ฉะเชิงเทรา - ชาวบ้านแปดริ้วในโลกไซเบอร์ยังข้องใจ หลังพบเส้นทางโคจรของผู้เสียชีวิตด้วยโรคกาฬหลังแอ่น วนเวียน และประกอบอาชีพที่เสี่ยงต่อการแพร่ระบาดสู่ชุมชนแออัดในเมืองไทยนานนับปี ขณะก่อนตายยังแอบเข้าไปทำงานถึงยังใจกลางเมืองกรุง จนเกิดมีอาการของโรค และเสียชีวิตลงในที่สุด
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ในสังคมโลกไซเบอร์ตามชุมชนออนไลน์ของคนแปดริ้ว ยังคงมีการส่งต่อและพูดถึงในเรื่องของโรคกาฬหลังแอ่นที่มีชาวต่างชาติป่วย และเสียชีวิตลงในพื้นที่ จ.ฉะเชิงเทรานั้น พร้อมทั้งยังได้ส่งข้อข้องใจฝากมาถึงยังผู้สื่อข่าว ให้ช่วยในการนำเสนอ และติดตามสืบค้น เพื่อหาต้นตอที่แท้จริงเกี่ยวกับแหล่งที่มาของโรคชนิดนี้ให้เกิดความกระจ่างด้วย
เนื่องจากในพื้นที่ จ.ฉะเชิงเทรา ยังคงมีแรงงานต่างด้าวชาวกัมพูชาจำนวนมากเข้ามาอาศัยอยู่และทำงานอยู่ภายใน จ.ฉะเชิงเทรา เป็นจำนวนมาก ทั้งที่มาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย และไม่ถูกต้องตามกฎหมาย และที่สำคัญตามร้านค้าร้านอาหารนั้น ผู้ประกอบการยังได้มีการจ้างแรงงานชาวต่างด้าวเหล่านี้ ทั้ง กัมพูชา ลาว และเวียดนาม ให้ทำหน้าที่ทั้งเป็นผู้ช่วยกุ๊ก คนหั่นผัก หรือเตรียมวัตถุดิบในการปรุงอาหาร ตลอดจนการเสิร์ฟ และชงเครื่องดื่มให้แก่ผู้ที่เข้ามาใช้บริการซึ่งเป็นคนไทยให้ได้กิน หรือบริโภคเข้าไปอีกด้วย
จากประวัติของผู้เสียชีวิตนั้น ยังพบว่า ก่อนเกิดอาการนั้นได้เข้าไปทำงานชั่วคราวยังแหล่งที่ไม่ทราบความชัดเจนจนถึงกลางเมืองกรุงเทพฯ อีกด้วย ก่อนที่จะเดินทางกลับมาเสียชีวิตยังที่ จ.ฉะเชิงเทรา ซึ่งจากข้อมูลที่ได้มีการพูดคุย และแชร์กันส่งต่อกันมานั้น ระบุว่า หญิงชาวกัมพูชาวัย 26 ปีรายนี้ ได้พักอาศัยอยู่ในเมืองไทยมาโดยตลอดระยะเวลาถึงกว่า 1 ปีเต็ม และยังไม่เคยเดินทางกลับบ้านไปยังประเทศกัมพูชาเลย มีเพียงฝ่ายสามีเท่านั้นที่เคยเดินทางกลับกัมพูชาเพื่อไปร่วมงานศพ ในช่วงวันที่ 7-8 ม.ค. 58 และอยู่ประมาณ 1 สัปดาห์
จึงทำให้เชื่อว่าผู้เสียชีวิตรายนี้อาจได้รับเชื้อนี้มาจากชุมชนแออัดในประเทศไทยก็เป็นได้ โดยพบประวัติการเดินทางก่อนตายว่า ในช่วงก่อนวันที่ 23 ก.พ.58 นั้น ผู้เสียชีวิตยังคงขายคอหมูย่างให้แก่นายจ้างรายเดิมตามปกติ ที่ทำงานมานานกว่า 1 ปีที่ผ่านมา โดยในวันจันทร์นั้นได้ไปขายที่ตลาดนัดหน้าหมู่บ้านการเคหะบ้านโพธิ์ วันอังคาร พุธ พฤหัสบดี และเสาร์ ขายที่ตลาดนัดด้านหน้าห้างสรรพสินค้าตะวันออกคอมเพล็กซ์ วันศุกร์ ขายที่ตลาดนัดสนามยิงปืน ค่าย ช.พัน 2 รอ. และวันอาทิตย์ ขายที่ตลาดนัดห้างฯ บิ๊กซี 2 กลางเมืองฉะเชิงเทรา
หลังออกจากงานเมื่อวันที่ 23 ก.พ.58 ในวันที่ 27 ก.พ.-2 มี.ค.58 ผู้เสียชีวิตพร้อมสามี ได้ไปหางานทำยังใน จ. สมุทรปราการ แต่ไม่ได้งานทำ จึงได้ไปพักยังที่บ้านพักพี่สาวแถวย่านหลังสถานีขนส่งสายใต้ โดยที่พี่เขยยังระบุด้วยว่า ผู้เสียชีวิตได้ออกไปทำงานในแถบย่านพระราม 5 เมื่อวันที่ 28 ก.พ.ที่ผ่านมาอีกด้วย แต่ไม่ทราบแน่ชัดว่าไปทำงานอะไรที่ไหน หรือไปทำงานกับใคร
จนในวันที่ 2 มี.ค.58 เวลา 09.00 น. ผู้เสียชีวิต และสามีได้ขึ้นรถตู้สาย กทม.-โรงเกลือ จากสถานีขนส่งสายใต้ เพื่อที่จะกลับไปยังประเทศกัมพูชา แต่ผู้ป่วยได้มีอาการไข้ และอาเจียนในขณะที่อยู่บนรถตู้โดยสาร ในเวลา 12.00 น. ถึงได้มาลงจากรถตู้ที่ด้านหน้าห้างฯ ตะวันออกคอมเพล็กซ์ ก่อนที่พี่ชายของสามีจะช่วยพาไปรักษายังที่ รพ.สต.บางกะไห และได้กลับไปพักยังที่พักคนงานในแคมป์ปูน จนกระทั่งเกิดอาการรุนแรง มีอาการช็อกหยุดนิ่ง หายใจไม่ออก ในเวลา 22.05 น. จึงได้ถูกนำส่งไปยัง รพ.พุทธโสธร และเสียชีวิตลงในเวลาต่อมา
จากลำดับเหตุการณ์ดังกล่าวนี้ จึงทำให้เกิดความสงสัยในโลกสังคมไซเบอร์ว่า แหล่งที่มาของเชื้อโรคนี้ผู้เสียชีวิตได้รับเชื้อมาจากแหล่งใด ทั้งที่ยังไม่ได้เดินทางกลับไปยังกัมพูชา หรือหากในโพรงจมูกของผู้เสียชีวิตเองมีเชื้อฝังตัวอยู่มานานแล้ว ในการทำงานที่ผ่านมาเกี่ยวกับการค้าขายอาหารให้คนไทยตามตลาดนัดมาเป็นเวลา 1 ปีเต็มนั้น หญิงรายดังกล่าวนี้ถือว่าเป็นพาหะนำโรคเข้ามาแพร่กระจายไปสู่ยังคนในสังคมไทยหรือไม่ โดยเฉพาะคนใน จ.ฉะเชิงเทรา ที่อาจได้รับเชื้อ และฝังตัวเก็บไว้ในร่างกาย ขณะที่ได้ไปชื้อคอหมูย่างกลับไปรับประทานที่บ้าน โดยที่ยังไม่ปรากฏอาการ เนื่องจากยังมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงดีอยู่ แต่ถ้าหากร่างกายเกิดภาวะอ่อนแอลงเมื่อใดแล้ว จะเกิดอาการรุนแรงจนเสียชีวิตอย่างเดียวกับหญิงรายนี้หรือไม่
ขณะเดียวกัน ยังมีข้อสงสัยอีกแง่มุมหนึ่งด้วยว่า หญิงรายนี้อาจไปได้รับเชื้อที่เป็นพาหะจากใน กทม. หรือสมุทรปราการ ระหว่างกำลังไปเดินหางานทำอยู่หรือไม่ โดยเฉพาะการที่ได้ไปทำงานในแหล่งงานที่ไม่ชัดเจนในช่วงของวันที่ 28 ก.พ.ที่ผ่านมา และจะมีผู้สัมผัสโรคแค่เพียง 235 ราย ตามที่ได้มีการติดตามสอบสวนโรคหรือไม่ หรืออาจมีมากกว่านี้อีก
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ในสังคมโลกไซเบอร์ตามชุมชนออนไลน์ของคนแปดริ้ว ยังคงมีการส่งต่อและพูดถึงในเรื่องของโรคกาฬหลังแอ่นที่มีชาวต่างชาติป่วย และเสียชีวิตลงในพื้นที่ จ.ฉะเชิงเทรานั้น พร้อมทั้งยังได้ส่งข้อข้องใจฝากมาถึงยังผู้สื่อข่าว ให้ช่วยในการนำเสนอ และติดตามสืบค้น เพื่อหาต้นตอที่แท้จริงเกี่ยวกับแหล่งที่มาของโรคชนิดนี้ให้เกิดความกระจ่างด้วย
เนื่องจากในพื้นที่ จ.ฉะเชิงเทรา ยังคงมีแรงงานต่างด้าวชาวกัมพูชาจำนวนมากเข้ามาอาศัยอยู่และทำงานอยู่ภายใน จ.ฉะเชิงเทรา เป็นจำนวนมาก ทั้งที่มาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย และไม่ถูกต้องตามกฎหมาย และที่สำคัญตามร้านค้าร้านอาหารนั้น ผู้ประกอบการยังได้มีการจ้างแรงงานชาวต่างด้าวเหล่านี้ ทั้ง กัมพูชา ลาว และเวียดนาม ให้ทำหน้าที่ทั้งเป็นผู้ช่วยกุ๊ก คนหั่นผัก หรือเตรียมวัตถุดิบในการปรุงอาหาร ตลอดจนการเสิร์ฟ และชงเครื่องดื่มให้แก่ผู้ที่เข้ามาใช้บริการซึ่งเป็นคนไทยให้ได้กิน หรือบริโภคเข้าไปอีกด้วย
จากประวัติของผู้เสียชีวิตนั้น ยังพบว่า ก่อนเกิดอาการนั้นได้เข้าไปทำงานชั่วคราวยังแหล่งที่ไม่ทราบความชัดเจนจนถึงกลางเมืองกรุงเทพฯ อีกด้วย ก่อนที่จะเดินทางกลับมาเสียชีวิตยังที่ จ.ฉะเชิงเทรา ซึ่งจากข้อมูลที่ได้มีการพูดคุย และแชร์กันส่งต่อกันมานั้น ระบุว่า หญิงชาวกัมพูชาวัย 26 ปีรายนี้ ได้พักอาศัยอยู่ในเมืองไทยมาโดยตลอดระยะเวลาถึงกว่า 1 ปีเต็ม และยังไม่เคยเดินทางกลับบ้านไปยังประเทศกัมพูชาเลย มีเพียงฝ่ายสามีเท่านั้นที่เคยเดินทางกลับกัมพูชาเพื่อไปร่วมงานศพ ในช่วงวันที่ 7-8 ม.ค. 58 และอยู่ประมาณ 1 สัปดาห์
จึงทำให้เชื่อว่าผู้เสียชีวิตรายนี้อาจได้รับเชื้อนี้มาจากชุมชนแออัดในประเทศไทยก็เป็นได้ โดยพบประวัติการเดินทางก่อนตายว่า ในช่วงก่อนวันที่ 23 ก.พ.58 นั้น ผู้เสียชีวิตยังคงขายคอหมูย่างให้แก่นายจ้างรายเดิมตามปกติ ที่ทำงานมานานกว่า 1 ปีที่ผ่านมา โดยในวันจันทร์นั้นได้ไปขายที่ตลาดนัดหน้าหมู่บ้านการเคหะบ้านโพธิ์ วันอังคาร พุธ พฤหัสบดี และเสาร์ ขายที่ตลาดนัดด้านหน้าห้างสรรพสินค้าตะวันออกคอมเพล็กซ์ วันศุกร์ ขายที่ตลาดนัดสนามยิงปืน ค่าย ช.พัน 2 รอ. และวันอาทิตย์ ขายที่ตลาดนัดห้างฯ บิ๊กซี 2 กลางเมืองฉะเชิงเทรา
หลังออกจากงานเมื่อวันที่ 23 ก.พ.58 ในวันที่ 27 ก.พ.-2 มี.ค.58 ผู้เสียชีวิตพร้อมสามี ได้ไปหางานทำยังใน จ. สมุทรปราการ แต่ไม่ได้งานทำ จึงได้ไปพักยังที่บ้านพักพี่สาวแถวย่านหลังสถานีขนส่งสายใต้ โดยที่พี่เขยยังระบุด้วยว่า ผู้เสียชีวิตได้ออกไปทำงานในแถบย่านพระราม 5 เมื่อวันที่ 28 ก.พ.ที่ผ่านมาอีกด้วย แต่ไม่ทราบแน่ชัดว่าไปทำงานอะไรที่ไหน หรือไปทำงานกับใคร
จนในวันที่ 2 มี.ค.58 เวลา 09.00 น. ผู้เสียชีวิต และสามีได้ขึ้นรถตู้สาย กทม.-โรงเกลือ จากสถานีขนส่งสายใต้ เพื่อที่จะกลับไปยังประเทศกัมพูชา แต่ผู้ป่วยได้มีอาการไข้ และอาเจียนในขณะที่อยู่บนรถตู้โดยสาร ในเวลา 12.00 น. ถึงได้มาลงจากรถตู้ที่ด้านหน้าห้างฯ ตะวันออกคอมเพล็กซ์ ก่อนที่พี่ชายของสามีจะช่วยพาไปรักษายังที่ รพ.สต.บางกะไห และได้กลับไปพักยังที่พักคนงานในแคมป์ปูน จนกระทั่งเกิดอาการรุนแรง มีอาการช็อกหยุดนิ่ง หายใจไม่ออก ในเวลา 22.05 น. จึงได้ถูกนำส่งไปยัง รพ.พุทธโสธร และเสียชีวิตลงในเวลาต่อมา
จากลำดับเหตุการณ์ดังกล่าวนี้ จึงทำให้เกิดความสงสัยในโลกสังคมไซเบอร์ว่า แหล่งที่มาของเชื้อโรคนี้ผู้เสียชีวิตได้รับเชื้อมาจากแหล่งใด ทั้งที่ยังไม่ได้เดินทางกลับไปยังกัมพูชา หรือหากในโพรงจมูกของผู้เสียชีวิตเองมีเชื้อฝังตัวอยู่มานานแล้ว ในการทำงานที่ผ่านมาเกี่ยวกับการค้าขายอาหารให้คนไทยตามตลาดนัดมาเป็นเวลา 1 ปีเต็มนั้น หญิงรายดังกล่าวนี้ถือว่าเป็นพาหะนำโรคเข้ามาแพร่กระจายไปสู่ยังคนในสังคมไทยหรือไม่ โดยเฉพาะคนใน จ.ฉะเชิงเทรา ที่อาจได้รับเชื้อ และฝังตัวเก็บไว้ในร่างกาย ขณะที่ได้ไปชื้อคอหมูย่างกลับไปรับประทานที่บ้าน โดยที่ยังไม่ปรากฏอาการ เนื่องจากยังมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงดีอยู่ แต่ถ้าหากร่างกายเกิดภาวะอ่อนแอลงเมื่อใดแล้ว จะเกิดอาการรุนแรงจนเสียชีวิตอย่างเดียวกับหญิงรายนี้หรือไม่
ขณะเดียวกัน ยังมีข้อสงสัยอีกแง่มุมหนึ่งด้วยว่า หญิงรายนี้อาจไปได้รับเชื้อที่เป็นพาหะจากใน กทม. หรือสมุทรปราการ ระหว่างกำลังไปเดินหางานทำอยู่หรือไม่ โดยเฉพาะการที่ได้ไปทำงานในแหล่งงานที่ไม่ชัดเจนในช่วงของวันที่ 28 ก.พ.ที่ผ่านมา และจะมีผู้สัมผัสโรคแค่เพียง 235 ราย ตามที่ได้มีการติดตามสอบสวนโรคหรือไม่ หรืออาจมีมากกว่านี้อีก
