้วนะกระปุก...ไหนขอดูหน่อยซิว่าเหรียญใกล้เต็มหรือยัง" พูดเสร็จ ต้นกล้าก็คว้าต้วกระปุกมาเขย่าเป็นการใหญ่
"นี่นาย...เขย่าเบาๆ ก็รู้แล้ว ไม่ต้องแรงขนาดนั้นก็ได้"
ต้นกล้าฟังแล้ว กลับเขย่าแรงขึ้นกว่าเดิม จนได้ยินเสียงเหรียญกระทบกันดังลั่นห้อง...
...อ่านต่อฉบับวันจันทร์หน้า
