ต้นกล้ากับกระปุกออมสิน : ประเมินความเสี่ยงก่อนลงทุน (2)
...ต่อจากฉบับที่แล้ว
“แล้วกองทุนตราสารหนี้ ลงทุนได้เฉพาะพันธบัตรรัฐบาลเหรอค่ะ” คุณวรมนสงสัย
“อ๋อ...ไม่ครับ กองทุนตราสารหนี้สามารถลงทุนในเงินฝาก ตราสารทางการเงินของธนาคารณิชย์ หรือหุ้นกู้ของบริษัทเอกชนก็ลงทุนได้เช่นกัน...ซึ่งตราสารเหล่านี้จะให้ผลตอบแทนที่สูงกว่า แต่ความเสี่ยงก็สูงตามไปด้วย โดยเฉพาะหุ้นกู้บริษัทเอกชน ที่มีโอกาสไม่ได้รับผลตอบแทนอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยค่อนข้างสูง ในกรณีที่บริษัทผู้ออกนั้นมีปัญหาทางการเงิน ซึ่งตรงนี้เราต้องเป็นคนรับความเสี่ยงเอง”
“แล้วถ้าเราจะลงทุนแบบผสมระหว่างตราสารหนี้ของรัฐบาล กับตราสารหนี้ที่มีความเสี่ยงสูงแบบนี้ สามารถทำได้หรือเปล่าค่ะ”
“ทำได้ครับ...ปัจจุบันก็มีกองทุนประเภทนี้อยู่ด้วยเช่นกัน ซึ่งเหมาะสำหรับคนที่ต้องการผลตอบแทนสูง แต่ไม่ต้องการรับความเสี่ยงมาก แต่ก่อนลงทุนเราต้องดูอันดับเครดิตของตราสารที่กองทุนเข้าไปลงทุนด้วยนะครับว่าอยู่ในระดับไหน เพราะอันดับเครดิตจะเป็นตัวบอกความเสี่ยงของตราสารนั้นๆ ได้”
เธอพยักหน้าหลังต้นกล้าอธิบายจบ “ฟังดูแล้วก็ไม่เสี่ยงมากเท่าไหร่นะค่ะ”
“ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนครับ ถ้าไม่เข้าใจการลงทุนจริงๆ ก็ประเมินความเสี่ยงของตัวเองไม่ได้เช่นกัน”
“อันนี้ดิฉันเห็นด้วยค่ะ”
ต้นกล้ากระหยิ่มยิ้มออกมา...เพราะการที่เธอพูดแบบนี้ แสดงว่าคุณวรมนเริ่มเข้าใจสิ่งที่เขาพูดแล้ว อย่างน้อยก็ระดับหนึ่ง...ต่อไปได้เวลาของคุณบุญชัยแล้ว
“คุณบุญชัยฟังแล้วพอเข้าใจไหมครับ?”
“อ๋อ เข้าใจครับ”
“ถ้างั้นเดี๋ยวผมจะต่อด้วยกองทุนหุ้นเลยแล้วกันนะครับ”
“รอฟังอยู่ครับ” คุณบุญชัยตอบ
“ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนนะครับว่า การลงทุนในหุ้น เป็นการลงทุนระยะยาว...ซึ่งกองทุนหุ้นในปัจจุบันก็มีให้เลือกที่ค่อนข้างหลากหลาย ขึ้นอยู่กับตัวเราว่า จะรับความเสี่ยงของกองทุนประเภทไหนได้มากกว่ากัน”
“แล้วมันมีอะไรให้เลือกบ้างครับ”
“กองทุนหุ้นแต่ละกองจะมีนโยบายการลงทุนที่ต่างกันออกไป...แต่จะมีหลักการของการบริหารกองทุนจะมีอยู่ 2 หลักการใหญ่ๆ คือ การบริหารแบบ Passive และ Active …ซึ่งการบริหารแบบ Passive นั้น จะเป็นลักษณะของการลงทุนที่เกาะไปตามดัชนีตลาดหลักทรัพย์ โดยใช้ความสามารถของผู้จัดการกองทุนในการเลือกหุ้นแต่ละตัว ซึ่งกองทุนประเภทนี้ จะไม่ค่อยมีการปรับเปลี่ยนพอร์ตการลงทุนมากนัก ทำให้ผลตอบแทนของกองทุนจะขึ้นลงตามการเปลี่ยนแปลงของดัชนีเป็นหลัก...ส่วนการลงทุนแบบ Active อันนี้จะใช้ความสามารถของผู้จัดการกองทุนล้วนๆ โดยหลังจากลงทุนแล้ว ผู้จัดการกองทุนจะมีการซื้อหรือขายหุ้นในพอร์ตตามจังหวะการเปลี่ยงแปลงของตลาดเพื่อทำกำไร ซึ่งทำให้ผลตอบแทนของกองทุนประเภทนี้ ขึ้นอยู่กับฝีมือของผู้จัดการกองทุนว่าจะจัดพอร์ตได้เหมาะสมตามภาวะของตลาดในแต่ละช่วงได้ดีแค่ไหน”
ต้นกล้าอธิบายต่อว่า “การลงทุนในกองทุนหุ้นเอง มีกองทุนที่จ่ายปันผลและไม่จ่ายปันผลให้เราเลือกด้วยเช่นกัน ซึ่งในกรณีที่มีการจ่ายปันผล ผู้จัดการกองทุนเขาก็จะเน้นลงทุนในหุ้นที่มีอัตราการจ่ายปันผลสูงๆ เป็นหลัก นอกจากนี้ยังมีกองทุนประเภทดัชนีให้เลือกด้วยนะครับ เช่น กองทุน SET50 หรือกองทุน SET100 ซึ่งลักษณะของการลงทุนประเภทนี้ ก็จะเลือกลงทุนในหุ้นที่อยู่ในดัชนีนั้นๆ เป็นหลัก”
“ฟังดูแล้วก็ไม่มีอะไรซับซ้อนมากเลยนะครับ...เหมาะกับคนที่ไม่มีความรู้เรื่องหุ้นและไม่มีเวลามานั่งเฝ้าตลาดหุ้นอย่างเรา....แล้วเท่าที่ฟังมา ก็น่าลงทุนทั้งหุ้นและก็ตราสารหนี้ด้วย”
“ใช่ค่ะ ตอนแรกดิฉันคิดว่ามันจะซับซ้อนมากกว่านี้ซะอีก” ภรรยาคุณบุญชัยเสริม
“แล้วถ้าผมสองคนจะซื้อกองทุนสักกอง ต้องเตรียมอะไรบ้างครับ” ตอนนี้...สองสามีภรรยาคู่นี้ พร้อมแล้วที่จะเปิดโอกาสให้เงินของตัวเองได้ลงทุนในกองทุนรวมเป็นครั้งแรก หลังจากจมอยู่กับเงินฝากมากนาน
*********************
ต้นกล้ายืดตัวบิดขี้เกียจอยู่บนเก้าอี้ “เฮ้อ...เสร็จซะที” เขาเหลือบมองนาฬิกาบนผนัง “จะ 6 โมงเย็นแล้วเหรอเนี้ยะ ทำงานซะเพลินเลยเรา” ว่าแล้วต้นกล้าก็ลุกขึ้นเก็บข้าวของ ก่อนจะหิ้วกระเป๋าเป้คู่ใจออกมาจากที่ทำงาน
เวลาเลิกงานแบบนี้ ผู้คนส่วนใหญ่พร้อมใจเดินตรงไปที่สถานีรถไฟฟ้า...และเป้าหมายของต้นกล้าก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน เขาเดินขึ้นบันไดเลื่อนตรงไปที่สถานี...ปิ้ด ปิ้ด ปิ้ด ปิ้ด...เสียงเตือนบอกให้รู้ว่าประตูรถไฟฟ้ากำลังจะปิด และก็เป็นเสียงเตือนด้วยว่า เขาต้องรอรถขบวนถัดไป...แต่ไม่ต้องห่วง เวลาเร่งด่วนแบบนี้ ใช้เวลารอไม่นานอยู่แล้ว
รถไฟฟ้าอีกขบวนเปิดไฟหน้า 2 ดวงมาแต่ไกล...แต่เป็นขบวนรถที่วิ่งอยู่คนละฝั่งกับเขา...รถจอดนิ่งสนิทเทียบชานชลาฝั่งตรงข้ามแล้ว...ต้นกล้าจ้องมองไปที่ข้อความโฆษณาที่ติดเป็นแนวตลอดทั้งคัน โดยข้อความโฆษณานั้นเขียนไว้ว่า “ลงทุน LTF+RMF รับสิทธิลดหย่อนภาษีสูงสุด 1 ล้านบาทต่อปี”....ก่อนจะตามด้วยเบอร์ฮอตไลน์ และโลโก้ของบริษัทจัดการกองทุนรายหนึ่ง
เขาคิดในใจว่า...ตอนนี้ เรื่องของกองทุนรวมเริ่มเข้ามามีบทบาทกับชีวิตประจำวันของคนกรุงเทพมากขึ้น ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นการเตรียมความพร้อมของบริษัทจัดการกองทุนเหล่านี้ สำหรับการรับมือกับ พ.ร.บ. คุ้มครองเงินฝากที่กำลังจะประกาศใช้กันเร็วๆ นี้ ซึ่งการโฆษณาผ่านสื่อ ถือเป็นช่องทางที่จะเข้าถึงลูกค้าหรือผู้ลงทุนหน้าใหม่ๆ ได้มากที่สุด... แต่ต้นกล้าก็คิดต่อว่า แล้วมีสักกี่คนกันละที่รู้ว่า LTF+RMF คืออะไร?
...ปิ้ด ปิ้ด ปิ้ด ปิ้ด...เสียงเตือนระหว่างที่ประตูรถกำลังจะปิดดังขึ้น ก่อนที่ขบวนรถคันนั้นจะวิ่งออกไป ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับขบวนรถฝั่งที่ต้นกล้ายืนรออยู่วิ่งสวนมาพอดี...ตอนนี้ ผู้คนเริ่มขยับตัวเข้ามาอยู่หลังเส้นสีเหลืองมากขึ้น...จะว่าไปแล้ว คนกรุงเทพทุกวันนี้เริ่มมีวินัยกันมากขึ้น เพราะหลายคนยืนเข้าแถวรออย่างเป็นระเบียบหลังสูกศร
รถไฟฟ้าจอดสนิท...ประตูเปิดออก...ผู้โดยสารที่ต้องการลงเดินออกมาหมดแล้ว ต้นกล้าใช้ตัวเบียดแทรกผู้คนที่กำลังเร่งรีบเข้าไปในขบวนรถ ...ปิ้ด ปิ้ด ปิ้ด ปิ้ด...เสียงเตือนบอกว่าประตูรถกำลังจะปิดแล้ว...จากนั้น ขบวนรถจะเคลื่อนตัวออกไป
*********************
เสียงเปิดประตูหน้าบ้าน ทำให้เจ้าข้าวต้มมัด สุนัขพันธ์บางแก้วสีน้ำตาลวิ่งตรงมาที่ต้นกล้า
“ไงข้าวต้มมัด...ขยันวิ่งมารับทุกวันเลยนะเรา” เขาก้มลงไปลูบหัวมัน “มาวิ่งแข่งกันไหมว่าใครจะถึงบ้านก่อนกัน” พูดเสร็จต้นกล้าก็ออกวิ่งทันที...ระยะทางระหว่างประตูบ้านกับตัวบ้านไม่ได้ไกลกันมากนัก แต่ต้นกล้าก็ไม่เคยเอาชนะเจ้าข้าวต้มมัดได้เลยซะที
“กลับมาแล้วครับแม่”
“จ้าลูก” เสียงคุณนายสุขใจดังมาจากในครัว
“หวัดดีครับแม่” ต้นกล้ายกมือไหว้...ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปหอมแก้มคุณนายสุขใจฟอดใหญ่ “อืมม์ ...น้ำพริกปลาทูของโปรดผมอีกแล้ว มีหวังวันนี้ได้อิ่มจนพุงกางอีกแน่เลย...อื้ม! พ่อกลับมาหรือยังครับแม่”
“กลับมาแล้ว...อยู่ที่สวนหลังบ้านนู้นแนะ”
ต้นกล้าเปิดประตูหลังบ้านออกไป “หวัดดีครับพ่อ…พ่อทำอะไรอยู่ครับ”
“อ้าวต้น! กลับมาแล้วเหรอลูก ...กำลังพรวนดินเอาไว้ปลูกผักนะลูก”
“ต้นช่วยนะครับ”
“เอาสิ”
ต้นกล้าพับแขนเสื้อและขากางเกงขึ้น....สองพ่อลูกช่วยกันพรวนดินคนละไม้คนละมือได้สักพัก คุณนายสุขใจก็ออกมาเรียกให้ไปอาบน้ำเตรียมตัวทานข้าวเย็น…ต้นกล้าจัดแจงล้างไม้ล้างมือ เก็บอุปกรณ์ช่วยพ่อ...แต่สายตาเขาเหลือบไปเห็นบางสิ่งยืนอยู่ริมหน้าต่างบนห้องของเขา....กระปุกนั่นเอง!
สายตากระปุกมองลงมาที่ต้นกล้ากับพ่อด้วยแววตาอันเศร้าสร้อย....ภาพที่ต้นกล้าเห็นอยู่ในตอนนี้ มันทำให้เขารับรู้ถึงความรู้สึกเหงาของกระปุกได้จับใจทีเดียว
...อ่านต่อฉบับวันจันทร์หน้า
