Q: วันนี้เพื่อนสนิทโทรมาปรึกษาว่าไม่ทราบเกิดอะไรขึ้น หัวหน้าเรียกไปคุยและบอกว่าจะมีการเปลี่ยนสายบังคับบัญชาซึ่งยังไม่มีการคอนเฟิร์มออกมาว่าเพื่อนของผมจะต้องย้ายไปอยู่แผนกไหนฝ่ายใด บอกแต่ว่าช่วงนี้ไม่ต้องทำอะไรมากเอกสารที่เคยเซ็นต์ก็ไม่ต้องเซ็นต์ ให้เอามาให้เขาโดยตรง ผมฟังแล้วรู้สึกทะแม่งๆ อย่างไรบอกไม่ถูก ส่วนเพื่อนผมก็ไม่เป็นอันกินอันนอน กลุ้มอกกลุ้มใจเพราะคนอื่นก็ถาม ก็พูดกันไปต่างๆ นานาว่าอย่างนี้ถือว่าถูกกลั่นแกล้งหรือเปล่า ผมเองก็แนะนำไม่ถูกเพราะมีแต่อคติ ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธแทนเพื่อน อาจารย์จะแนะนำแทนได้ไหมครับ
A: หากเป็นผมคงแนะนำแบบนี้ครับ บางข้ออาจทำได้ง่าย บางข้ออาจทำได้ยาก บางข้ออาจไม่ถูกจริตกับเรา ลองมองหาสักข้อสองข้อที่พอทำได้ แล้วตั้งใจทำอย่างจริงจัง
1) ตั้งใจทำงานให้เต็มที่เท่าที่ได้รับมอบหมายและทำดีที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ อย่าเสียกำลังใจ อย่าละทิ้งหน้าที่ อย่าทำงานแบบขอไปที เพราะจะทำให้สถานการณ์ยิ่งเลวร้ายลงไปอีก
2) พยายามหยุดคิด หยุดกังวล อย่าพยายามดิ้นรน "หาข่าว" เพราะนอกจากอาจไม่ได้ข้อมูลที่เป็นจริง ยังเป็นการเพิ่มความกังวลให้มากขึ้นโดยไม่จำเป็น ทำใจให้สบาย คิดซะว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเรา เป็นสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ คิดมากๆ ประสาทกินเปล่าๆ
3) พยายามลองทบทวนด้วยใจเป็นกลาง ดูซิว่าเราทำงานผิดพลาดตรงไหน ทำอะไรที่ทำให้ผู้บังคับบัญชาไม่พอใจ หรือพูดอะไรผิดไป สิ่งที่ผ่านไปแล้ว คงแก้ไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็จะได้เป็นบทเรียนสำหรับอนาคตต่อไป
4) ใข้เหตุการณ์นี้ เป็นจุดเริ่มต้นให้ตนเองพยายามพัฒนาศักยภาพ ความรู้ ความสามารถและทักษะใหม่ๆ เพิ่มเติม เพื่อเตรียมพร้อมหากจำเป็นต้องไปทำงานใหม่หรือย้ายงานในอนาคต บางทีเราต้องทำงานบางอย่างโดยไม่มีทางเลือก เพราะเราอาจไม่มีทักษะหรือความรู้อื่นๆ ที่ลึกซึ้ง หรือกว้างพอที่จะหางานใหม่ จึงทำให้เราต้องจมปลักอยู่ในความทุกข์เช่นนี้ เมื่อเกิดวิกฤตขึ้น...จงใช้ให้เป็นโอกาส
5) ทำตัวให้ดูเหมือนปกติ อย่าทุกข์จนไม่เป็นอันกินอันนอน หรือสุขจนออกนอกหน้า อย่าพูดมากวิพากษ์วิจารณ์เรื่องที่เกิดขึ้น หรือเงียบลงไปจนกลายเป็น "ไก่หงอยที่ใกล้จะตาย" คนที่ประสบความสำเร็จทุกคน ล้วนผ่านเหตุการณ์เลวร้ายในชีวิตมาแล้วทั้งนั้น จงทำตัวเป็นคนที่ "ล้มได้แม้ภัยมา"
อภิวุฒิ พิมลแสงสุริยา
apiwut@riverorchid.com
