แรงงาน “รง.กระสอบปุ๋ย” โคราชโร่แจ้งความ - หวั่นเบี้ยวค่าชดเชยหลังถูกเลิกจ้าง

ศูนย์ข่าวนครราชสีมา- กลุ่มอดีตพนักงานบริษัท รง.ผลิตกระสอบปุ๋ยรายใหญ่โคราช โร่แจ้งความร้องทุกข์พนักงานสอบสวน สภ.จอหอ หวั่นถูกเบี้ยวค่าชดเชยหลังถูกเลิกจ้าง เหตุโรงงานย้ายไปอยู่ที่อื่น แฉบริษัท พยายามยื้อเวลาออกนานเป็นเดือน ทั้งที่ตามกฎหมายต้องจ่ายเงินชดเชยให้ภายใน 7 วัน

วันนี้ (20 มี.ค.) ที่ สภ.จอหอ อ.เมือง จ.นครราชสีมา กลุ่มอดีตพนักงาน บริษัท เอ็นอีพี (NEP) อสังหาริมทรัพย์อุตสาหกรรม จำกัด (มหาชน) ซึ่งเป็นบริษัทผลิตกระสอบปุ๋ยรายใหญ่ ของ จ.นครราชสีมา รวม 53 คน นำโดย นางสายทิพย์ สินพูน อยู่บ้านเลขที่ 219/1 หมู่ 8 ต.หลุมข้าว อ.โนนสูง จ.นครราชสีมา เข้าแจ้งความต่อพนักงานสอบสวน สภ.จอหอ หลังบริษัทเอ็นอีพี ไม่ยอมจ่ายเงินชดเชยค่าแรงงานให้ภายใน 7 วันตามที่กฎหมายกำหนด

นางสายทิพย์ สินพูน อดีตแรงงาน บริษัท เอ็นอีพี อสังหาริมทรัพย์อุตสาหกรรม จำกัด (มหาชน) กล่าวว่า สืบเนื่องจากบริษัท โดย นายเสกสิทธิ์ เจริญเศรษฐศิลป์ เป็นผู้จัดการบริษัทได้แจ้งกับพนักงานว่า บริษัทจะปิดกิจการใน ต.จอหอ ริมถนนสุรนารายณ์ อ.เมือง จ.นครราชสีมา เพื่อย้ายเข้าไปอยู่ในเขตประกอบการอุตสาหกรรมนวนคร อ.สูงเนิน จ.นครราชสีมาแทน ฉะนั้น หากแรงงานรายใดไม่ต้องการไปทำงานต่อ ขอให้แจ้งความประสงค์และยื่นใบลาออกได้ บริษัทจะพิจารณาจ่ายค่าชดเชยให้ตามกฎหมายแรงงานต่อไป

ทั้งนี้ มีแรงงานที่อยู่ฝ่ายผลิตรวม 53 คน ได้ยื่นความจำนงลาออก เนื่องจากไม่สะดวกในการเดินทางไปทำงาน เพราะระยะทางไกลมาก และทำให้ต้องมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น ขณะที่ค่าจ้างได้เท่าเดิม และทุกคนพักอาศัยอยู่ใน อ.โนนสูง จ.นครราชสีมา ซึ่งการลาออกมีผลตั้งแต่วันที่ 1 มี.ค.2555 ที่ผ่านมา

จากนั้นวันที่ 2 มี.ค.2555 บริษัท โดย นายเสกสิทธิ์ ได้เรียกประชุมพนักงานที่ลาออกก่อนทั้งหมดแจ้งว่า ทางบริษัทจะจ่ายเงินชดเชยให้กับพนักงานทั้ง 53 ราย เป็นเช็คในวันที่ 2 เม.ย. 2555 โดยการจ่ายเงินชดเชยให้พนักงานแต่ละคนจะได้ไม่เท่ากัน เนื่องจากอายุงานไม่เท่ากัน แต่ทุกคนทำงานอยู่กับบริษัทมาประมาณ 5-10 ปี หากรวมเป็นเงินที่จะต้องจ่ายชดเชยให้ประมาณ 2.9 ล้านบาท

นางสายทิพย์ กล่าวอีกว่า พวกตนได้นำเรื่องไปปรึกษาสำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานจังหวัดนครราชสีมา ได้รับการชี้แจงจากเจ้าหน้าที่ ว่า ตามกฎหมายแรงงานแล้วบริษัท จะต้องจ่ายเงินชดเชยให้กับพนักงานที่บริษัทให้ออกภายใน 7 วันหลังถูกเลิกจ้าง ซึ่งทำให้เราไม่สบายใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น และเหมือนกับบริษัทพยายามยื้อเวลาออกไป และนัดหมายไปจ่ายในวันที่ 2 เมษายน 2555 ซึ่งไม่รู้ว่าจะได้ตามที่สัญญาไว้หรือไม่

“พวกเรากังวลใจมากเพราะทุกคนก็อยู่ในสภาพตกงาน วันนี้จึงนัดรวมตัวกันเพื่อเข้าร้องทุกข์กับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ให้ลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐาน เพื่อนำไปร้องเรียนยังหน่วยงานอื่นๆ ที่จะสามารถช่วยเหลือได้ต่อไป หากบริษัทไม่ยอมจ่ายค่าชดเชยให้ตามนัดหมาย” นางสายทิพย์ กล่าว