มาสาย แต่กลับก่อนเป็นประจำ ทำอย่างไรดี โดย อ.อภิวุฒิ พิมลแสงสุริยา

Q : ขอคำแนะนำ เกี่ยวกับพนักงาน ที่มาทำงานสายและ กลับก่อนเป็นประจำ เพราะเรียนหนังสือ (แต่วันที่ไม่เรียน ก็เหมือนเดิม) โดยไม่แจ้ง HR และ หัวหน้างานโดยตรง เคยบอกหัวหน้าของหัวหน้าไปแล้ว แต่ก็ไม่เห็น การเปลี่ยนแปลงอะไร เราจะจัดการคนพวกนี้อย่างไรดี หัวหน้าใหญ่เคยเรียกประชุมแล้ว โดยพูดถึงการวัดผลว่า ต่อไปนี้จะเอาเรื่อง เวลาเข้า-ออก มาพิจารณาด้วย แต่เด็กบอกไม่สน ถ้าจะหักโบนัสก็หักไป เพราะตื่นเช้าไม่ไหว สุดท้ายหัวหน้า กลับมาบอกเราว่า "ต้องเห็นใจน้อง" ทั้งนี้หัวหน้าก็มาสายเหมือนกันนั่นแหละ

A : เป็นบรรยากาศ ที่น่าเศร้าสลดมาก รู้สึกสงสารองค์กรและ ประเทศชาติ เห็นใจคุณที่ต้องอยู่ในสถานการณ์ ที่ไม่เอื้อให้เกิด ความกระตือรือร้น ในการทำงานเช่นนี้ เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นปัญหานี้ไปโดยเร็ว

ผมอ่านคำถามจบปุ๊บ มีข้อสงสัยขึ้นมาทันทีว่า ผู้ใหญ่ระดับสูงขึ้นไป เขาไม่ทราบเหรอครับว่าวิธีการที่ใช้ที่ผ่านมา ไม่ได้ผล หรือทราบแล้ว แต่ไม่ใส่ใจ ที่จะแก้ไขอะไรต่อไป

ขอแนะนำว่า

1. อย่าประชดชีวิต ด้วยการทำตามอย่างพวกเขา เพราะนอกจาก จะไม่ช่วยแก้ปัญหาแล้ว ยังเป็นการฝึกฝนนิสัยแย่ๆ ให้กับตัวเองและ สร้างภาพพจน์ในเชิงลบ ติดตัวอีกด้วย

2. ก่อนที่จะหาทางแก้ไขคนอื่น ต้องพยายาม ปิดช่องโหว่ของตัวเอง ให้ดีเสียก่อน ตั้งใจทำงานให้เต็มที่ ปฏิบัติตามกฎระเบียบ อย่างเคร่งครัด เอาให้มั่นใจว่า ไม่มีใครมาย้อนเราเรื่องอะไรได้ เรียกง่ายๆ "อย่าเปิดแผล"

3. หาพวก รวบรวมคน ที่ไม่เห็นด้วย กับการกระทำ หรือพฤติกรรมอย่างนี้ จากนั้นหาโอกาสพูด ให้ผู้ใหญ่ หรือ HR รับทราบ (การไปพูดหลายๆ คน ดูมีน้ำหนักมากกว่า พูดเพียงคนเดียว นอกจากนั้นยังปลอดภัยกว่าด้วย) เวลาเข้าไปพูด ให้พูดด้วยเหตุผล อย่าใช้อารมณ์ อย่าข่มขู่ ให้อธิบายเหตุผลว่าที่มาพูด เพราะ "ต้องการทำงาน ของตัวเอง ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น" (เพราะการที่หัวหน้ามาสาย ทำให้งานบางอย่าง ต้องรอ ไม่สามารถดำเนินการได้) อย่าไปอ้างเหตุผลที่เกี่ยวข้องกับคนอื่น เช่น คนอื่นจะดูหน่วยงานเราไม่ดี คนอื่นจะเอาแบบอย่างได้ เป็นต้น โฟกัสที่ตัวเอง ไม่ต้องไปยุ่งกับคนอื่น

4. ตั้งใจทำงานให้ดี พยายามให้เต็มที่ โฟกัสเรื่องงานและ การเรียนรู้เป็นหลัก หากองค์กรนี้ดีจริง หัวหน้าแบบนี้ ไม่น่าเจริญเติบโต ผมให้เวลา 2 ปี คุณมีหน้าที่สั่งสมประสบการณ์และ สร้างผลงาน เป้าหมายคือ ต้องไปนั่งแทน ตำแหน่งของหัวหน้าคุณให้ได้ ทำได้เปล่า ผมท้า

5. หากพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แต่ไม่ได้ผล นอกจากหัวหน้าไม่แคร์แล้ว หัวหน้าของหัวหน้า รวมทั้งผู้บริหาร ระดับสูงก็ไม่ใส่ใจด้วย ที่นี่ไม่น่าอยู่แล้วครับ เตรียมเก็บกระเป๋า มองหางานใหม่ ตั้งสติให้พร้อม ใช้เหตุผล อย่าใช้อารมณ์ ในการเลือกงาน ค่อยๆ มองหา อย่ารีบกระโดดไป เพียงเพราะอยากหนี จากที่ทำงานเดิมไปเร็วๆ ทำเช่นนั้น อาจเป็นการหนีเสือ ปะจระเข้ ก็เป็นได้

6. หาเวลาไปทำอย่างอื่น เพื่อช่วยให้จิตใจสบายขึ้นและ ลืมเรื่องเหล่านี้ชั่วคราว หาความสุขให้กับตัวเอง หันไปใส่ใจสุขภาพกายและ สุขภาพใจบ้าง บางทีการสนใจเรื่องของคนอื่นมากไป นอกจากจะแก้ปัญหาไม่ได้แล้ว ยังบั่นทอนจิตใจอีกด้วย ชีวิตมีมากกว่าการทำงาน หาเวลาใช้ชีวิต อย่างที่อยากใช้บ้าง

อภิวุฒิ พิมลแสงสุริยา
กรรมการบริหาร สลิงชอท กรุ๊ป